Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
3. HUKUK DAİRESİ
ESAS NO: 2021/1717
KARAR NO: 2022/1297
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 19. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 14/01/2021
NUMARASI: 2018/1006 E – 2021/46 K
KARAR TARİHİ: 26/04/2022
Yukarıda tarafları ve konusu yazılı bulunan dava ile ilgili olarak, ilk derece mahke- mesince verilen kararın istinaf edilmesi sebebiyle , dava dosyası üzerinde yapılan inceleme sonunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Davacı vekili dava dilekçesinde; Davalının İstanbul ili Sefaköy İşletme Müdürlüğü hizmet alanında yer alan … A.Ş … projesi …-…-… … ve … yer altı kablosu tesisi işine ait geçici kabul işlemlerinin 18/04/2013 tarihinde yapıldığını, tanzim edilen geçici kabul tutanaklarının 20/04/2012 tarihinde onaylandığını, kabul tutanaklarında belirtilen Başakşehir … Mh. …-… ada 1 parselin uygun görülen proje kapsamında tesis edildiğini vc geçici kabulünün yapıldığını, Mülga Elektrik Piyasası Lisans Yönetmeliği’nin 38. Md.ve 28/01/2014 tarihli 28896 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren Elektrik Piyasası Bağlantı ve Sistem Kullanım Yönetmeliği’nin 21. Maddesine dayanılarak hazırlanan 27/08/2014 tarih ve 5187 -2 karar nolu EPDK Kurul Kararı ile yayımlanan metodoloji ve sair meri mevzuat gereği,söz konusu dağıtım varlığı yatırım bedelinin iadesi gerektiğini,Davalı şirket yetkilileriyle çeşitli aşamalarda sözlü görüşmeler yapıldığını, yatırım bedelinin iadesi talebiyle en son 15/10/2018 tarih ve 67530 sayı ile başvuruda bulunulduğunu, talebin 07/11/2018 tarih ve 8941 sayılı yazı ile “geçici kabulün yapıldığı tesisin kullanım yerinin mevcut maliklerinin geri ödemede muhatap taraf olacağı, muhatap maliklerin tespit edilip gerekli bilgilen- dirmenin yapılacağı”ndan bahisle reddedildiğini, davalı şirketin red cevabına karşılık 01/12/2018 tarihinde Enerji Piyasası Düzenleme Kurulu’na yazılı başvuruda bulunulduğunu,ancak dava tarihine kadar herhangi bir yanıt verilmediğini beyanla, Dava konusu ‘… A.Ş … projesi …-…-… Nolu … ve … Yer Altı Kablosu Tesisi’ işine ait 4.308.630,64 TL yatırım bedelinin 20/04/2012 tarihinden itibaren aylık TFE oranında faiz güncellemesi yapılarak dava tarihindeki güncel bedelinin tespitini, yasal faiziyle birlikte davacı şirkete ödenmesini talep etmiştir. Davacı vekili 10/12/2020 tarihli ıslah dilekçesinde; dava değerini yükseltmiş, dava dilekçesinde “yasal faiz”olarak talep ettiği faiz türünü “avans faizi” olarak değiştirmş,neticeten 4.846.654,18 TL’nin 4.308.630,64 TL’sinin dava tarihinden, ıslah ile artırılan 538.023,54 TL’nin ıslah tarihinden itibaren ticari avans faizi ile birlikte tahsilini talep etmiştir. Davalı vekili cevap dilekçesinde; Davacı şirket ile davalı kurum arasında dava konu taşınmazlar için akdedilmiş herhangi bir abonelik ( bağlantı) sözleşmesi bulunmadığını, mevzuat gereği bağlantı ya da sistem kullanım anlaşması olmadan tesis bedellerinin iadesinin söz konusu olamayacağını, Elektrik Piyasası Lisans Yönetmeliği’nin 38. maddesine göre ” yatırıma ait toplam har- cama tutarının