Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi 2021/1592 E. 2022/1620 K. 31.05.2022 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
3. HUKUK DAİRESİ
ESAS NO: 2021/1592
KARAR NO: 2022/1620
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 14. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 21/04/2021
NUMARASI: 2018/903 E – 2021/380 K
DAVANIN KONUSU: Menfi Tespit
KARAR TARİHİ: 31/05/2022
Yukarıda tarafları ve konusu yazılı bulunan dava ile ilgili olarak, ilk derece mahkemesince verilen kararın istinaf edilmesi sebebiyle , dava dosyası üzerinde yapılan inceleme sonunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; 10/04/2014 tarihli ve … seri nolu kaçak elektrik tutanağı ve buna dayalı 13/05/2014 son ödeme tarihli fatura düzenleyerek 12.620,70 TL kaçak elektrik borcu tahakkuku yapıldığını ve davacı aleyhine asıl alacak 12.620,70 TL, gecikme zammı 1.278,07 TL, gecikme zammı KDV’si 230,05 TL olmak üzere toplam 14.128,82 TL üzerinden İstanbul … icra Müdürlüğünün … E sayılı dosyası ile icra takibine başlandığını, ancak müvekkilinin 25/08/2014 tarihinden itibaren kaçak elektrik tespiti yapılan yeri kullanmaya başladığını, dolayısıyla kaçak kullanımın mümkün olmadığını belirterek İİK’nın 72. maddesi gereğince davalıya icra takibinden dolayı borçlu olmadığının tespitini talep etmiştir. Davalı vekili cevap dilekçesinde; müvekkili ile davacı arasında abonelik sözleşmesi olmaksızın kaçak kullandığı elektrik bedeli ile ilgili olarak düzenlenen tutanağa istinaden tahakkuk düzenlendiğini ve takibe geçildiğini, iddiaların haksız ve yersiz olduğunu, kaçak kullanımın davacı tarafından gerçekleştirildiğinin sabit olduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesini istemiştir. Mahkemece yapılan yargılama sonunda ; Davanın KABULÜ ile; İstanbul … İcra Müdürlüğü’nün … esas sayılı icra takip dosyasına konu … seri numaralı 13/05/2014 tarihli kaçak tüketim tahakkuku nedeniyle İİK’nın 72. maddesi uyarınca davacının davalıya borçlu olmadığına karar verilmiştir. Mahkemece verilen kararı, davalı vekili istinaf etmiştir. Davalı vekilince verilen istinaf dilekçesinde özetle; mahkeme tarafından verilen kararın usul ve yasaya aykırı olduğu, yerel Mahkemenin dava dilekçesinde ve bilirkişi raporuna itiraz dilekçelerinde belirttikleri husularda araştırma yapmaksızın eksik inceleme sonucu karar verdiği, ayrıca davanın reddine karar verilmesi gerekirken ,hukuka aykırı olarak davanın kabulüne karar verdiğini ileri sürmüştür. HMK.nun 355. maddesi uyarınca, ileri sürülen istinaf sebepleri ile sınırlı olarak yapılan inceleme sonucunda; dava, menfi tesbit talebine ilişkindir. Dosyadaki bilgi ve belgelere göre; Avcılar Belediye Başkanlığı Emlak ve İstimlak Müdürlüğü’nün 22/07/2020 tarihli cevabi yazısına göre davacı …’ın, Belediye ile 28/08/2014 tarihli 1 yıl süreli noterde kira sözleşmesi düzenlediği anlaşılmaktadır. Oysa ki, davalı elektrik idaresi tarafından düzenlenen tutanağın tarihi 10/04/2014’dir. …’ın yazısında ise davacının 26/06/2014 tarihinde sayacının kurum kaydına alındığı, 10/04/2014 tarihinde kayıtsız ve abonesiz olarak elektriğin … tarafından kullanıldığı bildirilmiştir. Belediye cevabı eki belgelere göre 30/06/2014 günlü fuzuli şagil tutanağı gereği o yeri dava dışı … kullanmış olup, 04/07/2014 günlü ecrimisil ihbarnamesi de dava dışı … adına kesilmiştir. Davalının kaçak elektrik tutanağının düzenlendiği adreste oturduğunu ve haksız eylemi onun gerçekleştirdiğini ispat yükü davacı tarafa ait olup, somut olayda kaçak elektrik tutanağı dışında başkaca delil sunulmadığı gibi ,Belediye’den gelen işgal tutanağının da kaçak tutanağının aksini ispatladığı, davacının kaçak tutanağı tarihinde abone veya fiili kullanıcı olmadığı anlaşılmakla, mahkemece verilen kararda usul ve hukuka aykırılık bulunmadığından davalı vekilinin istinaf talebinin HMK 353/1-b-1 maddesi uyarınca reddine karar verilmesi gerekmiştir.
K A R A R: Yukarıda açıklanan nedenlerle; Davalının istinaf başvurusunun HMK 353/1-b-1 maddesi uyarınca reddine, Alınması gereken 965,13 TL karar ve ilam harcından, peşin alınan 241,28 TL harcın mahsubu ile bakiye 723,85 TL’nin davalıdan alınarak hazineye irat kaydına, İstinaf yargılama giderlerinin istinaf eden üzerinde bırakılmasına, İstinaf sebebiyle yatırılan gider avansı bakiyesi varsa karar kesin olmakla istinaf edene ilk derece mahkemesince iadesine, Dair dosya üzerinden yapılan inceleme sonunda HMK 362/1-a maddesi gereğince kesin olmak üzere oybirliği ile karar verildi. 31/05/2022