Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
3. HUKUK DAİRESİ
ESAS NO : 2019/1393
KARAR NO : 2021/704
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL ANADOLU 7. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 30/04/2019
NUMARASI : 2015/345 E – 2019/516 K
DAVANIN KONUSU: Alacak
KARAR TARİHİ: 10/03/2021
Yukarıda tarafları ve konusu yazılı bulunan dava ile ilgili olarak, ilk derece mahkemesince verilen kararın istinaf edilmesi sebebiyle , dava dosyası üzerinde yapılan inceleme sonunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:Davacı vekili dava dilekçesinde; davalı şirket tarafından davacı adına düzenlenen 17/12/2014 tarihli 8.029,80 TL. bedelli faturaya itiraz edildiği, davalı şirketin kendisine yapılan başvuru ve itirazlara yanıt vermemesi sonucunda davacının elektrik kesme ihbarnamesi ile zorlanması nedeni ile fatura bedellerini itirazi kayıtla ödediği beyanla,bu fatura nedeniyle davacının borçlu olmadığının tespiti ile fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak kaydıyla ödenen 6.500,00 TL.nin ödeme tarihi olan 23/01/2015 tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacı tarafça davaya konu faturaya itiraz edilmesi sonucunda kendisine gerekli cevapların verildiği, davacının sayaç servisine yönlendirildiği, ancak davacının sayaç servisine gitmemesi nedeni ile sayaç raporunun alınamadığı, şirket kayıtlarında yapılan incelemede endekslerin birbirini takip ettiği ve tahakkuk açısından herhangi bir hata görülmediği belirtilerek davanın reddine karar verilmesi talep edilmiştir. Sunulan banka dekontunda davacının davalı hesabına 8.029,80 TL. yatırıldğı görülmüştür.Mahkeme ilk alınan bilirkişi raporunda ,davacı adına düzenlenen 17/12/2014 tarihli 8.029,80 TL. bedelli faturanın yönetmeliklere uygun olarak düzenlendiği, reaktif cezaya neden olan reaktif enerji tüketiminin çok yüksek çıkmasının normal olmadığı, sayaçtaki bir arızadan kaynaklanmış olabileceği ve sayacın kontrole gönderilmesi ile sayaç raporunun alınması gerektiğinin belirlendiği,başka bilirkişiden alınan 2.bilirkişi raporunda , savacının elektrik enerji üreticisi davalıya 2014/12 fatura dönemi tahakkukunda 2.650,40 TL. orantılı fatura bedeline ulaşılabileceği ve bu haliyle davalının 5.379,39 TL. fazla tahsilat yapıldığının belirtilmesi üzerine raporlardaki çelişkinin giderilmesi yönünden başka bir bilirkişiden alınan 3.raporda ise , davacının abonesi olduğu tesisata davalı kuruluş tarafından tahakkuk ettirilen 2014/12 dönem elektrik faturasının 2.650,41 TL. olması gerektiği ve bu haliyle davacıdan 5.379,39 TL. fazla tahsilat gerçekleştirildiğinin tespit edildiği, dosya kapsamına göre ,davalının davacıyı sayacın kontrol edilmesi, etelon testi yapılması gibi hususları yerine getirmesi konusunda bilgilendirmediği ve böylece hizmet kusurunun bulunduğu, sayacın okunan endeks değerlere göre faturanın hesaplanmasın da bir hatanın bulunmadığı, faturanın indüktüf reaktif tüketiminin yüksek olmasından kaynaklandığı, sayacın yerinden kaldırılması, kaldırılan sayaç için yapılan laboratuvar raporunun da mahkemeye ibraz edilmemiş olması nazara alındığında davacının bilinen tüketimin üzerinde mukayese yapılarak bulunan %28,1 oranındaki kapasite reaktif değerine göre fatura bedelinin 2.650,41 TL. olmasının gerektiği ve bu haliyle 5.379,39 TL. fazla tahsilatın 2014/12 dönemi yönünden gerçekleştiği gerekçesiyle ” Davanın kısmen kabul kısmen reddine, 5.379,39 TL.nin 23/01/2015 tarihinden işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine, fazlaya dair talebin reddine” karar verilmiştir.Kararı davalı vekili istinaf etmiştir.