Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
3. HUKUK DAİRESİ
ESAS NO: 2021/187
KARAR NO: 2022/142
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 5. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 01/10/2020
NUMARASI: 2019/409 E – 2020/495 K
DAVANIN KONUSU: Alacak (Havale Sözleşmesinden Kaynaklanan)
KARAR TARİHİ: 24/01/2022
Yukarıda tarafları ve konusu yazılı bulunan dava ile ilgili olarak, ilk derece mahke- mesince verilen kararın istinaf edilmesi sebebiyle , dava dosyası üzerinde yapılan inceleme sonunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Davacı vekili dava dilekçesinde; Müvekkili şirket tarafından “… Mah. … Cad. No: … …/ İstanbul” adresindeki eski … parselden ifrazen oluşmuş … parselde bulunan …/…Rezidans + AVM projesinin ihtiyacı olan Trafo ile Orta ve Alçak Gerilim Hatlarının tesisinin yapılması için davalı …şirketine başvuru yapıldığını, davalı şirket tarafından müvekkiline gerekli koşulların oluşturulması gerektiğinin bildirdiğini, Bunun üzerine müvekkili şirket tarafından davalı …ın talep ettiği koşullar yerine getirilerek trafonun yapılacağı yerin 1,00 TL’den 99 yıllığına …a kiralandığını, tapuya şerh konul duğunu, Tesisin müvekkili şirket tarafından 421.000,00 TL + KDV bedel karşılığında taşeron firma “… Ltd. Şti.’ne yaptırıldığını, müvekkili şirket tarafından ilgili yönetmelik hükümlerine göre dağıtım varlıklarının geçici kabulünün davalı …tarafından 01/09/2008 tarihinde yapıldığını, Elektrik Piyasası Lisans Yönetmeliği hükümlerine göre;kullanıcı durumundaki müvek- kili tarafından tesis edilen dağıtım varlıklarına ilişkin toplam harcamanın bu güne kadar davacı şirketin dağıtım tarifesinden düşülmek suretiyle ödenmediğini, bu yönetmeliğin de yürürlükten kaldı- rıldığını,Akabinde Resmi Gazete’de yayımlanan Elektrik Piyasası Bağlantı ve Sistem Kullanım Yönetmeliği’nin ilgili maddeleri ile kullanıcı tarafından tesis edilen dağıtım varlıklarının geri öde- mesine ilişkin Metodoloji usul ve esaslarının düzenlendiğini, bu düzenlemeye göre önceki dönemde gerçekleşen yatırıma ilişkin toplam harcama tutarının dağıtım tarifesinden mahsup edilmek suretiyle karşılanan yatırımların geri ödemesine gerçekleşen yatırıma ilişkin toplam harcama tutarının tamamı karşılanana kadar aynı yöntemle devam edileceğinin hüküm altına alındığını, yeni yönetmeliğin 38. Maddesi kapsamında tesis edilen ancak mahsuplaşması başlamamış tesisler için söz konusu geri ödeminin ne şekilde yapılacağının düzenlenmediği, yönetmeliğin 21. Maddesi uyarınca hazırlanan ve dağıtım şirketi adına kullanıcı tarafından yapılan dağıtım tesislerine yönelik yatırım bedelinin ne şe- kilde hesaplanacağına ve ödeneceğine ilişkin hükümleri içeren metodolojinin 8. maddesinde mahsup- laşması başlamış tesisler için metodolojinin uygulanmayacağının belirtildiğini, mahsuplaşma başla- mamış olan ödemelerin ise bu metodoloji hükümlerine göre yapılacağının düzenlendiğini beyanla. Metodolojinin 7. Maddesi hükümleri gereğince de davacı tarafından tesis edilen dağı- tım varlığının 01/09/2008 tarihinde yapılmış olan geçici kabulünün yapıldığı ayı takip eden aydan itibaren geri ödemenin yapılacağı ilk taksit tarihine kadar geri ödeme yapılmamış 421.000,00 TL + 75.780,00 TL KDV olmak üzere toplam 496.780,00 TL harcama tutarının TÜFE oranında güncel- lenerek geçici kabul tarihini takip eden yıl olan 2009 yılı sonundan 