Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi 2018/2910 E. 2020/2023 K. 29.12.2020 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
3. HUKUK DAİRESİ
ESAS NO : 2018/2910
KARAR NO : 2020/2023
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL ANADOLU 1. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 05/07/2018
NUMARASI : 2015/894 E – 2018/729 K
DAVANIN KONUSU: İstirdat
KARAR TARİHİ: 29/12/2020
Yukarıda tarafları ve konusu yazılı bulunan dava ile ilgili olarak, ilk derece mahkemesince verilen kararın istinaf edilmesi sebebiyle, dava dosyası üzerinde yapılan inceleme sonunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Davacı vekili dava dilekçesinde özetle: davalı şirketin, müvekkili aleyhine İstanbul Anadolu …İcra Müdürlüğü … E. sayılı dosyası ile ilamsız icra takibi başlatarak Tebligat Kanunu 35. maddesine istinaden tebligat yapılarak müvekkilinin bilgisi dışında kesinleştiğini, icra dosyasına itiraz edilse de haciz tehdidi altında 20.08.2014 tarihinde icra dosya borcunun tamamı olan 36.466,54 TL’nin icra müdürlüğü hesaplarına ihtirazi kayıt ile ödendiğini, haciz tehdidi altında ödenen dosya borcunun alacaklı yanca tahsil edildiğini, davalı tarafından müvekkiline takip dayanağı olarak gösterilen faturalara konu mal ve hizmet verildiği iddiasıyla takip başlatılmış ise de müvekkili şirketin böyle bir mal ya da hizmet satın almadığını, faturanın müvekkilinin kayıtlarında bulunmadığını, takipten yaklaşık 1 yıl önce, müvekkilinin faturaya konu mal ve hizmetin tedarik edildiği iddia edilen otobüsü sattığını, VUK’a göre fatura düzenlenme tarihi itibariyle böyle bir hizmetin alınmadığının celp edilecek İETT kayıtlan ile sabit olduğunu, fazlaya ilişkin haklan saklı kalmak kaydıyla; istirdat taleplerinin kabulü ile icra tehdidi altında ödenen 36.466,54TL’nin, ödeme tarihinden itibaren işleyecek avans niteliğindeki ticari faizleri ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı vekili cevabında özetle: müvekkilinin … büyük araçlar sınıfının yetkili servisi ve yedek parça satıcısı olduğunu, müvekkilinin yapmış olduğu hizmeti faturalandırdığını, faturanın bir nüshasının icra dosyasının borçlusu görünen firmaya teslim edildiğini faturanın teslim alınıp, ticari defterlere işlenmesine karşın, borçlu …Ltd. Şti. tarafından hiçbir ödeme yapılmadığını, müvekkilin alacağını tahsil maksadı ile icra dosyasında faturaya dayalı olarak icra takibi başlattığını, borçlu firma … San. Ltd. Şti. tarafından 20.08.2014 tarihinde dosya borcunun ödendiğini, … Tic. ve San. Ltd. Şti. Ne ait olan araçların bakım ve onarımının yapıldığını, bakım ve onarımı yapılan … plaka sayılı araca servis ve bakım yapıldığını, değişmesi gerek parçaların müvekkilince değiştirildiğini, kesilen faturaların; firma çalışanlarından …’e teslim edildiğini belirterek; davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.Mahkemece, İstanbul Anadolu …. İcra Müdürlüğü’nün … E. Sayılı dosyasında davalı tarafından cari hesaba dayalı olarak davacı aleyhine 29.311,26 TL üzerinden icra takibi başlatıldığı, davacıya Tk 35. Md’ye göre tebligat yapıldığı, takibin kesinleşmesinin ardından davacının ihtirazı kayıt ile 20.08.2014 tarihinde icra dosyasına 36.466,54 TL tutarında ödeme yaptığı, tarafların defter ve belgeleri üzerinde yapılan incelemeler sonucunda ”davalının dayandığı faturaların Vergi Usul Kanunu 231/5 md’sine uygun olarak düzenlenmemiş olduğu ve ayrıca faturaların davacının usulüne uygun olarak tutmuş olduğu defterlerinde yer almadığı, bu nedenle davalının usule uygun olmayan faturalara dayalı olarak ileri sürdüğü alacak iddiasının yerinde olmadığı, kaldı ki davacının icra dosyasına yatırmış olduğu bedelin davacı kayıtlarında yer almasına rağmen davalı defterlerine tahsil edilen miktarın dahi işlenmediği, tüm bunlar gözönüne alındığında davalı defterlerinin kendi lehine delil olamayacağı gerekçesiyle , Davanın kabulü ile, 36.466,54 TL’nin ödeme tarihi olan 20/08/2014 