Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi 2018/202 E. 2020/1699 K. 17.09.2020 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
17. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2018/202 Esas
KARAR NO : 2020/1699
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İstanbul Anadolu 1. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 09/06/2016
NUMARASI : 2015/961 Esas, 2016/601 Karar
DAVANIN KONUSU: Kayıt Kabul
KARAR TARİHİ: 17/09/2020
6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353. maddesi uyarınca dosya incelendi.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: DAVA: Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkilinin 30/01/2002-27/02/2014 tarihleri arasında müflis şirkette makineci olarak çalıştığını, haftalık 12 saat hak edilmiş fazla mesai ücretinin bugüne kadar ödenmediğini, 102.468,87 TL fazla mesai alacakları için iflas masasına yaptıkları başvurunun oy çokluğuyla reddedildiğini ileri sürerek alacağının hesaplanarak, iflâs masasına kayıt ve kabulünü talep ve dava etmiştir.
CEVAP: Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; işyerinde fazla mesai yapılıp yapılmadığı, yapılıyor ise kaç saat mesai yapıldığı ve mesai ücretlerinin belirlenmesi yargılamayı gerektirdiğinden talebin kabulünün mümkün olmadığını, dava tarihinden itibaren geriye dönük olarak 5 yıldan önceki fazla mesai alacaklarının zamanaşımına uğradığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI: İlk derece mahkemesi iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına nazaran; davacının hafta içi 08:30-18:30 saatleri arasında, haftanın 6 günü çalıştığı, günlük 1 saat dinlenme süresi düşüldüğünde haftada 57 saat çalışması olduğu ve haftalık 45 saatlik çalışma süresini 12 saati aşan fazla çalışması bulunduğu, bu nedenle davacının net fazla çalışma alacağının 21.079,39 TL olduğundan bahisle davanın bu miktar üzerinden kısmen kabulüne karar verilmiştir.
İSTİNAF SEBEPLERİ: Davalı vekili istinaf dilekçesinde; davacının alacak iddiasına dair yeterli belge ve fatura sunamadığını, yerel mahkemenin eksik inceleme ve hatalı değerlendirmeye dayalı bilirkişi raporunu hükme esas aldığını, davacı tanıklarının davalı işverene karşı aynı mahiyette dava açan kişiler olduğunu, raporda çalışma döneminden fazla hesaplama yapıldığını, kabul manasına gelmemekle birlikte; davacının fazla mesai yaptığının kabul edilmesi halinde yerleşik Yargıtay İçtihatları doğrultusunda kabul edilen tutar üzerinden hakkaniyet indirimi yapılması gerektiğini, yerel mahkemece hesaplanan işçi alacaklarının sıra cetveline kaçıncı sırada kaydedilmesi gerektiği hususunda hüküm kurulmadığını, davacının alacaklarının 1. ve 4. sıraya kaydı gereken tutarların ayrı ayrı hesaplanması ve bu hususa göre hüküm kurulması gerektiğini, belirterek ilk derece mahkeme kararının kaldırılması ile davanın reddine karar verilmesini talep ve istinaf etmiştir.
DELİLLERİN DEĞERLENDİRMESİ VE HUKUKİ NİTELENDİRME:Dava, İİK’nun 235. maddesine göre açılan işçi alacağına dayalı kayıt kabul davasıdır.İİK’nun 235. maddede, sıra cetveline itiraz edenlerin, cetvelin ilanından itibaren 15 gün içinde iflasa karar verilen yerdeki Asliye ticaret mahkemesine dava açmaya mecbur oldukları, 223’üncü maddenin üçüncü fıkrası hükmünün mahfuz olduğu belirtilmiştir. Maddede düzenlendiği üzere, sıra cetveline itiraz davası açma süresi 15 gündür. Süre, sıra cetvelinin ilanından itibaren başlar. İİK’nun 166. maddedeki gazetelerde yapılan ilanlardan en son ilan tarihinden itibaren işlemeye başlar. İflas masasına alacak yazdırırken, tebligatı kabulü elverişli adres gösterilerek, Adalet Bakanlığınca çıkarılan tarifede gösterilen yazı ve tebliğ giderlerini avans olarak vermek suretiyle, İflas idaresince alınacak kararların kendisine tebliğ edilmesini istemiş olan alacaklılara, alacaklarının kabul veya ret edildiği ayrıca tebliğ edilir (İİK 223. M). Bu alacaklılar için sıra cetveline itiraz davası açma süresi, sıra cetvelinin ilanından itibaren değil, bu tebligatın yapıldığı tarihten itibaren işlemeye başlar. Çünkü 235. maddede açıkça 223. maddesi saklı tutulmuştur. İİK 223/3. fıkra son cümleye göre, bu muameleyi