Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
3. HUKUK DAİRESİ
ESAS NO : 2021/2132
KARAR NO : 2022/2003
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 8. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 24/02/2021
NUMARASI : 2018/350 E – 2021/134 K
DAVANIN KONUSU : Alacak
KARAR TARİHİ : 28/06/2022
Yukarıda tarafları ve konusu yazılı bulunan dava ile ilgili olarak, ilk derece mahkemesince verilen kararın istinaf edilmesi sebebiyle , dava dosyası üzerinde yapılan inceleme sonunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davacı İkitelli Organize Sanayi Bölgesi Başkanlığı’nın 4562 sayılı Yasa’ya göre kurulduğunu ve mezkur Yasa’nın 20. maddesi uyarınca elektrik dağıtım yetkisine sahip özel hukuk tüzel kişisi olduğunu, TEİAŞ sistemine bağlı olarak tedarik ettiği elektrik enerjisinin üyelerine dağıtımını yaptığını, davacının sınırları içindeki elektrik dağıtım tesislerinin davalı şirketten 02/07/2009 tarihli devir protokolü ile devralındığını, İkitelli Organize Sanayi Bölgesi dışında kalan tamamı 34 adet Bedaş abonesinin devir tarihinden itibaren teknik imkansızlıklar nedeniyle devir edilen tesislerden beslenmeye devam ettiğini, İkitelli Organize Sanayi Bölgesi dağıtım hatlarından beslenen bu abonelerin faturalarının BEDAŞ tarafından çıkartılarak tahsilinin de BEDAŞ tarafından yapıldığını, dağıtım bedellerinin de BEDAŞ tarafından tahsil edildiğini, bu abonelerin enerjilerinin davacının dağıtım sisteminden temin edildiğini ve dağıtım masraflarının davacı tarafından yapıldığını, EPDK’nın Organize Sanayi Bölgelerinin Elektrik Piyasası Faaliyetine ilişkin Yönetmeliğin 22. maddesi gereği; dağıtım bedellerinin tahsilinden sadece OSB’lerin sorumlu tutulduğunu, davalı şirketten 09/07/2014 tarih ve 2014/7962/3708 sayılı yazı ile dağıtım bedelinin ödenmesinin talep edildiğini, ancak herhangi bir cevap alınmadığını, bir kısım alacakların tahsili için İstanbul 8. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 2016/1137 esas sayılı dosyası ile dava açıldığını, davadan sonra devam eden alacaklar için 26/01/2018 tarihli fatura düzenlenerek davalıya gönderildiğini, davalının Beyoğlu 57. Noterliğinin 12/02/2018 tarih 3781 sayılı ihtarnamesi ile faturayı iade ettiğini, bunun üzerine İstanbul 7. İcra Müdürlüğünün … Esas sayılı dosyası ile takip başlatıldığını, davalının icra takibine itiraz ederek durdurduğunu belirterek; itirazın iptalini, takibin devamını, davalının %20’den az olmamak kaydıyla inkar tazminatına mahkum edilmesine karar verilmesini talep etmiştir.Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacı tarafından talep edilen tazminat alacağının zamanaşımına uğradığını, davanın öncelikle zamanaşımı ve husumet nedeniyle reddi gerektiğini, davacı tarafça dağıtım faturalarına istinaden davalı şirket tarafından tahsil edilen bedellerin iadesi talep edilmişse de davacının Organize Sanayi Bölgelerinin Elektrik Piyasası Faaliyetlerine ilişkin Yönetmeliğin 5. maddesine göre ancak onaylı sınırları içerisinde yer alan aboneler için dağıtım faaliyetinde bulunabileceği, davalının özelleştirme sonrası davacı İOSB’nin kendi sorumluluk bölgesi dışında kalan teknik imkansızlıklar nedeniyle OSB’ den beslenen davalı şirket abonelerine ilişkin dağıtım bedellerinin davacı tarafından ödenmesi için talepte bulunulduğundan , davanın reddine karar verilmesini istemiştir. Mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulü ile, davalının İstanbul 7. İcra Müdürlüğü’nün… Esas sayılı takip dosyasına vaki itirazının 166.998,87 TL asıl alacak yönüyle kısmen iptaline, takibin 166.998,87 TL asıl alacağa takip tarihinden itibaren değişen ve artan oranlarda avans faizi yürütülmesi suretiyle kaldığı yerden devamına, bu yöndeki fazlaya ilişkin istemin REDDİNE,
Hükmolunan alacağın %20’si nispetinde (33.399,78 TL) icra inkar tazminatının davalıdan alınarak davacıya VERİLMESİNE karar verilmiştir.
