Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
17. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2017/2465 Esas
KARAR NO : 2019/2278
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 7. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
ESAS NO : 2014/766 Esas
KARAR NO : 2017/591
KARAR TARİHİ: 18/07/2017
DAVA: TAZMİNAT (Özel Sigorta Sözleşmesinden Kaynaklanan)
KARAR TARİHİ: 12/12/2019
6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353. Maddesi uyarınca dosya incelendi,
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: DAVA: Davacı vekili dava dilekçesi ile; müvekkil ile davalı … arasında, Ticari/Sınai İşletme poliçesi düzenlendiğini, sigorta poliçesi kapsamında iş yerinin sigortalandığını, sigortalı iş yerinde 19/02/2014 tarihinde çıkan yangın neticesinde müvekkilin zarara uğradığını, aynı gün davalı … şirketine hasar ihbarı yapıldığını, davalı … tarafından müvekkiline 24.03.2014 tarihinde 80.000,00,-TL, 15.05.2014 tarihinde 40.000,00-TL ve 12.06.2014 tarihinde 30.000,00,-TL olmak üzere toplam 150.000,00,-TL tutarında ödeme yapıldığını, İstanbul 18. Sulh Hukuk Mahkemesinin 2014/26 D. İş sayılı dosyası ile hasar/zarar tespiti yaptırdıklarını, davalı … de İstanbul 6. Sulh Hukuk Mahkemesinin 2014/23 D. İş sayılı dosyası ile hasar/zarar tespiti yaptırdığını, her iki rapor arasında iş bu davaya sebep olan ihtilafların bulunduğunu, taraflarınca yapılan tespitin gerçeğe ve hakkaniyete uygun olduğunu, müvekkilinin inşaat dekorasyon hasarı bedeli 69.100,00 TL, işyerinde bulunan, elektrikli ve elektronik eşyalar, mobilya, beyaz eşya, tefriş ve kırtasiye malzemeleri gibi işyerinde yanan malzemeler bedeli 9.697,50.- TL, araç hasar bedeli 66.800,00 TL, elektrik işleri hasarı 7.000,00 TL, iş durmasına bağlı hasar bedeli 25.000,00 TL, makine, demirbaş ve yedek parça hasar bedeli 174.798,00 TL, tespit dosyasında yapılan masraf 1.427,00 TL olmak üzere maddi zararı bulunduğunu, davalı tarafından ödenen 150.000,00TL düşüldükten sonra kalan toplam 203.902,50.-TL maddi tazminat ile borçlarını ödeyemediği ve alacaklarını alamadığınından iş durması klozunda belirtilen sigorta bedeli miktarı olan 10.000,00 TL manevi tazminatın yangının meydan geldiği 19.02.2014 tarihinden itibaren işleyecek ticari faiziyle birlikte davalı şirketten tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
CEVAP: Davalı vekili cevabında; Dava konusu olayda davacıya ait oto servis istasyonunun, müvekkili şirket tarafından 3402.03436479.0000 sayılı ticari sınai işletme sigorta poliçesi ise sigortalandığını, hasar ihbarı üzerine 2014/61001033 sayılı hasar dosyasının açılarak zarar tespiti için eksper görevlendirildiğini, alınan ekspertiz raporu ile sovtaj tenzili ile sigortalının hasarının 150.000,00.