01/01/2010 tarihinden başlayarak 3095 sayılı kanun hükümlerine göre belirlenecek ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davalı vekili cevap dilekçesinde; Müvekkili şirket kayıtlarında yapılan incelemede davacı şirket adına dava konusu taşın- mazlar için akdedilmiş herhangi bir abonelik sözleşmesi tesis edilmediğinin görüldüğünü, mevzuat gereği bağlantı ya da sistem kullanım anlaşması olmadan tesis bedellerinin iadesi söz konusu olama- dığını, bu nedenle mahsuplaşma işleminin gerçekleşmediğini, yasal mevzuat kapsamında bu anlaş- malar imzalanmadan ne söz konusu yatırım tutarlarının hesaplanabildiğini, ne de tutarların dağıtım şirketinden talep edilebildiğini, Müvekkili şirket ilgili birimleri ile yapılan yazışmalar sonucu edinilen bilgiye göre geri ödeme taleplerinin Elektrik Piyasası Bağlantı ve Sistem Kullanma Yönetmeliği’nin 21. maddesine da- yanılarak “Kullanıcı Tarafından Dağıtım Varlıklarının Tesis Edilmesi Metodolojisi” kapsamında değerlendirileceği, geri ödeme süreçlerinin EPDK’nun 7695-4 sayılı kurul kararı doğrultusunda yürütülerek sonuçlandırılacağının tespit edildiğini, dava konusu taleplerin geri ödenmesi için bağlantı ya da sistem kullanım anlaşmasının mevcut olması gerekliliği yanında ilgili kullanım yerlerinin mevcut maliklerinin “geri ödemeye muhatap taraf” olarak başvuru yapması gerektiğini, bu durumda davacının malik olmadığının bağımsız bölümler yönünden ödeme talebinde bulunmasının mümkün olmadığını, Geçici kabulü yapılmış olan tesisin kullanım yerinin mevcut malikleri geri ödemeye muhatap tarafın olacağını, geçici kabulü yapılmış olan tesisin mevcut bağımsız bölüm maliklerinin her birinin ayrı ayrı açık adres bilgisi, ana taşınmazın son niteliğine uygun tapu belgesi, taşınmaza ait aboneliği ispatlayan belge ile başvuru yapması gerektiğini, Bu işlemler yapılmadan ve hak sahibi olmayan davacı tarafça açılan davanın anılan karar gereği reddi gerektiğini, geri ödemesi peyderpey yapılacak tesis bedellerinin kapsamının belir- lenmesinde Elektrik Piyasası Müşteri Hizmetleri Yönetmeliği’nin yapı bağlantı hattı-branşman hattını düzenleyen ilgili maddesine göre; yasal mevzuat gereği abonenin sorumluk alanında bulunan yapım bedellerinin müvekkili şirketten talep edilmesinin mümkün olmadığını beyanla davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir. İlk Derece Mahkemesi’nce:”Davacının davasının KABULÜNE, 496.780,00 TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline ” karar verilmiştir. İstinaf Başvurusu: Hüküm davacı vekili ve davalı vekili tarafından istinaf edil- miştir. Davacı vekili istinaf dilekçesinde: Metodolojinin ‘Dağıtım Tesisi ve Diğer Bedellerin Geri Ödenmesi’ başlıklı 7. Madde- sinin 2. bendine göre, ödemenin, geçici kabul tarihini takip eden yılda yapılacağını, alacağın ödenme (VADE) tarihinin (muaccel olduğu tarihin) yönetmelik ile belirlendiğini, geçici kabulün 2008 yılında yapıldığını, buna göre alacağın en geç 31/12/2009 tarihinde ödenmesi gerekirken bu tarihe kadar ödemenin gerçekleşmediğini, böylece davalı …ın 01/01/2010 tarihinde temerrüde düştüğünü,. TTK’nın 10. Maddesinin: “Aksine sözleşme yoksa, ticari bir borcun faizi, vadenin biti- minden itibaren…işlemeye başlar.” hükmünü içerdiğini, somut olayda vadenin bitim tarihinin belli olduğunu , vade tarihinden işlemesi gereken faizin dava tarihinden işletilmesinin hukuka aykırı oldu- ğunu