İstinaf dilekçesinde ;davacının başvurusu üzerine sayaçta hata olabileceği gözetilerek sayaç servisine yönlendirilmesine rağmen davacının buna riayet etmediğini,bunun yerine dava açtığını,kimsenin kendi kusuruna dayanamayacağını,alınan son her iki raporda da fatura bedelinin yüksek olmasının nedeninin reaktif enerjisi tüketimi yüzdesinin yüksek olmasından kaynaklandığının belirlendiğini, davacının sayaç raporu alarak yükümlülüğü yerine getirmiş olması durumda davaya gerek kalmayacağını belirterek, davanın açılmasında davalı şirkete atfedilecek kusur ya da ihmal bulunmadığını beyanla,davanın reddine karar verilmesi için kararın kaldırılmasını talep etmiştir.Davacı vekili istinafa cevap dilekçesinde; davalının başvurularına yanıt vermediğini,davalı kurumun reaktif ceza kesebilmesi için öncelikle davacıya yazılı bildirimde bulunması ve uyarı yapılması, ihlalin ortadan kaldırılması için süre verilmesinin ön şart olduğunu,davalının bu işlemleri yapmadığını,hatalı fatura düzenlendiğini,iddialarının bilirkişi raporu ile ispatlandığını belirterek davalının istinaf talebinin reddini istemiştir.Davalının dava konusu tahakkuk işleminde ,daha sonra değiştirilen sayacın ölçümlediği %33 limitini aşan endüktif reaktif enerji tüketimin aktif enerji tüketimine olan %727,47 lik oranı ile hesaplanmış 8.029,80 TLlık elektrik faturası tahakkuk ettirilmiş isede, incelenen 20 adet faturada ,reaktif enerji tüketim yüzdesinin %727,47lik orana ulaşmadığı ,reaktif enerji tüketim yüzdesinin % 28,01 oranında kaldığı,bunun karşılığının 2,650,41 TL olduğu,2014/12. fatura döneminde 8.029,80 TL- 2.650,41 TL= 5.379,39 TL fazla tahsilat yapıldığı 2.ve 3.bilirkişi raaporları ile belirlendiğinden,teknik anlamda reaktif ceza uygulama şartlarının da mevzuata göre gerçekleşmediği ve davalının dava konusu fatura nedeniyle fazla tahsilat yaptığı açığa çıktığından,alınan hükme dayanak, birbiriyle örtüşen iki ve üçüncü bilirkişi raporlarının taraf ,mahkeme ve Yargıtay denetimine elverişli olduğu anlaşılmıştır.Davalının ilgili dava konusu fatura döneminde 5.379,39 TL fazla tahsilat yaptığı davacı tarafça ispatlanmıştır.Mahkemenin kararı usul ve hukuka uygun bulunmuştur. Bu itibarla, ilk derece mahkemesince verilen kararda mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesi bakımından usul ve esas yönünden yasaya aykırı bir durum bulunmamasına göre, davalının istinaf başvurusunun HMK 353/1-b-1 maddesi uyarınca reddine karar verilmesi gerekmiştir.
K A R A R : Yukarıda açıklanan nedenlerle;Davalının istinaf başvurusunun HMK 353/1-b-1 maddesi uyarınca reddine,Alınması gereken 367,47 TL karar ve ilam harcından, peşin alınan 91,86 TL harcın mahsubu ile bakiye 275,61 TL’nin davalıdan alınarak hazineye irat kaydına, İstinaf yargılama giderlerinin istinaf eden üzerinde bırakılmasına,İstinaf sebebiyle yatırılan gider avansı bakiyesi varsa karar kesin olmakla istinaf edene ilk derece mahkemesince iadesine,Dair dosya üzerinden yapılan inceleme sonunda HMK 362/1-a maddesi gereğince kesin olmak üzere oybirliği ile karar verildi. 10/03/2021