- TL olarak tespit edildiğini ve sigortalıya ödendiğini, davacının İstanbul 18. Sulh Hukuk Mahkemesinin 2014/26 D. İş sayılı dosyasından yaptırmış olduğu hasar tespit raporuna istinaden bakiye tazminat alacağına istinaden iş bu davayı açtığını, oysaki bu raporun taraflarınca kabulünün mümkün olmadığını, alınan raporda tüm kalemlerin detaylı inceleme ve piyasa araştırması yapılmadan en yüksek tutarlar üzerinden hesaplandığını, aynı konu ile ilgili müvekkil şirket tarafından da İstanbul 6. Sulh Hukuk Mahkemesinin 2014/23 D. İş sayılı dosyasından tespit yaptırıldığını, sigortanın zenginleşme aracı olmadığını, sigortalının gerçek zararının müvekkili şirket tarafından tanzim edildiğini, poliçede manevi tazminat talepleri için sigortalıya verilmiş bir teminatın bulunmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI Mahkemece, hükme esas alınan bilirkişi raporu doğrultusunda; davacının talep edebileceği zarar tutarının; dekorasyon inşaat hasarı için 69.100,00 TL, elektrik işleri için 3.600,00 TL, 3. kişilere ait zarar gören araçlar için 66.880,00 TL, makine ve demirbaş, yedek parça, aksesuar ve emtia, araç parçaları için 90.873,00 TL, iş durmasına bağlı gelir kaybı 25.000,00 TL, tespit masrafları yönünden talebinin kabul edilmesi halinde talep edebileceği tutarın 1.427,00 TL olduğu, davalı … şirketince ödenen 150.000,00 TL’nin tenzili ile davacının bakiye alacak tutarı olarak kabul edilen 256.880.00TL -150 000.00 TL= 106.880 00 TL olarak kabul edilmiş olup maddi tazminat yönünden davanın kısmen kabulü ile kabul edilen miktar bakımından dava tarihinden itibaren ticari faizi ile birlikte davadan tahsiline, malvarlığından kaynaklı zararlarda kural olarak manevi tazminat istenemeyeceği, davacının da bu durumun aksini ispatlar delil ileri süremediğinden manevi tazminat talebinin reddine karar verilmiştir.
İSTİNAF SEBEPLERİ Davacı vekili yasal süresi içinde sunmuş olduğu istinaf dilekçesinde; elektrik hasar zarar bedeli yönünden, bilirkişi kök raporundaki tespitinde direnmiş ise de kendileri açısından bu bedel çok önemli bir bedel olmadığını fakat tamirdeki araçlar, yedek parça ve emtialar, ofis malzemeleri, mobilya, beyaz eşya, tefriş, kırtasiye malzemeleri, elektrikli ve elektronik eşyalar aksesuarlar, muhtelif malzemeler, boyahane malzemeleri, takim teçhizat ve aletlerin hasar bedeli tespitlerini kabul etmelerinin mümkün olmadığını, bu kalemler yönünden toplam 184.495,50 TL hasarı bulunmalarına rağmen bilirkişilerce 90.873,00 TL hesaplandığını, arada çok büyük fark bulunduğunu, bilirkişilerce gerçek zarar bedeli hesaplanmadığını, ancak taleplerindeki zararın gerçek olduğunu, ayrıca bilirkişinin İnternet’ten aldığı rayiç fiyatların kabul etmediklerini, müvekkilin iş yerindeki malzemeler markalı ve kaliteli malzemeler olduğu, bilirkişi raporuna yönelik itirazların dikkate alınmadan bilirkişi raporu hükmü esas alınması hatalı olduğunu, ayrıca faiz başlangıç tarihi olarak dava tarihinin tespit edilmesi yanlış olduğunu, Yangın Sigortası Genel Şartları B.8 maddesine göre sigortacı kesinleşmiş olan tazminat miktarını en geç 1 ay içinde sigortalıya ödemek zorunda olduğundan ekspertiz rapor tarihinden 1 ay geçmesiyle sigortacının borcu ödemekle yükümlü olduğundan faizin bu tarihten itibaren işletilmesi gerektiğini bildirerek mahkeme kararının kaldırılmasını ve talepleri doğrultusunda karar verilmesini talep etmiştir.