beyanla faiz başlangıç tarihinin 01/10/2010 olarak düzeltilmesini talep etmiştir. Davalı vekili istinaf dilekçesinde; Davanın sebepsiz zenginleşmeye dayalı olduğunu, dava konusu dağıtım varlıklarının geçici kabulünün 01/09/2008 tarihinde yapıldığını ve yapım bedellerinin ilgili yükleniciye 2008 yılında 05/06/2008, 23/09/2008, 30/11/2008 tarihli faturalarla ödendiğini, dava tarihi olan 03/07/2019 günü itibariyle zamanaşımı süresinin çoktan geçtiğini, zamanaşımı def’i hakkında olumlu ve olumsuz bir karar verilmediğini, Müvekkil şirket ile TEDAŞ arasında imzalanan İşletme Hakkı Devir Sözleşmesi hü- kümleri gereğince, dağıtım tesislerinin mülkiyeti TEDAŞ’a ait olduğundan husumetin müvekkil şirkete yöneltilemeyeceğini, Kullanıcı tarafından dağıtım şirketi adına tesis olunan veya finanse edilen dağıtım – ilişkin izin, yapım, kabul, ödeme ve benzeri süreçlere ilişkin hususlar ile bunlardan tesis bedellerinin iadesi mümkün olanların, bu bedellerinin mahsuplaşma yöntemiyle geri ödenmesi, 4628 sayılı Elek- trik Piyasası Kanunu’na göre çıkartılan 04/08/2002 tarihli ve 24836 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan mülga Elektrik Piyasası Lisans Yönetmeliği’nin (mülga Lisans Yönetmeliği) 38. maddesinin altıncı fıkrasında düzenlenmiş iken, bu düzenleme yeni 6446 sayılı Elektrik Piyasası Kanuna dayalı olarak çıkartılan, 02/12/2013 tarihli ve 28809 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan yeni Elektrik Piyasası Lisans Yönetmeliği’nin (Lisans Yönetmeliği) kabul edilmesiyle yürürlükten kaldırıldığını, yeni yönetmelikte dağıtım şirketi adına kullanıcı tarafından tesis edilen dağıtım tesislerine yönelik yatırım bedelinin mahsuplaşma veya başka bir yöntemle geri ödenmesine ilişkin bir hükme yer verilmediğini, bu yasal boşluğun daha sonra çıkartılan 28/01/2014 tarih ve 28896 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren Elektrik Piyasası Bağlantı ve Sistem Kullanım Yönetmeliği (Bağlantı Yönetmeliği) ile giderildiğini, ayrıca bu Yönetmeliğe göre, iadesi bedelin geri ödenmesi şeklinde yapılacak tesislere ilişkin “Kullanıcı Tarafından Dağıtım Varlıklarının Tesis Edilme Metodolojisi” (Metodoloji) çıkartıldığını, yeni Yönetmelikte, hem Yönetmeliğin yürürlüğe girmesinden sonra tesis edilen dağıtım varlıkları hem de daha önceki dönemde tesis edilen dağıtım varlıklarına ilişkin hükümlere yer verildiğini, Yönetmeliğin Geçici 1. ve 2. maddelerinde Yönetmeliğin çıkarılmasından önce tesis edilen dağıtım varlıklarının durumu ve bunlardan hangilerine bedel ödenip hangilerine ödenmeyeceğinin açıkça belirlendiğini, Buna göre Yönetmeliğin yayınlanmasından sonra tesis edilecek iletim ve dağıtım var- lıklarına ilişkin düzenlemenin Yönetmeliğin 20 ve 21. maddesinde bulunduğunu, ilgili varlıkların be- delleri aynı Yönetmelik Geçici 1. maddesinin (1) ve (2). maddeleri gereği geri ödeme yöntemiyle iade edileceğini ve geri ödemeye ilişkin Metodoloji ile belirlenen yönteme uyulacağını, Yönetmeliğin yayınlanmasından önce tesis edilmiş varlıklara ilişkin Yönetmelikte yer alan hükümlere bakıldığında, önceki tesislerin ya bedellerinin iadesi mümkün olmayan ya da mahsup yöntemiyle iadesi mümkün olan varlıklar olarak ikiye ayrıldığını, Dava konusu dağıtım varlığının tesis edildiği dönemdeki mevzuat ve uygulamaya göre, Tip C/2 EMB düzenlenmiş ve tesisin işletme ve bakım karşılığı devredileceğinin belirtildiğini, başka