Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.
T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
3. HUKUK DAİRESİ
ESAS NO: 2020/925
KARAR NO: 2021/2280
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 9. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 11/02/2020
NUMARASI: 2015/176 E – 2020/111 K
DAVANIN KONUSU: İtirazın İptali
KARAR TARİHİ: 15/09/2021
Yukarıda tarafları ve konusu yazılı bulunan dava ile ilgili olarak, ilk derece mahkemesince verilen kararın istinaf edilmesi sebebiyle , dava dosyası üzerinde yapılan inceleme sonunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkilinin inşaat işi yaptığını, inşaat sahasına yakın yerde trafo yok ise inşaatın devamı amacıyla elektrik tedariki için davalı şirkete başvuru yaptıklarını, davalı tarafından tedarik için talep edilen inşaatın en yakın trafoya olan uzaklığı kadar gerekli dağıtım şebekesi için kabloları müvekkile aldırdığını, müvekkilinin Bağcılardaki inşaat için kablo bedeli olarak toplamda 34.915,31-TL, Büyükçekmecedeki inşaat için 13.816,05-TL, Beylikdüzü’ndeki inşaat için 46.173,40-TL, ödediğini, Esenyurt’taki inşaat için ise trafonun tüm maliyeti olan 107.551,10-TL’yi ödediğini, toplamda 202.491,86-TL’lik alacak için İstanbul … İcra Müdürlüğü’nün … Esas sayılı dosyasından takip başlattıklarını, dosyaya itiraz edildiğinden takibin durduğunu beyan ederek itirazın iptali ile %20 icra inkar tazminatına hükmedilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; öncelikle zamanaşımı, hak düşürücü süre ve husumet itirazında bulunduklarını, müvekkili … A.Ş. aleyhine icra takibi yapılmasının hatalı olduğunu, elektrik dağıtım faaliyetinin … A.Ş.’ne ait olduğunu, husumet yanlış yönlendirildiğinden davanın reddi gerektiğini, TİP C/2 Enerji Müsaadesi Belgeleri incelendiğinde, talep gücünün mevcut alçak gerilim şebekesinden karşılanmasının mümkün olmadığını, davacı şirketin istemiş olduğu gücün bazı şartlarla, bir adet trafo merkezi ile bu merkezden itibaren komple alçak gerilim şebekesinin davacı şirket tarafından tesis edilerek müvekkil şirkete işletme ve bakım karşılığında devredilmesi ile enerjilendirilebileceği belirtildiğini, davacı tarafça kabul edildiğini, %20 icra inkar tazminatının yerinde olmadığını beyan ederek davanın reddini talep etmiştir. İlk Derece Mahkemesi tarafından yapılan yargılama sonunda; ” denetime elverişli ve dosya kapsamına uygun kök ve ek raporlarda da belirtildiği üzere, davacı tarafça, dava konusu edilen alacağın dayanağı olan neden – sonuç ilişkisi ile alacağın varlığına yönelik objektif somut kanıtlar, dava dosyasına sunulamadığı” gerekçesiyle ispatlanamayan davanın reddine karar verilmiştir. Karara karşı davacı tarafça istinaf kanun yoluna başvurulmuştur. Davacı vekili istinaf başvurusunda özetle; bilirkişinin daha önce vermiş olduğu raporlarında davalı kurum tarafından hazırlanan belgeleri resmi belge kabul ederek kurum lehine tarafsızlığını yetirmesi nedeniyle bilirkişilik görevini kötüye kullandığı gerekçesiyle hakkında suç duyurusu bulunduklarını, yeni bilirkişi görevlendirilmesi taleplerinin kabul edilmediğini, davalı şirket vekilinin cevap dilekçesinde “….. davacı şirketin istemiş olduğu gücün bazı şartlarla, bir adet trafo merkezi ile bu merkezden itibaren komple alçak gerilim şebekesinin davacı şirket tarafından tesis edilerek müvekkil şirkete işletme ve bakım karşılığında devir edilmesi ile enerjilendirilebileceği belirtilmiş, davacı tarafça kabul edilmiştir. EMB’nin 3. maddesine göre trafo merkezine gelecek 34.5 KW’lık girdi – çıktı YG kablosunun davacı arsasındaki güzergahı ve trafo binası ile ilgili müvekkil şirket lehine kullanım hakkı (intifa ve irtifak ) tesis edilmesi veya 99 yıllığına 1 TL bedelle müvekkil şirkete kiralanarak kullanım hakkı veya kira sözleşmesinin tapuya şerh edilmesi gerektiği düzenlenmiş ve bu işlemler de davacı şirket tarafından gerçekleştirilmiştir…” şeklinde cevap verildiğini, bilirkişi raporunda; 16.04.2012 tarih 103562 sıra nolu 107.551,10 TL.lık faturanın 400 kVA’lık Trafo Merkezi binasında kullanılan malzemelere ait olduğu…” bilirkişi raporunda belirtildiği üzere bu faturanın Trafo Merkezi binasına ait sarf malzemesi olduğu raporda açık olarak izah edildiğini, diğer dört faturanın da 1 kVA kablosu, pano ve şalter malzemeleri olduğu, bunun da dava dilekçesinde belirtilen işlere ait olduğu taraflar arasında tartışma konusu olmadığını, davalı şirketin, dava sarf malzemesini kendisi aldığını iddia etmediği gibi yapılan işe de ait olmadığını ileri sürmediğini, bilirkişi raporunda belirtilen belgelerin, davalı şirket uhdesinde bulunan belgeler olduğunu, bu belgelerin davalı şirket tarafından dosyaya ibrazı gerektiğini, davalı şirket, işlerin yapıldığına bir itirazı olmadığı için de buna ilişkin belge talep edilmediğini, davalı vekili, cevap dilekçesinde EMB’nin 6. maddesinde ; “ davacı tarafça inşa edilecek tesisin, işletme ve bakım karşılığında müvekkil firmaya devir edildiğini…” iddia etmiş yani dava konusu işlerin müvekkil firma tarafından yapıldığı hususunda bir tartışma bulunmazken yerel mahkemece dosyadaki taraf iradeleri ve maddi delillerle çelişen karar verildiğini, davalının tesisin işletme, bakım karşılığında kendilerine devir edildiği iddiasına gelince; Trafo Merkezi ile dağıtım ağının kurulması ve işletilmesi Yönetmelik gereği tüm hukuki sorumluluğunun davalı şirkete ait olduğunu, davalının elektrikte tek satıcı konumunu kötüye kullanarak kendi sorumluluğunda olan dava konusu alt yapı yatırımlarını müvekkili firmaya yaptırdığını ve sözleşme ile de kendisine devrini sağlayan sözleşme imzaladıktan sonra müvekkili firmaya Enerji Müsaade Belgesi verdiğini, Enerji Müsaade Belgesindeki haksız şart niteliğindeki bu hükümlerin müvekkili için hukuki bağlayıcılığı da bulunmadığını ileri sürerek kararın kaldırılmasını istemiştir. Dava, davacı şirketler tarafından yapılan inşaat alanına elektrik temini için davacı tarafından sarf olunan transformatör, elektrik dağıtım panoları, yüksek gerilim enerji nakil hattı ve diğer tesis bedelleri vs ilişkin yatırım giderlerinin davalılardan tahsili talebine ilişkindir. Taraflar arasında görülen emsal davalar ile ilgili olarak Yargıtay 3. HD’nce yapılan temyiz incelemesi sonucu tesis edilen 2016/18362 Esas, 2018/5395 Karar sayılı 17/05/2018 tarihli, 