Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.
T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
17. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2017/2687 Esas
KARAR NO: 2020/793
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 4. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 08/06/2017
NUMARASI: 2015/8 Esas, 2017/548 Karar
DAVANIN KONUSU: Kayıt Kabul
KARAR TARİHİ: 19/03/2020
6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353. maddesi uyarınca dosya incelendi,
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkili bankanın Genel Kredi Sözleşmesi gereğince dava dışı … A.Ş.’ne kredi kullandırdığını, müflis şirketin sözleşmede kefaletinin bulunduğunu, borçlu firmanın kredi borçlarını ödemediğini, hesabın kat ettiğini, borçlular hakkında İstanbul … İcra Müdürlüğünün … E. sayılı dosyası üzerinden takip başlattıklarını, müvekkili Bankanın iflas tarihi itibariyle toplam nakdi kredi alacağının 20.095.829,11 TL olduğunu, iflas idaresince % 48 temerrüt faizi oranının TBK’nun 122/2. maddesi uyarınca öngörülen yıllık azami temerrüt faiz oranını aşması nedeniyle bu miktarın 7.601.166,55 TL’lik kısmının reddedildiğini, işlemin sözleşme ve yasaya aykırı olduğunu belirterek 7.601.166,55 TL faiz alacağının da sıra cetveline kayıt ve kabulüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
CEVAP: Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; davaya konu takip taleplerinde belirtilen faiz oranlarının Türk Borçlar Kanununda yer alan temerrüt faiz sınırlarının üstünde olduğunu, kefaletin geçerli olmadığını, işlemde yasaya aykırılık bulunmadığını belirterek davanın reddini istemiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI: İlk derece mahkemesi iddia, savunma, bilirkişi raporu doğrultusunda, davanın kısmen kabulüne 7.230.496,30 TL ‘nin masaya kayıt ve kabulüne karar verilmiştir.
İSTİNAF SEBEPLERİ: Davalı müflis idare memuru istinaf dilekçesinde; kararın yeterli, somut ve açık gerekçelerden yoksun olduğunu, hukuki dinlenilme haklarının ihlal edildiğini, bilirkişi raporlarının hatalı ve eksik olduğunu, rapora karşı itirazlarının değerlendirilmediğini, heyet tarafından tanzim edilen raporun davanın tarafları arasında akdedilen belgelere dayalı olarak hazırlanmadığını, heyetin kendi arşivlerinde bulunan matbu sözleşmelerin incelemesi suretiyle değerlendirme ve tespitlerde bulunduklarını, sözleşmenin 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun yürürlük tarihinden sonra akdedildiğini, sözleşmenin TBK’nun 583. maddesinde yer alan şekil şartlarını taşımadığını, bilirkişi raporunda atıfta bulunulan Yargıtay kararının yasanın yürürlük tarihinden önce olduğunu, davacının faiz alacağının yersiz olduğunu, asıl borçlunun akdettiği sözleşmelerin koşullarının ve maddelerinin açıkça izah edilmeden kefalet sözleşmesinin imzalatıldığını, genel işlem şartlarına aykırılığın mahkemece dikkate alınmadığını, TBK’nun 120. maddesinin ticari işlerde de uygulanacağı yönünde doktrin görüşleri ve Yargıtay kararları bulunduğunu, hesaplamanın bu nedenle yanlış olduğunu belirterek ilk derece mahkemesi kararının kaldırılması ile davanın reddine karar verilmesini talep ve istinaf etmiştir.
DELİLLERİN DEĞERLENDİRMESİ VE HUKUKİ NİTELENDİRME: Dava, kayıt kabul istemine ilişkindir. Davacının iflas idaresine masraf yatırdığı, ret kararının 26/12/2014 tarihinde tebliğ edildiği, davanın yasal süresi içerisinde 06/01/2015 tarihinde açıldığı anlaşılmıştır. Davacı banka alacağının, müflis şirketin kefaletinin bulunduğu Genel Kredi Sözleşmesi gereğince dava dışı asıl borçluya kullandırdığı krediden kaynaklandığı anlaşılmaktadır. Davacı banka, müflis davalıdan nakdi kredi alacaklarından kaynaklanan alacağının tahsili amacıyla 11/12/2012 tarihinde İstanbul … İcra Müdürlüğünün … esas dosyasında takip başlatmış, takipte; 13.231.714,00 TL asıl Alacak, 246.992,00 TL işlemiş faiz, 12.350,00 TL faizin % 5 gider vergisi olmak üzere toplam 13.491.056,00 TL banka alacağının asıl alacak kısmına takip tarihinden tahsiline kadar işleyecek %48 temerrüt faizi, faizin %5 gider vergisi icra harç ve masrafları ve vekalet ücreti ile birlikte tahsilini talep etmiştir. Davalı Müflis … A.