Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.
T.C.
İSTANBUL BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
18.HUKUK DAİRESİ BAŞKANLIĞI
ESAS NO : 2017/2167
KARAR NO : 2018/1591
TÜRK MİLLETİ ADINA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 11. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 20/04/2017
NUMARASI : 2016/535 Esas, 2017/292 Karar
DAVANIN KONUSU: Tazminat
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
KARAR TARİHİ: 12/10/2018
Taraflar arasındaki tazminat davasında; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik verilen karara karşı davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulduğundan, dosyanın tevdi edildiği mahkememiz üye hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra, dosya üzerinden heyetçe yapılan inceleme ve değerlendirme sonunda;
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Davacı vekili dava dilekçesinde; davalının müvekkili ile yaptığı iş sözleşmesi çerçevesinde 21/02/2011 tarihinde işe başladığını ve 09/10/2015 tarihine kadar da işçi olarak çalıştığını, 18/09/2015 tarihli fesih/istifa beyanında belirtiği üzere 4 haftalık fesih ihbar süresinin 09/10/2015 de sona erdiğini, müvekkili ile ibra sözleşmesi yaptığını, bu arada şirket müşterilerini ve şirketin çalışma sistemi hakkında detaylı bilgi sahibi olduğunu, davalının müvekkilinin piyasadaki büyük rakiplerinden olan firmalarda çalıştığı ve müvekkili ile hukuka aykırı biçimde rekabet ettiğini, bu tutumuyla iş sözleşmesini ihlal ettiğini belirterek, son aldığı bürüt maaşının 24 katı uyarınca cezai şart talep ettiklerini belirterek, şimdilik 50.000,00 TL ceza bedelinin davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davanın açıldığı İstanbul 28.İş Mahkemesi’nce 2016/54 Esas, 2016/25 Karar sayılı ilamı ile 15/02/2016 tarihinde verilen görevsizlik kararının davalı tarafça temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 9.Hukuk Dairesi 19/04/2016 tarih ve 2016/12618 Esas, 2016/9938 Karar sayılı ilamıyla hükmün onanmasına dair karar tesis etmiş ve onama ilamına uyulmak suretiyle yargılamaya devam edilerek İstanbul 11.Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 2016/535 Esas, 2017/292 Karar sayılı ilamıyla davanın reddine karar verildiği anlaşılmıştır.
6100 sayılı HMK’nın geçiçi 3/2. maddesi uyarınca, 20/07/2016 tarihinden önce verilen kararlar kesinleşinceye kadar 1086 sayılı HMUK’un 5226 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki 420 ila 454. Hükümlerinin uygulanması gerekmektedir. Bir başka deyişle HMK’nın geçici 3/2.maddesi gereğince daha öncesinde Yargıtay tarafından incelemesi yapılmış dosya açısından istinaf yolu değil temyiz yolu açıktır. Yukarıda belirtildiği üzere, ilk derece mahkemesince verilen karar Yargıtay 9.Hukuk Dairesi’nce verilen onama kararı üzerine yargılamaya yeniden devam edilerek hüküm tesis edildiğinden, artık istinaf kanun yolu değil temyiz kanun yolu açık olduğundan, dosyanın temyiz incelemesi açısından Yargıtay’a gönderilmek üzere İlk Derece Mahkemesi’ne gönderilmesine vermek gerekmiş aşağıdaki gibi hüküm kurulmuştur.
H Ü K Ü M : Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere ;
HMK m.352 uyarınca istinaf başvurularının reddine, ancak temyiz incelemesi bakımından dosyanın Yargıtaya gönderilmek üzere Kararı veren Mahkemeye gönderilmesine,
Dair, dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda, kesin olarak, 12/10/2018 tarihinde, oy birliği ile karar verildi.