bir ifade ile dava konusu tesisler bedelsiz olarak veya işletme ve bakım karşılığı devredilecek tesisler olup mahsubu gereken ve fakat mahsubu yapılmamış tesislere yönelik düzenlemelerden yola çıkarak hak talebinde bulunulmasının mümkün olmadığını , Müvekkil şirketin şartlarını doğrudan kabul eden davacının herhangi bir itiraz ileri sürmediğini, Bağlantı ve Tesis Kullanım Anlaşmasının bulunmadığını, Hüküm altına alınan bedel hesabının hatalı olduğunu, bilirkişilerin fatura üzerinde hiç bir inceleme yapmadan peşinen hepsi uygunmuş gibi görüş bildirdiğini, Muaccel olmayan borç nedeniyle temerrüt faizi talep edilemeyeceğini beyanla kararın kaldırılmasını talep etmiştir. 6100 sayılı HMK’nun 355 md gereğince, istinaf sebepleri ile sınırlı olarak yapılan incelemeye göre; Dava, davacı tarafından finansman sağlanarak inşa olunan ve davalıya devredilen trafo ve diğer dağıtım tesisleri bedelinin tahsili talebine ilişkindir. Emsal davalar ile ilgili olarak Yargıtay 3. HD’nce yapılan temyiz incelemesi sonucu tesis edilen 2016/18362 Esas, 2018/5395 Karar sayılı 17/05/2018 tarihli, 2016/20468 Esas, 2018/9184 karar sayılı 27/09/2018 ilamlarda da vurgulandığı üzere; 01 Mart 2003 tarihli “Elektrik Piyasası Müşteri Hizmetleri Yönetmeliğinin 6. Md de: “Gerçek veya tüzel kişilerin, dağıtım sistemine bağlantı talebinin dağıtım lisansı sahibi tüzel kişi tarafından ilgili mevzuat hükümleri çerçevesinde karşılanması ve bağlantı anlaşması yapa- rak hizmet verilmesi esastır. Bağlantı için yapılan başvuru, dağıtım lisansı sahibi tüzel kişi tarafından, dağıtım sis- teminin mevcut durumu çerçevesinde genişleme yatırımı veya yeni yatırımın gerekli olması hususları da dikkate alınarak değerlendirilir. Buna göre; a)Dağıtım sisteminin mevcut durumunun bağlantı talebinin karşılanması için uygun olması halinde, 5. maddede belirtilen belgelerin ibraz edilmesi kaydıyla dağıtım lisansı sahibi tüzel kişi ile başvuru sahibi arasında bağlantı anlaşması imzalanır. b)Dağıtım sisteminin mevcut durumunun bağlantı talebinin karşılanması için uygun ol- maması ve genişleme yatırımı veya yeni yatırımın gerekli olması durumunda; saha etüdü gerek- tirmeyen hallerde başvuru tarihinden itibaren on iş günü, saha etüdü gerektiren hallerde ise başvuru tarihinden itibaren yirmi iş günü içerisinde, bağlantı talebinin karşılanabileceği makul bir süre, gerekçeleri ile birlikte başvuru sahibine yazılı olarak bildirilir. Başvuru sahibinin söz konusu süreye itiraz hakkı saklı olup, bu konuda Kuruma başvurabilir. Başvuru, Elektrik Piyasası Lisans Yönet- meliği’nin 38. maddesi hükümleri çerçevesinde Kurum tarafından değerlendirilir. Dağıtım lisansı sahibi tüzel kişi tarafından verilen görüşe ilişkin gerekçelerin Kurul tarafından uygun görülmemesi halinde, dağıtım lisansı sahibi tüzel kişi ile başvuru sahibi arasında bağlantı anlaşması imzalanır. c)Başvuru sahibinin (b) bendi kapsamında haksız bulunması veya bağlantı talebinin karşılanabilmesi için dağıtım lisansı sahibi tüzel kişi tarafından bildirilen sürenin başvuru sahibi tarafından uzun bulunması ve bağlantı talebinin branşman hattı tesis edilerek karşılanabilir olması halinde gerekli yatırım başvuru sahibi tarafından üstlenilebilir. Bu durumda bağlantı projesinin hazır- lanması başvuru sahibinin sorumluluğunda olup, bağlantı projesinin hazırlanabilmesine ilişkin etüt için gerekli olan tüm bilgiler