Ş.’nin İstanbul 39. Asliye Ticaret Mahkemesinin 2013/283 Esas sayılı dosyasından 18/02/2014 tarihinde iflasına karar verildiği, tasfiyenin İstanbul … İflas Müdürlüğü’nün … E. sayılı dosyası üzerinden devam ettiği, Müflis Şirket İflas İdaresi’nin 03/04/2015 tarihli kararında, davacı bankanın masaya 210 kayıt numarası ile kaydını talep ettiği 20.095.829,11 TL’den tahsil harcı olan 147.655,50 TL tutarındaki kısmı ile iflas tarihine kadar %48 temerrüt faizi oranına göre işlemiş olan 7.601.166,55 TL tutarındaki kısmın reddine, 12.347.007,06 TL’lik kısmının ise kabulü ile sıra cetvelinin 4.sırasına, meri teminat mektubundan kaynaklanan 19.200,00 TL kısmının ise gayrinakdi alacağın şarta bağlı alacak olarak sıra cetveline kaydının yapılmasına oybirliği ile karar verdiği anlaşılmıştır. 6102 sayılı TTK’nun 8. maddesine göre ticari işlerde temerrüt faizi oranı serbestçe belirlenecektir. Davacı banka ile imzalanan Genel Kredi Sözleşmesi bankacılık işi olup ticari iş niteliğinde bulunduğundan TBK’nundaki 88 ve 120. maddelerindeki sınırlamalar ticari kredilerde uygulanmaz. (Bkz. Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2014/7441 E. 2014/11585 K. Sayılı ilamı) 6098 sayılı TBK’nun 583. maddesinde kefaletin şekil yönünden geçerlilik şartları sayılmıştır. Buna göre ”kefilin sorumlu olduğu azami miktarı, kefalet tarihini ve müteselsil kefil olması durumunda bu sıfatla veya bu anlama gelen herhangi bir ifade ile yükümlülük altına girdiğini kendi kefalet sözleşmesinde kendi el yazısıyla belirtmesi” şarttır. Davalı müflis idare vekili cevap dilekçesinde; uygulanan faiz oranına ilişkin savunma getirmiştir. Mahkemece ön inceleme duruşması 14/05/2015 tarihinde yapılmıştır. İbraz edilen Kredi Sözleşmesi suretinde, müflis şirketin kefalet sorumluluğu ile ilgili kısmın el yazısı ile yazıldığı, yasanın aradığı şartları taşıdığı, davalının yazıların müflis şirket temsilcisine ait olmadığı yönünde bir iddiada bulunmadığı anlaşılmıştır. Mahkemece, hükme esas alınan son bilirkişi heyet raporunda; Davacı banka tarafından imzalanan sözleşmenin l. ve son 23. 24. sayfalarının fotokopilerinin ibraz edildiğini, sözleşme maddeleri ile ilgili değerlendirmelerin bankanın sözleşmelerinin matbu ve standart olduğundan kendi arşivlerinde bulunan bankanın benzer sözleşmeleri esas alınarak yapıldığını, tüm sayfa sözleşme aslı veya fotokopisinin ibrazının mahkemenin taktirinde olduğunu, kefalet sözleşmesinin yasal şartları taşıdığını, akdi faiz üzerinden yapılan hesaplamaya göre 18/02/2014 iflas tarihi itibari ile davacı bankanın müflis şirketten 20.461.710,30 TL nakdi kredi alacağının bulunduğunu, 12.347.007,06 TL’nin masaya kabul edildiğini, 7.230.496,30 TL’nin eksik kaldığını bildirmişlerdir. Tüm dosya kapsamına nazaran; her ne kadar mahkemece, davacının kullandırdığı krediye ilişkin, sözleşme ve ekleri celbedilmemiş ise de; ibraz edilen suretlere göre kat tarihi itibari ile asıl borçlunun borcu ve kefil için temerrüt faizinin sözleşmede %48 olarak belirlendiği konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmadığı, çekişmenin asıl borca kefalet nedeni ile müflis şirket hakkında uygulanan %48 oranındaki faizden kaynaklandığı, nitekim iflas idaresince bu oran üzerinden yapılan hesaplamanın TBK’nun 122/2 md. aykırı olduğundan bahisle dava konusu kısmın reddine karar verildiği, kefaletin yasanın aradığı şekil şartlarını taşıdığı, davacının kat tarihinden itibaren %48 temerrüt faizi talebinin yerinde olduğu, bilirkişi heyeti tarafından iflas tarihi itibari ile yapılan hesapta usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmakla, istinaf başvurusunun esastan reddine dair aşağıdaki hüküm kurulmuştur.
H Ü K Ü M: Gerekçesi yukarıda izah edildiği üzere; 1-Dosya kapsamı ve delil durumuna göre İlk Derece Mahkemesi kararı usul ve hukuka uygun olduğundan HMK’nun 353/1b-1 Maddesi gereğince davalı tarafın istinaf başvurusunun esastan REDDİNE, 2-Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 492 sayılı Harçlar Kanununa bağlı tarife gereğince alınması gereken 83,50 TL başvuru harcı + 148,60 TL istinaf kanun yolu başvuru harcı ile toplam 232,10 TL harcın, davalıdan peşin yatırılan 117,10 TL harçtan mahsubu ile bakiye 115,00 TL harcın davalıdan tahsili ile HAZİNEYE İRAT KAYDINA, 3-Davalı tarafça yapılan istinaf yargılama giderlerinin kendi üzerlerinde bırakılmasına, Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu 353/1-b/1 bendi ile aynı kanunun 361.1 maddesi uyarınca kararın tebliğinden itibaren iki hafta süre içerisinde Temyiz Kanun Yolu açık olmak üzere oybirliği ile karar verildi.19/03/2020