Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
3. HUKUK DAİRESİ
ESAS NO: 2023/2106
KARAR NO: 2023/2193
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R
İNCELENEN ARA KARARIN
MAHKEMESİ: BAKIRKÖY 4. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
ARA KARAR TARİHİ: 17/05/2023
NUMARASI: 2023/383 E
DAVANIN KONUSU: Menfi Tespit
KARAR TARİHİ: 11/07/2023
Yukarıda tarafları ve konusu yazılı bulunan dava ile ilgili olarak,ilk derece mahkemesince verilen kararın istinaf edilmesi sebebiyle,dava dosyası üzerinde yapılan inceleme sonunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Davacı dava dilekçesinde özetle: … Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi, … Mah. … Mah. … Sk. No:.. İç Kapı No:.. Silivri/ İstanbul adresinde otel işlettiğini, İşletmenin 17/01/2023 tarihinde şirketin yeni sahibi …’ün devir aldığını ve tadilat işlemleri yapılmaya başlandığını, 17/02/2023 tarihinde davalı şirket görevlileri tarafından ilgili adreste inceleme yapıldığını, davalı şirket görevlilerinin bir süre inceleme yaptığını, ısıtma sisteminin yan taraftan bulunan binadan harici hat çekmek sureti ile usulsüz kullanım yaptığını iddia edildiğini, davacı şirketin sahibi ve imza yetkilisi … oteli tadilat ettiklerini, yan binanında otel bağlı olduğunu ve resmi sayaçtan elektrik kullandıklarını beyan ettiğini, davalı şirket görevlilerinin davacı şirketin taleplerini görmezden geldiğini ve… sayılı tutanağın hazırlandığını, 03/03/2023 tarihinde iş yerine gelen davalı şirket görevlilerinin 21/02/2023 tarihli … numaralı 1.136.980,26 TL’lik faturanın 03/03/2023 tarihinden ödenmemesi sebebi ile elektrik enerjisini kestiklerini, bu faturanın taraflarına tebliğ edilmediğini, davalı şirketin tekel konumunda olduğunu, davalı şirkete ödeme yapmadığı için davacının elektrik enerjisini kesildiğini ve taleplerinin reddedildiğini, bu aşamada davalı şirkete 1.136.980,26TL ödeme imkanı bulunmadığını, davalı şirkete ödeme yapılmadığı için enerji kullanımına izin vermediğini, bu nedenle davacının maddi ve manevi zarara uğradığını, 03/03/2023 tarihinden beri davacı şirketin elektrik enerjisinin olmadığını ve şirketin kapalı olduğunu, bu nedenle ticari faaliyete devam edilemediğini, bu nedenlerle mahkemenin uygun göreceği bir teminat karşılığında HMK 389 ve devamı maddeleri uyarınca telafi imkansız zararın önüne geçmek için elektrik enerjisinin kesilmemesi, kesildiği takdirde tekrar sağlanması için tedbir kararı verilmesini talep ve dava etmiştir. İlk Derece Mahkemesince verilen 24/04/2023 tarihli ara karar ile; “1-Davacı vekilinin ihtiyati tedbir talebinin kabulü ile; davaya konu fatura bedeli olan 1.136.980,26-TL’nin %15’i tutarında nakit veya kesin ve süresiz teminat mektubu ibraz edildiğinde ve yasal süre içerisinde talep edildiğinde dava konusu 21/02/2023 tarihli 1.136.980,26-TL’lik faturaya dayalı olarak yapılan elektrik kesme işleminin dava sonucuna ve kesinleşinceye kadar tedbiren durdurulmasına, 2-Davacı vekiline teminatın yatırılması ve ihtiyati tedbirin uygulanmasını talep etmesi için 6100 Sayılı HMK’nun 393/1 maddesi uyarınca kararın tebliğinden itibaren 1 haftalık kesin süre verilmesine, aksi takdirde tedbir kararının kendiliğinden kalkacağının ihtarına, ihtarın tensip tutanağının tebliği suretiyle yapılmasına, ” ara karar verilmiştir. Davalı vekilinin ihtiyati