dağıtım lisansı sahibi tüzel kişi tarafından sağlanır. Bağlantı projesi, tamamlanmasını müteakip onay için dağıtım lisansı sahibi tüzel kişiye sunulur. Dağıtım lisansı sahibi tüzel kişi, söz konusu proje üzerindeki incelemesini proje sunum tarihinden itibaren beş iş günü içeri- sinde tamamlayarak projeyi onaylar veya projeyi revizyon için başvuru sahibine iade eder. Proje revizyonunun gerekçeleri başvuru sahibine yazılı olarak bildirilir. Bağlantı projesinin onaylanması durumunda, dağıtım lisansı sahibi tüzel kişi ile başvuru sahibi arasında, branşman hattının mülkiyet ve kullanım hakları ile finansman ve bağlantı koşulları gibi hususların düzenlendiği bağlantı anlaşması imzalanır. Dağıtım sistemine geçici bağlantı yaparak elektrik enerjisi temin etmek isteyen gerçek veya tüzel kişi ile dağıtım lisansı sahibi tüzel kişi arasında kullanım amacıyla sınırlı bir süreyi içeren bağlantı anlaşması imzalanır.Bağlantı anlaşmasının imzalanmasını takiben ve anlaşmada yer alan süre içerisinde gerekli bağlantı varlıkları tesis edilerek, Elektrik Piyasası Tarifeler Yönetmeliği hükümlerine uygun olarak belirlenen bağlantı bedeli, başvuru sahibi tarafından dağıtım lisansı sahibi tüzel kişiye ödenir. Bağlantı bedeli, bir defaya mahsus olmak üzere ve ilk bağlantı anlaşması yapılması esnasında tahsil edilir ve geri ödenmez. Bağlantı anlaşmasında yer alan adresteki kullanım yeri var olduğu sürece, bağlantı an- laşması yürürlükte kalır ve söz konusu kullanım yerindeki müşteri değişikliği halinde yeni bir bağlantı anlaşması yapılması talep edilmez” hükmüne amirdir. Elektrik Piyasası Lisans Yönetmeliğinin 38. maddesinin 6. Fıkrasında ise; “sisteme bağlantı yapılması hâlinde sistem kullanımı açısından kapasitenin yetersiz olması nedeniyle genişleme yatırımı veya yeni yatırım yapılmasının gerekli olduğu ve yeterli finansmanın mevcut olmadığı hâllerde söz konusu yatırım TEİAŞ ve/veya dağıtım lisansı sahibin tüzel kişi adına, bağlantı yapmak isteyen gerçek veya tüzel kişi tarafından ilgili mevzuat kapsamındaki teknik standartlar sağlanarak yapılabilir veya finanse edilebilir. Bu durumda gerçekleşen yatırıma ait toplam harcama tutarı, sisteme bağlantı yapan gerçek veya tüzel kişi ile TEİAŞ ve/veya dağıtım lisansı sahibi tüzel kişiler arasında yapılacak bağlantı ve sistem kullanım anlaşması çerçevesinde gerçek veya tüzel kişinin iletim ve/veya dağıtım tarifesi bedelinden düşülür” hükmü bulunmaktadır. 28/01/2014 tarih ve 28896 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanan Elektrik Piyasası Bağ- lantı ve Sistem Kullanım Yönetmeliği’nin geçici ve son hükümlerinde “Kullanıcı Tarafından Tesis Edilen İletim ve Dağıtım Varlıklarına İlişkin Metodoloji” ve “Mahsup Yöntemiyle Geri Ödeme Esasları düzenlenmiştir.” Yine, aynı yönetmeliğin 20 ve 21. maddelerinde de kullanıcı tarafından tesis edilen iletim ve dağıtım varlıkları ile geri ödemeye ilişkin metodoloji usul ve esasları düzenlenmiştir. Buna göre mahkemece, yatırım programı içerisinde davalının yapması gerekli olan yatı- rımın abone (davacı) tarafından yapılması nedeniyle talep edilebilecek bedel ve tahsil şeklinin yukarıda açıklanan yönetmelik hükümlerine göre belirlenmesi ve sonucuna göre karar verilmesi gerekmektedir. Yukarıda açıklanan bilgiler ışığında somut dava ele alındığında; Davacı şirket tarafından “… /… Rezidans + AVM projesinin ihtiyacı olan trafo, OG ve