Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi 2019/517 E. 2021/682 K. 09.03.2021 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
3. HUKUK DAİRESİ
ESAS NO : 2019/517
KARAR NO : 2021/682
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : İSTANBUL 14. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 26/12/2018
NUMARASI : 2015/487 E – 2018/1227 K
DAVANIN KONUSU: Tespit
KARAR TARİHİ: 09/03/2021
Yukarıda tarafları ve konusu yazılı bulunan dava ile ilgili olarak, ilk derece mahke- mesince verilen kararın istinaf edilmesi sebebiyle , dava dosyası üzerinde yapılan inceleme sonunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkilinin doğalgaz tesisatına ve sayaca müdahale edilerek kaçak gaz kullanıldığı gerekçesiyle fatura kesilerek tebliğ edildiğini, faturaya itiraz ettiklerini, sayacın … ekiplerince yapılan kontrol aşaması söküldüğünü, söküm aşamasında “M. Şüphesi” ibaresinin düşüldüğünü, bunun ne anlama geldiği konusunda herhangi bir açıklama yapıl- madığını, yapılan bu işlemin mevzuata aykırı olduğunu, zira davalı tarafından kesin olarak tespit edilmiş bir durumun bulunmadığını beyanla 199.951,88 TL tutarlı fatura yönünden borçlu olmadıklarının tespitini talep ve dava etmiştir.Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle: yapılan kontrollerde endeksin geri alınması suretiyle kaçak gaz kullanımını tespit edildiğini, buna ilişkin saha kontrol tutanağı ile tespit tutanağı ve fotoğrafları dosyaya ibraz edildiğinde abonenin tesisatında takılı olan sayaca müdahale edilerek doğru tüketim kaydetmesinin engellendiğini, hesaplamaların usul ve mevzuata uygun olduğunu beyanla davanın reddini savunmuştur.İlk derece mahkemesince: davalı şirket tarafından kaçak kullanım süresi 07/03/2014 – 23/01/2015 tarihleri aralığında 322 gün olarak belirlenmiş, kaçak kullanım bedeli bu gün sayısına göre tespit edilmiştir. Oysa ki, davalı kurum tarafından en son yapılan kontrol işlemi 06/12/2014 tarihinde gerçekleştirildiğinden bu tarihten kaçak tespitinin yapıldığı 23/01/2015 tarihine kadar aradaki süre olan 48 günlük kaçak kullanım bedelinin tespit edilmesi gerekirdi. Zira, davalı kurum çalışanları tarafından 06/12/2014 tarihinde dosyada mübrez “Saha Kontrol ve Tespit Tutanağı” başlıklı belgeden açıkça anlaşılacağı üzere sayaç kontrolü yapıldığı anlaşılmaktadır. Yukarıda zikredilen tebliğin 2. maddesinde açık bir şekilde belirtildiği üzere en son yapılan kontrol işlem tarihi ile kaçak tespitinin yapıldığı tarih arasındaki sürenin kaçak kullanım cezası olarak belirlenmesi gerektiği açıktır. Mahkememizce benimsenen son kök ve ek raporlar bu mevzuat hükmüne uygun olarak düzenlenmiştir. Zira tebliğin 2. maddesi gereğince son kontrol ile kaçak tespit aralığı 48 gün olup buna göre hesap yapılması doğrudur. Buna göre, 48 günlük süre üzerinden yapılan hesaplama sonucunda aşan kısım yönünden davacının borçlu olmadığı tespit edilmiştir. Oysa ki, önceki raporda tahakkuka esas sürenin neye göre belirlendiği tartışılmamıştır. Davalı kurumun hesaplamasının aynısı hiç bir gerekçe gösterilmeksizin tekrarlanmıştır. Hiç bir mevzuat hükmü yeteri kadar tartışılmamıştır. Bu nedenle önceki rapor ile son rapor arasında çelişkinin varlığından söz edilemeyeceğinden davanın kısmen kabulü ile davacının … seri ve sıra nolu 199.951,88 TL tutarlı faturadan 143.834,90 TL’lik kısmından davacının davalıya borçlu olmadığının tespitine karar verilmiştir.