Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.
T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
17. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2018/987 Esas
KARAR NO : 2021/354
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 10. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 27/09/2017
NUMARASI: 2014/1234 Esas, 2017/1121 Karar
DAVANIN KONUSU: Kayıt Kabul
KARAR TARİHİ 11/03/2021
6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353. maddesi uyarınca dosya incelendi.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Davacı vekili dava dilekçesi ile; müvekkili bankanın 7.078.512,21 TL ana para, 2.648.418,80 TL temerrüt faizi, 132.420,97 TL BMSV ve 176.245,29 TL masraf olmak üzere toplam 10.035.597,27 TL nakdi ve 1.264.398,00 TL gayri nakdi risk tutarının masaya kaydını talep ettiklerini, iflas idaresinin 1.264.398,00 TL alacağı taliki şarta bağlı olarak kabul ettiğini, nakdi alacağının ise 5.361.991,40 TL’yi kabul edip 4.673.605,87 TL alacağı reddettiğini, iflas tarihi itibarıyla kaydı talep edilen alacak tutarı kadar alacakları olduğunun banka ve tarafların defter ve kayıtları ile sabit olduğunu belirterek 4.673.605,87 TL alacağın masaya kaydını talep etmiştir.
CEVAP Davalı iflas idaresi süresinde davaya cevap vermemiş, daha sonra verdiği dilekçesinde; davacı kayıtlarının ve kredi sözleşmesinin tek taraflı delil kabul edilemeyeceğini, istenen faizin iyiniyet kurallarına aykırı ve BK’nın 120 maddesinde belirtilen üst sınırın üzerinde fahiş olduğunu, BMSV’nin vergi dairesine yatırıldığına dair belge ibraz edilmediğini, BMSV oluşmadığını, istenen masrafın hayatın olağan akışına aykırı ve hangi kalemlerden olduğunun açıklanmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI Mahkemece, davacının iflas tarihi itibarıyla müflis şirketten toplam 10.062.980,38 TL alacaklı olduğunu, alacağın kaydı talep edilen 10.035.597,27 TL’den fazla olduğu, reddedilen 4.673.605,87 TL alacağın masaya kaydı gerektiği gerekçesiyle davanın kabulü ile 4.673.605,87 TL alacağın masaya kaydına karar verilmiştir.
İSTİNAF NEDENLERİ Davalı müflis şirket iflas idaresi vekili istinaf talebinde; kısa kararın usulüne uygun tefhim edilmediğini, gerekçeli karar başlığında davalı şirketin müflis olarak belirtilmediğini, davacının kaydını talep ettiğini, genel kredi sözleşmelerinin delil sözleşmesi niteliğinde kabul edilemeyeceğini, sözleşemelerdeki faizin oranın fahiş olduğunu, edimler arasında açık bir orantısızlık bulunduğunu, talep edilen temerrat faizinin emredici kanun hükümlerine aykırı olduğunu belirterek kararın kaldırılmasını ve davanın reddini savunmuştur.
