Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
3. HUKUK DAİRESİ
ESAS NO: 2018/619
KARAR NO: 2020/277
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: BAKIRKÖY 5. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 21/12/2017
NUMARASI: 2016/890 E – 2017/1195 K
DAVANIN KONUSU: Alacak
KARAR TARİHİ: 27/02/2020
Yukarıda tarafları ve konusu yazılı bulunan dava ile ilgili olarak, ilk derece mahkemesince verilen kararın istinaf edilmesi sebebiyle , dava dosyası üzerinde yapılan inceleme sonunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Davacı İSKİ vekili dava dilekçesinde özetle; davalı … ile müvekkili kurum arasında iş yerine ilişkin su aboneliği sözleşmesi bulunduğunu, davalı şirketin ise fiili kullanıcı olduğunu, müvekkilinin abonelikten kaynaklanan 1.607,00-TL asıl alacak ile 1786,66-TL gecikme cezası olmak üzere toplam; 3.393,66-TL alacağı bulunduğunu ileri sürerek ,anılan miktarın yasal faizi ile birlikte davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davacı vekili 10/04/2017 tarihli dilekçesinde; davalı … Ltd.Şti. yönünden açtığı davadan feragat etmiştir. Mahkemece, davacının davalı … Ltd.Şti.’ne yönelik davasının feragat nedeni ile reddine, davalı …’a yönelik davasının kabulü ile ; toplam 3.393,66-TL alacağın davalı tahsili ile davacıya verilmesine, alacağın 1.607,00-TL’lik kısmına dava tarihinden itibaren yasal faiz uygulanmasına karar verilmiştir. Sözkonusu kararı davalı … gerekli istinaf harçlarını yatırmak suretiyle süresinde istinaf etmiştir. Davalı istinaf dilekçesinde özetle,dava konusu borcun 2011 yılına ait olduğunu,kendisinin 2006 yılında su kullandığı iddia edilen yeri boşalttığını,2008 yılında aboneliğini sonlandırdığını ve depozitini geri aldığını,mahkemece bu hususların araştırılmadığını ileri sürmüştür. HMK ‘nun 355. maddesi uyarınca ileri sürülen istinaf sebepleriyle sınırlı inceleme sonucunda ;dava,abone ve fiili kullanıcıya karşı ,tüketilen su bedelinin ödenmediği iddiası ile alacak talebine ilişkindir. Dosyadaki bilgi ve belgeler ve davacı kurumun iç yazışmalarına göre ,işyerinde bulunan sayacın devamlı kilit altında olduğundan okunamadığı,bu sebeple kıyas faturalar tahakkuk ettirildiği,bu faturaların ödenmemesi üzerine 14/04/2008 tarihinde aboneliğin borçtan iptali için iş emri düzenlenerek işlemlerin başlatıldığı, davalı-abonenin 19/06/2008 de kıyas emsale göre hesaplanan borcu ödediği bildirilmiştir. Dava konusu edilen suyun tüketildiği yer için ,17/05/2010’ da Halil Yankaç isimli kişi adına abonelik yapılmıştır. Davacı tarafça , 17/11/2010 tarihinde 424 m3 sarfiyet tesbit edildiği ,bu abonenin itirazı üzerine yenileme işlemi ile oluştan iş emrinde tüketimin 315 m3 olduğunun belirlendiği , davalının önceden ödemesini yaptığı 183 m3 düşüldükten sonra 232 m3 eksik tüketimin davalı …’dan kalan tüketim olduğu kabul edilerek bu tüketim davalı adına tahakkuk ettirilmiştir. Dava konusu edilen dönem 16.05.2008 -17.05/2010 tarihleri arası,yani davalının borcu ödediği tarih ile dava dışı kişinin yeni aboneliğinin tesisi arasındaki sarfiyattır. Yine dosyadaki belgelere göre ,davalının aboneliğe konu işyerinden ayrıldığı için aboneliğin feshini talep ettiği,davacı kurumca 28/05/2008 tarihinde aboneliğinin feshedildiği hususu davacının hesap kartından anlaşılmaktadır.Bu durumda davacı tarafça ,borca ve tahakkuka konu suyun , o tarihten sonra fiili kullanıcı olarak davalı … tarafından kullandığının isbatı gereklidir.Davacı kurumun kayıtlarındaki 28/05/2008 tarihindeki “fesih” ibaresi karşısında ,sonraki borçla davalının ilgi ve illiyeti kurulamamıştır. Eğer davacı İSKİ o dönemde feshe göre “kaçak”a dayanıyorsa ,kaçak kullanım durumu ve davalı ile ilgisine ilişkin herhangi bir tutanak da dosyaya sunulamamıştır. Bu durumda ,28/05/2008 tarihindeki abonelik feshi kararı karşısında borcun davalıyla ilişkilendirilmesi mümkün görülmemiştir.Dosya içerisinde bulunan,aynı uyuşmazlıkla ilgili Bakırköy 2. Asliye Ticaret Mahkemesi”ne ait 2015/1025 Esas sayılı dosya içindeki bilirkişi raporunda “”İSKİ’nin 16/05/2008 tarihinde sayaç üzerinde 62 m3 tüketim okuyarak bu tüketim için gecikme cezaları dahil gereken ödemeyi de aboneden tahsil ettiği halde ,sayacın kilitli olduğunu belirterek hiç bir ölçüme dayanmadan 16/06/2008-17/05/2010 tarihleri arası için 1.607,-TL tutarında ek m3 faturası düzenlemesinin Yönetmelik hükümlerine uygun olmadığı ” görüşünün olaya ve oluşa uygun düştüğü değerlendirilmiştir. Böylece ,dava konusu edilen tahakkukla (borçla) davalının ilgi ve irtibatının davacı tarafça isbatlanamadığı anlaşılmakla, mahkemece bu sebeple davanın reddine karar verilmesi gerekirken,yanılgılı değerlendirme ile bu davalı yönünden davanın kabulüne karar verilmesi usul ve hukuka aykırı olmakla ,davalının istinaf başvurusunun kabulü ile HMK 353/1-b-2 maddesi uyarınca karar düzeltilerek yeniden esas hakkında ” Davanın reddine ” karar verilmesi gerekmiştir.
K A R A R: Yukarıda açıklanan nedenlerle; Davalının istinaf başvurusunun kabulü ile HMK 353/1-b-2 maddesi uyarınca karar düzeltilerek yeniden esas hakkında; 1-Davacının davalı … Ltd. Şti.’ne yönelik davasının feragat nedeni ile reddine, 2-Davalı …’a yönelik davasının reddine, 3-Alınması gereken 31,40 TL maktu karar ve ilam harcının davacıdan alınarak hazineye irat kaydına, 4-Davacı tarafından yapılan yargılama giderlerinin üzerinde bırakılmasına, 5-Davalı tarafından yapılan yargılama gideri olmadığından bu konuda karar verilmesine yer olmadığına, 6- Karar kesinleştiğinde gider/delil avansları bakiyeleri varsa yatıran taraflara iadesine, İstinaf incelemesiyle ilgili olarak; Peşin alınan istinaf karar harcının, istinaf edene isteği halinde ilk derece mahkemesince iadesine, İstnaf sebebiyle davalının yapmış olduğu 49,00 TL istinaf yargılama giderinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, İstinaf sebebiyle yatırılan gider avansı bakiyesi varsa, karar kesin olmakla istinaf edene ilk derece mahkemesince iadesine, Dair dosya üzerinden yapılan inceleme sonunda HMK 362/1-a maddesi gereğince kesin olmak üzere oybirliği ile karar verildi. 27/02/2020