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacı tarafa verilmesine karar verilmiştir.Kararı istinaf eden davalı vekili istinaf dilekçesinde özetle; müvekkili işrketin davacı aracına tamir ve bakım hizmeti verdiğini,İETT’den gelen yazı cevabı ile ,aracı servise getiren ve faturaları teslim alanın davacının çalışanı olduğunun belli olduğunu,aracın davacı adına kayıtlı bulunduğunu ,davacının mal veya hizmet verilmediği şeklindeki iddiasının doğru olmadığını,bilirkişi raporuna göre müvekkili şirketin ticari defterlerinin de lehine delil olma niteliğinin bulunduğunu,mahkeme kararırda buna hiç değinilmediğini,bilirkişi raporuna itirazlarının değerlendirilmediğini, tüm tanıkların dinlenmediğini,yanlış bilirkişi raporuna dayalı olarak karar verildiğini ileri sürmüştür….nun 355. maddesi uyarınca, ileri sürülen istinaf sebepleri ile sınırlı olarak yapılan inceleme sonucunda; Dava,araç tamiri yani eser sözleşmesinden kaynaklanan alacakla ilgili olarak ,ödeme yapan davacının açtığı istirdat talebine ilişkindir.Davalı ,davacı tarafla aralarında eser sözleşmesi bulunmadığını savunmaktadır.Davacının istirdat talebi yönünden , öncelikli olarak yaptığı ödeme sebebiyle borçlu bulunup bulunmadığı hususunun tesbiti ile ,buna göre yaptığı ödemeyi geri isteyip isteyemeyeceği hususlarının incelenmesi gereklidir.Davalı,somut olayda ,eseri yapan yüklenici konumundadır.Davalı araç tamiri işi yaparak , faturalar düzenlediğini,davacının ödeme yapmadığını,icra takibi yaptığını ve takibin kesinleştiğini savunmaktadır.Eser sözleşmesinin varlığını ispat yükü ,davalıdadır.Davalının esar sözleşmesinin varlığını yasal deliller ile isbatlamak durumundadır.Bunun isbatından sonra da alacaklı bulunduğunu isbat yükü yine davalı üzerindedir..Davalı , 2012 yılında başladığı bildirilen tamirlerle ilgili olarak , 26/02/2014 tarihinde saat 17.55’de ,….84,…85,…86…87,..88,..89 No.lu faturalar düzenlemiştir.Faturaları teslim alan olarak … yazılıdır.Davacı faturaları teslim alan bu kişinin kendi çalışanı olmadığını ileri sürmüştür.Bu kişi ,SGK’dan gelen kayıtlarda …Tur isimli bir şirketin 2013 ve 2014 yıllarında çalışanı olarak gözükmekte ise de ,tamire konu araç,özel halk otobüsü şeklinde işletilmektedir.Dosyaya İETT’den gönderilen belgelere göre ,davacı şirket İETT Müdürlüğüne ,tamire konu edilen otobüsü (plakasını) bildirmiş,otobüste çalışacak şoför olarak da Ünül Dülger’in adını beyan etmiştir. Davalı tarafça düzenlenen ,Servis İş Emri Kabul Formlarında …’in imzası bulunmaktadırFaturaları teslim alan ve servis kabul belgelerinde adı geçen Ünül Dülger ,duruşmada tanık olarak dinlenmiş faturaların servise götürdüğü … plakalı aracın bakım ve servis hizmeti karşılığında düzenlenen ve kendisine teslim edilen faturalar olduğunu beyan etmiştir. Böylece ,dosyadaki bilgi ve belgelere göre, eser sözleşmesinin davalı tarafça isbatlandığı sonucuna varılmıştır.Eser sözleşmesi isbat edilmiş olmakla ,servis iş emirlerine göre fatura edilen parçaların ve işçiliklerin yapılan işlerle ve fiyatları yönünden uyumlu olup olmadığının tesbiti yönünden , makine mühendisi bilirkişi raporu alınarak ,delillerin değerlendirilmesi ve sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiğinden ,davalının istinaf başvurusunun kabulü ile, kararın, HMK 353/1-a-6 maddesi uyarınca kaldırılmasıyla, dosyanın ilk derece mahkemesine geri gönderilmesine karar verilmesi gerekmiştir.
K A R A R : Yukarıda açıklanan nedenlerle; Davalının istinaf başvurusunun kabulü ile, kararın, HMK 353/1-a-6 maddesi uyarınca kaldırılmasıyla, yeniden yargılama yapılıp bir karar verilmek üzere dosyanın ilk derece mahkemesine geri gönderilmesine,Peşin alınan istinaf karar harcının istinaf edene isteği halinde iadesine,İstinaf sebebiyle yatırılan gider avansı bakiyesi varsa karar kesin olmakla istinaf edene ilk derece mahkemesince iadesine,Dair dosya üzerinden yapılan inceleme sonunda HMK 353/1-a maddesi gereğince kesin olmak üzere oybirliği ile karar verildi.29/12/2020