Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi 2019/137 E. 2021/493 K. 23.02.2021 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
3. HUKUK DAİRESİ
ESAS NO : 2019/137
KARAR NO : 2021/493
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: BAKIRKÖY 4. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 28/05/2018
NUMARASI: 2017/720 E – 2018/603 K
DAVANIN KONUSU: Menfi Tespit
KARAR TARİHİ: 23/02/2021
Yukarıda tarafları ve konusu yazılı bulunan dava ile ilgili olarak, ilk derece mahke- mesince verilen kararın istinaf edilmesi sebebiyle , dava dosyası üzerinde yapılan inceleme sonunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:DAVA: Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davacının … elektrik abonesi nosu ile davalı şirkete kayıtlı olduğunu, davalı firma tarafından gönderilen 20/06/2017 tarih ve … numaralı bilgilendirme formunda davacıya ait 01/04/2016 sözleşme tarihli, … marka … nolu sayacın doğru tüketim kaydetmediğinin tespit edildiğini, buna bağlı olarak 21/11/2016 tarihinde sayacın değiştirildiğini, 04/04/2016 – 21/11/2016 tarihleri arasında 231 gün için 47.804,218 kwh ek tüketim yapıldığının hesaplandığının belirtildiğini ve 2017/06 dönemine ait faturaya 24.575,30 TL ek tahakkuk bedeli yansıtıldığını beyanla dava sonuna kadar tedbiren elektriğin kesilmemesini, yargılama sonunda müvekkilinin 2017/6 dönemine ve yansıyan 2017/7 dönemine ait 24.575,30 TL ek tahakkuk nedeniyle borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep etmiştir.
CEVAP: Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; davacının abonesi bulunduğu sayacın sökülerek laboratuvar incelemesine alındığını, sayacın T fazının yanık olduğu ve sayacın bu fazdan kayıt yapmadığını, bu sebeple de 47804,218 kwh eksik tüketim yaptığının tespit edildiğini, eksik tüketim hesabı nedeniyle 2017/06 dönemli 29.323,39 TL’lik elektrik faturası tahakkuk ettirildiğini, davacının esasına ilişkin olarak haklılığını yaklaşık olarak ispat edemediğini, tarafların hak ve menfaati arasındaki denge gözetilerek tedbir talebinin ve davanın reddini talep etmiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİNCE: Yapılan yargılama ve toplanan delillere göre ; … seri nolu sayacın ARIZALI olduğu, 04 04.2016 – 21.11.2016 tarihleri arasındaki 231 gün boyunca sayacın eksik tüketim kayıt ettiği, yönetmelik hükmü gereği, tespit tarihinden sonraki tüketicinin ödeme bildirimine esas ilk iki tüketim dönemine ait tüketimlerinin ortalaması alınarak geçmiş dönem tüketimleri hesaplanması gerektiği , bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre arızalı sayaç sebebiyle eksik tüketim nedeniyle yapılan ek tahakkuk hesaplaması Elektrik Piyasası Tüketici Hizmetleri Yönet- meliği hükümlerine uygun olduğu ve davacının bu bedelden abonelik sözleşmesi kapsamında sorumlu olduğu gerekçesiyle davasının reddine karar verilmiştir.
İSTİNAF BAŞVURUSU : Hüküm davacı vekilince istinaf edilmiştir.Davacı vekili istinaf dilekçesinde özetle; davalı kurumun tamamen kendi inisiyatifine göre taraflı olarak düzenlediği laboratuvar muayenesi raporuna göre sayacın arızalı ve T hafızasının yanık olduğunun kabulünün mümkün olmadığını, bilirkişiden dönemler arası miktar karşılaştırması değil mevcut sayacın gerçekten arızalı olup olmadığının tespitinin beklendiğini, davacının 04/04/2016 – 21/11/ 2016 tarihleri arasında 10 adet makine ve işçi eksikliğinden dolayı yarı randımanlı çalıştığını, 10/12/2016 tarihinden itibaren 13 adet makine ile tam randımanlı çalıştığını, 04/04/2016 – 21/11/2016 tarihleri arasında 2 haftalık bayram tatilinde de iş yerinin çalışmadığını, tüketim farkının sayacın bozuk olma- sından değil iş yerinin çalışma kapasitesinin ve dolayısıyla elektrik tüketiminin 01/12/2016 tarihinden itibaren artmasında kaynaklandığını, 2017/6 döneminde toplam 29.323,39 TL fatura tahakkuk edildiğini, bu faturanın 4.748,09 TL kısmına itiraz edilmediğini, 