AG hatlarının tesisi için 14/03/2006 tarihinde …a başvurulduğu , …ın 20/06/2006 tarihli “Enerji talebi” başlıklı yazısı ile “”enerji talebinin mev- cut alçak gerilim şebekesinden karşılanmasının mümkün olmadığı, istenilen gücün davacı tarafından 34,5 kV üzerinden yeteri kadar 4 hücreli bina tipi veya tip test ve deneyleri yapılmış beton köşk tipi (1600 KWA trafo koyulabilecek ölçülerde) veya şartları uygun olmak kaydıyla yer altı trafo merkezi projesine göre yapılacağı, ilgili trafo merkezine gelecek 34.5 kv’luk girdi-çıktı yüksek gerilim kablo- sunun arsadaki güzergahı ve trafo binaları ile iligili olarak …lehine 99 yıllığına 1 TL bedelle kiralanacağı, kullanım hakkı ve kira durumunun tapuya şerh edileceği, yürürlükteki yönetmelik ve şartnamalere ,şirket standartlarına göre tesis edilecek hattın işletme ve bakım karşılığında …a devredileceği, ” bildirilerek Tip-C/ 2 Enerji Müsaadesinin verildiği, Akabinde trafonun yapılacağı yerin 1,00 TL’den 99 yıllığına …a kiralandığı, tapuya şerh konulduğu, Davacı şirket tarafından sağlanan finansman dahilinde anılan trafo merkezinin ve tesisin dava dışı yüklenici tarafından inşa edilip tamamlandığı,tesisin geçici kabulünün 01/09/2008 tarihinde yapıldığı, 07/10/2008 tarihinde onaylandığı, kesin hak edişin 30/11/2018 tarihinde yapıldığı ve …a devredildiği anlaşılmaktadır. Ayrıca davalı TEDAŞ ile davalı …arasında düzenlenen 24/07/2006 tarih işletme devir hakkı sözleşmesinin 7.5 maddesinde; dağıtım faaliyetinin şirket tarafından yürütüldüğü dönemde bu faaliyet kapsamında gerçekleştirilen her türlü iş ve işlemlerin bütün sorumluluğunun BEDAŞ’ a ait olduğu düzenlendiğinden, davalı …ın ise pasif husumet sıfatına ilişkin itiraz yerinde görülmemiştir. Zamaanaşımı def’i ile ilgili olarak; Davalı dağıtım şirketi tarafından yapılması gereken dava konusu tesisler davacı tara- fından masraf olunmak suretiyle inşa olunmuş ve davalıya devredilmiş, bedeli de ödenmemiş olmakla davalının sebepsiz şekilde zenginleştiğinin kabulü gerekir. Ödeme talebinin reddedildiği 20/12/2018 tarihinden iş bu davanın açıldığı tarihe kadar sebepsiz zenginleşmeye ilişkin 2 yıllık zamanaşımı süresinin geçirilmediği de ortadadır. Bağlantı anlaşması ile ilgili olarak; dava konusu trafo vs tesislerin esasen davalı şirket tarafından tesisi gereken unsurlar olduğu, davacının enerji talebiyle baş vurusu üzerine , davalı tarafından “talep edilen enerjinin mevcut şebeke üzerinden sağlanmasının mümkün olmadığı ,ancak davacı tarafından belirtilen nitelikte trafo ve tesis inşa edilmek, bitiminde tesisin davalıya devre- dilmesi ve bulunduğu yerin 99 yıllığına kiralanması kaydıyla” enerji müsaadesi verildiği, davacının bu şartlar dahilinde masraf sarf ederek söz konusu projenin enerji ihtiyacını sağlayacak tesisi inşa ettiği, davalıya devrettiği, tesisin bulunduğu yerin uzun dönem kiralandığı ve tapuya şerh edildiği, geçiçi ve kesin kabullerin de yapıldığı hususu gözetildiğinde, bu aşamada artık bağlantı anlaşmasının bulunmadığı yönündeki davalı savunmasına itibar edilemeyecektir. Ödenmesi gereken tesis bedeli ile ilgili olarak ;İlk derece mahkemesince atanan bilirkişiler SMMM …, Prof. Dr. … ve Dr. … tarafından düzenlenen 10/08/2020 tarihli raporda; yapılan iş bedelinin 496.780,00 TL, 01/10/2010 tarihi itibariyle güncellenmiş değerinin 541.243,63 TL olduğu belirtilmiş olup bu raporun hükme esas alınmasında ve