yaptırmış alacaklılar hakkında İflas idare memurunun kararlarına karşı kanun yolları, kendilerine tebliğ tarihinden itibaren başlar. İİK’nun 223/3. fıkrasına göre yazı ve tebliğ giderlerini avans olarak vermek suretiyle İflas idaresinin kararlarının kendisine tebliğini istememiş olan alacaklı için, sıra cetveline itiraz davası açma süresi yukarıda belirtildiği üzere, sıra cetvelinin ilanından itibaren işlemeye başlar. Somut olayda, davacının masaya 31 kayıt başvuru sıra numarası ile 132.101,53 TL alacak talebinde bulunduğu, iflas idaresince düzenlenen sıra cetvelinde talebin 29.632,66 TL’sinin kabul edilerek 1. sıraya alındığı, geri kalan 110.926,62 TL’sinin reddedildiği, İflas Dairesinin cevabı yazılarında, şirketin iflas tarihinin 27/02/2014, sıra cetvelinin 17/12/2014 tarihinde … Gazetesinde, 19/12/2014 tarihinde Ticaret Sicil Gazetesinde yayınlandığı, masa kararı ve sıra cetvelinin davacı vekiline 09/01/2015 tarihinde tebliğ edildiği, davacı tarafın dosyaya tebliğ gideri yatırmadığı ifade edilmiştir. Kayıt kabul davası 30/12/2014 tarihinde yasal süresinde açıldığı anlaşılmıştır.Mahkemece davacı tarafça gösterilen tanık dinlenmiş, bilirkişi raporu alınmıştır.Bilirkişi … 24/03/2016 tarihli raporunda; TBK’nun md. 154/2 md. gereğince zamanaşımının, iflas idaresine başvuru tarihinde değil iflas idaresi tarafından alacağın kabul edilerek masaya kayıt edildiği tarihte kesilmiş olacağını, bu nedenle iflas masasına kayıt tarihinden (22/12/2014) geriye beş yıllık dönem olan 22/05/2009 (Davacının masaya müracaat tarihi) 22/05/2014 tarihleri arasında hesaplamanın yapılması gerektiğini, davacının 27/02/2014 fesih tarihi itibariyle belirlenen 2.106,56 TL. tutarındaki bürüt ücreti dikkate alındığında; davacının 22/05/2009-30/06/2009 dönemi için 734,73 TL, 01/07/2009-31/12/2009 dönemi için 2.839,64 TL, 01/10/2010-31/12/2010 dönemi için 3.114.18 TL, 01/01/2011-30/06/2011 dönemi için 3.263.74 TL, 01/07/2011-31/12/2011 dönemi için 3.429,69 TL, 01/01/2012-30/06/2012 dönemi için 3.632,52 TL, 01/07/2012-31/12/2012 dönemi için 3.853,79 TL, 01/01/2013-30/06/2013 dönemi için 4.009,91 TL, 01/07/2013-31/12/2013 dönemi için 4.185.70 TL, 01/01/2014-27/02/2014 dönemi için 1.348,20 TL olmak üzere bürüt 30.412,10 TL, pirim ve vergi kesintilerinden sonra net 21.079,39 TL fazla mesai alacağının bulunduğunu bildirmiştir.Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.Fazla çalışmaların uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtay’ca son yıllarda hakkaniyet indirimi yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır. Ancak fazla çalışmanın tanık anlatımları yerine yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir. (YARGITAY22. Hukuk Dairesinin 2016/29336 E, 2019/23449 K. Sayılı ilamı)Somut uyuşmazlıkta, davacının fazla mesaisinin hesabı konusunda alınan bilirkişi raporunun denetime açık hükme elverişli olduğu anlaşılmıştır. Ancak mahkemece hakkaniyet indirimi yapılmamıştır. İmtiyazlı olarak kabul edilen işçilik alacaklarının, İİK’nun 206.A maddesine göre, iflasın açılmasından önceki bir yıl içinde tahakkuk etmiş ihbar ve kıdem tazminatları dahil alacakları ile iflas nedeni ile iş ilişkisinin sona ermiş olması üzerine hak etmiş oldukları ihbar ve kıdem tazminatları olarak düzenlenmiştir. Mahkemece alacağın tamamının 1. sıraya kaydı da doğru olmamıştır.Tüm dosya kapsamına nazaran; işçilikte geçen süre ve fazla mesai ücreti alacak miktarı göz önüne alındığında bilirkişi raporunda tespit edilen 21.079,39 TL fazla mesai ücret alacağına %25 hakkaniyet indiriminin hak ve nesafet kurallarına uygun düştüğü, hakkaniyet indiriminden sonra davacı alacağının 15.809,54 TL olduğu, İİK’nun 206.A maddesi gereğince hesap edilen fazla mesai işçilik alacağının iflasın açılmasından önceki bir yıllık alacağın imtiyazlı olarak birinci sıraya kaydının, geri kalan miktarın ise, adi alacak olarak 4. sıraya kaydının gerektiği, iflas tarihi 27.02.2014’den geriye dönük 1 yıl için davacı alacağının bürüt 8.207,17 TL net 5.682,74 TL olduğu, bu miktarın imtiyazlı olarak 1. Sırada, bakiyesinin 4. Sıraya yazılması gerektiği anlaşılmış, davanın kısmen kabulüne karar vermek gerekmiştir.
