Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
3. HUKUK DAİRESİ
ESAS NO : 2017/1542
KARAR NO : 2018/212
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : BAKIRKÖY 3. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 16/06/2017
NUMARASI : 2015/448 E – 2017/527 K
DAVANIN KONUSU : Menfi Tespit (Abone Sözleşmesi)
KARAR TARİHİ : 21/02/2018
Yukarıda tarafları ve konusu yazılı bulunan dava ile ilgili olarak, ilk derece mahkemesince verilen kararın istinaf edilmesi sebebiyle , dava dosyası üzerinde yapılan inceleme sonunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Davacı vekili dava dilekçesinde; davacının dava konusu yerde iş yeri elektrik aboneliği olduğunu, 5.000,00 TL – 10.000.00 TL aralığındaki tutarlarda faturalar geldiğini, ancak davalı şirketin elektrik sayacını sökerek labarotuvara gönderdiğini bildirerek, akabinde davacıya 295.000,00 TL’lik tahakkuk yaptığını, davacı itirazı sonrası 295.000.00 TL’lik tahakkuk miktarının düzeltildiğini ve 1 aylık döneme ilişkin 07.05.2015 son ödeme tarihli 144.385.20 TL tutarında yeniden fatura tahakkuk edildiğini, ancak bu tutarın bile 1 aylık dönem açısından fahiş ve hatalı olduğunu, davacının iş yeri küçük ölçekli olup 3-4 kişinin çalıştığı 01.12.2014 tarihinde vergi kaydı başlangıcı olan dükkan olduğunu beyanla, iş yerindeki elektriğin kesilmemesi yönünde ihtiyati tedbir kararı verilmesi ile HMK 109. madde gereği davacının bu tutardan şimdilik 20.000,00 TL’sinden borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı … A.Ş. vekili cevap dilekçesinde, davacıya ait iş yeri sayacının 22.11.2014 tarihinde davalı çalışanlarınca söküldüğü ve aynı tarihli sayaç değiştirme tutanağı ile labaratuvara gönderildiğini, inceleme sonrası 849.808 Kwh eksik tüketim tahakkuku yapılarak 2015/03 dönem faturasına yansıtıldığını, davacı itirazı sonucu bu kez eksik tüketim hesabı 27.04.2015-866 sayılı komisyon kararına göre 27.04.2015 tarihinde düzeltilerek, 414.845 Kwh yeniden eksik tüketim hesabı yapılarak 2015/04 ek dönem tahakkuku düzenlendiğini,davacının sayaç değişiminden sonraki normal tüketim değerleri sayacın eksik tüketim yaptığı dönemlere oranlandığında, bariz olarak fazla olduğunun tüketim ekstrelerinde tespit edildiğini, yeni tahakkukun “Eksik tüketim komisyon raporu”na istinaden, Elektrik Piyasası Tüketici Hizmetleri Yönetmeliği’nin 14. maddesi gereğince yapıldığını, bu nedenle hukuka uygun olduğunu belirterek davanın reddini istemiştir.