DELİLLERİN TARTIŞILMASI VE GEREKÇE Dava, İİK 235. maddesi gereğince açılmış olan sıra cetveline itiraz (kayıt kabul) davasıdır.İİK 235. maddede, sıra cetveline itiraz edenlerin, cetvelin ilanından itibaren 15 gün içinde iflasa karar verilen yerdeki ticaret mahkemesine dava açmaya mecbur oldukları, 223’üncü maddenin üçüncü fıkrası hükmünün mahfuz olduğu belirtilmiştir. Maddede düzenlendiği üzere, sıra cetveline itiraz davası açma süresi 15 gündür. Süre, sıra cetvelinin ilanından itibaren başlar. İflas masasına alacak yazdırırken, tebligatı kabulü elverişli adres gösterilerek, Adalet Bakanlığınca çıkarılan tarifede gösterilen yazı ve tebliğ giderlerini avans olarak vermek suretiyle, iflas idaresince alınacak kararların kendisine tebliğ edilmesini istemiş olan alacaklılara, alacaklarının kabul veya ret edildiği ayrıca tebliğ edilir(İİK 223. Madde). Bu alacaklılar için sıra cetveline itiraz davası açma süresi, sıra cetvelinin ilanından itibaren değil, bu tebligatın yapıldığı tarihten itibaren işlemeye başlar. İstanbul … İflas Müdürlüğünün 20.07.2018 tarihli cevabı yazısı ve eklerinden, davacının masraf verdiği, ret kararının 18.08.2014 tarihinde davacıya tebliğ edildiği, davacının 15 günlük hak düşürücü süre içinde, 27.08.2014 tarihinde reddedilen miktarın masaya kaydı için eldeki davayı açtığı anlaşılmıştır.Bilirkişi raporunda; davacının alacağına uyguladığı % 27 akdi ve temerrüt faizi oranının uygun olduğu, BMSV talep edilebileceği, davacının toplam 10.062.980,38 TL tutarında nakdi kredi alacağı bulunduğu belirtilmiştir.Davalı müflis şirket, matbu olarak düzenlenen genel kredi sözleşmelerinin tek taraflı delil olarak kabul edilemeyeceğini ve istenen faizin fahiş olduğunu savunmuştur. Anılan sözleşmelerde, taraflar arasında çıkabilecek uyuşmazlıklarda banka defter ve kayıtlarının münhasıran delil sözleşmesi sayılacağı kabul edildiğinden, davalının bu yöndeki istinaf talebi yerinde değildir. Bunun yanında genel ve gayri nakdi kredi sözleşmelerinde herhangi bir faiz oranından bahsedilmediğinden, davacı bankanın TCMB’ya bildirdiği ticari krediler için % 27 akdi faiz uygulanmasının yerinde olduğu, sözleşmelerde temerrüt halinde en yüksek cari faiz oranının iki katı (% 27×2) % 54 oranında temerrüt faiz oranı uygulanabileceğinin kararlaştırılması nedeniyle, alacağa % 54 oranında temerrüt faizi uygulanması gerektiği anlaşılmaktadır. Buna göre davacının iflas tarihi itibarıyla müflis şirketten toplam 10.062.980,38 TL alacaklı olup masaya kaydı talep edilen alacaktan fazla olduğu, iflas masasının reddettiği kısmında masaya kaldı gerektiği anlaşıldığından mahkemece davanın kabulüne karar verilmesi yerindedir. Öte yandan gerekçeli karar başlığında davalı olarak müflis başlığına yer verilmemesi, mahallinde düzeltilebilir maddi hata niteliğindedir.Açıklanan nedenler ile ilk derece mahkeme kararında hukuka aykırılık görülmediğinden davalı tarafın istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1.b.1 bendi gereğince esastan reddine dair aşağıdaki şekilde karar verilmiştir.
H Ü K Ü M: Gerekçesi yukarıda izah edildiği üzere;1-Dosya kapsamı ve delil durumuna göre İlk Derece Mahkemesi kararı usul ve hukuka uygun olduğundan HMK’nın 353/1.b.1 Maddesi gereğince davalı tarafın istinaf başvurusunun esastan REDDİNE,2-Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 492 sayılı Harçlar Kanununa bağlı tarife gereğince alınması gereken 91,10 TL başvuru harcı + 162,10 TL istinaf kanun yolu başvuru harcı ile toplam 253,20 TL harcın, Davalı tarafından peşin yatırılan 134,00-TL harçtan mahsubu ile bakiye 119,20 TL harcın davalıdan tahsili ile HAZİNEYE İRAT KAYDINA,3-Davalı tarafça yapılan istinaf yargılama giderlerinin kendi üzerlerinde bırakılmasına,4-İstinaf incelemesi sırasında duruşma yapılmadığından istinaf vekalet ücreti taktirine yer olmadığına,Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu 353 / 1-b/1 bendi ile aynı kanunun 361.1 maddesi uyarınca kararın tebliğinden itibaren iki hafta süre içerisinde Temyiz Kanun Yolu açık olmak üzere oybirliği ile karar verildi.