DELİLLERİN DEĞERLENDİRMESİ VE GEREKÇE Dava, “Ticari/Sınai İşletme Poliçesi“ kapsamında davacı iş yerinde meydana gelen yangın nedeniyle hasar bedelinin tazmini istemine ilişkindir.Dosya kapsamından, davacı ile davalı … arasında, başlangıç tarihi 02/12/2013, bitiş tarihi 02/12/2014 olan, “Ticari/Sınai İşletme Poliçesi“ düzenlendiği, davacı sigortalı iş yerinde, 19/02/2014 tarihinde yangın meydana geldiği, yangın sebebiyle davacı zarara uğradığı, uğranılan zararın tazmini, davalı … şirketinden talep edildiği, hasar ihbarı üzerine alınan ekspertiz raporu ile sovtaj tenzili ile sigortalının hasarı 150.000,00 TL olarak tespit edildiği, davalı … tarafından davacı sigortalıya 24/03/2014 tarihinde 80.000,00 TL, 15/05/2014 tarihinde 40.000,00 TL, 12/06/2014 tarihinde 30.000,00 TL olmak üzere toplam 150.000,00 TL ödeme yapıldığı görülmüştür.Taraflar arasında, sigorta poliçesi ve poliçenin içeriği ile ekleri konusunda herhangi bir uyuşmazlık yoktur. Uyuşmazlık, davacı sigortalı işyerinde meydana gelen hasarın miktarı ve faizin başlangıç tarihi noktasında toplanmaktadır.Hükme esas alınan bilirkişi raporunda; araç hasarı: 66.880,00 TL, elektrik işleri zararı : 3.600,00 TL, dekorasyon inşaat hasarı: 69.100,00 TL, iş durması zararı: 25.000,00 TL, hukuki koruma masrafı: 1.427,00 TL, makine ve demirbaş, yedek parça, aksesuar ve emtia, araç parçaları zararı : 90.873,00 TL olarak hesaplanmış, mahkemece davacıya ödenen 150.000,00 TL tazminat ödemesinin tenzili ile davacının bakiye alacak tutarının 256.880,00 – 150.000 = 106.880,00 TL olarak kabul edilmiştir. Davacı vekili, makine ve demirbaş, yedek parça, aksesuar ve emtia, araç parçaları zararı yönünden hesaplanan 90.873,00 TL zarar miktarı ve faiz kararı yönünden verilen kararı istinaf etmiştir. Davacı vekilinin diğer alacak kalemleri ve davalı vekilinin istinaf talebi olmaması nedeniyle istinaf incelemesi makine ve demirbaş, yedek parça, aksesuar ve emtia, araç parçaları zararı ile faizin başlangıç tarihi yönünden yapılmıştır.Davacının talebi doğrultusunda alınan 18. Sulh Hukuk Mahkemesi’nin 2014/26 D.İş sayılı dosyasından alınan bilirkişi raporunda, çıkan yangın sonucunda; elektrik ve elektronik demirbaşlar için 3.352,50 TL, mobilya, beyaz eşya v.b. demirbaşlar için 6.345,00 TL, araba ve yedek parçaları için 41.930,00 TL, muhtelif emtialar için 23.150,00 TL, boyahane malzemeleri ve ve aletleri için 48.728,00 TL, bakım ve teçhizatlar için 60.990,00 TL olmak üzere toplam hasar tutarı 184.495,00 TL olarak hesaplanmış, davacı bu miktarı talep etmiştir. Davalının talebi doğrultusunda alınan 6. Sulh Hukuk Mahkemesi’nin 2014/23 D.İş sayılı dosyasından alınan bilirkişi raporunda, keşif günü söz konusu emtiaların cins, miktar ve sayısal olarak tespiti mümkün olmadığından herhangi bir tespit yapılamamıştır. 18. Sulh Hukuk Mahkemesi’nin 2014/26 D.İş sayılı dosyasından alınan bilirkişi raporunda, davacı tarafından dosyaya sunulan zarar gören ve zayi olan makina, alet, edavat, elektrikli aletler, yedek parça gibi malzemeler ile demirbaş ve tefriş malzeme listesine göre hasar miktarı hesaplanmış olup hasarlı malzemelerin tek tek tespiti yapılmadığı görülmüştür. Nitekim ekspertiz raporunda, 18. Sulh Hukuk Mahkemesi’nin 2014/26 D.