2016/20468 Esas, 2018/9184 karar sayılı 27/09/2018 ilamlarda; ” 01 Mart 2003 tarihli “Elektrik Piyasası Müşteri Hizmetleri Yönetmeliğinin 6. Md de: “Gerçek veya tüzel kişilerin, dağıtım sistemine bağlantı talebinin dağıtım lisansı sahibi tüzel kişi tarafından ilgili mevzuat hükümleri çerçevesinde karşılanması ve bağlantı anlaşması yaparak hizmet verilmesi esastır. Bağlantı için yapılan başvuru, dağıtım lisansı sahibi tüzel kişi tarafından, dağıtım siste- minin mevcut durumu çerçevesinde genişleme yatırımı veya yeni yatırımın gerekli olması hususları da dikkate alınarak değerlendirilir. Buna göre; a) Dağıtım sisteminin mevcut durumunun bağlantı talebinin karşılanması için uygun olması halinde, 5 inci maddede belirtilen belgelerin ibraz edilmesi kaydıyla dağıtım lisansı sahibi tüzel kişi ile başvuru sahibi arasında bağlantı anlaşması imzalanır. b)Dağıtım sisteminin mevcut durumunun bağlantı talebinin karşılanması için uygun olma- ması ve genişleme yatırımı veya yeni yatırımın gerekli olması durumunda; saha etüdü gerektirmeyen hallerde başvuru tarihinden itibaren on iş günü, saha etüdü gerektiren hallerde ise başvuru tarihinden itibaren yirmi iş günü içerisinde, bağlantı talebinin karşılanabileceği makul bir süre, gerekçeleri ile birlikte başvuru sahibine yazılı olarak bildirilir. Başvuru sahibinin söz konusu süreye itiraz hakkı saklı olup, bu konuda Kuruma başvurabilir. Başvuru, Elektrik Piyasası Lisans Yönetmeliğinin 38 inci maddesi hükümleri çerçevesinde Kurum tarafından değerlendirilir. Dağıtım lisansı sahibi tüzel kişi tarafından verilen görüşe ilişkin gerekçelerin Kurul tarafından uygun görülmemesi halinde, dağıtım lisansı sahibi tüzel kişi ile başvuru sahibi arasında bağlantı anlaşması imzalanır. c) Başvuru sahibinin (b) bendi kapsamında haksız bulunması veya bağlantı talebinin karşı- lanabilmesi için dağıtım lisansı sahibi tüzel kişi tarafından bildirilen sürenin başvuru sahibi tarafından uzun bulunması ve bağlantı talebinin branşman hattı tesis edilerek karşılanabilir olması halinde gerekli yatırım başvuru sahibi tarafından üstlenilebilir. Bu durumda bağlantı projesinin hazırlanması başvuru sahibinin sorumluluğunda olup, bağlantı projesinin hazırlanabilmesine ilişkin etüt için gerekli olan tüm bilgiler dağıtım lisansı sahibi tüzel kişi tarafından sağlanır. Bağlantı projesi, tamamlanmasını müteakip onay için dağıtım lisansı sahibi tüzel kişiye sunulur. Dağıtım lisansı sahibi tüzel kişi, söz konusu proje üzerindeki incelemesini proje sunum tarihinden itibaren beş iş günü içerisinde tamamlayarak projeyi onaylar veya projeyi revizyon için başvuru sahibine iade eder. Proje revizyonunun gerekçeleri başvuru sahibine yazılı olarak bildirilir. Bağlantı projesinin onaylanması durumunda, dağıtım lisansı sahibi tüzel kişi ile başvuru sahibi arasında, branşman hattının mülkiyet ve kullanım hakları ile finansman ve bağlantı koşulları gibi hususların düzenlendiği bağlantı anlaşması imzalanır. Dağıtım sistemine geçici bağlantı yaparak elektrik enerjisi temin etmek isteyen gerçek veya tüzel kişi ile dağıtım lisansı sahibi tüzel kişi arasında kullanım amacıyla sınırlı bir süreyi içeren