Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
3. HUKUK DAİRESİ
ESAS NO: 2023/1872
KARAR NO: 2023/1911
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R
İNCELENEN ARA KARARIN
MAHKEMESİ: BAKIRKÖY 4. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 02/03/2023
NUMARASI: 2022/1031 E –
DAVANIN KONUSU: Menfi Tespit
KARAR TARİHİ: 12/06/2023
Yukarıda tarafları ve konusu yazılı bulunan dava ile ilgili olarak, ilk derece mahkemesince verilen kararın istinaf edilmesi sebebiyle , dava dosyası üzerinde yapılan inceleme sonunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davalı şirket tarafından 16/11/2022 tarihinde tahakkuk ettirilen … Seri numaralı 301.586,47 TL’lik ve … Seri numaralı 42.586,63 TL’lik 28/11/2022 son ödeme tarihli haksız ve yanlış faturalardan dolayı borçlu olmadıklarının tespiti ile fazlaya ilişkin tahakkukun iptaline, davalı … Ticaret Anonim Şirketi, … Mah. … Cad. … Otel No:… Büyükçekmece, İstanbul adresinde ‘… OTEL’ markası ile butik otel konseptinde konaklama hizmeti verdiği, davalı şirket görevlileri tarafından 1 ay kadar önce elektrik sayacının kontrolü amacı ile mevcut sayaç sökülüp yerine yenisi takılmış olduğu, işlem sırasında davacı şirket yetkilisine sadece ‘eski sayaçların değiştiriyoruz’ şeklinde bilgi verildiğini, davacı talep etmesine rağmen kendisine değişim tutanağı verilmediğini, aradan 1 ay kadar geçtikten sonra 16/11/2022 tarihinde davacı şirketin yetkilisine kaçak kullanım iddiası sebebi ile 301.586,47 TL’lik ve 42.586,63 TL’lik 28/11/2022 son ödeme tarihli fatura mesajı geldiği,davacı şirket yetkilileri davalı nezdinde borcun kaynağına ilişkin bilgi ve belge talep ettiği davalı şirket faturalar haricinden hiçbir belge ve bilgi veremeyeceklerini ancak mahkemece talep edilmesi halinde vereceklerin beyan ettiklerini, usulsüz elektrik kullanım iddiasını kabul etmediklerini, davalı şirketin uzun yıllardan beri aynı adreste faaliyet gösterdiği, bilenen bir işletme olduğu bu yola tenezzül edecek bir işletme olmadığı ayrıca son 9 aylık faturalarından anlaşılacağı üzere davacının günlük ortalama tüketimin sürekli olarak birbirine yakın olduğunu, ayrıca sayaç değişiminden sonra gelen 21/11/2022 son ödeme tarihli faturada bir önceki faturalar ile aynı tutarda olduğu davalı şirket Enerji dağıtımında tekel konumunda olup hakim gücünü kötüye kullanmakta olduğu davacıyı baskı altına alarak yaptığı tahsilat yapmaya çalıştığı bunun için davalı şirket görevlileri davacı iş yerine gelerek müşterilerinin önünde elektriğini kesmekle tehdit etmekte ve itibarına zarar verdiğini, davacı işletme konaklama hizmeti verdiğini, elektrik enerjisi olmadan iş yapması mümkün olmadığını davacının enerjisinin kesilmesi halinde işlemediği bir eylem sebebi ile davalı kurum tarafından cezalandırılmış ve iflasa sürüklenmiş olacağını, çalışma özgürlüğünün Anayasal bir hak olduğu hususuda dikkate alınarak davalı şirketin tarafından davacının enerjisini kesilmemesi yönünde tedbir talep ettiğini, yukarıda açıklanan sebeplerden dolayı telafi imkansız zararın önüne geçmek için elektrik enerjisinin kesilmemesi, kesilmesi halinde tekrar sağlanması için mahkemece uygun göreceği bir teminat karşılığında HMK 389 ve devamı maddeleri tedbir kararı verilmesini talep ve dava etmiştir. İlk Derece Mahkemesince davanın vekilinin ihtiyati tedbir kararına yönelik itirazlarının reddine, karar verilmiş, bu karara karşı davalı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur. Sözkonusu