Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi 2020/270 E. 2021/2422 K. 27.09.2021 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
3. HUKUK DAİRESİ
ESAS NO: 2020/270
KARAR NO: 2021/2422
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 11. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 05/11/2019
NUMARASI: 2017/272 E – 2019/841 K
DAVANIN KONUSU: İstirdat
KARAR TARİHİ: 27/09/2021
Yukarıda tarafları ve konusu yazılı bulunan dava ile ilgili olarak, ilk derece mahkemesince verilen kararın istinaf edilmesi sebebiyle , dava dosyası üzerinde yapılan inceleme sonunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Davacı vekili dava dilekçesinde; davalı şirketle … tesisat numaralı aboneliği bulunan davacının 30/01/2016 tarihinde kiracısı olduğu işyerinden taşındığını, 09/02/2016 tarihinde aboneliğini sonlandırmak için davalı şirkete başvurduğunu, davalı tarafından aynı gün içinde elektrik kesme işleminin gerçekleştirildiğini, Daha sonda davalı tarafından abonesiz kaçak kullanım olduğundan bahisle 12/02/ 2016- 31/032016 dönemine ilişkin 02/04/2016 tarihli 8.414,80 TL bedelli faturanın tahakkuk ettirildiğini, faturanın incelenmesi hususunda itirazda bulunulduğunu, itirazın yerinde görülmediğini, Söz konusu alacağın tahsili amacıyla davalı tarafından müvekkili aleyhine Küçükçekmece … İcra Müdürlüğü’nün … Es. sayılı dosyası üzerinden icra takibine girişildiğini, Davacının icra tehdidi altında toplam 10.625,67 TL tutarında ödeme yaptığını beyanla haksız ve hukuka aykırı olarak tahsil edilen 10.625,67 TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek faiziyle davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir. Davalı vekili cevap dilekçesinde; Abone …’e ait sözleşmenin 15/02/2016 tarihinde sonlandırıldığını, … nolu tesisattan 11/02/2016 tarihinde söküldüğü belirtilen … marka sayacın laboratuvar optik okuma bilgilerine göre; en son demant bilgisinin 04/12/2015 tarihinde alındığını, OSOS kayıt- larında sayacın en son 22/12/2015 tarihinde sökme endeksi olan 14949 endeksin okunduğunu, 11/02/ 2016 tarihinde sistemde değiştiği belirtilen sayacın fizik olarak yerinde 22/12/2015 tarihine kadar kullanıldığının tespit edildiğini, Aynı şekilde 11/02/2016 tarihinde takıldığı belirtilen … marka sayacın laboratuvar optik okuma bilgilerine göre; 24/12/2015 tarihinde demant bilgisi olduğu ve 11/02/ 2016 tarihinde sayaç kaydının yapıldığı, ilk okumanın gerçekleştiği 20/02/2016 tarihinde endeksin 579,243 olduğu, sayacın kayıt tarihinden önce 2015 Aralık ayı içerisinde kullanılmaya başladığının belirlendiğini, Her iki sayacın optik bilgilerine göre yapılan inceleme sonucunda; 31/03/2016 tarihinde okunan bilgiler dahilinde tahakkuk edilen 14481 kWh karşılığı tüketimin …’in sözleşmesinin olduğu 22/12/2015 – 15/02/2016 tarihleri arasındaki tüketime ait olduğunu, Müvekkili tarafından yapılan tespit ve tahakkukun hukuka ve usule uygun olduğunu beyanla davanın reddini savunmuştur. İlk Derece Mahkemesince: “Davacının davasının kısmen kabulü 2.949,58 TL’nin dava tarihinden itibaren değişebilir oranlarda işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan alınıp davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin taleplerin reddine” karar verilmiştir.