İstinaf başvurusu: Hüküm davacı vekili ve davalı vekilince istinaf edilmiştir.Davacı vekili istinaf dilekçesinde özetle:Müvekkili …’nun işletmekte olduğu ticarethanesine bağlı bulunan 2089306-9001 nolu tesisata ait kullanılan G/100 tipi 2086996 nolu sayaca müdahale edildiği ve kaçak gaz kullanıldığı gerekçesi ile 05/05/2015 son ödeme tarihli, 199.951,88 TL bedelli, … seri ve sıra nolu faturanın 27/04/2015 tarihinde tebliğ edildiğini, ancak har hangi bir müdahale bulunmadığından faturaya açıkça itiraz ettiklerini, Davalı firma ile bu aşamada yapılan görüşmede sayacın 22/01/2015 tarihinde İgdaş Ekip- lerince yapılan kontrol aşamasında söküldüğü, bu söküm işlemi aşamasında M.Şüphesi ibaresinin düşüldüğü fakat bunun ne anlama geldiği konusunda açıklama yapılmadığını, akabinde aynı tesisata bu kez 2087069 nolu yeni sayacın takıldığını ve İgdaş personeli tarafından sayaç sökme ve takma tutana- ğının düzenlendiğini, … bu saate kadar hangi şekilde usulsüz kaçak kullanım yapıldığını açıkla- madığını, sadece davacıya fatura tebliğ ettiğini, Davacının da takılan yeni sayacı kullanmaya başladığını ve bu aşamadan sonrada yapmış olduğu kullanıma ilişkin düzenlenmiş olan faturaları ödediğini, … ile tek ilişkisinin fatura öde- mekten ibaret olduğunu ,Davacının işletmesini açtığı 20/02/2014 tarihinden bu yana … ekiplerinin sürekli bu saati kontrol ettiklerini ve her türlü işlemle bizzat onların ilgilendiğini, işi gereği davacının bu saatten anlamadığını ve saate müdahale edemeyeceğini,Uyuşmazlığı ,kaçak kullanımdan kaynaklandığını, müvekkilinin kaçak gaz kullanmadığını , kaçak kullanıma ilişkin borcu , aksi yöndeki bilirkişi raporu ve mahkeme kararını kabul etmediklerini, yargılama boyunca sayaç üzerinde bilimsel ve teknik yönden inceleme yapılmasını talep ettiklerini ,ancak bu taleplerinin kabul edilmediğini, kararın eksik incelemeye dayalı olduğunu beyanla ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasını ve davanın reddini talep etmiştir.Davalı vekili istinaf dilekçesinde özetle; Söz konusu sayaçla ilgili … tarafından yapılan 22/11/2014 tarihli kontrolde davacının kullandığı tesisatta takılı olan G100 tipi … numaralı sayaç endeksi 60.573 m3 iken, aynı sayaçta daha sonra 06/12/2014 tarihinde yapılan kontrolde sayaç endeksinin kullanımdan dolayı ileri gitmesi gerekirken bunun aksine endeksin 60.299m3 olduğu ve geriye gittiğinin tespit edildiğini, dolayısıyla endeksin geri alınması suretiyle kaçak gaz kullanıldığının tespit edildiğini, sayaç tesisata takılıyken kontrol sırasında çekilen fotoğrafların da endeksin geri alındığının kanıtı olduğunu,Yapılan bu tespit üzerine ilgili tesisattaki G100 tipi 2086996 numaralı sayacın endeksine müdahale edildiği için 63496 m3 endekste 22.01.2015 tarihinde kaldırıldığını ve yerine G100 tipi 2087069 numaralı sayacın 252894 m3 endeksle takıldığını,Sayaçtaki bu tespit ile tesisata ait tüketimler karşılaştırıldığında abonenin tesisatında takılı olan sayaca müdahale ederek sayacın doğru tüketim kaydetmesini engellemek suretiyle doğal gaz kullandığının tespit