Mahkemece verilen kararı, davalı vekili istinaf etmiştir.
Davalı vekilince verilen istinaf dilekçesinde özetle;mahkemece sadece bilirkişi raporu esas alınarak karar verildiği, Organize Sanayi Bölgelerinin Elektrik Piyasası Faaliyetlerine ilişkin Yönetmeliğin 5. maddesinde; (1) Organize Sanayi Bölgeleri Kanununa göre kurulan OSB’lerden bu Yönetmelikte belirtilen şartları sağlayanlar 13/1/2011 tarihli ve 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu hükümlerine göre şirket kurma şartı aranmaksızın, Kurumdan OSB üretim veya ÖSB dağıtım lisansı alarak onaylı sınırları içerisinde üretim veya dağıtım faaliyetlerinde bulunabilir şeklinde hüküm bulunduğunu,bu sebeple ancak onaylı sınırları içerisinde yer alan aboneler için dağıtım faaliyetlerinde bulunabileceklerinden davanın reddi gerektiği, davanın kesinlikle kabulü anlamına gelmemekle beraber söz konusu tazminatın tutarının belirlenmesinin bir yargılamanın konusu olacağı , likit bir alacak olmamasından dolayı icra inkar taleplerinin de reddi gerektiği,bu sebeplerle kararın usul ve hukuka aykırı olduğu ileri sürülerek,kaldırılması istenmiştir.
HMK.nun 355. maddesi uyarınca, ileri sürülen istinaf sebepleri ile sınırlı olarak yapılan inceleme sonucunda; dava , itirazın iptali talebine ilişkindir.
Davanın dayanağı olan İstanbul 7. İcra Müdürlüğü’nün … esas sayılı takip doyasında; davacı tarafından davalı aleyhine 30/03/2018 tarihinde 164.966,96 TL asıl alacak, 2.776,19 TL işlemiş faiz, 5.125,16 TL asıl alacak ve 68,45 TL işlemiş faiz olmak üzere toplam 172.936,76 TL alacağın tahsili amacıyla takip başlatıldığı, davalının borca itirazı üzerine takibin durduğu anlaşılmıştır. Mahkemece yargılamada bilirkişi kurulu raporu alınmış, bilirkişi heyetinin 01/04/2020 tarihli raporunda özetle; davacı tarafından davalıya 2 adet fatura düzenlendiği, defter kaydı yapıldığı, davacının onaylı sınırları içindeki elektrik dağıtım tesislerini davalıdan 02/07/2009 tarihli devir protokolü ile devraldığı, İkitelli Organize Sanayi Bölgesinin elektrik dağıtım yetkisine sahip özel hukuk tüzel kişisi olduğu, TEİAŞ’tan tedarik ettiği elektrik enerjisinin üyelerine dağıtımını yaptığı, onaylı sınırları dışında kalan 34 adet Boğaziçi Elektrik Dağıtım A.Ş abonesinin teknik imkansızlıklar nedeniyle devredilen tesislerden beslenmeye devam ettiği, davalının bahsi geçen abonelerden tanzim ettiği elektrik faturaları yoluyla dağıtım bedellerini tahsil ettiği, ancak davacıya dağıtım bedellerini vermediği, EPDK’nun belirlediği dağıtım bedellerinin 2014 yılı için 2,548 Kr/kWh, 2015 yılı için 2,767 Kr/kWh, 2016 yılı için 3,712 Kr/kWh, 2017 yılı için 3,8820 Kr/kWh olduğu, abonelerin tüketimlerine göre 2014 yılı için dağıtım bedelinin 42.660,27 TL, 2015 yılı için 44.13907 TL, 2016 yılı için 44.858,18 TL ve 2017 yılı için 35.341,34 TL olmak üzere toplam 166.998,87 TL olduğu, İkitelli Organize Sanayi Bölgesinin onaylı sınırları dışında kalan 34 adet Boğaziçi Elektrik Dağıtım A.