ara kararı davalı vekili istinaf etmiş olup dilekçesinde özetle; İhtiyati tedbir kararı verilebilmesi için kanunun aradığı şartlar gerçekleşmediği, ihtiyati tedbir kararı verilebilmesi için bulunması gereken yaklaşık ispat koşulu da somut olayda gerçekleşmediği, Kaçak elektriğin kullanıldığına dair kullanımı ispat olunduğu, detaylı yapılan incelemede … hizmet numaralı … marka, … seri numaralı sayaçta yapılan laboratuvar muayenesinde “S” ve “T” fazına iat ölçü ile gerilim bağlantılarının koparıldığı ve sayacın kayıt yapmadığı,14/11/2022 tarihli … seri no’lu kaçak elektrik tutanağının düzenlendiği, tedbirin %20 teminat mukabilinde verilmiş olmasının hukuka aykırı olduğu, verilen ihtiyati tedbir kararı, ortaya çıkacak kamu zararının engellenmesinin önüne geçtiği, İhtiyati tedbir kararının meydana getirebileceği sonuçların Mahkemece hiçbir suretle değerlendirilmediği, davalı şirketin Anayasal haklarına aykırılık oluştuğu, mahkemece verilen ihtiyati tedbir kararının kaldırılmasını, davalı şirket tarafından tahakkuk edilen alacak miktarının %100’ünün teminat olarak depo edilmesine karar verilmesini talep etmiştir. HMK.nun 355. maddesi uyarınca, ileri sürülen istinaf sebepleri ile sınırlı olarak yapılan inceleme sonucunda; Davada asıl talep İİK 72 maddesine dayalı menfi tespit talebine ilişkin olup dava konusu borç kaçak elektrik kullanımından kaynaklanmaktadır. Davacı dava dilekçesinde dava konusu kaçak elektrik faturaları nedeniyle elektriğin kesilmemesi yönünde tedbir kararı talep etmiş, mahkemece tedbir talebinin kabulüne % 30 oranında teminat alınmasına karar verilmiş, takdir olunan teminat miktarı süresi içinde mahkeme veznesine yatırılmıştır. Davalı vekili; elektriğin kesilmemesi yönündeki tedbir talebi yönünden yaklaşık ispat koşulunun yerine getirilmediğini, tedbir şartlarının oluşmadığını beyanla tedbirin kaldırılmasını, mah- kemenin aksi kanaatte olması halinde ise % 100 oranında teminat alınmasını taleple karara itiraz etmiş mahkemece bu yöndeki itirazı reddedilmiş olmakla aynı nedenlerle istinafa başvurmaktadır. Somut olayda; dava konusu kaçak elektik tüketimine konu mahallin iş yeri ve dava ko- nusu borcun varlığı ve miktarının yargılamaya muhtaç olduğu, söz konusu faturalar nedeniyle elektri- ğin kesilmesi halinde davacının telafisi zor zararının oluşacağına dair yaklaşık ispat koşulu yerine getirilmiş ihtiyati tedbir dava konusu iki adet fatura ile sınırlanmış olmakla elektriğin kesilmemesi yönünde tedbir kararı verilmesi HMK 389 md hükmüne uygundur. Mahkemece takdir olunan % 20 oranındaki teminat miktarının yeterli ve somut olaya uygun olduğu değerlendirilmiştir.Açıklanan nedenlerle, ilk derece mahkemesince verilen kararda vakıa ve hukuki değer- lendirme noktasında, usul ve esasa aykırılık tespit edilmediğinden, davalının istinaf başvurusunun HMK 353/1-b-1 md gereğince reddine karar verilmesi gerekmiştir.
K A R A R: Yukarıda açıklanan nedenlerle; Davalının istinaf başvurusunun HMK 353/1-b-1 maddesi uyarınca reddine,Harç peşin alındığından yeniden harç alınmasına yer olmadığına, İstinaf yargılama giderlerinin istinaf eden üzerinde bırakılmasına, İstinaf sebebiyle yatırılan gider avansı bakiyesi varsa karar karar kesin olmakla istinaf edene ilk derece mahkemesince iadesine, Dair, dosya üzerinden yapılan inceleme sonunda HMK 362/1-f maddesi gereğince kesin olmak üzere oybirliği ile karar verildi. 12/06/2023