Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi 2017/2770 E. 2018/1577 K. 11.10.2018 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
17. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2017/2770 Esas
KARAR NO : 2018/1577
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 1. ASLİYE TİCARETMAHKEMESİ
TARİHİ : 15/06/2017
NUMARASI : 2014/2024 Esas 2017/768 Karar
DAVANIN KONUSU : Kayıt Kabul
KARAR TARİHİ : 11/10/2018
6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 352. Maddesi uyarınca dosya incelendi,
GEREGİ DÜŞÜNÜLDÜ
DAVA:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle: Tasfiye işlemleri İstanbul Anadolu … İflas Müdürlüğünün …İflas sayılı dosyası ile yürütülen Müflis …’ne ait masaya kaydedilen 75.970,80 TL fazla mesai alacağının reddedildiğini, iflas masasından talep edilen alacak kaydı talebinin müflis şirkette; 27.05.2004-27.02.2014 tarihleri arasında aylık brüt 1.896,74 TL ücretle makineci olarak çalışan müvekkilinin fazla mesai alacaklarına ilişkin olduğunu, davacının 08.00-18.30 saatleri arasında haftanın 6 günü çalıştığını, iflas idaresinin taleplerini yargılama gerektirmesi gerekçesi ile reddettiğini, müvekkilinin fazla mesai alacağına ilişkin kayıt taleplerinin reddedilmiş olması nedeni ile bu davanın ikame edildiğini ve fazla mesai alacağının iflas tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte 75.970,80 TL alacağının kayıt ve kabulüne, yargılama masrafı ve ücreti vekaletin karşı tarafa yükletilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
SAVUNMA
Davalı savunmasında özetle: davacının 106.565,24 TL alacak kayıt talebinde bulunduğunu, alacak talebinin 22.833,18 TL’sinin kabul edilerek işçilik alacağı olması nedeniyle 1. Sırada kaydedildiğini ve fazla mesai alacağına ilişkin 83.732,06 TL’sin’tn reddedildiğini, davacının taleplerini tevsik edici dayanak belge sunulmadığını, talep edilen fazla mesai ücretinin nasıl hesaplandığının, hangi dönemlere ilişkin talepte bulunduğunun belirlenemediğini beyanla zamanaşımı defi ileri sürerek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İstanbul Anadolu1. Asliye Ticaret Mahkemesinin 2014/2024 Esas, 2017/768 Karar sayılı kararında özetle;
1-Davanın kabulü ile 20.909,25 TL. davacı alacağının müflis … LTD Şti ‘nin İstanbul Anadolu … İflas müdürlüğünün …sayılı İflas dosyasına işçi alacağı olarak birinci sırada masaya kayıt ve kabulüne, şeklinde karar vermiştir.
İSTİNAF SEBEPLERİ
Davalı vekilinin yasal süresi içinde sunduğu, 27/09/2017 havale tarihli istinaf dilekçesinde özetle;
1-Kayıt kabul davalarında vekalet ücretinin maktu olarak hesaplanması gerektiğini belirttiği oysa kararda nispi vekalet ücretine hükmedildiği,
2-Bilirkişi tarafından hesaplanan alacak miktarının doğru olmadığı, aynı şirkete karşı davası bulunan işçilerin tanıklığının esas alınmasının yanlış olduğu,
3-Ayrıca 206 maddesine göre imtiyazlı olarak kabul edilen işçi alacaklarının iflasın açılmasından evvelki bir yıl içinde doğmuş olan kanun ve sözleşmelerden kaynaklanan ücret ve parayla ölçülebilen menfaatler, ihbar ve kıdem tazminatları olduğu, bu nedenle bu hususlara aykırı verilen ilk derece mahkemesi kararının kaldırılması gerektiği ileri sürülmüştür.
DELİLLER VE DEĞERLENDİRME
Dava İİK 235 maddesine göre açılan işçi alacağına dayalı kayıt kabul davasıdır.
Davacı taraf müflis şirkette çılıştığı 27/05/2004-27/02/2014 tarihleri arasında ki çalıştığı dönemine ilişkin fazla mesai ücreti olarak 75.970,80 TL nin masaya kayıt kabulünü talep ettiği fakat iflas idaresince talebin reddine karar verildiği, davalı iflas idaresi vekili savunmasında özetle; davacının talebinin 22.833,18 TL sinin kabul edildiğini kalan kısmın ile yeterli belge sunulmadığından reddedildiğini belirttiği, mahkemce davanın kabulu ile 20,909, 25 TL davacı alacağının işçi alacağı olarak birinci sırada masaya kayıt ve kabulüne karar verildiği ayrıca davacı lehine nispi vekalet ücreti takdir edildiği, dosyada mevcut bilirkişi raporunun dosya kapsamına uygun, buna göre davacı işçinin hak ettiği işçilik alacağı miktarının toplamda 20.909,25 TL olarak tespitinin doğru olduğu, buna ilişkin davalı itirazlarının yerinde olmadığı görülmüştür.
Fakat kayıt kabul davalarında hükmedilecek vekalet ücreti mak- tu olduğundan, mahkemece nispi vekalet ücreti hükmedilmesi hatalı olup, davalı iflas idaresi vekilinin bu konudaki istinaf sebebinin haklı olduğu görülmektedir.