edildiğini, …’ın tabi olduğu EPDK mevzuatı, Doğalgaz piyasası Dağıtım ve Müşteri Hizmetleri Yönetmeliği’nin Sayacın Ölçüm Yapmaması veya Yanlış Ölçüm Yapması Başlıklı 42/a maddesi gereği kaçak doğalgaz kullanım hesabına esas olmak üzere ve tebliğe göre bir yıla kadar hesaplanabilecekken davacının kullanımı bir yılı bulmadığından 07.03.2014 ile 23.01.2015 tarihleri için (10,5 aylık), tüketimin bariz düştüğü dönem öncesi sayacın sağlıklı çalıştığı dönem olarak tespit edilen 28/04/2014 ile 24/07/2014 arasındaki (madde gereği en son çeyrek dönem) tüketimi esas kabul edilerek müşteri tüketiminin 111.134 m3 olarak hesaplandığını, bu tüketimden müşteriye tahakkuku yapılan 63.496 m3 dönem içi tüketimi düşüldükten sonra kalan 47.638 m3 karşılığı 62.877,95 TL tüketim bedeli +(KDV) 11.318,03 ve 125.755,90 TL (% 200) kaçak doğalgaz kullanım bedeli toplamından oluşan 22.04.2015 tarih ve 50014576 numaralı, 05.05.2015 son ödeme tarihli 199.951,88TL bedelli faturanın tahakkuk ettirildiğini, iddia edildiği gibi on beş (15) günlük süre için 200.000,00 TL fatura çıkartılmadığını, ayrıca hesaplamada o güne kadar davacı tarafından düzenli ödenen tüketimlerin (faturalar), kaçak kullanım olarak hesaplanan toplam tüketimden düşüldüğünü,Nitekim yukarıda bahsi geçen işlemlerden sonra dava konusu tesisata takılan yeni sayaçtan sonra müşterinin tüketimlerinin normale döndüğünü, 27/03/2015 ile 27/04/2015 tarihleri arasındaki bir(1) aylık dönemde 7.949 m3 ve yine 27/04/2015 ile 27.05.2015 tarihleri arasındaki bir (1) aylık dönemde 11.481 m3 gaz kullandığını,Sayaca müdahale ederek kaçak doğal gaz kullandığı kesin olan davacının sayaca hangi zaman diliminde , ne kadar süre ile müdahale ettiğinin EPDK mevzuatında yer bulan kanun, yönetmelik, tebliğ ve kurul kararları ile tespit edildiğini, bu yapılırken her bir işlemin kayıt altına alındığını, mevzuat gereği tüketicinin hakları korunurken, hizmetin kesintisiz ve sağlıklı sunulması için diğer kullanıcı tüketicilerin haklarının da şirket menfaatleriyle birlikte korunduğunu,Müvekkili İGDAŞ’ın yasal düzenlemelerle kendisine yüklenen yükümlülüklere göre hareket ettiğini, yaptığı işlemlerde hukuka aykırılık bulunmadığını,Mahkemenin ikinci bilirkişi heyetinin raporu doğrultusunda hüküm tesis ettiğini, ancak iki ayrı bilirkişi heyetinin hazırladığı raporları arasında çelişki bulunduğunu ve bu çelişkiyi giderici mahiyette yeni rapor alınmasının gerektiğini beyanla ilk derece mahkeme kararının kaldırılmasını sonuçta davanın reddini talep etmiştir.6100 sayılı HMK’nun 355 md gereğince, istinaf sebepleri ile sınırlı olarak yapılan incelemeye göre;Dava; menfi tespit talebine ilişkindir.Dosya içeriğine göre davacı …, davalı İgdaş’ın … tesisat nolu üretim amaçlı ticari müşterisidir. Davacı, işyerine 01/02/2014 tarihinde taşınmış, 25/02/2014 tarihinde doğalgaz abonman sözleşme yapmış ve 07/03/2014 tarihinden itibaren 2086996 seri numaralı sayaçtan doğalgaz tüketmeye başlamıştır. Davalı şirket çalışanlarınca 22/11/2014 ve 06/12/2014 tarihlerinde davacının iş yerinde sayaç kontrolü yapılmıştır. 