Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.
T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
17. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2017/2494 Esas
KARAR NO : 2019/514
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :İSTANBUL ANADOLU 8. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
ESAS NO : 2016/777
KARAR NO : 2017/682
KARAR TARİHİ: 21/06/2017
DAVA : KAYIT KABUL
KARAR TARİHİ: 21/03/2019
6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 352. Maddesi uyarınca dosya incelendi,
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; Müflis .. San. Ve Tic. A.Ş.’nin Kadıköy 4. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 2010/193 esas sayılı dosyası ile iflasına karar verildiğini, iflas masasına 199 sıra numarasıyla yaptıkları müracaatın 01/04/2015 tarihinde reddedildiğini, tebliğ gideri yatırılmış olmasına rağmen kararın kendilerine tebliğ edilmediğini, kararı 14/06/2016 tarihinde öğrenip tebliğ aldıklarını, müflis şirketten alacaklı olduklarına dair çekler bulunduğunu, çeklerin müflis şirket imza yetkilisi… ve müflis şirket tarafından keşide edildiğini, çeklerin keşide edilme nedeninin dekontlar uyarınca müflis firmaya gönderilen paralar olduğunu, müvekkilinin müflis şirkete 30.000 USD, 46.000 Euro, 214.000 TL ve dekontu olmayan 70.000 USD ödeme yaptığını, bu ödemeler karşılığında müflis şirketin 655.000,00 TL’lik çek keşide ettiğini, yine banka aracılığı ile müflis şirkete 187.000 TL’nin gönderildiğini, makbuzlarının bulunamadığını, bu ödemeye istinaden de 4 adet çek keşide edildiğini, müflis şirketin müvekkiline borcu bulunduğunu, iflas masasına yaptıkları başvurunun müflis şirketin kayıtlarında müvekkiline borcunun yer almaması nedeniyle reddedildiğini, müflis şirketin ortağı… borcu kabul ettiğini ileri sürerek 655.000,00 TL ve 187.000,00 TL olmak üzere toplam 842.000,00 TL’lik alacağın iflas masasına kayıt ve kabulüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
SAVUNMA : Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; müflis şirketin ikinci alacaklılar toplantısının henüz yapılmadığını, davanın süresinde açılıp açılmadığının tespiti gerektiğini, davacının alacağının varlığını ve tutarını kanıtlaması gerektiğini, müflis şirket kayıtlarında davacıya borçlarının yer almadığını, alacağın varlık ve miktarının davacı tarafından ispatlanamadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI: İlk derece mahkemesince, davacı taraf müflis şirkete borç para verdiğini ispatlayamadığı gibi, alacak iddiasını dayandırdığı çeklerin bu dekontlar karşılığı verildiğinin de ispat edilemediği, müflis şirket kayıtlarında inceleme yapılamadığından davacının, müflise bu dekontlar uyarınca borç para verip vermediğinin anlaşılamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
İSTİNAF SEBEPLERİ :Davalı vekili yasal süresi içinde sunduğu, 26.06.2017 tarihli istinaf dilekçesinde özetle; İstanbul Anadolu 8 Asliye Ticaret Mahkemesinin 2016/777E. no’lu dosyamız ile ilgili 21/06/2017 tarihli kararına ilişkin Süre Tutum Dilekçemizden ibaret olduğu, İstinaf nedenlerinin gerekçeli kararın tebliğinden sonra ayrı bir dilekçe ile sunulacağı, yukarıda açıklanan nedenlerle, davanın reddi kararının İstinaf incelemesi neticesinde kaldırılarak davanın İstinaf Mahkemesinde yeniden görülmesine ve davanın kabulüne karar verilmesi, davanın istinaf mahkemesinde yeniden görülmesi mümkün değil ise ‘ Hükmün Bozulması’ ve dosyanın yeniden karar verilmek üzere yerel mahkemeye gönderilmesine karar verilmesi talep edilmiş, bunun dışında bir istinaf dilekçesi sunulmamıştır.
DELİLLER VE DEĞERLENDİRME:Dava, hukuki niteliği itibari ile, İİK.nun 235.maddesinde düzenlenen kayıt kabul davasıdır. Davacı, müflis şirkete değişik zamanlarda banka kanalıyla para gönderdiğini, verdiği paraların karşılığında gerek müflis şirket gerekse yetkilisi tarafından düzenlenen çeklerin verildiğini belirterek 842.000,00 TL.alacağın iflas masasına kayıt ve kabulünü talep etmiş, mahkemece davacının iddiasını ispatlayamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, bu karar yukarıda belirtilen süre tutum dilekçesi verilmek suretiyle istinaf edilmiştir.HMK 342.2.e maddesi gereğince istinaf yoluna başvuran taraf, başvuru sebep ve gerekçelerini dilekçesinde göstermek zorundadır. Somut olayda, başvuran davalının gerekçeli kararın tebliğine rağmen, sadece süre tutum dilekçesi sunduğu, fakat istinaf başvuru sebeplerini gösterir dilekçe sunmadığı anlaşılmaktadır. Davalı HMK 342.2.e hükmünden kaynaklanan somut sebep ve gerekçe gösterme yükümlülüğünün yerine getirmemiştir. Dilekçe incelenebilirlik koşullarına sahip olmadığı için HMK 352. madde gereğince kabulü mümkün değildir.Öte yandan, HMK 355. Maddesi çerçevesinde yapılan incelemede de kamu düzenine aykırı herhangi bir sebep bulunmadığından davalının istinaf başvurusunun HMK’nın 352. madde gereğince reddine dair aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.
H Ü K Ü M: Gerekçesi yukarıda izah edildiği üzere; 1-İlk derece mahkemesi kararı usul ve yasaya uygun olduğundan davalının istinaf başvurusunun reddine 2-Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 492 sayılı Harçlar Kanununa bağlı tarife gereğince alınması gereken 68,20 TL başvuru harcının, peşin olarak yatırılan 31,40 TL harçtan mahsubuna, bakiye 36,80 TL harç ile, yine istinaf kanun yolu başvuru harcı olarak alınması gereken 121,30 TL harçtan peşin olarak yatırılan 85,70 TL harcın mahsubu ile bakiye 35,60 TL olmak üzere toplam 72,40 TL harcın davalıdan tahsili ile HAZİNEYE İRAT KAYDINA,3-Davalı tarafından yapılan yargılama giderlerinin üzerinde bırakılmasına;4-İstinaf incelemesi sırasında duruşma açılmadığından istinaf vekalet ücreti taktirine yer olmadığına,Dosya üzerinden yapılan ön inceleme neticesinde, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 352. ve İİK’nın 164. maddesi uyarınca tebliğden itibaren 10 günlük süre içinde temyizi kabil olmak üzere oybirliği ile karar verildi.21/03/2019