Ş abonesinin teknik imkansızlıklar nedeniyle davacının dağıtım şebekesinden beslendiğinden ve dağıtım masraflarını davacı yaptığından Organize Sanayi Bölgelerinin Elektrik Piyasası Faaliyetine ilişkin Yönetmeliğin 14. maddesinde de dağıtım bedellerini OSB’lerin tahsil edeceğine ilişkin hüküm olduğundan, Boğaziçi Elektrik Dağıtım A.Ş’nin ilgili abonelerden tahsil ettiği dağıtım bedellerinin toplam 166.998,87 TL olduğu görüşü bildirilmiştir.bilirkişi raporunun mevzuata uygun inceleme ve hesaplama içerdiği ve bu sebeple hükme esas alınmasında hukuka aykırılık bulunmadığı anlaşılmıştır,Böylece ,hen ne kadar Organize Sanayi Bölgelerinin Elektrik Piyasası Faaliyetlerine ilişkin Yönetmeliğin 5. maddesinde; (1) Organize Sanayi Bölgeleri Kanununa göre kurulan OSB’lerden bu Yönetmelikte belirtilen şartları sağlayanlar 13/1/2011 tarihli ve 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu hükümlerine göre şirket kurma şartı aranmaksızın, Kurumdan OSB üretim veya ÖSB dağıtım lisansı alarak onaylı sınırları içerisinde üretim veya dağıtım faaliyetlerinde bulunabilir şeklinde hüküm mevcut ise de , Organize Sanayi Bölgelerinin Elektrik Piyasası Faaliyetine ilişkin Yönetmeliğin 14. maddesinde de dağıtım bedellerini OSB’lerin tahsil edeceğine ilişkin hüküm olduğundan, OSB’nin onaylı sınırları dışında kalan 34 adet Boğaziçi Elektrik Dağıtım A.Ş abonesinin teknik imkansızlıklar nedeniyle devredilen tesislerden beslenmeye devam ettiği, davalının bahsi geçen abonelerden tanzim ettiği elektrik faturaları yoluyla dağıtım bedellerini tahsil ettiği bedellerin tahsiline karar verilmesinde ve likit alacak sebebiyle icra inkar tazminatına hükmedilmesinde ,kararda maddi vakıa ve hukuki denetim yönlerinden usul ve hukuka aykırılık bulunmadığından davalı tarafın istinaf talebinin HMK 353/1-b-1 maddesi uyarınca reddine karar verilmesi gerekmiştir.
K A R A R : Yukarıda açıklanan nedenlerle;
Davalının istinaf başvurusunun HMK 353/1-b-1 maddesi uyarınca reddine,
Alınması gereken 11.407,63 TL karar ve ilam harcından, peşin alınan 2.852,30 TL harcın mahsubu ile bakiye 8.555,33 TL’nin davalıdan alınarak hazineye irat kaydına,
İstinaf giderlerinin istinaf eden üzerinde bırakılmasına,
İstinaf sebebiyle yatırılan gider avansı bakiyesi varsa karar kesinleştiğinde istinaf edene ilk derece mahkemesince iadesine,
Dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda gerekçeli kararın taraflara tebliğinden itibaren 2 hafta içerisinde Yargıtay’da temyiz yolu açık olmak üzere oybirliği ile karar verildi. 28/06/2022