Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi 2020/1162 E. 2021/3337 K. 13.12.2021 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
3. HUKUK DAİRESİ
ESAS NO: 2020/1162
KARAR NO: 2021/3337
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 15. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 16/06/2020
NUMARASI: 2017/389 E – 2020/252 K
DAVANIN KONUSU: Alacak
KARAR TARİHİ: 13/12/2021
Yukarıda tarafları ve konusu yazılı bulunan dava ile ilgili olarak, ilk derece mahkemesince verilen kararın istinaf edilmesi sebebiyle, dava dosyası üzerinde yapılan inceleme sonunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; Müvekkil şirketin abone olarak tek terimli tek zamanlı ticarethane … grubunun elektrik kullanıcı olduğunu ve Tip 2 grubu kullanıcısı olup bu grup ikili anlaşma ile elektrik alan serbest tüketici anlamına geldiğini, müvekkil şirket ile davalı arasında bu tip sözleşme bulunduğunu, müvekkil şirketin hiçbir borcunu aksatmadan düzenli olarak bankaya ödeme talimatı vererek ödediğini, davalı tarafça 28/02/2017 tarihli 28.100,30 TL bedelli bir tüketim bedeli faturasının müvekkil şirkete tebliğ edilmeden otomatik ödeme aracılığıyla tahsil edildiğini, müvekkil şirketin kendi banka dökümleri incelendiğinde öğrendiğini ve akabinde davalı tarafça saatin bozuk olduğundan bahisle faturanın yüksek geldiğinin beyan edildiğini, hukuka aykırı ve haksız bir şekilde tahsil edilen fatura bedelinin geri ödemesinin müvekkil şirkete yapılmadığını, müvekkil şirketin iş bu faturaya yansıyan böyle bir fahiş tüketiminin mevcut bulunmadığını ve tüm bu nedenlerle fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 1.000,00 TL’nin ödeme tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı vekili cevap dilekçesinde; Davacı taraf ile 21/12/2006 tarihinde işyeri elektrik aboneliği için sözleşme imzalandığını, davacının abonesi bulunduğu … nolu tesisata ait sayacın 24/11/2014 tarihinde sökülerek 01/06/2016 tarihinde laboratuvar incelemesine alındığını, yapılan teknik incelemeler sonrasında oluşturulan 01/06/2016 muayene tarihli rapora göre “mikro işlemci arızalı” olduğu ve bu sebeple eksik tüketim tahakkuku yapıldığı tespit edildiğini, eksik tüketim hesabı nedeniyle 2017/03 dönemli 27.694,81 TL elektrik faturası tahakkuk ettirildiğini, müvekkil şirket tarafından tanzim edilen fatura ve hesap bültenlerinin tamamen Enerji Piyasası Denetleme Kurulu Tarife ve Yönetmeliklerine uygun olarak düzenlendiğini, davacının “Mikro İşlemci Arızalı” nedeniyle 10/12/2013 ile 24/11/2014 tarihleri arası sağlıklı ölçüm yapılmadığından eksik fatura tahakkuk yapıldığının tespit edildiğini ve davacı/abone adına 59032,495 kWh ek tüketim tahakkuku yapıldığını, yapılan hesaplamalarda bir hatanın bulunmadığını, tahakkukun da eksik yapıldığının açık olduğundan davacı tarafın iddiaları gerçeği yansıtmadığını ve tüm bu nedenlerle davanın reddine, davacıdan %20’den aşağı olmamak üzere tazminatın tahsiline karar verilmesini istemiştir. Mahkemece yapılan yargılama sonunda; Davanın KABULÜ ile, 13.875,48 TL’nin 13/03/2017 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı taraftan alınarak davacı tarafa verilmesine karar verilmiştir. Mahkemece