Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
35. HUKUK DAİRESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
GEREKÇELİ KARAR
DOSYA NO : 2017/2017
KARAR NO : 2018/497
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : İSTANBUL 9. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 10/05/2017
NUMARASI : 2015/333 esas, 2017/346 karar
DAVANIN KONUSU : Tacirler Arası Hizmet Alım Sözleşmesinden Kaynaklanan
Alacak İçin Yapılan İcra Takibine İtirazın İptali
İSTİNAF TARİHİ : 06/07/2017
KARAR TARİHİ : 14/03/2018
Dairemizde bulunan istinaf başvurusunun yapılan açık incelemesi sonunda,
GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ DÜŞÜNÜLDÜ;
İstinaf isteminde usul işlemleri tamam olduğundan, ilk derece mahkemesinin dosyasındaki bütün belgeler ve dosya hakkındaki dairemiz üyesince düzenlenen rapor incelendi, istinaf kanun yolu başvuru dilekçesinin ve dosyanın istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılan inceleme sonunda dosyada dairemizce karar verilmesi için eksiklik bulunmadığı anlaşıldı.
Mahkeme; Davaya konu çekişmenin, kira sözleşmesinden kaynaklandığının kabul ederek Sulh Hukuk Mahkemesinin görevli olduğunu kabul ederek Asliye Ticaret Mahkemesinin görevsizliğine karar vermiştir.
İstinaf sebebi: Davacı, taraflar arasındaki sözleşmenin personel taşıma sözleşmesi olduğunu, araç kiralama sözleşmesi olmadığını, uyuşmazlığa bakma görevinin kararı veren mahkemeye ait olduğunu savunarak kararın kaldırılmasını istemiştir.
DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ VE GEREKÇE:
Türkiye Cumhuriyeti Anayasası 142. maddesi,
Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 1,2,4. maddeleri,
634 sayılı kanunun Ek 1.maddesi,
Hukuki uyuşmazlıklarda Asliye Hukuk mahkemelerinin görevi asıl, Sulh Hukuk mahkemesinin görevi ise istisna olup, özel bir kanun hükmü ile açıkça Sulh Hukuk mahkemesinde bakılacağı bildirilmeyen bütün dava ve işler Asliye Hukuk mahkemesinde genel hükümlere göre görülür, görev kamu düzenine ilişkindir ve resen incelenir.
Yargılama konusu olayda: Taraflar arasında 31/12/2013 tarihli “araç kiralama sözleşmesi” yapıldığı, sözleşmenin konusunun personel taşıma hizmeti olduğu, kiralama ibaresinin geçmiş olmasının sözleşmenin kira sözleşmesi olarak kabulünü sağlamayacağı, TBK 19.maddeye göre bir sözleşmenin türünün ve içeriğinin belirlenmesinde ve yorumlanmasında tarafların yanlışlıkla veya gerçek amaçlarını gizlemek için kullandıkları sözcüklere bakılmaksızın gerçek ve ortak iradelerinin esas alınacağının kabul edildiği,
TBK 299.maddesinde düzenlenen kira sözleşmesinde, sözleşmenin unsurunun birşeyin kullanılmasını veya kullanmayla birlikte yararlanmasını kiracıya bırakmak olduğunu, dava konusu sözleşmede kiralanan birşey bulunmadığı, hizmet alımının sözleşmenin konusu olduğu,
HMK 4/a maddesi gereğince “kiralanan taşınmazların İcra İflas Kanununa göre ilamsız icra yoluyla tahliyesine ilişkin hükümler ayrı konulmak üzere kira ilişkisinden doğan alacak davaları da dahil olmak üzere tüm uyuşmazlıkları konu olan davalar ile bu davalara karşı açılan davalar Sulh Hukuk Mahkemesinde” görüleceğinin düzenlendiği anlaşılmıştır.
Dairemiz ilk derece mahkemesi kararını hem maddi olay, hem de hukuka uygunluk bakımından incelemeye tabi tutarak tespit edilen yargılama hatalarını bizzat düzeltmek amacıyla yapılan inceleme sonunda; duruşma yapılmasına gerek olmadığı,
Davaya bakma görevi Asliye Ticaret Mahkemesine ait olduğu halde taraflar arasındaki sözleşmenin kira sözleşmesi olarak kabul edilmek suretiyle davanın esasıyla ilgili olarak gösterilen deliller toplanmadan ve hiç değerlendirilmeden görevsizliğe karar verilmiş olması sebebiyle, mahkeme kararının yerinde olmadığı, istinaf sebebi yerinde olduğundan HMK 353/1-a/3 maddesi gereğince istinaf başvurusunun kabulüne karar vermek gerekmiştir.
H Ü K Ü M :Yukarıda açıklanan nedenlerle,
İlk derece mahkemesi kararı yerinde olmadığından HMK 353/1-a/3 maddesi gereğince istinaf başvurusunun kabulüne, kararın KALDIRILMASINA,
Yargılamanın eksikler tamamlanarak kaldığı yerden devamı için dosyanın ait olduğu Mahkemeye İADESİNE,
Peşin yatırılan istinaf karar harcının talep halinde yatırana iadesine,
Dair karar dosya üzerinde, tarafların ve vekillerinin yokluğunda oy birliği ile HMK 362/1-b maddesi gereğince KESİN olarak verildi, açıkça anlatıldı. 14/03/2018