22/11/2014 tarihinde sayaç endeksi 60753 m3 olmasına rağmen, 06/12/2014 tarihinde 60299 m3 olduğu, sayacın numaratörüne geri sayım yaptırıldığı görülmüştür. Bunun üzerine sayaca müdahale şüphesi ile işyerinin G100 tipi 2086996 seri numaralı Dresser marka sayacı 22/01/2015 tarihinde sökmüş ve yerine G100 tipi … seri numaralı … marka başka bir sayaç takılmıştır. Buna ilişkin tutanak düzenlenmiştir.Bunun üzerine davacı şirketin kaçak doğal gaz kullanımı ile ilgili olarak 28/04-24/07/2014 tarihleri için 22/04/2015 tarih … numaralı 05/05/2014 son ödeme tarihli 199.951,88 TL bedelli fatura tahakkuk edilmiştir.Davacı şirket kaçak kullanımın olmadığından bahisle faturaya itiraz etmekte ve menfi tespit talebinde bulunmaktadır. Ancak dosyadaki delillere, hükme ve yargısal denetime elverişli bulunan ikinci bilirkişi kurulunun 24/04/2018 tarihli kök ve 26/11/2018 tarihli ek raporuna göre davacının iş yerindeki sayacın rotarymetre tipi olduğu, tersten bağlanarak veya tersten hava basılarak numaratörün geriye döndürülmesi mümkün olduğu, sayacın 06/12/2014 tarihindeki endeksinin 22/11/2014 tekinden daha düşük olması halinin sayacın tersten bağlanarak veya tersten hava basılarak numaratörün geri döndürüldüğü iddiasını doğruladığı, sayacın kaydettiği tüketim miktarında sayacın doğru ölçüm yaptığı en son çeyrek döneme ilişkin tüketim değerlerine göre belirgin bir düşme olduğu, yeni sayaç takıldıktan sonra tüketimde artış olduğu, buna göre sayaca müdahale edilerek eksik kayıt yapmasına neden olunduğu belirtilmiştir. Doğalgaz Piyasası Dağıtım ve Müşteri Hizmetleri Yönetmeliği’nin 52. Maddesine göre; Sayaca müdahale suretiyle tüketimin eksik ölçülerek tüketilmesi, kaçak doğal gaz kullanımı olarak kabul edildiğinden dava konusu somut olayın kaçak doğalgaz tüketimi olarak nitelendirilmesi gerekir.Kaçak Veya Usulsüz Doğalgaz Kullanımı Durumunda Uygulanacak Usul Ve Esaslar Tebliğinin Ve Dağıtım Ve Müşteri Hizmetleri Yönetmeliği’nin 42/a maddesine göre davacının kaçak olarak kullandığı doğalgaz bedeli 56.116,98 TL dır.Davalının tahakkuk ettirdiği doğalgaz bedeli 199.951,88 TL olup davacının 48 günlük kaçak kullanımdan kaynaklanan 56.116,98 TL lık borcunun mahsubu sonucu davacının söz konusu faturanın 143.834,90 TL lık kısmı itibarıyla davalıya borçlu olmadığı sonucuna varılmaktadır.İlk derece mahkemesince bu yönde hüküm tesis olmasına göre davacı vekili ve davalı vekilinin istinaf başvurusunun HMK 353/1-b-1 md gereğince reddine karar verilmesi gerekmiştir.
K A R A R : Yukarıda açıklanan nedenlerle; Davacının ve davalının istinaf başvurularının HMK 353/1-b-1 maddesi uyarınca ayrı ayrı reddine,Davacıdan alınması gereken 59,30 TL karar ve ilam harcından, peşin alınan 44,40 TL harcın mahsubu ile bakiye 14,90 TL’nin istinaf eden davacıdan alınarak hazineye irat kaydına, Davalıdan alınması gereken 9.825,36 TL karar ve ilam harcından, peşin alınan 2.456,34 TL harcın mahsubu ile bakiye 7.369,02 TL’nin istinaf eden davalıdan alınarak hazineye irat kaydına, İsinaf yargılama giderlerinin istinaf edenler üzerinde bırakılmasına,İstinaf sebebiyle yatırılan gider avansı bakiyesi varsa karar kesinleştiğinde istinaf edene ilk derece mahkemesince iadesine,Dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda gerekçeli kararın taraflara tebliğinden itibaren 2 hafta içerisinde Yargıtay’da temyiz yolu açık olmak üzere oybirliği ile karar verildi. 09/03/2021