Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
17. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2021/1546 Esas
KARAR NO: 2022/184
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 2. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 28/04/2021
NUMARASI: 2020/715 Esas, 2021/297 Karar
DAVANIN KONUSU: Alacak (Hizmet Sözleşmesinden Kaynaklanan)
KARAR TARİHİ: 17/02/2022
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353. maddesi uyarınca dosya incelendi.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Davacı vekili dava dilekçesinde özetle, Davalı şirketle yapılmış bulunan “Elektronik ofis hizmeti” alım sözleşmesi gereğince davalıya hizmet verildiğini, davalının sözleşmeden kaynaklı edimini yerine getirmediğini, haksız yere sözleşmenin feshedildiğini belirterek fazlaya ilişkin haklarının saklı tutulması kaydı ile şimdilik 20.000,00 TL’nin avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
CEVAP: Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; Davacı tarafla yapılan sözleşme gereğince verilecek hizmetin niteliği itibariyle kira sözleşmesi olduğunu, sözleşmenin kendileri tarafından usulünce feshedildiğini, davacı taleplerinin yerinde olmadığını belirterek davanın reddini istemiştir.
İLK DERECE MAHKEME KARARI: Mahkemece, taraflar arasında sanal ofis kiralama sözleşmesi bulunduğu, uyuşmazlığın kira akdinden kaynaklandığı gerekçesi ile HMK.’nın 114/1-c, 115/2. maddeleri uyarınca dava şartı yokluğundan davanın USULDEN REDDİNE, Görevli mahkemenin SULH HUKUK MAHKEMESİ olduğuna karar verilmiştir.
İSTİNAF NEDENLERİ: Karar, yasal süre içerisinde davacı vekili tarafından istinaf edilmiştir. Davacı vekili istinaf nedenleri olarak, müvekkili şirketin müşterilerine dünyanın çeşitli yerlerinde adres kullanımı (posta işleme servisi), telefon karşılama ya da çalışma alanı temin etme gibi farklı hizmetler sunan uluslararası bir kuruluş olduğunu, bu sistemin, ana hatları ile sanal ve hazır ofis olarak ikiye ayrıldığını, sanal ofis sisteminde çoğunlukla müşterilerin ofiste bulunmadıklarını, Hazır ofis sisteminde ise; müvekkili şirketin, kendisi tarafından kiralanan ve döşenen, elektrik, su, doğalgaz, internet aboneliği üstlenilen alanları, belli bir bedel karşılığında müşterilerine sunduğunu, bu iş sistemiin, tıpkı bir otel müşterisinin kullanıma sunulan hazır odalar gibi olduğunu, müvekkili şirket ile davalı şirket arasında imzalanan sözleşmenin ticari nitelikte bir hizmet sözleşmesi olduğunu, bu sözleşmeyi kira sözleşmesi olarak kabul eden ilk derece mahkemesi kararında hukuken isabet bulunmadığını belirterek ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasını talep ve istinaf etmiştir.
DELİLLERİN DEĞERLENDİRMESİ VE HUKUKİ NİTELENDİRME: Dava, sözleşmeden kaynaklı alacak istemine ilişkindir. Taraflar arasında 01.12.2019 başlangıç tarihli Elektronik ofis sözleşmesi imzalandığı, daha sonra ek sözleşme ile sözleşme süresinin 31.12.2020 tarihine kadar uzatıldığı anlaşılmaktadır. Uyuşmazlık, taraflar arasında kiracı-kiralayan ilişkisi bulunup bulunmadığı noktasında toplanmıştır. Sözleşmenin şartlarını belirleyen 1.1. Maddesinde” sözleşmenin niteliği: her bir merkez, daima bizim mülkiyetimizde ve idaremizde kalır. Bir sözleşmenin yer sağlamayla ilgili lehinize her hangi bir kiracılık hakkı, kiralanmış mülkten intifa hakkı ya da başka bir gayrimenkul mülkiyeti hakkı oluşturmayacağını kabul edersiniz. Sizin tarafınızdan yapılan kullanım eylemi, otelde konaklamaya yönelik bir sözleşmenin ticari eş değeridir. Size, bizimle ve diğer müşterilerle merkezin kullanımını paylaşma hakkı veririz.” hükmünün bulunduğu anlaşılmıştır. Sözleşme hükümlerine göre; taraflar arasında kiracı-kiralayan ilişkisi bulunmadığı, HMK’nın 4. maddesinin (a) bendinin uyuşmazlıkta uygulanmayacağı görevli mahkemenin Asliye Ticaret Mahkemesi olduğu anlaşılmıştır. Açıklanan nedenlerle mahkemece görevli olmasına rağmen görevsizlik kararı verildiğinden, davacı vekilinin istinaf başvurusunun HMK 353.1.a.3 maddesi uyarınca kabulüyle kararının kaldırılmasına dair aşağıdaki hüküm kurulmuştur.
H Ü K Ü M: Gerekçesi yukarıda izah edildiği üzere; 1-Davacı tarafın istinaf başvurusunun esasa ilişkin sebepler incelenmeksizin KABULÜNE, 2-İstanbul 2. Asliye Ticaret Mahkemesinin 28/04/2021 tarih, 2020/715 Esas, 2021/297 Karar sayılı kararının HMK 353.1.a.3 maddesi gereğince KALDIRILMASINA, 3-Dosyanın, Dairemiz kararına uygun şekilde yargılama yapılmak ve yeniden bir karar verilmek üzere mahal Mahkemesine İADESİNE, 4-İstinaf yargılaması aşamasında duruşma açılmadığından istinaf vekalet ücreti takdirine YER OLMADIĞINA, 5-Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 492 sayılı Harçlar Kanununa gereğince alınması gereken 80,70 TL maktu karar harcının, davacı tarafından peşin olarak yatırılan 59,30 TL harçtan mahsubu ile bakiye 21,40 TL harcın davacıdan tahsili ile HAZİNEYE İRAT KAYDINA, 6-Davacı tarafça yapılan istinaf yargılama giderlerinin İlk Derece Mahkemesince yeniden verilecek kararda dikkate alınmasına, Dosya üzerinde yapılan inceleme neticesinde, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353/1-a-3 bendi gereğince kesin olmak üzere oybirliği ile karar verildi.17/02/2022