Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.
T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
37. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2020/525
KARAR NO: 2020/1119
KARAR TARİHİ: 04/06/2020
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL ANADOLU 12. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 16/01/2020
NUMARASI: 2019/620 2020/52
DAVANIN KONUSU: Alacak (Ticari Nitelikteki Hizmet Sözleşmesinden Kaynaklanan)
Taraflar arasındaki alacak davasında, İstanbul Anadolu 25. Asliye Hukuk ve İstanbul Anadolu 12. Asliye Ticaret Mahkemelerince olumsuz görev uyuşmazlğı nedeni ile yargı yerinin belirlenmesi için gönderilen dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R Taraflar arasındaki uyuşmazlığın, asıl işveren ve alt işverenlerin işçisinin işçilik alacaklarına ilişkin davada, ödenmesine hükmedilen tazminatın davacı tarafından ödenmesi nedeniyle, davalılara isabet eden kısmın davalılardan rücuan tahsili istemine ilişkindir. İstanbul Anadolu 25. Asliye Hukuk Mahkemesince, “6102 sayılı Türk Ticaret Kanununun 4. maddesinde her iki tarafın ticari işletmesiyle ilgili hususlardan doğan hukuk davaları ile tarafların tacir olup olmadığına bakılmaksızın, bu kanunda düzenlenen hususlardan doğan hukuk davalarının ticari dava sayılacağı düzenlenmiştir. Somut olayda da her iki taraf tacir olup, uyuşmazlığın tarafların ticari işletmesine ilişkin olduğu anlaşılmakla, davaya bakma görevinin Asliye Ticaret Mahkemesine ait olduğu…” gerekçesiyle görevsizlik kararı vermiştir. İstanbul Anadolu 12. Asliye Ticaret Mahkemesince ise; “…her ne kadar davalılar ticaret şirketi olup tacir ise de, davacı kamu kurumu olup tacir sıfatını haiz değildir.Davanın dayanağı olan ihale de kamu hizmetlerinin yürütülmesi amacıyla yapılmıştır. Bu durumda, tarafların sıfatına ve davanın niteliğine göre nispi ya da mutlak nitelikteki bir ticari dava söz konusu olmadığından, davada görevli mahkeme, Asliye Ticaret Mahkemesi değil, genel görevli mahkeme olan Asliye Hukuk Mahkemesidir.” gerekçesiyle karşı görevsizlik kararı verilmiştir. Davacı … Mahsulleri Ofisi’nin 11.12.1984 tarih ve 18602 sayılı Resmi Gazete ‘de yayımlanan anastatüsünün ”Hukuki Bünye” başlıklı 3. maddesinde; “1-Bu Anastatü ile teşkil olunan Toprak Mahsulleri Ofisi, tüzel kişiliğe sahip, faaliyetlerinde özerk ve sorumluluğu sermayesiyle sınırlı bir İktisadi Devlet Teşekkülü’dür. 2-Teşekkül, K.H.K. ve bu Anastatü hükümleri saklı kalmak üzere özel hukuk hükümlerine tâbidir. 3-Teşekkül Genel Muhasebe Kanunu ile Devlet İhale Kanunu hükümlerine ve Sayıştay’ın denetimine tabi değildir.” hükmünün yer aldığı görülmektedir. 233 sayılı Kamu İktisadi Teşebbüsleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname’nin 2/1. maddesi uyarınca ise “teşebbüs” olarak adlandırılan Kamu İktisadi Kuruluşları, aynı Kararname’nin 4/2. maddesi uyarınca söz konusu kanun hükmünde kararname ile saklı tutulan haller dışında özel hukuk hükümlerine tabidir. Bir bağlamda, dava tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 6102 sayılı TTK’nın 16/1. (6762 sayılı TTK’nın 18/1.) maddesi uyarınca, kendi kuruluş kanunları gereğince özel hukuk hükümleri dairesinde yönetilmek veya ticari şekilde işletilmek üzere kamu tüzel kişileri tarafından kurulan kurum ve kuruluşlar tacir sayılır. Şu durumda, davalı … tacir konumundadır. (Yargıtay 23. Hukuk Dairesinin 2015/2944 E.- 2015/8192 K., 2015/1543 E.- 2015/8520 K.) Dava tarihi itibariyle yürürlükte olan 6102 sayılı TTK’nın 4. maddesi uyarınca, bu hükümde sayılan mutlak ticari davaların yanısıra her iki tarafın da ticari işletmesi ile ilgili hususlardan doğan hukuk davaları ticari dava sayılır. Mezkur Yasa’nın 5/1. maddesi uyarınca, aksine hüküm bulunmadıkça, dava olunan şeyin değerine ve tutarına bakılmaksızın asliye ticaret mahkemeleri tüm ticari davalara bakmakla görevlidir. Bu durumda davacı ve davalıların tacir oldukları ve TTK’nın 4. maddesi uyarınca nispi ticari dava olduğu anlaşılan uyuşmazlığın, İstanbul 12. Asliye Ticaret Mahkemesinde görülüp sonuçlandırılması gerekmektedir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; 6100 sayılı HMK’nın 21 ve 22. maddeleri gereğince İstanbul 12. Asliye Ticaret Mahkemesinin YARGI YERİ OLARAK BELİRLENMESİNE 04/06/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.
KANUN YOLU: Kesin olmak üzere