Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.
T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
17. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2020/303 Esas
KARAR NO: 2020/432
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İstanbul Anadolu 2. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ: 04/07/2019
NUMARASI: 2019/325 Esas,
DAVANIN KONUSU: Konkordato (Adi Konkordatodan Kaynaklanan (İİK 285 İla 308/h))
KARAR TARİHİ: 13/02/2020
6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353. Maddesi uyarınca dosya incelendi,
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
TALEP Davacılar vekili dava dilekçesinde özetle; davacı gerçek kişilerin ortağı ve kefili oldukları … İnşaat Makine, … İç ve Dış Ticaret, … İnşaat Gıda, … Yapı İnşaat şirketleri ile birlikte borçları için vadelerin uzatılması ve taksitlendirilmesi için vade konkordatosu talep ettiklerini beyanla müvekkilleri hakkında konkordato geçici mühlet ve akabinde kesin mühlet verilmesi ile konkordatonun tasdikine karar verilmesini talep etmiştir. Davacılar vekili 03/07/2019 tarihli dilekçesi ile, müvekkili şirketlerin müşteri çek ve senetleri ile tahsilat yaptığını belirterek müvekkili şirketler tarafından alacaklılara/bankalara verilen müşteri çekleri ve senetlerin konkordato projesinde kullanılmak üzere komiser denetiminde doğrudan şirketlere veya komisere iadesine karar verilmesini talep etmiştir.
İLK DERECE MAHKEME KARARI Mahkemece 04/07/2019 tarihli ara karar ile, hukuken imkan olmadığından davacıların 03/07/2019 tarihli talebinin reddine karar verilmiş, karara karşı davacıların istinaf yoluna başvurması üzerine Dairemizin 2019/2521 Esas, 2019/2162 Karar sayılı kararı ile, istinaf incelemesine konu ara kararın gerekçeli olmaması ve aralarında zorunlu dava arkadaşlığı bulunmayan davacılar için tek bir istinaf başvuru ve karar harcı alınması nedeniyle dosyanın geri çevrilmesine karar verilmiş, mahkemece gerekçeli karar yazılarak istinaf harcı alınmayan davacılardan harç ikmali sağlanıp dosya Dairemize gönderilmiştir.
İSTİNAF NEDENLERİ Davacılar vekili yasal süresinde sunduğu istinaf dilekçesinde özetle; mahkemece 14/06/2019 tarihli tedbir kararı ile davacılar tarafından verilen ve geçici mühletin ilan tarihinden sonra tahsil edilen çek ve senetlere ilişkin, bankalarca davacı hesaplarına konulan bloke işleminin önlenmesi, yapılan bloke işlemlerinin kaldırılması ve talep halinde konkordato projesi çerçevesinde kullanılmak üzere komiser denetiminde kullanımının sağlanmasına karar verildiğini, ancak bankaların mahkeme kararını uygulamadığını ve anılan karara aykırı şekilde müşteri çeklerinin kredi borçlarından mahsup edildiğini, mühlet kararı verilirken borçlunun mal varlığının korunması için tüm tedbirlerin alınması gerektiğini, bankaların tedbir kararını delmeleri nedeniyle müvekkili şirketlerin finansman sağlayamadığı ve zor duruma düştüğünü, bu nedenle şirketin faaliyetlerine devam edebilmesi için müvekkili şirketler tarafından alacaklılara/bankalara verilen müşteri çekleri ve senetlerinin konkordato projesinde kullanılmak üzere komiser denetiminde doğrudan şirketlere veya komisere iadesine karar verilmesini talep ve istinaf etmiştir.
