Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
3. HUKUK DAİRESİ
ESAS NO: 2019/1296
KARAR NO: 2021/640
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 9. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 15/05/2019
NUMARASI: 2016/941 E – 2019/754 K
DAVANIN KONUSU: Alacak
KARAR TARİHİ: 04/03/2021
Yukarıda tarafları ve konusu yazılı bulunan dava ile ilgili olarak, ilk derece mahkemesince verilen kararın istinaf edilmesi sebebiyle, dava dosyası üzerinde yapılan inceleme sonunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davacının davalının abonesi olduğunu, abone sayacının takıldığı tarihin 20/03/2014 olduğunu, takılan sayaç arızalı olduğu için 20/03/2014 ve 04/04/2014 tarihleri arasında toplam 13 gün tüketilen enerji miktarını kaydetmediğini, davalının 02/08/2016 tarihli yazısında sayacın arızalı olması nedeniyle 20/03/2014 ve 04/04/2014 tarihleri arasında tüketim kaydı yapmadığını kabul ettiğini, 13/04/2016 tarihinde sayacın kayıt yapmadığı dönem için 44.105,90 TL.liralık fatura düzelendiğini ve davacıya gönderildiğini, itiraz edildiğini ve davalının itirazı reddettiğini, davalının itiraz etmesi üzerinde 13/04/2016 tarihinde 44.105,90 TL. İhtirazı-kayıt konularak ödendiğini, davalının taktığı sayacın arızalı olduğunu, davalının haksız zenginleşip, zenginleşmediğinin tespitini, fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydı ile şimdilik 3.000,00 TL.’nin 29/08/2016 tarihinden itibaren bankalar arası ticari reeskont faiz oranıyla birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, yargılama giderleri ve vekalet ücretinin davalıya yükletilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiş, bilahare talebini 14.927,92 TL artırarak 17.927,92 TL’ye yükselterek davasını ıslah etmiş ve ıslah harcını yatırmıştır. Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; davacının sayacının kayıtsız kullandığı elektriğin hesaplanarak tebliğ edildiğini, yönetmelik dahilinde tahakkuk ettirildiğini, davalının kullanmış olduğu döneme ait elektrik faturalarını ödemekle yükümlü olduğunu, davanın reddine karar verilmesini talep ve dava etmiştir. İlk derece mahkemesi tarafından yapılan yargılama sonunda; ” davacı ile davalı şirket arasında elektrik aboneliği sözleşmesi bulunduğu, davacının elektrik sayacının arızalı olması nedeniyle tüketim kaydı yapmadığı, daha sonra bu döneme ilişkin davalı şirket tarafından faturalandırma yapıldığı, bilirkişi kök raporuna göre arızalı dönem gün sayısının sehven 16 alınarak elektrik piyasası mevzuatına göre yapılan hesaplama neticesinde fazla ödenen miktarın 17.927,92-TL olarak belirlendiği, ancak dosya kapsamına sonradan sunulan belgelerde değerlendirilerek daha sonra yeniden yapılan hesaplama ile ek raporda arızalı dönem tüketim kaydı yapılmayan gün sayısının gerçekte olduğu gibi 15 gün üzerinden yapılan hesaplama sonucunda davacı tarafça fazladan yapılan ödeme miktarının 19.564,03-TL olduğu tespit edilmiş olup, davalı tarafça davacının elektrik sayacının tüketim yapmadığı günler için davacı şirkete tahakkuk ettirilen miktarın hatalı ve fazla belirlendiği, bu nedenle davacı tarafça davalı şirkete arızalı günler için fazla bedel ödendiği açık olup, davacı tarafın yaptığı fazla ödemeden dolayı davalı şirketten istirdat talebinin koşulları