Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.
T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
17. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2019/3532 Esas
KARAR NO: 2023/694
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 12. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 30/04/2019
NUMARASI: 2016/868 Esas, 2019/400 Karar
DAVA: TAZMİNAT (Ölüm Ve Cismani Zarar Sebebiyle Açılan Tazminat)
KARAR TARİHİ: 15/06/2023
6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353. maddesi uyarınca dosya incelendi.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Davacı vekili dava dilekçesi ile; taraflar arasında, müvekkili şirketin … 2015 Fuarına katılımı hususunda, Fuar Katılım Sözleşmesi düzenlendiğini, 2009/5 Sayılı Tebliğ çerçevesinde yurtdışı fuarlara iştirak eden katılımcıların devlet desteğinden yararlanacağını, Fuar Katılım Sözleşmesi’nin 10. maddesinde devlet desteği ile ilgili yasal sürecin organizatör tarafından yürütüleceğinin kararlaştırıldığını, organizatörün kendisine bildireceği tüm yazılı belgeleri hazırlayıp onaylayarak zamanında organizatöre ulaştırmakla yükümlü olan müvekkili şirketin istenen evrakı zamanında eksiksiz olarak davalı organizatöre ulaştırdığını, ancak müvekkili şirkete devlet tarafından fuar desteğine ilişkin herhangi bir ödeme yapılmadığını, sözleşmenin 12. maddesi uyarınca organizatörden kaynaklanan sebeplerle katılımcıların fuar desteğinden faydalanamamaları halinde organizatörün katılımcının zararını karşılamayı taahhüt ettiğini, bu nedenle müvekkilinin yoksun kaldığı teşvik bedelinin davalıdan tazmini gerektiğini, ödenmesi gereken destek miktarının bu aşamada tam ve kesin olarak belirlenebilmesinin mümkün olmadığını belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 1.000,00 TL’nin davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
CEVAP Davalı vekili cevabında; devlet desteğinin ne kadar olduğu belirlenebilir olduğundan, davacının belirsiz alacak davası açmasında hukuki yararının bulunmadığını, devlet desteği alınabilmesi için fuarın düzenlendiği tarihten üç ay içerisinde katılımcı belgelerinin sunulması ve aynı süre içinde katılımcının sözleşme bedelini ödemesi gerektiğini, müvekkilinin yasal süresinde davacının devlet desteği belgelerini İhracatçı Birliğine sunduğunu, bunun dışında müvekkilinin bir yükümlülüğünün bulunmadığını, ancak davacının bu süre içinde ve müvekkilinin ihtarına rağmen sözleşme bedelinin tamamını ödemediğini, davacının üç aylık süre içinde ödediği sözleşme bedeli yönünden ise devlet desteği alabileceğini ve sürecin devam ettiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI Mahkemece; sözleşmenin 10. maddesi gereği devlet desteği ödemelerine ilişkin davalının bir yükümlülüğü bulunmadığı, yurt dışı fuar teşviki işlemlerinden davalı şirketin sorumlu olmadığı, davacının davalının uyarılarına rağmen ödemelerini yapmadığı, belgelerini sunmadığı ve sorumluluğun kendisine ait olduğu, bu bağlamda davalıyı sorumlu tutmanın mümkün olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
İSTİNAF SEBEPLERİ Karar yasal süresinde davacı vekili tarafından istinaf edilmiştir. Davacı vekili istinaf nedenleri olarak; davalının devlet desteği başvurusu ve belge tevsiki konusunda katılımcılara aracılık yapma yükümlülüğü bulunduğunu, müvekkilinin süresinde evrakları davalı organizatöre sunarak üzerine düşen yükümlülüğü yerine getirdiğini, davalının katılım ücretinin ödenmesi hususunda müvekkiline herhangi bildirimde bulunmadığını, bu yönde yapılmış bir bildirim olduğu kabul edilse bile, sözleşmede devlet desteği alınabilmesi için katılım bedelinin tamamının ödenmesi gerektiğine dair zorunluluktan bahsedilmediğini, katılım bedelinin geç ya da eksik ödenmesinin davalının destek bedelinin ödenmesindeki sorumluluğunu kaldırmayacağını, belgeleri zamanında davalıya ileten müvekkiline devlet desteğinin ödenmesi gerektiğini belirterek kararın kaldırılmasını ve davanın kabulünü talep ve istinaf etmiştir.