Yine davacının dava dilekçesinde kayıt kabulüne karar veril- mesini istediği alacak miktarının 75.970,80 TL olduğu, mahkemenin ise, kabul ettiği miktarın 20.909,25 TL olmasına rağmen, kısmen kabul kısmen reddine karar verilmesi gerekirken davanın tamamen kabulüne şeklinde karar vermesi ve yargılama giderlerini buna göre hesap etmesi hatalı olmuştur.
Son olarak imtiyazlı olarak kabul edilen işçilik alacaklarının, İİK 206.A maddesine göre, iflasın açılmasından önceki bir yıl içinde tahakkuk etmiş ihbar ve kıdem tazminatları dahil alacakları ile iflas nedeni ile iş ilişkisinin sona ermiş olması üzerine hak etmiş oldukları ihbar ve kıdem tazminatları olarak düzenlendiği, bu durumda mahkeme- ce, hesap edilen tüm işçilik alacaklarından iflasın açılmasından önceki bir yıllık alacağın im- tiyazlı olarak birinci sıraya kaydının, geri kalan miktarın ise, adi alacak olarak 4. sıraya kaydına karar verilmesi gerekirken tüm alacağın imtiyazlı alacak olarak birinci sıraya kaydı- na karar verilmesi de doğru olmamış, resen yapılan hesaplama sonucunda, İİK 206.A maddesine göre, iflasın açılmasından önceki bir yıl içinde tahakkuk etmiş fazla mesai alacağı net 5.141,47 TL, önceki döneme ilişkin fazla mesai alacağı net 15.560,72 TL olarak tespit edilmiştir.
Sonuç olarak yukarıda yapılan açıklamalar ışığında davalı vekilinin istinaf başvurusunun bu yönlerden kabulü ile HMK 353/1.b.2 maddesi gereğince ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına, mahkemece yapılan hataların yeniden yargılamayı gerektirmemesi nedeni ile ilk derece mahkemesi kararının kaldırılarak; Davanın kısmen kabulü ile, davalının İstinaf başvurusunun kabulüne, İlk derece mahkemesi kararının HMK’nın 353/1.b.2 maddesi gereğince, kaldırılmasına, davanın kısmen kabulü ile talep edilen net 5.141,47 TL’ işçilik alacağının İİK 206/A maddesi gereğince imtiyazlı olarak birinci sıraya masaya kayıt ve kabulüne, kalan net 15.560,72 TL işçilik alacağının dördüncü sıraya kabulüne, fazlaya ilişkin talebin reddine, şeklinde karar vermek gerekmekle aşağıdaki hüküm kurulmuştur.
H Ü K Ü M : Gerekçesi yukarıda izah edildiği üzere;
1-Davalının istinaf talebinin kısmen KABULÜNE,
2-İstanbul Anadolu 1. Asliye Ticaret Mahkemesinin 2014/2024 Esas, 2017/768 Karar nolu 15/06/2017 tarihli kararının HMK’ nun 353/1.b.2 maddesi gereğince, KALDIRILMASINA,
2-a) Davanın kısmen kabulü ile talep edilen net 5.141,47 TL’ işçilik alacağının İİK 206/A maddesi gereğince imtiyazlı olarak birinci sıraya masaya kayıt ve kabulüne,
2-b) Kalan net 15.560,72 TL işçilik alacağının dördüncü sıraya kabulüne,
2-c) Fazlaya dair taleplerin REDDİNE,
2.d) Davanın niteliği itibariyle alınması gereken 35,90 TL maktu harçtan, dava açılırken peşin alınan 25,20 TL harcın mahsubu ile kalan 10,7 TL’nin davalıdan tahsili ile hazineye irad kaydına,
2.e) Davacı tarafça başlangıçta yapılan 50,04 TL toplam harç ile yargılama aşamasında yapılan tebligat, posta ücreti 633, 60 TL’ den kabul red oranına göre 184.51 TL nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
2.f) HMK 333 maddesi gereğince yatırılan avansın kullanılmayan kısmının hüküm kesinleştikten sonra yatıran tarafa iadesine,
2.g) Davacı taraf vekille temsil olunduğundan karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca hesap ve taktir olunan maktu 2.180,00 TL vekalet ücretinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine,
2.h) Davalı taraf vekille temsil olunduğundan karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca hesap ve taktir olunan maktu 2.180,00 TL vekalet ücretinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine,
3-Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 492 sayılı Harçlar Kanununa bağlı tarife gereğince alınması gereken 55,20 TL başvuru harcından peşin olarak yatırılan 31,40 TL harcın mahsubu ile bakiye 23,8 TL başvuru harcı ile yine istinaf kanun yolu başvuru harcı olarak alınması gereken 98,10 TL harçtan peşin olarak yatırılan 85,70 TL harcın mahsubu ile bakiye 12,4 TL olmak üzere toplam 36,2 TL harcın davacıdan tahsili ile hazineye irat kaydına,
4-İstinaf incelemesi sırasında davalının yapmış olduğu 30.05 TL tebligat ve posta gideri ile 117,10 TL İstinaf karar harcı ve İstinaf kanun yoluna başvurma harcı olmak üzere toplam 147.06 TL’ nin davacı taraftan alınarak davalı tarafa verilmesine,
5- İstinaf incelemesi sırasında duruşma yapılmadığından davalı yararına istinaf vekalet ücreti taktirine yer olmadığına,
Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda 6100 sayılı HMK’nun 353 1.b.2 ve 362.1.a maddesi uyarınca kesin olmak üzere oy birliğiyle karar verildi. 11/10/2018