Davalı kurum tarafından .. seri nolu sayacın hurdaya ayrıldığı bildirilmiş, mahkeme alınan heyet bilirkişi raporu ek raporda “Her ne kadar, davacı vekilince dosya kapsamına sunulan vergi levhasına göre işe başlama tarihi 01.12.2014 olsa da davacı … ‘in dava konusu faturaya konu … nolu tesisat için 07.12.2012 tarihinde abonelik sözleşmesi imzalaması nedeniyle vergi levhasındaki işe başlama tarihinin dikkate alınamayacağı, davacı tarafça dava konusu mahalde tüketilen elektrik miktarını kayıt altına alan 52608955 seri nolu sayacın 22.11.2013 – 10.09.2014 tarihleri arasında eksik tüketim kayıt ettiği, davacıya ait sayaçların dava konusu fatura öncesinde sürekli değiştirildiği, fatura öncesine ait aynı döneme ait sağlıklı olarak ölçülmüş geçmiş dönem tüketim değeri bulunmadığı, Elektrik Piyasası Tüketici Hizmetleri Yönetmeliği madde 14 hükmü gereğince, … seri nolu arızalı sayaç akabinde tesisata takılan … seri nolu sayacın tesisata takılması akabinde ilk iki dönem günlük tüketim ortalaması (567,11 kwh/gün) dikkate alınarak,arızalı sayacın eksik tüketim kayıt yaptığı 22.11.2013 – 10.09.2014 tarihleri arasındaki 292 gün için davacının sorumlu tutulması gereken 292 gün x 567,11 kwh/gün =165596,12 kwh tüketimden, 22.11.2013-10.09.2014 tarihleri arasında davacı tarafça ödenen 11803 kwh’lik tüketim çıkartılarak elde edilen 153793,12 kwh tüketimden davacının sorumlu tutulması gerektiği, dava konusu faturadaki birim fiyatlar dikkate alınarak bu tüketime tekabül eden elektrik tüketim bedelinin 53.712,85 TL olduğu, davacının 53.712,85 TL. tutarındaki eksik tüketim faturasından sorumlu tutulması gerektiği” nin belirtildiği, davacı tarafın eksik tüketim bedelinden kaynaklanan 144.885,20 TL’lik fatura nedeniyle borçlu olmadığını iddia edip, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 20.000,00 TL üzerinden kısmi dava ikame ettiği, yargılama sırasında toplanan deliller ile düzenlenen bilirkişi raporuna göre davacının eksik tüketimden kaynaklanan borcunun 53.712,85 TL olarak hesaplandığı ve söz konusu faturanın 91.172,35 TL’lik kısmı itibariyle borçlu olmadığının tespit edildiği, davacı tarafça ıslah dilekçesi ile dava dilekçesinde 20.000,00 TL olarak gösterdiği dava değerini 91.172,35 TL’ye çıkardığı, davanın ispatlandığı gerekçesiyle, “Davanın kabulü ile davacının, davalı tarafça tahakkuk ve tebliğ edilen 27/04/2015 tarih 848135 sıra nolu 2015/04 dönemine ilişkin 144.885,20 TL’lik faturanın -dava konusu- 91.172,35 TL’lik kısmı itibariyle borçlu olmadığının tespitine” karar verilmiştir.
Mahkemenin bu kararına karşı davalı vekili tarafından istinaf talebinde bulunulmuştur.
Davalı vekili istinaf dilekçesinde, Hasdemirler ile davalı arasında borçtan kurtulmaya yönelik başka davalar da olduğunu, kök ve ek raporda davacının borçlu olduğu bedelin 53.712,85 TL olarak hesaplandığı ve davacı tarafça bu bedelin kabul edilmesine rağmen tedbir kararındaki teminat miktarının bu miktara göre yükseltilmesi gerekirken yükseltilmediğini, bilirkişilerce eksik tüketim hesabının 22/11/2013 ile 10/09/2014 tarihleri arasında hesaplandığı, 10/09/2014 tarihinde takılan sayacın doğru tüketim yaptığı kabul edilecekse o zaman 10/09/2013-10/09/2014 tarihleri arasında eksik tüketim hesabı yapılması gerektiğini, komisyon raporunda 26/12/2013 ile 10/09/2014 arasında davacıya ait sayacın 322.162 kwh eksik tüketim yaptığının sabit olduğunu, bilirkişinin ulaştığı 165.596 kwh’lik hesaplamanın eksik ve hatalı olduğunu, bilirkişi raporunda 22/11/2013 ile doğru kayıt yapan sayacın takıldığı 10/09/2014 arasındaki hesaplamanın doğru olmadığını, yönetmelik 14. maddeye göre dikkate alınması gereken tarih aralığının Elektrik Piyasası Tüketici Hizmetleri Yönetmeliği 13.maddeye göre geriye dönük 1 yıllık süre olması gerektiğini, eksik tüketim tarih aralığının 10/09/2013 ile 10/09/2014 tarihleri arasında olması gerektiğini, hükme esas alınan bilirkişi raporunun hatalı ve eksik olduğunu belirterek, kararın kaldırılmasını talep etmiştir.
