Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi 2018/2690 E. 2020/1645 K. 26.11.2020 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
3. HUKUK DAİRESİ
ESAS NO : 2018/2690
KARAR NO : 2020/1645
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL ANADOLU 1. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 29/03/2018
NUMARASI : 2017/1138 E – 2018/313 K
DAVANIN KONUSU: Menfi Tespit
KARAR TARİHİ: 26/11/2020
Yukarıda tarafları ve konusu yazılı bulunan dava ile ilgili olarak, ilk derece mahkemesince verilen kararın istinaf edilmesi sebebiyle , dava dosyası üzerinde yapılan inceleme sonunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkili kurumun … Mah. … Sk. No…Maltepe adresindeki taşınmazı yönünden … nolu sözleşmeyi imzaladığını; anılan sözleşmenin 23.02.2005 tarihinde davalı kurum tarafından iptal edildiğini; davalı kurumun 14.12.2013 gün … sayılı yazısının müvekkiline 24/12/2013 tarihînde tebliğ edildiğini; anılan yazıyla “05.12.2013 tarihi itibarıyla 5.315,00 TL olduğundan bahisle 30 gün içinde ödeme yapılmasının” bildirildiği; yazı ekinde gönderilen abone kartının incelendiğinde 23,oo TL tahakkuksuz 9,44 TL açma – kapama bedeli, 419,44 TL su bedeli ve 4.863,12 TL gecikme cezası olmak üzere toplam borcun 5.315,00 TL’nin gösterildiği; işbu menfi tespit davası bakımından davalı kurumun gecikme cezası zammı altında talep ettiği 3.626,00 TL bakımından borçlu bulunmadığının tespitini talep ve dava etmiştir.Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; bahse konu sözleşmenin 26.05.1986 tarihinde Türkiye Elektrik Kurumu ile yapıldığını, davacı tarafın sözleşme tarihinden 11.06.1996 tarihine kadar tahakkuk etmiş faturaları ödememiş olduğunu, ilk ödeme tarihinin 1996 yılı olduğunu, bu tutarın da ilk fatura bedelinden düşürüldüğünü, bu tarihten sonra yapılan ödemeler daima eski fatura bedellerine tekabül ettiğinden 2003 yılına ait faturaların ödenmemiş olduğunu, dolayısıyla tahakkuk eden gecikme cezalarının 2003 yılı faturalarından kaynakladığının İSKİ Tarifeler Yönetmeliğinin 43.maddesi gereğince gecikme cezası tahakkuk ettirildiğinden bahisle yerinde olmayan davanın reddini talep etmiştir.İlk Derece Mahkemesi tarafından “davalı idare tarafından takip başlatılmadığı halde toplamda 3.973,81 TL faiz tahakkuk ettirildiği, oysa davalı idarenin 2005 yılında düzenlediği faturaları kapsayan dönemdeki aylık gecikme faizinin %2 oranında olması gerektiği gözetildiğinde toplam faiz tutarının 1.341,19 TL olması gerektiği” gerekçesiyle, davanın kabulü ile; davacının davalı kurum nezdindeki … numaralı abonelik sözleşmesi kapsamında davacıya tahakkuk ettirilen davaya konu 3.626,00 TL yönünden borçlu olmadığının tespitine karar verilmiştir.Karara karşı davalı tarafça istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.Davalı vekili istinaf başvurusunda özetle; 19.10.1989 tarihinden itibaren faturalar ödenmediğinden gecikme cezası tahakkuk ettirildiğini, abonenin 1989-1996 tarihleri arasındaki faturaları ödemediğini, 1996 tarihinden itibaren tahakkuk eden faturaların ödendiğini, ödenen bu faturaların eski tarihli olanlardan düşüldüğünü, zamanaşımına yönelik tespitlere yönelik ise davacı aleyhine Kartal … İcra Müdürlüğünün … sayılı dosyasıyla takip yaptıklarını belirterek kararın kaldırılmasını istemiştir.Dava, su borcu nedeniyle davalı tarafından tahakkuk ettirilen faturalardaki gecikme cezasının yanlış hesaplandığı iddiasına dayalı menfi tespit istemine ilişkindir.Dosya kapsamına göre, bilirkişi tarafından yapılan yargısal denetime elverişli raporda davalı tarafından 3.973,81 TL faiz tahakkuk ettirildiği, oysa davalı idarenin 2005 yılında düzenlediği faturaları kapsayan dönemdeki aylık gecikme faizinin %2 oranında olması gerektiği, buna göre de toplam faiz tutarının 1.341,19 TL olarak hesaplandığı anlaşılmaktadır.Bu itibarla, ilk derece mahkemesince verilen kararda mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesi bakımından usul ve esas yönünden yasaya aykırı bir durum bulunmamasına göre, davalının istinaf başvurusunun HMK 353/1-b-1 maddesi uyarınca reddine karar verilmesi gerekmiştir.
K A R A R : Yukarıda açıklanan nedenlerle;Davalının istinaf başvurularının HMK 353/1-b-1 maddesi uyarınca reddine,Davalıdan alınması gereken 247,69 TL karar ve ilam harcından, peşin alınan 62,00 TL harcın mahsubu ile bakiye 185,69 TL’nin istinaf eden davalıdan alınarak hazineye irat kaydına, İstinaf yargılama giderlerinin istinaf eden üzerinde bırakılmasına,İstinaf sebebiyle yatırılan gider avansı bakiyesi varsa karar kesin olmakla istinaf edene ilk derece mahkemesince iadesine,Dair dosya üzerinden yapılan inceleme sonunda HMK 362/1-a maddesi gereğince kesin olmak üzere oybirliği ile karar verildi. 26/11/2020