DELİLLERİN DEĞERLENDİRMESİ VE HUKUKİ NİTELENDİRME Dava, alınamayan devlet desteğinin fuar katılım sözleşmesi kapsamında davalı organizatörden tazmini istemine ilişkindir. Mahkemece; davacının devlet desteği alamamasında davalı organizatörün sorumluluğu bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, davacı vekili hükmü istinaf etmiştir. Taraflar arasında Fuar Katılım Sözleşmesi bulunduğu ve davacı katılımcının 10-12/02/2015 tarihinde yurdışında düzenlenen … Fuarına katıldığı hususunda uyuşmazlık bulunmamaktadır. Uyuşmazlık, davacının devlet desteği alamamasından kaynaklı zararının davalı organizatörden tahsil edilip edilemeyeceği noktasında toplanmaktadır. Sözlemenin 11. maddesinde; 9, 10 ve 11 maddelerinde belirtilen durumlar haricinde organizatörden kaynaklanan sebeplerden ötürü katılımcının fuar desteklerinden faydalanamaması halinde, organizatörün katılımcının zararını tazmin edeceği kararlaştırılmıştır. Sözleşme gereği katılımcı, devlet desteğinden yararlanabilmek için gerekli hazırlık ve çalışmaları yapmak ve organizatörün kendisine yazılı olarak bildireceği tüm evrakları organizatöre ulaştırmakla yükümlüdür. Diğer taraftan 2009/5 sayılı Tebliğ gereği, katılımcı tarafından süresinde yapılmayan katılım ödemesi, fuar destek başvurusu kapsamında değerlendirmeye alınmayacaktır. Somut davada, İstanbul Tekstil ve Konfeksiyon İhracatçı Birlikleri’nin 19/07/2019 tarihli yazısında; davacının 07/10/2015 tarihinde yapılan 11.350,00 TL sözleşme ödemesinin teşvik kapsamında değerlendirilemeyeceği, 10/01/2015 ve 10/03/2015 tarihinde yapılan sözleşme ödemesinin destek kapsamında olduğu, destek kapsamına alınacak iki ödeme için sürecin devam ettiği ve Vergi Dairesi ve SGK’ya borç bulunmadığı takdirde 6,722,00 TL ödeme yapılacağı belirtilmiştir. Bu durumda davacının süresinde ödemediği 11.350,00 TL fuar katılım ücretinin destek başvurusu kapsamında değerlendirmemesinin davacıdan kaynaklandığı ve davalı organizatörün sorumluluğunun bulunmadığı, davacının destek kapsamında olan iki ödemesi ile ilgili ise sürecin devam ettiği, Vergi Dairesi ve SGK’dan borcu bulunmadığına dair belge sunulduğunda bu katılım ödemesi ile ilgili davacıya destek ödemesi yapılacağı, buna göre bu ödeme yönünden verilecek destek tutarı ile ilgili davalının sorumluluğunu yerine getirdiği anlaşıldığından mahkemece davanın reddine karar verilmesi yerindedir. Açıklanan nedenler ile, ilk derece mahkemesi kararında hukuka aykırılık görülmediğinden davacı vekilinin istinaf talebinin HMK’nın 353/1.b.1 bendi gereğince esastan reddine karar verilmesine dair aşağıdaki hüküm kurulmuştur.
H Ü K Ü M: Yukarıda açıklanan nedenlerle; 1-İstanbul 12. Asliye Ticaret Mahkemesinin 2016/868 Esas, 2019/400 Karar ve 30/04/2019 tarihli kararı usul ve yasaya uygun bulunduğundan davacı vekilinin istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 353/1.b-1 bendi gereğince esastan REDDİNE, 2-Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 492 sayılı Harçlar Kanununa bağlı tarife gereğince alınması gereken 179,90 TL harçtan davacı tarafından peşin olarak yatırılan 44,40 TL harcın mahsubu ile bakiye 135,50 TL harcın davacıdan tahsili ile HAZİNEYE İRAT KAYDINA,3-İstinaf incelemesi aşamasında duruşma yapılmadığından vekalet ücreti takdirine yer olmadığına, 4-Davacı tarafından yapılan istinaf yargılama giderlerinin kendi üzerinde bırakılmasına, Dosya üzerinde yapılan inceleme neticesinde, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunun 361/1. fıkrası uyarınca kararın tebliğ tarihinden itibaren iki hafta içinde Yargıtay nezdinde Temyiz Kanun Yolu Açık olmak üzere oybirliği ile karar verildi.15/06/2023