İstinaf sebepleri ile sınırlı yapılan incelemede, mahkemece alınan heyet bilirkişi raporu ve ek raporu kapsamında, dava konusu iş yerinde takılı 52608955 seri nolu sayacın 22.11.2013-10.09.2014 tarihleri arasında eksik tüketim kaydettiği, dava konusu yerdeki sayaçların dava konusu fatura öncesinde sürekli değiştirildiği, fatura öncesine ait aynı döneme ait sağlıklı olarak ölçülmüş geçmiş dönem tüketim değeri bulunmadığı belirlenmekle, Elektrik Piyasası Tüketici Hizmetleri Yönetmeliğinin 14. maddesi kapsamında … seri nolu arızalı sayaç yerine takılan … seri nolu sayacın tesisata takılması sonrasında ilk iki dönem günlük tüketim ortalaması (567,11 kwh/gün) baz alınarak, arızalı sayacın eksik tüketim kayıt yaptığı 22.11.2013-10.09.2014 tarihleri arasındaki 292 gün için, 292 gün x 567,11 kwh/gün =165596,12 Kwh tüketimden, 22.11.2013-10.09.2014 tarihleri arasında davacı tarafça ödenen 11803 kwh’lik tüketim çıkartıldığında, 153793,12 Kwh tüketimden davacının sorumlu olduğu ve dava konusu faturadaki birim fiyatlara göre yapılan hesaplamada bu tüketime karşılık elektrik tüketim bedelinin 53.712,85 TL olduğu anlaşılmakla; hesaplamada davalı şirkete ait komisyon raporunda dava konusu 144.885,13 TL’lik eksik tüketim faturasının 22/11/2013 ve 22/11/2014 tarihleri arasındaki eksik tüketime göre hesaplandığı arızalı sayaç yerine yeni sayaç takılma tarihi olan 10/09/2014 tarihinden sonraki ilk 2 döneme ait tüketim ortalamasının 567,11 Kwh olduğu, buna göre bilirkişi raporlarında doğru hesaplama yapıldığı, eksik tüketime konu dönemin davalı komisyon raporunda da eksik tüketim başlangıç tarihi olarak 22/11/2013 tarihinin alındığı, yeni sayaç takılma tarihi olan 10/9/2014 tarihi arasındaki sürede 292 günlük eksik tüketimin hesaplandığı, davacının 01/12/2014 tarihinde vergi kaydıyla işyerinde çalışmaya başlaması sebebiyle davalının istediği gibi yeni sayaç takılma tarihi olan 10/09/2014 den bir yıl geriye 10/09/2013 tarihinden itibaren eksik tüketim hesabının da yapılamayacağı açıktır. Elektrik Piyasası Tüketici Hizmetleri Yönetmeliğinin 14. maddesi kapsamında yapılan hesaplama çerçevesinde ,davacı dava konusu 144.885,20 TL’lik faturanın 91.172,35 TL’lik kısmından davalıya borçlu değildir. Alınan ve hükme dayanak yapılan bilirkişi raporu denetime elverişlidir.
Mahkemenin kararı usul ve hukuka uygun bulunduğundan, davalının istinaf başvurusu yerinde görülmemiştir. Buna göre davalının istinaf başvurusunun HMK 353/1-b-1 maddesi gereğince reddine karar verilmesi gerekmiştir.
K A R A R : Yukarıda açıklanan nedenlerle;
Davalının istinaf talebinin HMK 353/1-b-1 maddesi uyarınca reddine,
Alınması gereken 6.227,98 TL istinaf karar ve ilam harcından, peşin alınan toplam 1.556,81 TL harcın mahsubu ile bakiye 4.671,17 TL’nin davalıdan alınarak hazineye irat kaydına,
İstinaf yargılama giderinin davalı üzerinde bırakılmasına,
İstinaf sebebiyle yatırılan gider avansı bakiyesi varsa istinaf edene ilk derece mahkemesince iadesine,
Dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda gerekçeli kararın taraflara tebliğinden itibaren 2 hafta içerisinde Yargıtay’da temyiz yolu açık olmak üzere oybirliği ile karar verildi. 21/02/2018