oluştuğu” gerekçesiyle davanın kabulü ile; davacı tarafın talebiyle bağlı kalınarak toplam 17.927,92-TL alacağın ödeme tarihi olan 29/08/2016 tarihinden itibaren işleyecek ticari reeskont faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacı tarafa verilmesine karar verilmiştir. Karara karşı davalı tarafça istinaf kanun yoluna başvurulmuştur. Davalı vekili istinaf başvurusunda özetle; bilirkişi raporuna itirazlarının dikkate alınmadığını, bilirkişinin EPDK hükümlerini yanlış yorumladığını, davalı kurumun 149 gün ortalamasının aldığını, 2 dönem faturasının günlük ortalama alarak belirtilen kWh üzerinden bir tüketim değeri bulduğunu beyan ettiğini, EPY göre doğru bulgu ve belgenin olmadığı durumlarda son kaçak elektrik tahakkukunda bu yönetmelik maddesi uygulanabildiğini, davacının tüm kullandığı değerler kaçak değil kayıt altında olduğunu, davacıya tahakkuk ettirilen ek faturada ortalama kullanım değil, gerçek kullanım değerleri üzerinden bir hesaplama yapması gerektiğini, bilirkişi hesaplaması için ayrıca tesisat endeks döküm ve cari döküm bilgilerini karşılaştırarak bir değere ulaşması gerektiğini, itirazlarının sonuçlandırmadan mahkemenin karar vermesi usule aykırı olduğunu ileri sürmüştür. Dava, fazla tahsil edilen elektrik faturalarından kaynaklanan bedelin tespiti davalı şirketten istirdadı talebine ilişkindir. Dosya kapsamından; Davacının abonesi olduğu … sayılı tesisata bağlı sayacın abonenin kusuru dışında herhangi bir sebeple ölçüm değerlerinin arızalı olduğu, davacının sayaca müdahalesinin bulunmadığı, sayacın değiştirilerek … seri numaralı … marka sayacın 02.04.2014 tarihinde sıfır işaretle takıldığı, hatalı dönemin 20/03/2014-04/04/2014 tarihleri arası olduğu, davacının fatura, gecikme zammı, ve faizin KDV’si olmak üzere toplam 26.177,98 TL olduğu halde tahakkuk ettirilen fatura nedeniyle 44.105,90 TL ödeme yaptığı, fazla ödemenin 17.927,92 TL olduğu anlaşılmaktadır. Buna göre yapılan değerlendirmede, elektrik piyasası mevzuatının ilgili maddeleri doğrultusunda doğru tüketim kaydetmeyen sayaçlarla ilgili olarak, abonelerin tahakkukunda, arızalı sayacın geçmiş dönem tüketim ortalaması baz alınarak, kıyas yöntemi uygulanmak suretiyle hesaplama yapılacağı belirtildiği, hükme dayanak yapılan kök ve ek bilirkişi raporunun ilgili yönetmelik ve mevzuat ile taraf,mahkeme ve yargısal denetime uygun olduğu anlaşılmıştır. Bu itibarla, ilk derece mahkemesince verilen kararda mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesi bakımından usul ve esas yönünden yasaya aykırı bir durum bulunmamasına göre, davacının istinaf başvurusunun HMK 353/1-b-1 maddesi uyarınca reddine karar verilmesi gerekmiştir
K A R A R: Yukarıda açıklanan nedenlerle; Davacının istinaf başvurusunun HMK 353/1-b-1 maddesi uyarınca reddine, Alınması gereken 59,30 TL karar ve ilam harcından, peşin alınan 44,40 TL harcın mahsubu ile bakiye 14,90 TL’nin davacıdan alınarak hazineye irat kaydına, İstinaf yargılama giderlerinin istinaf eden üzerinde bırakılmasına, İstinaf sebebiyle yatırılan gider avansı bakiyesi varsa karar kesin olmakla istinaf edene ilk derece mahkemesince iadesine, Dair dosya üzerinden yapılan inceleme sonunda HMK 362/1-a maddesi gereğince kesin olmak üzere oybirliği ile karar verildi. 04/03/2021