Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 36. Hukuk Dairesi 2022/1956 E. 2022/1613 K. 01.07.2022 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
36. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2022/1956
KARAR NO : 2022/1613
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 21. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 07/03/2022
NUMARASI: 2021/299 E. – 2022/170 K.
DAVANIN KONUSU: Alacak (Taşınmaz Kira Sözleşmesinden Kaynaklanan)
KARAR TARİHİ: 01/07/2022
İstinaf incelemesi için dairemize gönderilen dosyadaki tüm belgeler ve dairemiz üyesi tarafından hazırlanan raporlar incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ: Dava ; taraflar arasında yapılan 23/03/2017 tarihli “İSTANBUL’DAKİ M1A, M1B, M2, M3, M4 VE M6 Metro Hatlarında Yer Alan Para Çekme Büfesi (ATM) Alanlarının Kullanım Hakkının Verilmesi Sözleşmesi” kapsamında davalı şirkete fazla ödenen kullanım bedelinin faiziyle birlikte tahsili talepli bir davadır. İlk derece Mahkemesince, davanın HMK’nun 4.maddesi gereğince görevli Sulh Hukuk Mahkemesinde görülmesi gerektiği gerekçesiyle mahkemenin görevsizliğine karar verilmiştir. Davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur. Davanın konusunu oluşturan ve uyuşmazlığın da çözüm noktası olan 23/03/2017 tarihli sözleşme hükümleri incelendiğinde, taraflar arasında kira ilişkisi kurulmasının amaçlandığı, davacıya ATM alanlarının kullanımı karşılığında, davalıya bedel ödemesi ediminin yüklendiği, bu ilişkinin de TBK’nun 299.maddesinde tanımlanan kira ilişkisi olduğu anlaşılmaktadır. HMK’nun 4.maddesi gereğince uyuşmazlığın çözümünde Sulh Hukuk Mahkemesinin görevli olduğu, ilk derece mahkemesinin görevsizlik kararının yerinde olduğu, davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddi gerektiği anlaşılmıştır. İlk derece mahkemesinin kararında esası etkileyen bir usul hatası bulunmadığı, vakıa tespitlerinin tam ve doğru olarak yapıldığı, maddi hukuk normlarının doğru olarak uygulandığı, delillerin değerlendirilmesinde de hatalı bir sonuca varılmadığı anlaşıldığından davalı vekilinin istinaf başvurusunun HMK.353/1-b-1 maddesi gereğince esastan reddine karar vermek gerekmiştir.
HÜKÜM: Yukarıda açıklanan nedenlerle; 1-İlk derece mahkemesinin kararı usul ve yasaya uygun bulunduğundan, HMK’nın 353/1-b-1 maddesi gereğince davalı vekilinin istinaf başvurusunun ESASTAN REDDİNE, 2-Yürürlükteki Yargı Harçları Tarifesi gereğince alınması gereken 80,70 TL istinaf maktu karar harcı peşin olarak alındığı anlaşılmakla başkaca harç alınmasına yer olmadığına, 3-Davalının istinaf başvurusu için yaptığı giderlerin üzerinde bırakılmasına, harcanmayan istinaf gider avansının iadesine, 4-Karar tebliği, harç takibi ve avans iadesi işlemlerinin ilk derece mahkemesince yerine getirilmesine, Dosya üzerinden yapılan inceleme sonunda, HMK’nun 362/1-b maddesi gereğince kesin olmak üzere oybirliği ile karar verildi. 01/07/2022