sisteme bağlantı yapan gerçek veya tüzel kişi ile … arasında yapılacak bağlantı ve Sistem kullanım anlaşması çerçevesinde gerçek veya tüzel kişinin iletim tarifesi bedelinden düşülür” dendiğini, EPMHY’nin 6. maddesine göre bağlantı talebinin branşman hattı tesis edilerek karşı- lanabilir olması halinde gerekli yatırımın başvuru sahibi tarafından üstlenilebileceğini, bağlantı proje – sinin onaylanması halinde dağıtım lisans sahibi tüzel kişi ile başvuru sahibi arasında branşman hattının mülkiyet ve kullanım hakları ile finansman ve bağlantı koşulları gibi hususların düzenlendiği bağlantı anlaşması imzalanacağını, Davacı tarafından Dağıtım Varlıklarının Tesis Edilme Metodolojisinin 5. maddesine göre tesis edilecek dağıtım varlıklarının yapımına ilişkin koşulların , ilgili mevzuatın ve kontrollük iş ve işlemlerinin tanımlandığı bir tesis sözleşmesi imzalanması gerektiğini, davacı ile davalı şirket arasında tesis kullanım ve bağlantı anlaşması bulunmadığını, Elektrik Piyasası Dağıtım Yönetmeliği’nin 10/2. maddesine göre gerçekleşen yatırıma ait toplam harcama tutarının sisteme bağlantı yapan tüzel kişi ile dağıtım şirketi arasında yapılacak bağlantı veya sistem kullanım anlaşması çerçevesinde kullanıcının sistem kullanım bedelinden düşü- leceğinin belirlendiğini, dava konusu taleplerin geri ödenmesi için ilgili kullanım yerlerinin mevcut maliklerinin geri ödemeye muhatap taraf olarak başvuru yapması gerektiğini, EPDK’nin 15/02/2018 tarih – … nolu kararında ödemenin bak sahibi olan bağımsız bölüm maliklerine ayrı ayrı yapılması gerektiğinin karar bağlandığını, davacı müteahhit şirketçe ya- pılan tesis bedellerinin konutların maliklerinden alınıp alınmadığını inceleme konusu yapılması gerektiğini, Dağıtım Varlıklarının Tesis Edilme Metodolojisi’nin ( DVTEM) 5/4 maddesi uyarınca davacı tarafın talepte bulunabileceği miktarın davacı tarafça dosyaya sunulan faturalar vasıtası ile değil çeşitli verilerin ortalamasının ele alınması ve bedeller üzerinden % 20 indirim uygulanması sureti ile elde edilen birim fiyat üzerinden hesaplanması gerektiğini, DVTEM ‘nin 7. Maddesine göre dağıtım şirketinin ödemeye esas bedelleri verilen talebin karşılanabileceği tarihteki yıl İçinde en fazla 12 aylık eşit taksitte ödeyebileceğini, bu nedenle tesis bedellerinin defaten ödenmesinin mümkün olmadığını beyanla davanın reddini savunmuştur.İlk Derece Mahkemesi’nce: “Davacı tarafından davalı aleyhine açılan davanın KABULÜNE; 4.846.654,18 TL ‘nin (4.308.630,64 TL’sine dava tarihinden itibaren 538.023,54 TL sine ıslah tarihi olan 15/12/2020 tarihinden itibaren yürütülecek ticari avans faizi ile birlikte hesaplanarak ) davacının tüketeceği enerji bedelinden mahsubuna” karar verilmiştir. İstinaf Başvurusu: Hüküm davacı ve davalı tarafından istinaf edilmiştir. Davacı vekili istinaf dilekçesinde: Dava konusu elektrik alt yapı tesislerinin , davacı … A.