Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi 2018/2065 E. 2021/1149 K. 14.10.2021 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
17. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2018/2065 Esas
KARAR NO: 2021/1149
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 18. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 14/05/2018
NUMARASI: 2017/744 Esas, 2018/560 Karar
DAVANIN KONUSU: Alacak (Ticari Satımdan Kaynaklanan)
KARAR TARİHİ: 14/10/2021
6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353. maddesi uyarınca dosya incelendi.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Davacı vekili dava dilekçesi ile; dava dışı … Ltd. Şti ile dava dışı … AŞ arasında danışmanlık hizmeti verilmesi hususunda anlaşma olup, …’nın hizmet karşılığını peşin ödediğini, uzunca bir süre hizmetin verilmesini bekleyen …’nın hizmetin verilmemesi üzerine iade faturası düzenlediğini ve fatura bedelinin tahsili için takip başlattığını, … AŞ’nin davalı … AŞ’ye devrolunduğunu, dava dışı …’nın takip konusu alacağı müvekkiline devrettiğini belirterek 48.000,00 TL’nin davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
CEVAP Davalı vekili; müvekkili şirketin devraldığı … AŞ şirketinin temlik eden dava dışı …’ya danışmanlık ve ekspertiz hizmeti verdiğini ve hizmet karşılığı düzenlediği 31/03/2013 tarihli ve 48.000,00 TL faturayı defterlerine kaydettiğini, TTK’nın 21/2 maddesi uyarınca 8 gün içerisinde faturaya itiraz edilmemesi halinde fatura içeriğinin kabul edilmiş sayılacağını, temlik edenin faturaya süresinde itiraz etmeyip faturayı iade etmediğini, müvekkili tarafından verilmiş hizmetin iadesinin de mümkün olmadığını, ancak temlik edenin 1 yıl 2 ay 23 gün sonra kötüniyetli olarak iade faturası düzenlediğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
İLK DERECE MAHKEME KARARI Mahkemece; temlik eden …’nın defterlerine kaydettiği faturayı 1 yıl 2 ay 27 gün sonra iade ettiği, faturanın hangi nedenle iade edildiğinin ispat külfetinin temlik alan (davacı)/temlik edene düştüğü, davacının davasını ispatlayamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
İSTİNAF NEDENLERİ: Davacı vekili yasal süresinde istinaf talebinde bulunmuştur. Davacı vekili istinaf nedenlerinde; temlik edenin peşin ödemede bulunmasına rağmen hizmetin verilmediğini, uzunca süre beklenmesine rağmen hizmet verilmemesi nedeniyle iade faturası düzenlendiğini, iade faturasından doğan alacağın kayıtlarında mevcut olduğunu, ticari defter kayıtları ile alacağın kanıtlandığını belirterek kararın kaldırılmasını ve davanın kabulünü talep ve istinaf istemiştir.
DELİLLERİN TARTIŞILMASI VE GEREKÇE Dava, iade faturasından doğan alacağın tahsili istemine ilişkindir. Dosya kapsamından, dava dışı …’nın 27/01/201 tarih ve 48.000,00 TL bedelli iade faturasına dayanarak davalı aleyhine takip başlattığı, dava dışı …’nın takip konusu alacağı davacıya devrettiği anlaşılmaktadır. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, davacı taraf karara karşı istinaf yoluna başvurmuştur. Uyuşmazlık, iade faturası nedeniyle davacının alacağının bulunup bulunmadığı noktasında toplanmaktadır. İlk derece mahkemesinde alınan bilirkişi raporunda; tarafların davaya konu döneme ilişkin defterlerinin süresinde açılış ve kapanış tasdiklerinin yaptırıldığı, kayıtların düzenli olduğu ve sahibi lehine delil teşkil ettiği, davalının 31/12/2013 tarih ve 48.000,00 TL bedelli fatura düzenlendiğini ve faturanın temlik eden … kayıtlarına alındığını, …’nın faturayı kayıtlarına aldıktan 1 yıl 2 ay 27 gün sonra iade faturası düzenlediğini, iade faturasının davalı tarafından ticari defterlerine kaydedilmeyip kabul edilmediğini ve iade edildiğini belirtmiştir. Şu halde davacı temlik alan/temlik edenin davalı tarafından düzenlenen faturaya itiraz etmeyerek kayıtlarına aldıktan 1 yıl 2 ay 27 gün sonra iade faturası düzenlediği, faturanın davalı defterlerine işlenmediği, tek başına iade faturası düzenlenmesi alacağın varlığını göstermeyeceği gibi davacının sadece kendi ticari defterlerine dayanarak davasını ispat ettiğinin kabul edilemeyeceği, iade faturasının davalı tarafından kabul edilmediği gözetildiğinde davacının iade faturası nedeniyle alacaklı olduğunu ispatlayamadığı anlaşılmaktadır. Açıklanan nedenler ile mahkemece davanın reddine karar verilmesinde hukuka aykırılık bulunmadığından, davacı vekilinin istinaf talebinin HMK’nın 353/1.b.1 bendi gereğince esastan reddine karar verilmesine dair aşağıdaki hüküm kurulmuştur.
H Ü K Ü M: Gerekçesi yukarıda izah edildiği üzere; 1-Dosya kapsamı ve delil durumuna göre İlk Derece Mahkemesi kararı usul ve yasaya uygun olduğundan HMK’ nın 353/1.b.1 Maddesi gereğince davacı tarafın istinaf başvurusunun esastan REDDİNE, 2-Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 492 sayılı Harçlar Kanununa gereğince alınması gereken 59,30 TL maktu karar ve ilam harcının, davacı tarafından peşin olarak yatırılan 35,90 TL harçtan mahsubu ile bakiye 23,40 TL harcın davacıdan tahsili ile HAZİNEYE İRAT KAYDINA, 3-Davacı tarafça yapılan istinaf yargılama giderlerinin kendi üzerlerinde bırakılmasına, 4-İstinaf incelemesi sırasında duruşma yapılmadığından istinaf vekalet ücreti taktirine yer olmadığına, Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu 353/1-b/1 bendi ile aynı kanunun 362/1a Maddesi gereğince kesin olarak oybirliği ile karar verildi.14/10/2021