H Ü K Ü M : Gerekçesi yukarıda izah edildiği üzere;1-Davalı vekilin istinaf başvurusunun HMK’nun 353/1-b.2 madesi gereğince KABULÜNE,a)İstanbul Anadolu 1. Asliye Ticaret Mahkemesinin 2015/961 Esas, 2016/601 Karar ve 09/06/2016 tarihli kararının KALDIRILMASINA, b)Davanın 15.809,54 TL üzerinden KISMEN KABULÜNE, 15.809,54 TL fazla mesai ücret alacağının, 5.682,74 TL’sinin 1. sıraya, bakiye 10.126,80 TL’lik kısmının ise 4. sıraya olmak üzere, İstanbul Anadolu ….İcra ve İflas Müdürlüğünün … İflas sayılı dosyasında işlem gören müflis …SAN. TİC. LTD.’ nin İflas masasına kayıt ve KABULÜNE, c)Fazlaya dair istemin REDDİNE, 2-Harçlar kanunu uyarınca alınması gereken 54,40 TL maktu harçtan, peşin alınan 25,20 TL harcın mahsubu ile bakiye 29,20 TL harcın davalıdan tahsili ile HAZİNEYE GELİR KAYDINA, 3-Davacı tarafından yatırılan 25,20 TL başvurma harcı ve 25,20 TL peşin harç olmak üzere toplam 50,40 TL’nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, 4-Davacı tarafından yapılan 800,00 TL bilirkişi ücreti ve 119,40 TL posta gideri olmak üzere toplam 919,40 TL nin davanın kabul ve red oranı göz önünde bulundurularak 189,14 TL nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, bakiye kısmın davacı üzerinde bırakılmasına, 5-Davacı kendisini vekille temsil ettiğinden, kabul edilen kısım üzerinden hüküm tarihinde yürürlükte bulunan A.A.Ü.T uyarınca takdir edilen 3.400,00 TL vekalet ücretinin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesini,6-Davalı kendisini vekille ettiğinden, reddedilen kısım üzerinden hüküm tarihinde yürür- lükte bulunan A.A.Ü.T uyarınca takdir edilen 3.400,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,7-HMK 333. maddesi gereğince hükmün kesinleşmesinden sonra, yatırılan avansın kullanılmayan kısmının yatıran tarafa iadesine,İstinaf yargılama giderleri;1-Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 492 sayılı Harçlar Kanununa bağlı tarife gereğince alınması gereken 83,50 TL başvuru harcı ile istinaf kanun yolu başvuru harcı 148,60 TL olmak üzere toplam 232,10 TL harçtan davalı tarafça peşin olarak yatırılmış olan toplam 117,10 TL’den mahsubu ile bakiye kalan 115,00 TL harcın davacıdan alınarak hazineye İRAT KAYDINA, 2-Davalının istinaf yargılaması aşamasında yapmış olduğu 117,10 TL istinaf harcı ile 36,00 TL posta giderinden oluşan toplam 153,10 TL yargılama giderinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu 353 /1-b.2 bendi ile aynı kanunun 362/1.a maddesi gereğince kesin olmak üzere oybirliği ile karar verildi.17/09/2020