Ş. tarafından , davalı kurumdan izin alınmak suretiyle davalı kurumun belirlediği şartlara ve proje- sine uygun olarak inşa edildiğini, geçici kabullerinin de yapıldığını, tesisin davalıya devredildiğini ve işletmeye açıldığını, Dava ve ıslah dilekçelerinde her hangi bir talepleri bulunmadığı, hukuken şartları oluş- madığı halde ilk derece mahkemesinin mahsup kararı verdiğini beyanla hükümden “davacının kulla- nacağı enerji dağıtım tarafından mahsubuna” ibaresinin çıkarılması suretiyle hükmün düzeltilmesini talep etmiştir. Davalı vekili istinaf dilekçesinde; Sebepsiz zenginleşmeden kaynaklanan alacağın zamanaşımına uğradığını,Dava dışı … ile müvekkili arasında imzalanan İşletme Hakkı Devir Sözleşmesi gereğince, dağıtım tesislerinin mülkiyeti …’a ait olduğundan müvekkiline husumet yöneltile- meyeceğini, Ayrıca EPDK’nun 15/02/108 tarihli 7695-4 nolu kararı gereği davacı şirketin ,anılan ödeme bakımından geri ödemede muhatap taraf olamayacağını, muhatabın bağımsız bölüm malikleri olduğunu,Uyuşmazlığın çözümü bakımından dava konusu tesislerin yapımından önce alınan izin ve buna esas Tip/C/2 Enerji Müsaade Belgesinin değerlendirilmesi gerektiğini, Davacının müvekkili şirketin şartlarını itirazi kayıt ileri sürmeksizin kabul ettiğini, dava konusu dağıtım varlığının işletme ve bakım karşılığında devredildiğini,Elektrik Piyasası mevzuatı gereğince dava konusu alacağın müvekkili şirketten tahsilinin mümkün olmadığını, Dava konusu uyuşmazlığa hatalı mevzuatın uygulandığını,Dava konusu alacağın geri ödeme şeklinde veya defaten ödenmesinin mümkün olma- dığını, Bilirkişi raporunda yapılan hesaplamanın hatalı olduğunu ,rapora vaki itirazlarının giderilmediğini, Dava konusu alacağa ticari faiz uygulanamayacağını beyanla kararın kaldırılmasını talep etmiştir. 6100 sayılı HMK’nun 355 md gereğince, istinaf sebepleri ile sınırlı olarak yapılan incelemeye göre; Dava, davacı tarafça yaptırılan dağıtım varlıklarının bedelinin davalıdan tahsili tale- bine ilişkindir. Davacının dava dilekçesindeki talebi; “fazlaya dair haklar saklı kalmak kaydı ile dava- lının hizmet alanında mevcut olan ‘… A.Ş. – …” kapsamında projesi …-…-… … ve … yer altı kablosu tesisi işine ait 4.308.630,64 TL yatırım bedelinin 20/04/2012 tarihinden itibaren aylık TFE oranında faiz güncellemesinin yapılarak dava tarihindeki güncel bedelinin tespiti ile yasal faizi ile birlikte müvekkili şirkete ödenmesi” şeklinde olup “Belirsiz Alacak” olarak ileri sürülmüştür. Yargılama sırasında ibraz olunan bilirkişi raporuna göre, davacı taraf talebini ıslah yolu ile arttırmış, dava dilekçesinde yasal faiz olarak talep edilen faiz türü avans faizi olarak değiştirilmiş, neticeten 4.846.654,18 TL’nin 4.308.630,64 TL’sinin dava tarihinden, ıslah ile artırılan 538.023,54 TL’nin ıslah tarihinden itibaren ticari avans faizi ile birlikte tahsili talep edilmiştir. Somut olayda; taraflar arasında TBK 470 vd. maddelerinde düzenlenmiş olan eser sözleşmesi bulunmadığı açıktır.Zira ,burada taraflar yüklenici ve işsahibi konumunda değildir.Eser sözleşmesi, ancak davacı şirket ile işi yaptırdığı yüklenici arasında sözkonusu olabileceğinden mahkemenin bu yöndeki nitelemesi doğru bulunmamıştır. Yukarıda açıklanan bilgiler ışığında somut dava ele alındığında; Davacı şirket tarafından Başakşehir … Mh. …-… ada 1 parsel üzerine inşa olunan “…” projesinin ihtiyacı olan elektrik enerjisinin mevcut alçak gerilim şebekesinden karşılanması için 05/03/2010 tarihinde …’a başvurulduğu, … Genel Müdürlüğü’nün 30/06/2010 tarihli cevabi yazısı ile ” talep edilen 16 WVA gücün mevcut şebekeden karşılanmasının mümkün olmadığı, 34.5 KV 6 hücreli 1 adet dağıtım merkezi ve yeteri kadar 3 hücreli trafo merkezi ile bu merkezden itibaren komple alçak gerilim şebeke- sinin davacı … İnşaat A.