tedbir kararına itirazının duruşmalı incelenmesi sonucunda 17/05/2023 tarihli ara karar ile; ihtiyati tedbir kararına itirazın reddine karar verilmiştir. Sözkonusu ara kararı davalı vekili istinaf etmiş olup dilekçesinde özetle; İhtiyati tedbir kararı verilebilmesi için kanunun aradığı şartlar gerçekleşmediği, ihtiyati tedbir kararı verilebilmesi için bulunması gereken yaklaşık ispat koşulu da somut olayda gerçekleşmediği, Kaçak elektriğin kullanıldığına dair video kayıtlarının mevcut olduğu, kaçak elektrik kullanımı ispat olunduğu, tedbirin %15 teminat mukabilinde verilmiş olmasının hukuka aykırı olduğu, verilen ihtiyati tedbir kararı, ortaya çıkacak kamu zararının engellenmesinin önüne geçtiği, İhtiyati tedbir kararının meydana getirebileceği sonuçların Mahkemece hiçbir suretle değerlendirilmediği, davalı şirketin Anayasal haklarına aykırılık oluştuğu, mahkemece verilen ihtiyati tedbir kararının kaldırılmasını, davalı şirket tarafından tahakkuk edilen alacak miktarının %100’ünün teminat olarak depo edilmesine karar verilmesini talep etmiştir. HMK.nun 355. maddesi uyarınca, ileri sürülen istinaf sebepleri ile sınırlı olarak yapılan inceleme sonucunda; Davada asıl talep İİK 72 maddesine dayalı menfi tespit talebine ilişkin olup dava konusu borç kaçak elektrik kullanımından kaynaklanmaktadır. Davacı dava dilekçesinde dava konusu kaçak elektrik faturaları nedeniyle elektriğin kesilmemesi yönünde tedbir kararı talep etmiş, mahkemece tedbir talebinin kabulüne % 15 oranında teminat alınmasına karar verilmiş, takdir olunan teminat miktarı süresi içinde mahkeme veznesine yatırılmıştır. Davalı vekili; elektriğin kesilmemesi yönündeki tedbir talebi yönünden yaklaşık ispat koşulunun yerine getirilmediğini, tedbir şartlarının oluşmadığını beyanla tedbirin kaldırılmasını, mah- kemenin aksi kanaatte olması halinde ise % 100 oranında teminat alınmasını taleple karara itiraz etmiş mahkemece bu yöndeki itirazı reddedilmiş olmakla aynı nedenlerle istinafa başvurmaktadır.Somut olayda; dava konusu kaçak elektik tüketimine konu mahallin iş yeri ve dava ko- nusu borcun varlığı ve miktarının yargılamaya muhtaç olduğu, söz konusu faturalar nedeniyle elektri- ğin kesilmesi halinde davacının telafisi zor zararının oluşacağına dair yaklaşık ispat koşulu yerine getirilmiş ihtiyati tedbir dava konusu iki adet fatura ile sınırlanmış olmakla elektriğin kesilmemesi yönünde tedbir kararı verilmesi HMK 389 md hükmüne uygundur. Mahkemece takdir olunan % 15 oranındaki teminat miktarının yeterli ve somut olaya uygun olduğu değerlendirilmiştir.Açıklanan nedenlerle, ilk derece mahkemesince verilen kararda vakıa ve hukuki değer- lendirme noktasında, usul ve esasa aykırılık tespit edilmediğinden, davalının istinaf başvu- rusunun HMK 353/1-b-1 md gereğince reddine karar verilmesi gerekmiştir.
K A R A R: Yukarıda açıklanan nedenlerle; Davalının istinaf başvurusunun HMK 353/1-b-1 maddesi uyarınca reddine, Harç peşin alındığından yeniden harç alınmasına yer olmadığına, İstinaf yargılama giderlerinin istinaf eden üzerinde bırakılmasına, İstinaf sebebiyle yatırılan gider avansı bakiyesi varsa karar karar kesin olmakla istinaf edene ilk derece mahkemesince iadesine, Dair, dosya üzerinden yapılan inceleme sonunda HMK 362/1-f maddesi gereğince kesin olmak üzere oybirliği ile karar verildi. 11/07/2023