Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
3. HUKUK DAİRESİ
ESAS NO : 2018/2234
KARAR NO : 2018/1423
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 15. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 09/04/2018
NUMARASI : 2016/425 E – 2018/368 K
DAVANIN KONUSU: Alacak (Ticari Nitelikteki Hizmet Sözleşmesinden Kaynaklanan)
KARAR TARİHİ: 24/10/2018
Yukarıda tarafları ve konusu yazılı bulunan dava ile ilgili olarak, ilk derece mahkemesince verilen kararın istinaf edilmesi sebebiyle , dava dosyası üzerinde yapılan inceleme sonunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; abone olan davacıdan, davalı tarafça düzenlenen elektrik faturalarında, her hangi bir tüketim karşılığı olmayan, kayıp kaçak bedeli gibi bir kısım adlar altında tahakkuk ettirilen ve haksız olarak tahsil edildiğini ileri sürdüğü bedellerden, şimdilik 1.000,00 TL’nin dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalı taraftan tahsili ile davacıya verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle, kayıp kaçak ve diğer bedellerin perakende satış tarifesinin bir unsuru olarak faturalarda yer aldığını, 6446 sayılı EPDK’nın verdiği yetki ile bu bedellerin belirlenmesi için alınan EPDK kararlarının ve belirlediği tarifelerin tüm tüzel ve gerçek kişileri bağladığını, kanuni zorunluluklar gereği tahsil edilen bedellerin iadesinin talep edilemeyeceğini beyanla, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, yargılama sırasında yürürlüğe giren 6719 sayılı yasanın getirdiği düzenleme sebebiyle dava konusuz kaldığından, esas hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Davalı vekili istinaf dilekçesinde özetle; 6446 sayılı Kanunun 17. maddesinde değişiklik yapan 6719 sayılı Kanunun, mevzuatın Yargı mercileri tarafından yanlış yorumlanması nedeniyle ortaya çıktığını, dolayısıyla ilk derece mahkemesinin daha önce müvekkil şirketin tahsil ettiği bedeller yasaya uygun değilmiş gibi yeni yasal düzenleme sonrasında davanın reddine ve buna göre, müvekkili yararına vekalet ücreti takdir edilmesi gerekirken, yerine davanın konusu kalmadığından esas hakkında karar verilmesine yer olmadığına dair karar verilmesi ve karşılığında davacı yararına vekalet ücreti takdir edilmesini, bunun yanı sıra dava değeri 1.000,00 TL olmasına rağmen mahkemece, dava değerini aşar şekilde davacı lehine 2.800,00 TL vekalet ücreti hükmedildiğini bildirmek suretiyle usul ve yasaya aykırı karar kaldırılarak, davanın reddi ile müvekkili yararına vekalet ücreti takdir edilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, istinaf talebi üzerine, kararın kesin olduğundan, istinaf talebinin reddine dair ek karar verilmiştir.
Esasen, ilk derece mahkeme kararı, verildiği anda, her iki taraf yönünden, belirsiz alacak davası olarak açıldığı için kesin değildir. Bu nedenle, mahkemenin, kararı verdiği anda, kararın kesin olduğuna dair ibareyi hükümde kullanılması yanlış ise de; kararı davacı istinaf etmemiştir. Sadece davalı istinaf ettiğinde ise, davalı aleyhine verilen karar, davacının belirli hale getirmediği 1.000,00 TL’lik davaya ilişkin bir karar olup, davalı yönünden karar, HMK 341, 346 ve HMK’nın temyiz hükümlerinde kesinlik sınırını düzenleyen 362. maddeleri kapsamında kesindir. Bu nedenle, diğer istinaf sebeplerinin incelenmesi olanaklı değildir.
Açıklanan nedenlerle; ilk derece mahkemesinin, kararı sadece davalı taraf istinaf ettiği için, verdiği ek kararla, davalının istinaf talebinin kesinlikten dolayı reddine dair ek kararı, sonuç olarak doğrudur. İşbu davada, ek karar yasal sürede istinaf edildiğinden yapılan inceleme sonucu, ek karara yönelik davalının istinaf talebinin HMK 353/1-b-1 maddesi uyarınca reddine karar verilmesi gerekmiştir.
K A R A R : Yukarıda açıklanan nedenlerle;
Davalının, ilk derece mahkemesinin 20/06/2018 günlü ek karara yönelik istinaf başvurusunun HMK 353/1-b-1 maddesi uyarınca reddine,
Davalının yatırmış olduğu asıl karara ilişkin istinaf harçlarının isteği halinde ilk derece mahkemesince kendisine iadesine, ek karara yönelik istinaf harçlarının ise üzerinde bırakılmasına,
İstinaf yargılama giderlerinin isitnaf eden davalı üzerinde bırakılmasına,
Davalının yatırdığı istinaf gider avansının artan kısmının, yatıran davalıya iadesine,
Dair dosya üzerinden yapılan inceleme sonunda HMK 362/1-a maddesi gereğince kesin olmak üzere oybirliği ile karar verildi. 24/10/2018