Ş. tarafından tesis edilmesi,işletme ve bakım karşılığında …’a devredilmesi şartıyla talep edilen gücün verilebileceği” bildirilerek Tip-C/ 2 Enerji Müsaadesinin verildiği, Davacı şirket tarafından sağlanan finansman dahilinde anılan trafo merkezinin ve te- sisin dava dışı yüklenici tarafından inşa edilip 17/04/2013 tarihinde tamamlandığı, tesisin geçici ka- bulünün 18/04/2013 tarihinde yapıldığı , geçici kabul tutanaklarının19/04/2013 tarihinde onaylandığı, tesisin …’a devredildiği ve işletmeye alındığı, dağıtım sistemine dahil edildiği anlaşılmaktadır. Husumet yönünden; Somut olayda ,davalı dağıtım şirketi tarafından yapılması gereken dava konusu tesisler davacı tarafından masraf olunmak suretiyle inşa olunmuş ve davalıya devredilmiş, bedeli de öden- memiş olmakla davalının sebepsiz şekilde zenginleştiğinin kabulü gerekir. Davalı her ne kadar dava konusu tesisin mülkiyet hakkının dava dışı …’a ait ol- duğunu beyanla husumet itirazında bulunmuş ise de, dava dışı … ile davalı … arasında düzenlenen 24/07/2006 tarih İşletme Devir Hakkı Sözleşmesi’nin 7.5 maddesinde; dağıtım faaliyetinin şirket tarafından yürütüldüğü dönemde bu faaliyet kapsamında gerçekleştirilen her türlü iş ve işlem- lerin bütün sorumluluğunun …’ a ait olduğu düzenlendiğinden, davalı …’ın pasif husumet sıfatına ilişkin itiraz yerinde görülmemiştir. Zamanaşımı def’i ile ilgili olarak; Davalı cevap dilekçesinde usulen zamanaşımı def’inde bulunmuştur.Davacı …’a sunduğu 15/10/2018 tarihli dilekçesi ile söz konusu dağıtım varlığı ile ilgili yatırım bedelinin iadesini talep etmiş, davacının iade talebi …’ın 07/11/2018 tarih ve 8941 sayılı yazısı ile reddedilmiştir. Ödeme talebinin reddedildiği 07/11/2018 tarihinden iş bu davanın açıldığı 27/12/2018 tarihine kadar sebepsiz zenginleşmeye ilişkin 2 yıllık zamanaşımı süresinin geçirilmediği de ortadadır. Bağlantı anlaşması ile ilgili olarak; dava konusu trafo vs tesislerin esasen davalı şir- ket tarafından tesisi gereken unsurlar olduğu, davacının enerji talebiyle baş vurusu üzerine , davalı tarafından “talep edilen enerjinin mevcut şebeke üzerinden sağlanmasının mümkün olmadığı ,ancak davacı tarafından belirtilen nitelikte trafo ve tesis inşa edilmek, bitiminde tesisin davalıya devredil- mesi kaydıyla” enerji müsaadesi verildiği, davacının bu şartlar dahilinde masraf sarf ederek söz konusu projenin enerji ihtiyacını sağlayacak tesisi inşa ettiği, davalıya devrettiği, geçiçi kabulün de yapıldığı, tesisin davalı tarafın dağıtım sistemine dahil edilerek işletmeye alındığı, davalının bu şekilde dava dışı abonelerinden kazanç sağladığı hususu gözetildiğinde, bu aşamada artık bağlantı anlaş- masının