24.575,30 TL ek tahakkukun yasaya aykırı olduğunu beyanla yerel mahkeme kararının kaldırılarak davanın kabulüne karar verilmesini talep etmiştir.6100 sayılı HMK’nun 355 md gereğince, istinaf sebepleri ile sınırlı olarak yapılan incelemeye göre;Dava; İİK 72 maddesine dayalı menfi tespit talebine ilişkindir.Davacı …’nin, davalı şirketin … nolu elektrik abonesi nosu olduğu, davalı firma tarafından gönderilen 20/06/2017 tarih ve 6983473 numaralı bilgilendirme formu ile “davacıya ait 01/04/2016 sözleşme tarihli, … marka … nolu sayacın doğru tüketim kaydet- mediğinin tespit edildiği, buna bağlı olarak 21/11/2016 tarihinde sayacın değiştirildiği, 04/04/2016 – 21/11/2016 tarihleri arasında 231 gün için 47.804,218 kwh ek tüketim yapıldığı” bildirilmiş, 2017/06 dönemine ait faturaya 24.575,30 TL ek tahakkuk bedeli yansıtılmıştır.Davacı şirket eksik tüketim olmadığından bahisle 24.575,30 TL’lık ek tahakkuk faturası nedeniyle borçlu olmadığını iddia etmektedir. Eldeki davada alacağın varlığını ve miktarını ispat yükü davalıya düşmektedir.İlk derece mahkemesince dava konusu borcun dayanağını oluşturan Sayaç Muayene ve Talep Sonuç Formu, Elektrik Tesisatına İlişkin İşlem Dosyası, Tüketim Ekstresi, Laboratuvar Sonucu, 30.06.2017 Tarihli 2017/06 Dönemine Ait Olan 24.575,30 TL İle 31.07.2017 Tarihli 2017/07 Dönemine Ait 29.621,66 TL’lik Elektik Tüketim Faturaları, … Tesisat Numaralı Elektrik Abonelik Sözleşmesi Ve Ekleri, … Nolu Tesisata Ait … Seri Numaralı … Marka Sayaç Muayene Raporu Abone İşlem Dosyası ve Müvekkil Kurum Kayıtları davacıya ait İstanbul Ticaret Odası Kayıtları Toplam Ortalama Tüketim Grafiği Vergi Müdürlüğü Kayıtları celp edilmiştir. Konusunda uzman Elektrik Elektronik Mühendisi Bilirkişi M. … tarafından dosya üzerinde yapılan bilirkişi incelemesine göre :04/04/2016 – 21/11/2016 tarihleri arasındaki 231 gün boyunca sayacın arızalı olması ve doğru faturalama yapılamaması nedeniyle eksik tüketim kayıt edildiği, arızalı sayaç tarafından kaydı yapılan dönem ile yeni takılan sayaç dönemindeki tüketim arasında 2,40 kat fark bulunduğu, Ramazan Bayramı ve Kurban Bayramı tatillerini kapsayan 29/06/2016 – 30/09/2016 tarihleri arasındaki günlük tüketimin 144.02 Kwh, tatil dönemine denk gelmeyen 05/04/2016 – 29/04/2016 tarihleri arasındaki günlük tüketimden 115,75 Kwh fazla çıkmış olduğu, yani tatil günlerinin tüketime etkisinin olmadığı, davacının 04/04/2016 – 21/11/2016 tarihleri arasında 10 adet makine ile işçi eksikliğinden dolayı yarı randımanlı çalıştığını belirtmesine rağmen dosyaya makine alımına ilişkin bir fatura sunulmadığı, bu tarih aralığında dahi tüketimlerin değişiklik gösterdiği, bu şekilde bir genelleme yapılamayacağı, davalı kurumca yapılan uygulama sonucu tahak- kuk ettirilen dava konusu fatura detayının EPTHY 14 maddesine uygun olduğu, dava konusu 2017/6 dönem faturasına 47804,00 Kwh eklenmesi gerektiği ,davacının söz konusu fatura nedeniyle borçlu olduğu tespit edilmiştir.Hükme esas alınan bilirkişi raporu dosyadaki delillere ,hükme ve yargısal denetime elverişlidir.Açıklanan nedenlerle, ilk derece mahkemesince verilen kararda vakıa ve hukuki değer- lendirme noktasında, usul ve esasa aykırılık tespit edilmediğinden, davacının istinaf başvurusunun HMK 353/1-b-1 md gereğince reddine karar verilmesi gerekmiştir.
K A R A R : Yukarıda açıklanan nedenlerle;Davacının istinaf başvurusunun HMK 353/1-b-1 maddesi uyarınca reddine,Alınması gereken 59,30 TL karar ve ilam harcından, peşin alınan 35,90 TL harcın mahsubu ile bakiye 23,40 TL’nin istinaf eden davacıdan alınarak hazineye irat kaydına, İstinaf yargılama giderlerinin istinaf eden üzerinde bırakılmasına, İstinaf sebebiyle yatırılan gider avansı bakiyesi varsa karar kesin olmakla istinaf edene ilk derece mahkemesince iadesine,Dair dosya üzerinden yapılan inceleme sonunda HMK 362/1-a maddesi gereğince kesin olmak üzere oybirliği ile karar verildi. 23/02/2021