İş sayılı dosyasından alınan bilirkişi raporunda imzası bulunan Prof. Dr. … telefonla arandığı, rapor hakkında görüş alındığı, raporda hasarlı tespit edildiği beyan edilen demirbaşların gerçekten tespit edilip edilmediği, bedellerin tespiti için fiyat araştırması yapılıp yapılmadığı sorulduğunu, ancak hasarlı demirbaşların bire bir tespitinin yapılmadığı ve fiyat araştırmasına da ihtiyaç duyulmadığı öğrenildiği belirtilmiştir. Davacı vekili, 18. Sulh Hukuk Mahkemesi’nin 2014/26 D.İş sayılı dosyasından alınan bilirkişi raporu doğrultusunda makine ve demirbaş, yedek parça, aksesuar ve emtia ile ilgili olarak zararının 184.495,00 TL olduğunu iddia etmiş ise de D.iş dosyasından alınan raporda hasarlı demirbaşların bire bir tespiti ve fiyat araştırması yapılmadığı gibi mahkeme tespiti kapsamında hasara konu miktar bakımından fatura yada adet ve alış değerini gösteren herhangi bir belge ibraz edilmediğinden alınan rapor hüküm kurmaya elverişli değildir.Hükme esas alınan kök ve ek bilirkişi raporunda, makine ve demirbaş, yedek parça, aksesuar ve emtia ile ilgili olarak hasara konu miktar/adet fatura (adet ve alış değerini gösteren vesaik) bulunmadığı, davacı tarafından dosyaya sunulan tüm faturaların hasar tespiti aşamasında davalı sigortacı tarafından görevlendirilen eksper marifetiyle hazırlanan raporda tartışıldığı, eksper raporu dikkate alınarak makine ve demirbaş, yedek parça, aksesuar ve emtia ile araç parçaları için fiyat araştırması yapıldığı, davacının hasar tutarının 90.873,00 TL olarak hesaplandığı anlaşılmıştır. Ayrıca davacı işletme hesabı esasına göre defter tuttuğundan ve 2014 yılına ait ticari defterlerini dosyaya sunmadığından yangın tarihi itibariyle davacının mal mevcudunu tespit etmenin mümkün olmadığı, bununla birlikte davacının 2013 yılına ait işletme defterine göre yıl sonundaki mal mevcudunun 65.586,79 TL olduğu, davacının 2014 yılı ocak ayına ait sunduğu faturalar dikkate alındığında, davacının yangın tarihi itibariyle mal mevcudunun ( 65.586,79 artı 25.729,53) 91.316,32 TL olabileceği tespit ve değerlendirilmesi yapılmış olmakla hükme esas alınan rapor, denetime ve hüküm kurmaya elverişli olduğundan zarar hesabı yönünden mahkeme kararı yerinde görülmüştür. Diğer yandan Yangın Sigortası Genel Şartları’nın B.8-1 maddesi gereğince, sigorta teminatına dahil olan zarara ilişkin kesinleşen tazminat bedelinin, en geç bir ay içerisinde sigorta ettirene/sigortalıya ödenmesi zorunlu olup, bu sürenin sonunda ödeme yapılmaması halinde sigortacının temerrüdü nedeniyle davacı sigortalının faiz talep hakkı söz konusu olabilecektir. Davaya konu hasar 19/02/2014 tarihinde ihbar edilmiş, ihbarı üzerine 06/05/2014 tarihli hasar ekspertiz raporu alınmıştır. Bu durumda mahkemece hasar ekspertiz tarihi olan 06/05/2014 tarihine bir ay ilave edilerek 07/06/2014 tarihinden itibaren avans faizine hükmedilmesi gerekirken dava tarihi olan 18/07/2014 tarihinden itibaren ticari faiz işletilmesi hatalı olmuştur. Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden Hukuk Muhakemeleri Kanununun 353/1-b.2. maddesi uyarınca hükmün düzeltilmesi cihetine gidilerek ve usulü kazanılmış haklar gözetilerek yeniden esas hakkında hüküm tesis edilmiştir Yapılan açıklamalar ışığında davacı vekilinin istinaf başvurusunun tazminat hesabı yönünden reddine, faizin başlangıç tarihi yönünden kabulüne karar verilmiş aşağıda belirtildiği şekilde hüküm kurulmuştur.