bulunmadığı yönündeki davalı savunmasına itibar edilemeyecektir. Davacıya ödenmesi gereken bedel yönünden, konu ile ilgili mevzuat hükümleri incelendiğinde; Dava konusu işin kabulünün yapıldığı tarihte yürürlükte bulunan 04/08/2002 tarihli Elektrik Piyasası Lisans Yönetmeliği’nin 38/6 Maddesinde ” sisteme bağlantı yapılması halinde sistem kullanımı açısından kapasitenin yetersiz olması nedeniyle genişleme yatırımı veya yeni yatırım yapılmasının gerekli olduğu ve yeterli finansmanın mevcut olmadığı hallerde, söz konusu yatırım … ve/veya dağıtım lisansı sahibi tüzel kişi adına, bağlantı yapmak isteyen gerçek veya tüzel kişi tarafından ilgili mevzuat kapsamındaki teknik standartlar sağlanarak yapılabilir veya finanse edi- lebilir, bu durumda; gerçekleşen yatırıma ait toplam harcama tutarı, sisteme bağlantı yapan gerçek veya tüzel kişi ile Teiaş ve/veya dağıtım lisansı sahibi tüzel kişiler arasında yapılacak bağlantı ve sis- tem kullanım anlaşması çerçevesinde gerçek veya tüzel kişinin iletim ve/veya dağıtım tarifesi bedelinden düşülür” hükmü düzenlenmiştir. 28/01/2014 tarih 28896 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren “Elektrik Piyasası Bağlantı ve Sistem Kullanım Yönetmeliği’nin 21. maddesinin ve Enerji Piyasası Düzenleme Kurumu’nun 27/08/2014 5187-2 tarihli Kurul Kararı ile belirlenen ‘ Kullanıcı Tarafından Dağıtım Varlıklarının Tesis Edilme Metodolojisi’nin ‘ yürürlük tarihleri; dava konusu tesisin, davacı kurumdan izin alınması, geçici kabulü, işletmeye alınması tarihinden sonraki tarihleri kapsadığından , işin kabu- lünün yapıldığı tarihte yürürlükte bulunan 04/08/2002 tarihli ve 24836 sayılı Resmi Gazetede yayın- lanan Elektrik Piyasası Lisans Yönetmeliği’nin 38. Maddesine göre değerlendirme yapılması hukuka uygun bulunmuştur. 10/01/2013 tarihli 28524 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan yönetmelikle 01/01/2014 tarihinde yürürlüğe girmek üzere mezkur yönetmeliğin 38. Maddesinin 6. Fıkrası aşağıdaki biçimde değiştirilmiştir; “Sisteme bağlantı yapılması için, sistem kullanımı açısından kapasitenin yetersiz olması nedeniyle, genişleme yatırımı veya yeni yatırım yapılmasının gerekli olduğu ve yeterli finansmanın mevcut olmadığı hallerde, söz konusu yatırım … ve/veya dağıtım lisansı sahibi tüzel kişi adına, bağlantı yapmak isteyen gerçek veya tüzel kişi tarafından ilgili mevzuat kapsamındaki teknik stan- dartlar sağlanarak yapılabilir veya finanse edilebilir. Bu durumda; gerçekleşen yatırıma ait toplam harcama tutarı; a) … için sisteme bağlantı yapan gerçek veya tüzel kişi ile … arasında yapı- lacak bağlantı ve sistem kullanım anlaşması çerçevesinde gerçek veya tüzel kişinin iletim tarifesi bedelinden düşülür. b) Dağıtım lisansı sahibi tüzel kişi; talebin karşılanabileceği tarihi, talebin yapıldığı ta- rihten itibaren 5 yılı geçmemek üzere bağlantı yapmak isteyen gerçek veya tüzel kişiye bildirir. Bu durumda gerçekleşen yatırıma ait bedel; 1)Dağıtım lisansı sahibi tüzel kişi tarafından bağlantı görüşünde verilen bağlantı tale- binin karşılanabileceği tarihteki yıl içerisinde en fazla 12 aylık