Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi 2018/2118 E. 2021/1142 K. 14.10.2021 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
17. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2018/2118 Esas
KARAR NO: 2021/1142
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 3. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 06/03/2018
NUMARASI: 2017/146 Esas, 2018/225 Karar
DAVANIN KONUSU: Alacak (Bankacılık İşlemlerinden Kaynaklanan)
KARAR TARİHİ: 14/10/2021
6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353. maddesi uyarınca dosya incelendi.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkili şirketin 18.09.2008 ile 28.05.2011 tarihleri arasında 3 adet toplam 48.752,00 EURO sözleşme bedelli 36 ay vadeli ticari araç kredisi kullandığını, Rekabet Kurulunun 08.03.2013 tarihli kararına göre davalının da aralarında bulunduğu bazı bankaların kartel oluşturduğu, kartelin haksız rekabet meydana getirdiğini, bu sebeple oluşan zararların 3 katı ile kredilerin kullanımından dolayı tahsil edilen haksız masraf ve komisyonların tamamının şimdilik 500,00 EURO’sunun davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
CEVAP: Davalı cevap dilekçesinde özetle; Rekabet Kurulunun ticari kredilerle ilgili aldığı bir karar olmadığını belirterek davanın reddini istemiştir.
İLK DERECE MAHKEME KARARI: Mahkemece, Rekabet Kurulunun ticari krediler yönünden aldığı bir karar bulunmadığı, öte yandan 2006/11188 sayılı Bakanlar Kurulu kararı gereğince Merkez Bankası tarafından çıkartılarak Resmi Gazete’de yayınlanan 2006/1 sayılı tebliğe göre bankaların faiz ile diğer menfaatleri serbestçe düzenleyebileceğinin ilkesel olarak kabul edildiği, tüketicilerden farklı olarak 6102 sayılı TTK’nın 18/2. Maddesine göre basiretli bir tacir gibi davranması gereken davacının sözleşme ile taahhüt altına girdiği gerekçesi ile davanın REDDİNE karar verilmiştir.
İSTİNAF SEBEPLERİ: Karar yasal süresi içerisinde davacı vekili tarafından istinaf edilmiştir. Davacı vekili istinaf dilekçesinde; rapora karşı itirazlarını değerlendirilmediğini, Rekabet Kurulu kararında kredi türleri için bir ayrım yapılmadığını, Rekabet Kurulu kararında davalı bankanın verdiği hizmetlerin değerlendirildiği ve sınıflandırıldığı, “kredi hizmetlerinin” de bu değerlendirme içerisinde yer aldığını, bu itibarla 4054 Sayılı Rekabetin Korunması Hakkındaki Kanunun 57 ve 58. maddeleri uyarınca zararın belirlenmesi gerektiğini, mahkeme gerekçesinin yerinde olmadığını, eksik inceleme ve araştırmaya dayalı hüküm tesis edildiğini belirterek ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasını talep ve istinaf etmiştir.
DELİLLERİN DEĞERLENDİRMESİ VE HUKUKİ NİTELENDİRME: Dava, 4054 Sayılı Rekabetin Korunması Hakkındaki Kanundan kaynaklanan tazminat istemine ilişkindir. Davacı şirketin davalı bankadan ticari araç kredisi kullandığı konusunda uyuşmazlık bulunmadığı, uyuşmazlığın Rekabet Kurulunun 12 bankanın bir araya gelerek kartel oluşturmak suretiyle haksız rekabete neden oldukları yönündeki kararın ticari kredileri kapsayıp kapsamadığı, davacının zararının bulunup bulunmadığı noktasında toplanmıştır. Mahkemece uyuşmazlık konusunda bilirkişi raporu alınmıştır. 05.12.2017 tarihli bilirkişi raporunda; Rekabet Kurulu kararının ticari kredileri kapsamadığı belirtilmiştir. Rekabet Kurulu kararında bankaların anlaşmalı olarak yüksek faiz belirledikleri tespit edilen kredilerin tüketici kredileri olduğu, ticari kredilerin bu kapsamda değerlendirilemeyeceği, mahkemece davanın reddine karar verilmiş olmasında usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı ( Yargıtay 11. Hukuk Dairesinin 08.01.2020 tarih, 2019/1496 E. 2020/163 K. Sayılı ilamı) anlaşılmakla davacının istinaf başvurusunun reddine dair karar vermek gerektiği sonuç ve kanaatine varılmış aşağıdaki hüküm kurulmuştur.
H Ü K Ü M: Gerekçesi yukarıda izah edildiği üzere; 1-Dosya kapsamı ve delil durumuna göre İlk Derece Mahkemesi kararı usul ve yasaya uygun olduğundan HMK’ nın 353/1.b.1 maddesi gereğince davacı tarafın istinaf başvurusunun esastan REDDİNE, 2-Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 492 sayılı Harçlar Kanununu gereğince alınması gereken 59,30 TL istinaf maktu karar ve ilam harcından davacı tarafından peşin yatırılan 35,90 TL harcın mahsubu ile bakiye 23,40 TL harcın davacıdan tahsile ile HAZİNEYE İRAT KAYDINA, 3-Davacı tarafından yapılan istinaf yargılama giderinin kendi üzerine bırakılmasına, Dosya üzerinde yapılan inceleme neticesinde, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunun 361/1. fıkrası uyarınca kararın tebliğ tarihinden itibaren iki hafta içinde Yargıtay nezdinde Temyiz Kanun Yolu Açık olmak üzere oybirliği ile karar verildi.14/10/2021