H Ü K Ü M :Gerekçesi yukarıda izah edildiği üzere,Davacı vekilinin istinaf başvurusunun KISMEN KABUL, KISMEN REDDİ İLE, HMK’ nın 353/1-b-2 maddesi uyarınca Kocaeli 7. Asliye Ticaret Mahkemesi 2014/766 Esas, 2017/591 Karar ve 18/07/2017 tarihli ilamının KALDIRILMASINA ve YENİDEN HÜKÜM TESİSİNE 2- İstanbul 7. Asliye Ticaret Mahkemesinin, 2014/766 Esas 2017/591 Karar, 18/07/2017 tarihli kararının HMK 353.1.b.2 maddesi gereğince KALDIRILMASINA 2-a Davacının, davasının maddi tazminat talebine ilişkin kısmının KISMEN KABULÜ ve KISMEN REDDİ ile; 66.880,00 TL araç hasar bedeli, 3.600,00 TL elektrik işleri hasarı, 25.000,00 TL iş durmasına bağlı zarar, 1.427,00 TL tespit davası masrafları, 69.100,00 TL dekorasyon ve inşaat hasar bedeli, 90.873,00 TL makine, demirbaş ve yedek parça hasar bedeli olmak üzere toplam 256.880 TL bedelden davalının ödediği 150.000,00 TL’ nin mahsubu ile bakiye 106.880,00 TL’nin 07/06/2014 temerrüt tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine,2-b Davacının davasının manevi tazminat talebine ilişkin kısmının reddine,2-c Karar tarihinde yürürlükte bulunan Harçlar Tarifesi gereğince hesaplanan 7.300,00 TL nispi karar harcından peşin alınan 3.652,95 TL harcın mahsubu ile bakiye 3.648,02 TL harcın davalıdan tahsili ile hazineye gelir kaydına, 2-d Davacı tarafından yatırılan toplam 3.681,95 TL ( 25,20 TL BVH, 3,80 TL VH, 3.652,95 TL Peşin Harç olmak üzere ) harcın davalıdan alınarak davacıya verilmesine, 2-e Davacının yaptığı, bilirkişi ücreti 4.447,00 TL, tebligat gideri 331,00 TL olmak üzere toplam 4.778,00 TL yargılama giderinin red ve kabul oranına göre kabul edilen miktar üzerinden hesaplanan 2.504,49 TL’ sinin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, kalan kısmın davacı üzerinde bırakılmasına, 2-f Davalının yaptığı 20,00 TL yargılama giderinin red ve kabul oranına göre red edilen miktar üzerinden hesaplanan 9,52 TL’ sinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine.2-g Davacı kendisini vekille temsil ettirdiğinden karar tarihi asgari avukatlık ücret tarifesi hükümleri gereğince kabul edilen maddi tazminat yönünden hesaplanan 11.300,40TL ücreti vekaletin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, 2-h Davalı kendisini vekille temsil ettirdiğinden karar tarihi asgari avukatlık ücret tarifesi hükümleri gereğince reddedilen maddi tazminat yönünden hesaplanan 10.511,80 TL ücreti vekaletin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, 2-ı Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret tarifesi hükümleri gereğince reddedilen manevi tazminat istemi yönünden hesaplanan 1.980,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine 2-i Karar kesinleştiğinde kararın tebliğ gideri karşılandıktan sonra kullanılmayan gider avansının HMK 333.maddesi gereğince taraflara iadesine, İstinaf Giderleri Yönünden; 3-Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 492 sayılı Harçlar Kanununa bağlı tarife gereğince alınması gereken 68,20 TL başvuru harcı ile istinaf kanun yolu başvuru harcı 121,30 TL olmak üzere toplam 189,50 TL harçtan davacının peşin olarak yatırdığı 117,10 TL harcın mahsubu ile bakiye 72,40 TL harcın davacıdan tahsili ile hazineye İRAT KAYDINA,4- Davacı tarafından yapılan 72,30 TL davetiye posta gideri ile 189,50 TL istinaf harcı olmak üzere 261,80 TL yargılama giderinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine 5- İstinaf yargılaması duruşmasız yapıldığından vekalet ücreti hakkında karar verilmesine yer olmadığına,Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu 353 / 1-b/1 bendi ile aynı kanunun 361.1 maddesi uyarınca kararın tebliğinden itibaren iki hafta süre içerisinde Temyiz Kanun Yolu açık olmak üzere oybirliği ile karar verildi.12/12/2019