bağlantı anlaşması imzalanır. Bağlantı anlaşmasının imzalanmasını takiben ve anlaşmada yer alan süre içerisinde gerekli bağlantı varlıkları tesis edilerek, Elektrik Piyasası Tarifeler Yönetmeliği hükümlerine uygun olarak belirlenen bağlantı bedeli, başvuru sahibi tarafından dağıtım lisansı sahibi tüzel kişiye ödenir. Bağlantı bedeli, bir defaya mahsus olmak üzere ve ilk bağlantı anlaşması yapılması esnasında tahsil edilir ve geri ödenmez. Bağlantı anlaşmasında yer alan adresteki kullanım yeri var olduğu sürece, bağlantı anlaşması yürürlükte kalır ve söz konusu kullanım yerindeki müşteri değişikliği halinde yeni bir bağlantı anlaşması yapılması talep edilmez” hükmüne amirdir. Elektrik Piyasası Lisans Yönetmeliğinin 38. maddesinin 6. fıkrasında; “sisteme bağlantı yapılması hâlinde sistem kullanımı açısından kapasitenin yetersiz olması nedeniyle genişleme yatırımı veya yeni yatırım yapılmasının gerekli olduğu ve yeterli finansmanın mevcut olmadığı hâllerde söz konusu yatırım … ve/veya dağıtım lisansı sahibin tüzel kişi adına, bağlantı yapmak isteyen gerçek veya tüzel kişi tarafından ilgili mevzuat kapsamındaki teknik standartlar sağlanarak yapılabilir veya finanse edilebilir. Bu durumda gerçekleşen yatırıma ait toplam harcama tutarı, sisteme bağlantı yapan gerçek veya tüzel kişi ile … ve/veya dağıtım lisansı sahibi tüzel kişiler arasında yapılacak bağlantı ve sistem kullanım anlaşması çerçevesinde gerçek veya tüzel kişinin iletim ve/veya dağıtım tarifesi bedelinden düşülür” hükmü bulunmaktadır. 28/01/2014 tarih ve 28896 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanan Elektrik Piyasası Bağlantı ve Sistem Kullanım Yönetmeliği’nin geçici ve son hükümlerinde “Kullanıcı tarafından tesis edilen iletim ve dağıtım varlıklarına ilişkin metodoloji” ve “mahsup yöntemiyle geri ödeme hususları düzenlenmiştir.” Yine, aynı yönetmeliğin 20 ve 21. maddelerinde de kullanıcı tarafından tesis edilen iletim ve dağıtım varlıkları ile geri ödemeye ilişkin metodoloji usul ve esasları düzenlenmiştir. Buna göre mahkemece yukarıda belirtilen şekilde inceleme yapılarak karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Açıklanan nedenlerle, ilk derece mahkemesince verilen kararda vakıa ve hukuki değer- lendirme noktasında, usul ve esasa aykırılık tespit edildiğinden, davacı vekilinin istinaf başvurusunun kabulüne, eksikliği tespit edilen hususlar yeniden yargılama gerektirdiğinden HMK 353/1-a-6 md gereğince dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesine karar verilmesi gerekmiştir.
K A R A R: Yukarıda açıklanan nedenlerle; Davacının istinaf başvurusunun kabulü ile, kararın, HMK 353/1-a-6 maddesi uyarınca kaldırılmasıyla,yukarıda izah edilen şekilde, yeniden yargılama yapılıp bir karar verilmek üzere dosyanın ilk derece mahkemesine geri gönderilmesine, Peşin alınan istinaf karar harcının istinaf edene isteği halinde iadesine, İstinaf sebebiyle yatırılan gider avansı bakiyesi varsa karar kesin olmakla istinaf edene ilk derece mahkemesince iadesine, Dair dosya üzerinden yapılan inceleme sonunda HMK 353/1-a maddesi gereğince kesin olmak üzere oybirliği ile karar verildi. 15/09/2021