verilen kararı, davalı vekili istinaf etmiştir. Davalı vekilince verilen istinaf dilekçesinde özetle; müvekkilinin EPDK’nın belirlemiş olduğu Tarife ve yönetmeliklere uygun olarak faturalandırma yapmakta olup, mahkemenin itirazlarını dikkate almadığı, hatalı bilirkişi raporuna göre davayı kabul ettiği, kararın açıkça hukuka, EPDK, EPY, Yargıtay Kararı, Yargıtay Hukuk Genel Kurulu Kararı ve sair ilgili mevzuata aykırı olduğu ileri sürülmüştür. HMK.nun 355. maddesi uyarınca, ileri sürülen istinaf sebepleri ile sınırlı olarak yapılan inceleme sonucunda; dava ,fazla yapılan ödemenin iadesi talebine ilişkindir. Davacı vekilince yargılama sırasında verilen dilekçe ile , bilirkişi raporları doğrultusunda, dava değerini 12.875,48 TL daha artırarak toplamda 13.875,48 TL ‘ye yükseltilmiştir. Dosyadaki bilgi ve belgelere göre; davacı abone olup, davanın konusu 28/02/2017 tarihli 28.100,30 TL bedelli faturadır. Mahkemece yargılamada bilirkişi raporları alınmıştır.Bilirkişi Elektrik Elektronik tarafından hazırlanan kök rapor ve ek raporlara itiraz üzerine, oluşturulan bilirkişi heyetinden alınan 06/01/2019 tarihli bilirkişi heyet raporu özetle; ”Davacı şirket tarafından 2017/02 dönem faturasına istinaden otomatik ödeme talimatıyla ödenmiş olan meblağ 59032,49 Kwh eksik tüketim değeri ilavesiyle 28.100,30 TL olduğu ancak ödemiş olması gereken meblağ 22485,58 Kwh eksik tüketim ilavesiyle 14.224,82 TL olduğu, davacı şirketin 28.100,30 TL – 14.224,82 TL = 13.875,48 TL fazla ödeme yapmış bulunduğu, davacı şirketin 2017/02 dönem fatura içeriğindeki o döneme ait normal tüketim miktarı olan 16271,85 Kwh miktarı ile birlikte ilgili yönetmeliğe göre eksik tüketimden kaynaklanan geçmiş döneme ait eksik tüketim miktarını da ödemekle yükümlü olduğu, dolayısıyla davacı şirketin talebinin 13.875,48 TL olması gerektiği” görüş ve kanaati bildirilmiştir. Yargılama alınan ve birbirini teyit eden bilirkişi raporlarına göre, Elektrik Piyasası Tüketici Hizmetleri Yönetmeliği’nin 14 ncü maddesi uyarınca yapılan hesaplama sonucu davacının sayacın eksik tüketim miktarı 22485,58 Kwh olarak tesbit edilmiş, davalı şirketin tahakkukunun 59032,49 Kwh’ olduğu, fazla tahakkuk yapıldığı, normal tüketim ve eksik tüketim toplamının 14.224,82-TL olması gerektiği, anlaşılmakla, mahkemenin ilgili yönetmeliğe uygun olarak hazırlanan,denetime elverişli bilirkişi kurulu raporu esas alınarak ve taleple bağlı kalınarak verilen kararda, usul ve hukuka aykırılık bulunmadığı anlaşılmakla,davalı tarafın istinaf talebinin HMK 353/1-b-1 maddesine göre reddine karar verilmesi gerekmiştir
K A R A R : Yukarıda açıklanan nedenlerle; Davalının istinaf başvurusunun HMK 353/1-b-1 maddesi uyarınca reddine, Alınması gereken 947,83 karar ve ilam harcından, peşin alınan 237,00 TL harcın mahsubu ile bakiye 710,83 TL’nin davalıdan alınarak hazineye irat kaydına, İstinaf yargılama giderlerinin istinaf eden üzerinde bırakılmasına, İstinaf sebebiyle yatırılan gider avansı bakiyesi varsa karar kesin olmakla istinaf edene ilk derece mahkemesince iadesine,Dair dosya üzerinden yapılan inceleme sonunda HMK 362/1-a maddesi gereğince kesin olmak üzere oybirliği ile karar verildi.13/12/2021