taksitte, yatırımı yapan veya finanse eden gerçek veya tüzel kişiye, muhataba ulaşılamaması halinde tesisin bulunduğu yerdeki en yakın banka ya da PTT şubesine, hak sahip veya sahipleri adına yatırılarak ödenir. Dağıtım tesisinin geçici kabulünün, dağıtım şirketinin bağlantıyı karşılayabileceğini öngördüğü tarihten sonra yapılması halinde ödeme bir sonraki yıl başlar. Dağıtım şirketi ilgili dağıtım tesisini, varlık kayıtlarına öde- menin yapıldığı tarihte ekler. 2)Yapılacak olan yatırımla ilgili işin başlangıcından kesin kabulünün yapılmasına kadar gerçekleştirilecek iş ve işlemler, alınabilecek avanslar, yatırım bedelinin hesaplanması, öden- mesi ve alınacak teminatlar ile ilgili olarak dağıtım şirketleri tarafından teklif edilen Kurul tarafından onaylanan metodoloji kullanılır. 3)Söz konusu dağıtım tesisinin dağıtım lisansı sahibi tüzel kişi tarafından geçici kabu- lünün yapıldığı ayı takip eden aydan itibaren, geri ödemenin yapılacağı ilk taksit tarihine kadar geri ödemesi yapılmamış tutar Tüketici Fiyat Endeksi oranında güncellenir. Vadesinde geri ödemesi yapıl- mamış tutara 4/12/1984 tarihli ve 3095 sayılı Kanuni Faiz ve Temerrüt Faizine İlişkin Kanun hüküm- lerine göre uygulanacak kanuni faiz oranı uygulanır.” şeklinde değiştirilmiştir. Elektrik Mühendisi bilirkişinin katılımı ile hazırlanan bilirkişi raporda bu mevzuat hükümlerine uygun inceleme ve değerlendirme yapıldığı anlaşılmıştır. Davaya konu imalat ve tesisin davacı şirketçe yaptırıldığı konusunda uyuşmazlık bu- lunmamaktadır. Davacı şirketin bu imalat bedellerini talep etme hakkının bulunduğu açıktır. EPDK’nun “ödemenin hak sahibi olan kat maliklerine ayrı ayrı yapılması gerektiği” yönündeki kararından dönmesi karşısında davalı şirketin bu bedellerin kat maliklerine ödeneceği gerekçesiyle ,davacıya ödeme yapmaktan imtina etmesinin sebebi ortadan kalkmıştır. Davaya konu edilen tesisin geçici kabul tutanağında keşif bedelinin 4.383.623,64 TL olduğu görülmüştür.Dava dosyası içerisindeki bilgi, belge, yazışma, proje, geçici kabul tutanaklarına göre dava konusu tesisin davalı tarafça tasdiklenmiş projesine uygun olarak inşa olunduğu, geçici kabulün yapıldığı , geçici kabul tutanaklarının onaylandığı tesiste herhangi bir eksiklik ve kusurun bulunmadığı anlaşılmıştır. EPDK Denetim Dairesi Başkanlığı’ nın Söz konusu dağıtım tesisinin dağıtım lisans sa- hibi tüzel kişi tarafından geçici kabulünün yapıldığı ayı takip eden aydan itibaren, geri ödemenin yapılacağı ilk taksit tarihine kadar geri ödemesi yapılmamış tutar tüketici fiyat endeksi oranında güncellenir. Vadesinde geri ödemesi yapılmamış tutara 04/12/1984 tarihli ve 3095 sayılı Kanuni Faiz ve Temerrüt Faizine İlişkin Kanun hükümlerine göre uygulanacak kanuni faiz oranı uygulanır, ” şeklindeki açıklaması sebebiyle ,bilirkişi kurulundan yukarıda belirtilen esaslar dahilinde güncelleme raporu alınmış neticeten güncellenmiş değerin 4.846.654,18 TL olduğu tespit edilmiştir. Davacı tarafça ibraz olunan ıslah dilekçesi ile dava değeri 4.846.654,18 TL’ye artırıl- mış olup ıslah dilekçesi doğrultusunda talep edilen rakamın hüküm