DELİLLERİN TARTIŞILMASI VE GEREKÇE Dava, İİK 285 ve devamı maddelerine dayalı olarak açılan adi konkordatonun tasdikine ilişkin olup mahkemenin 04/07/2019 tarihli ara kararı ile davacılarca bankalara tahsil için verilen müşteri çekleri ve senetlerin, konkordato projesinde kullanılmak üzere, komiser denetiminde doğrudan şirketlere veya komisere iadesi talebinin reddine karar verilmiş, karara karşı davacı taraf yasal süresinde istinaf başvurusunda bulunmuştur. Somut olayda, mahkemece davacılar tarafından verilen ve geçici mühletin ilan tarihinden sonra tahsil edilen çek ve senet bedellerinin, bankaların kendi kredi alacaklarından mahsubunun önlenmesi amacıyla, bankalarca davacı hesaplarına konulan bloke işlemlerinin önlenmesi, yapılan bloke işlemlerinin kaldırılması ve talep halinde konkordato projesi çerçevesinde kullanılmak üzere komiser denetiminde kullanımının sağlanmasına karar verildiği, ancak davacı tarafın bankalarca sözkonusu ara kararın uygulanmadığını ileri sürerek anılan müşteri çekleri ve senetlerinin konkordato projesinde kullanılmak üzere komiser denetiminde doğrudan şirketlere veya komisere iadesini talep ettiği görülmektedir. İİK’nın 294/4. maddesi; “Takas bu kanunun 200 ve 201. maddelerine tabidir. Bu maddelerin uygulanmasında geçici mühletin ilan tarihi esas alınır.” hükmünü düzenlemektedir. Alacaklıların takas hakları bu bent gereğince sınırlandırılmış ve ancak iflasta takası düzenleyen hükümler gereğince takasın işletilebileceği belirtilmiştir. Takasın mümkün olabilmesi için öncelikle, takas talebinde bulunan alacaklının (bankanın) alacağının muaccel olması gerekir. (TBK 139.m) Ayrıca alacağı muaccel hale gelen bankanın borcunun da geçici mühlet kararının ilandan önce doğmuş olması halinde takas mümkündür. Alacağı muaccel olan banka, geçici mühletin ilanından önce borçlunun mevduatında buluna para üzerinde takas hakkını kullanabilecekken, mühlet ilanından sonra borçlunun mevduatına gelen para üzerinde takas hakkını kullanamayacaktır.
Mahkemece anılan yasal düzenlemeler kapsamında, bankaların takas ve mahsup işlemlerinin önlenmesi için karar verilmişse de, davacı taraf bu kez bankalara verilen çek ve senetlerin iadesini talep etmektedir. Ancak konkordato talebinden sonra bankaların elindeki çek ve senetleri, borçluya teslime zorlama niteliğinde karar verilmesi mümkün görülmediğinden mahkemece talebin reddine karar verilmesi yerindedir. Açıklanan nedenlerle ilk derece mahkeme kararı usul ve yasaya uygun olduğundan, davacı vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nun 353/1b.1 maddesi gereğince esastan reddine dair aşağıdaki hüküm kurulmuştur.
H Ü K Ü M: Gerekçesi yukarıda izah edildiği üzere; 1-Dosya kapsamı ve delil durumuna göre İlk Derece Mahkemesi kararı usul ve yasaya uygun olduğundan HMK’ nın 353/1.b.1 Maddesi gereğince davacı tarafın istinaf başvurusunun esastan REDDİNE, 2-Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 492 sayılı Harçlar Kanununa bağlı tarife gereğince alınması gereken her bir davacı şirket için alınması gerekli 83,50 TL başvuru harcının, peşin olarak yatırılan 44,40 TL harçtan mahsubuna, bakiye 39,10 TL harç ile, yine istinaf kanun yolu başvuru harcı olarak her bir davacı şirket için alınması gereken 148,60 TL harçtan peşin olarak yatırılan 121,30 TL harcın mahsubu ile bakiye 27,30 TL olmak üzere toplam 66,40 TL’şer harcın davacı şirketlerden ayrı ayrı tahsili ile HAZİNEYE İRAT KAYDINA, 3-Davacılar tarafça yapılan istinaf yargılama giderlerinin kendi üzerlerinde bırakılmasına, 4-İstinaf incelemesi sırasında duruşma yapılmadığından istinaf vekalet ücreti taktirine yer olmadığına, Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu 353 / 1-b/1 bendi ile aynı yasanın 361/1-f bendi gereğince kesin olmak üzere oy birliği ile karar verildi.13/02/2020