Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
3. HUKUK DAİRESİ
ESAS NO: 2021/308
KARAR NO: 2021/315
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 12. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 16/11/2020
NUMARASI: 2020/331 E
DAVANIN KONUSU: Menfi Tespit
KARAR TARİHİ: 09/02/2021
Yukarıda tarafları ve konusu yazılı bulunan dava ile ilgili olarak, ilk derece mahkemesince verilen kararın istinaf edilmesi sebebiyle , dava dosyası üzerinde yapılan inceleme sonunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; Müvekkilin, davalıdan elektrik alımı gerçekleştirdiğini, Davalı yan tarafça 14.04.2020 tarihinde … numaralı 104.899,71 TL tutarlı 24.04.2020 son ödeme tarihli fatura düzenlenerek müvekkiline teslim edildiğini, davaya konu fatura içeriğine müvekkili tarafından 07.05.2020 tarihinde itirazda bulunulduğunu, sunulan cevabi yazıda kaçak kullanım bedeline ilişkin olarak faturanın düzenlendiği bilgisinin verildiğini, somut durumda müvekkilinin işletme sahibi olup herhangi bir kaçak kullanım durumu söz konusu olmadığını, Covid-19 süresi boyunca müvekkili işletmenin kapalı durumda olduğunu ve fatura bedeli olan 104.899,71 TL tutarında kullanım yapılmasının mümkün olmadığını, faturanın usulüne uygun düzenlenmediğini, iş bu yargılama neticelenene dek 14.04.2020 tarih … numaralı faturanın icra takibine konulmaması ve ticari işletmenin işleyişinin sekteye uğramaması adına davalının elektrik arzına devam etmesi yönünde teminatsız olarak tedbiren karar verilmesini talep etmiştir. İlk Derece Mahkemesince tesis olunan 18/09/2020 tarihli ara karar ile HMK 389 md gereğince tedbir talebinin kabulüne, % 15 teminat alınması halinde dava sonuna kadar davacı elektriğinin kesilmemesi hususunda tedbir tesis edilmiştir. Davalının itirazı üzerine yerel mahkemece yapılan inceleme sonucu itiraz reddedilmiştir. Davalı vekili istinaf dilekçesinde; kaçak elektrik kullanan davacının haksız fiil sorumlu- luğunun bulunduğunu, somut olayda ihtiyati tedbir koşullarının oluşmadığını, tedbir talebi yönünden ” tam ispat” koşulunun gerçekleşmediğini, açılan davanın ve tedbir talebinin kötü niyetli olduğunu beyanla ilk deece mahkemesince tesis olunan kararın kaldırılmasını talep etmiştir. Somut olayda, talep dilekçesi incelendiğinde; davacının menfi tespit talepli olarak açtığı davada dava sonuna kadar söz konusu fatura borcu nedeniyle elektriğinin kesilmemesi hususunda tedbir talep ettiği, mahkemece talebin HMK’nın 389. maddesi kapsamında değerlendirildiği ve teminat karşılığında tedbir kaarı verildiği, davalının tedbire itirazının reddedildiği anlaşılmaktadır. HMK 389 ve devamı maddelerine göre “Mevcut durumda meydana gelebilecek bir değişme nedeniyle hakkın elde edilmesinin önemli ölçüde zorlaşacağından ya da tamamen imkânsız hâle geleceğinden veya gecikme sebebiyle bir sakıncanın yahut ciddi bir zararın doğacağından endişe edilmesi hâllerinde, uyuşmazlık konusu hakkında ihtiyati tedbir kararı verilebilir. Talep edenin haklarının derhâl korunmasında zorunluluk bulunan hallerde, hâkim karşı tarafı dinlemeden de tedbire karar verebilir. Mahkeme, tedbire konu olan mal veya hakkın muhafaza altına alınması veya bir yediemine tevdii ya da bir şeyin yapılması veya yapılmaması gibi, sakıncayı ortadan kaldıracak veya zararı engelleyecek her türlü tedbire karar verebilir. Buna göre, dava konusu yerin işyeri olması, davaya konu fatura borcunun ise işyerine ait bulunması nedeniyle, isteme konu faturalar nedeniyle elektriğin kesilmesi halinde telafisi güç zararın oluşabileceği hususunda “yaklaşık ispat”ın gerçekleştiği, tedbir kararı verilmesi için “tam ispat” koşulunun aranmayacağı, HMK 389. maddesinde ihtiyati tedbir kararı verilmesi yönünden gerekli şartların somut olayda mevcut olduğu, davanın İİK 72 md ne dayalı menfi tespit davası olmasının HMK 389 md gereğince tedbir kararı verilmesine engel teşkil etmediği anlaşılmaktadır.
Bu itibarla, mahkemece verilen ihtiyati tedbir ve tedbire itirazın reddi kararında usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı tespit edilmekle , HMK 353/1-b-1 md gereğince davalının istinaf talebinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
K A R A R: Yukarıda açıklanan nedenlerle; Davalının istinaf başvurusunun HMK 353/1-b-1 maddesi uyarınca reddine, Alınması gereken 59,30 TL karar ve ilam harcından, peşin alınan 54,90 TL harcın mahsubu ile bakiye 4,40 TL’nin istinaf eden davalıdan alınarak hazineye irat kaydına, İstinaf yargılama giderlerinin istinaf eden üzerinde bırakılmasına, İstinaf sebebiyle yatırılan gider avansı bakiyesi varsakarar kesin olmakla istinaf edene ilk derece mahkemesince iadesine, Dair dosya üzerinden yapılan inceleme sonunda HMK 362/1-a maddesi gereğince kesin olmak üzere oybirliği ile karar verildi. 09/02/2021