altına alınmasında usul ve yasaya aykırılık görülmemiştir. Ancak, davacı tarafın talebi bulunmadığı halde talebi aşkın şekilde “davacının kulla- nacağı enerji dağıtım tarafından mahsubuna ” karar verilmesi HMK 26. ve 297/c md ne aykırı bulunmuş olup bu cümle hüküm fıkrasından çıkarılmalıdır. Faiz ile ilgili olarak; Davacı taraf dava dilekçesinde “yasal faiz” talep etmiş ve ıslah dilekçesi ile talep ettiği faiz türünü “avans faizi” olarak değiştirmiştir. Mahkemece hüküm altına alınan alacağa avans faizi uygulanmasına karar verilmiş ise de, yönetmeliğin 38. Maddesinin b-3 fıkrasındaki yasal düzenlemede yasal faiz uygulanacağı öngörülmüş olmakla mahkemenin faize ilişkin hükmü yerinde görülmemiştir. Açıklanan nedenlerle; davacı ve davalının istinaf başvurusunun kabulüne, HMK 353/1-b-2 md gereğince ,esas hakkında yeniden ” Davacı tarafından davalı aleyhine açılan davanın KABULÜ İLE ; 4.846.654,18 TL ‘nin 4.308.630,64 TL’lik kısmının dava tarihi olan 27/12/2018, 538.023,54 TL’lik kısmının ise 15/12/2020 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine” karar vermek gerekmiştir.
K A R A R: Yukarıda açıklanan nedenlerle; Davacının ve davalının istinaf talebinin kabulüyle HMK 353/1-b-2 maddesi gereğince karar kaldırılarak yeniden esas hakkında; 1- Davacı tarafından davalı aleyhine açılan davanın KABULÜ İLE ; 4.846.654,18 TL nin 4.308.630,64 TL’lik kısmının dava tarihi olan 27/12/2018, 538.023,54 TL’lik kısmının ise 15/12/ 2020 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine 2-Harçlar yasası uyarınca alınması gereken 331.074,94 TL karar harcından peşin alınan 73.580,64 TL ile ıslah harcı olan 9.300 TL olmak üzere toplam 82.880,64 TL ‘nin mahsubu ile geri kalan 248.194,30 TL bakiye harcın davalıdan tahsili ile hazineye gelir kaydedilmesine,3- Davacının yaptığı 129,00 TL posta masrafı, 3.000 TL bilirkişi ücreti, 35,90 TL başvurma harcı , 5,20 TL vekalet harcı, 73.580,64 TL peşin harç ile 9.300 TL ıslah harcı olmak üzere toplam 86.050,74 TL yargılama giderinin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, 4-Davacı kendini vekille temsil ettirdiğinden lehine Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereği 137.091,54 TL vekalet ücreti takdirine, bunun davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine,5-Karar kesinleştiğinde artan gider avansının ilgilisine iadesine, İstinaf incelemesiyle ilgili olarak; Peşin alınan istinaf karar harcının, istinaf eden davacı ve davalıya isteği halinde ilk derece mahkemesince iadesine, Davacının istinaf sebebiyle yapmış olduğu 47,35 TL istinaf yargılama giderinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, Davalının istinaf sebebiyle yapmış olduğu 19,85 TL istinaf yargılama giderinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, İstinaf sebebiyle yatırılan gider avansı bakiyesi varsa, karar kesinleştiğinde istinaf edenlere ilk derece mahkemesince iadesine, Dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda gerekçeli kararın taraflara tebliğinden itibaren 2 hafta içerisinde Yargıtay’da temyiz yolu açık olmak üzere oybirliği ile karar verildi.26/04/2022