davacı talebi ile bağlı kalınarak 496.780,00 TL üzerinden hüküm kurulmasında usul ve yasaya aykırılık tespit edilmemiştir. Temerrüt yönünden; Dağıtım Varlıklarının Tesis Edilme Metodolojisi’nin Dağıtım Tesis Ve Diğer Bedellerin Geri Ödemesi başlıklı 7.maddesine göre, geri ödemeye esas bedellerin bağlantı/güç artışı görüşünde verilen talebin karşılanabileceği tarihteki yıl içinde en fazla 12 eşit taksitte ödeneceği belirtilmiştir. Dosya içeriğine göre; davacı söz konusu tesis bedelinin ödenmesi talebiyle dayanak belgeleri ile birlikte 20/12/2018 tarihinde davalı …a başvurmuş, …ın 20/12/2018 tarihli cevabi yazısı ile “geçici kabulü yapılan tesisin mevcut maliklerinin her biri tarafından açık adres bilgisi ve yazıda eksikliği belirtilen belgelerle birlikte başvurulması halinde ödemenin ne zaman yapılacağı hususunda bilgi verileceği ” bildirilmiş, dolayısıyla davacının ödeme talebi reddedilmiştir. BK 117 madde gereğince ,davalı bu tarih itibariyle temerrüde düşürülmüş olmakla davacı alacağına dava tarihinden itibaren faiz işletilmesi yerinde görülmemiştir. Açıklanan nedenlerle; 1-Davalı …ın istinaf başvurusunun HMK 353/1-b-1 md gereğince reddine, 2- Davacının istinaf başvurusunun kabulüne, HMK 353/1-b-2 md gereğince , “Davacının davasının KABULÜNE, 496.780,00 TL’nin 20/12/2018 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline” karar vermek gerekmiştir.
K A R A R: Yukarıda açıklanan nedenlerle; A-Davalının istinaf talebinin HMK 353/1-b-1 maddesi gereğince reddine; B-Davacının istinaf talebinin kabulüyle HMK 353/1-b-2 maddesi gereğince karar kaldırılarak yeniden esas hakkında; 1-Davacının davasının KABULÜNE, 496.780,00 TL’nin 20/12/2018 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline 2- Karar tarihinde yürürlükte bulunan Harçlar Tarifesi gereğince hesaplanan 33.935,04 TL karar harcından peşin yatırılan 8.483,77‬‬ TL harcın mahsubu ile eksik harç olan 25.451,27‬ TL harcın davalıdan tahsili ile hazineye gelir kaydına, 3- Davacı tarafından yatırılan 8.483,77‬‬ TL toplam harç ile davacı tarafından yapılan toplam 2.630‬,00 TL yargılama giderinin davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine, 4- Davacı kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesince hesaplanan 41.889,00 TL nispi vekalet ücretinin davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine, 5- Taraflarca yatırılan gider avansından kullanılmayacak olan kısmın karar kesinleştiğinde ve talep halinde ilgili tarafa iadesine,İstinaf incelemesiyle ilgili olarak; Peşin alınan istinaf karar harcının, istinaf eden davacıya isteği halinde ilk derece mahkemesince iadesine, Davalıdan Harçlar Yasası gereğince alınması gerekli 33.935.04 TL karar ve ilam harcından, peşin alınan 8.483.76 TL harcın mahsubu ile bakiye 25.451.28 TL’nin davalıdan alınarak Hazineye irat kaydına, Davacının istinaf sebebiyle yapmış olduğu 53,5‬ TL istinaf yargılama giderinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, Davalının istinaf sebebiyle yapmış olduğu yargılama giderlerinin üzerinde bırakılmasına, İstinaf sebebiyle yatırılan gider avansı bakiyesi varsa, karar kesinleştiğinde istinaf edene ilk derece mahkemesince iadesine,Dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda gerekçeli kararın taraflara tebliğinden itibaren 2 hafta içerisinde Yargıtay’da temyiz yolu açık olmak üzere oybirliği ile karar verildi.24/01/2022