İstinaf Başvurusu: Hüküm davacı vekili tarafından istinaf edilmiştir. Davacı vekili istinaf dilekçesinde; Davacı …’in “… Mahallesi … Sokak No:… Bayrampaşa/ İstanbul” adresinde bulunan taşınmazı işyeri olarak kiraladığını, akabinde davalı şirket ile işyeri elektrik aboneliği sözleşmesi imzaladığını, Davacının kiracısı olduğu iş yerinden 30/01/2016 tarihinde taşındığını, 09/02/2016 tarihinde aboneliğini sonlandırmak üzere davalı şirkete başvurduğunu, davalı tarafından aynı gün içerisinde kesme işleminun gerçekleştirildiğini, Yapılan inceleme sonucunda davacının 98,00 TL kullanımı olduğu tespit edilmekle bu tutarın abonelik bedelinden mahsup edildiğini, kalan kısmın davacıya iade edildiğini ve aboneliğin sonlandırıldığını, Davalı şirket tarafından 12/02/2016 – 31/03/2016 tarihleri arasında kaçak elektrik kullanıl- dığından bahisle davacıya 8.414,80 TL bedelli faturanın tahakkuk edildiğini, Davacının iş yerini tahliyesinden sonra gerçekleşen elektrik kullanımından sorumlu tutulamayacağını, Davalı kurum haksız ve afaki iddialarla alacak talep ettiğini, bilirkişi raporundaki aleyhe hususları kabul etmediklerini beyanla ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasını ve davanın tüm kabulüne karar verilmesini talep etmiştir. 6100 sayılı HMK’nun 355 md gereğince, istinaf sebepleri ile sınırlı olarak yapılan incelemeye göre; Dava İİK 72 maddesine dayalı menfi tespit ve istirdat talebine ilişkindir. Dosya içeriğinden; davacının … nolu tesisatı ile ilgili davalı ile iş yeri elektrik aboneliği sözleşmesi imzaladığı, davacının kiracı olarak bulunduğu iş yerini tahliye etmesi üzerine 09/02/ 2016 tarihinde davalı şirkete müracaat ederek aboneliğinin sonlandırılmasını talep ettiği, sayaç değer- lerine göre 98,20 TL elektrik kullanım bedeli davacıya ait güvence bedelinden tenzil edildikten sonra bakiye güvence bedelinin iade edildiği aboneliğin 15/02/2016 tarihinde sonlandırıldığı anlaşılmaktadır. Bilahare … seri nolu … sayacın 22/12/2015 tarihinde söküldüğü, bu tarihten sonra iş yerine ait tüketimlerin … seri nolu … marka sayaç tarafından kaydedildiğinin fark edilmesi üzerine davalı şirket tarafından yeniden tüketim bedeli hesaplanmış ve davacı adına dava konusu fatura düzenlenmiş, ödenmemesi üzerine de takibe girişilmiştir. Yapılan incelemede takip ve dava konusu olan tahakkukun davacı şirketin 22/12/ 2015 – 01/02/2016 tarihleri arasında tükettiği 14481,10 Kwh’lık tüketime ilişkin olduğu, davacı tarafça söz konusu tüketim ile ilgili olarak 8.414,80 TL kaçak kullanım tahakkuku yapıldığı, icra takibinde 8.414,80 TL asıl alacak + 235,81 TL gecikmiş gün faizi + 42,41 TL faizin KDV’sinden ibaret toplam 8.692,82 TL alacağın tahsilinin talep edildiği, davacı tarafça takip konusu borcun 8.692,82 TL olarak ödendiği anlaşılmaktadır. Elektrik Mühendisi … tarafından yapılan hesaplama sonucu davacının öde- mesi gereken 5.996,86 TL, iade edilecek bedel ise (8.692,82 TL-5.996,86 TL=) 2.695,96 TL’dır. Bilirkişi raporu hükme ve denetime elverişlidir.Mahkemece de rapor doğrultusunda hüküm kurulmuştur. Açıklanan nedenlerle, ilk derece mahkemesince verilen kararda vakıa ve hukuki değerlendirme noktasında, usul ve esasa aykırılık tespit edilmediğinden, davacının istinaf başvurusunun HMK 353/1-b-1 md gereğince reddine karar verilmesi gerekmektedir.
K A R A R: Yukarıda açıklanan nedenlerle; Davacının istinaf başvurusunun HMK 353/1-b-1 maddesi uyarınca reddine, Alınması gereken 59,30 TL karar ve ilam harcından, peşin alınan 54,40 TL harcın mahsubu ile bakiye 4,90TL’nin istinaf eden davacıdan alınarak hazineye irat kaydına, İstinaf yargılama giderlerinin istinaf eden üzerinde bırakılmasına, İstinaf sebebiyle yatırılan gider avansı bakiyesi varsa karar kesin olmakla istinaf edene ilk derece mahkemesince iadesine, Dair dosya üzerinden yapılan inceleme sonunda HMK 362/1-a maddesi gereğince kesin olmak üzere oybirliği ile karar verildi. 27/09/2021