Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
17. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2017/2247 Esas
KARAR NO : 2019/484
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :İstanbul 12. Asliye Ticaret Mahkemesi
ESAS NO : 2014/932 Esas
KARAR NO : 2016/697
KARAR TARİHİ: 05/12/2016
DAVANIN KONUSU: Sıra Cetveline İtiraz (İcra Yoluyla Takipten Kaynaklanan)
KARAR TARİHİ: 14/03/2019
6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353. Maddesi uyarınca dosya incelendi,
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: DAVA: Davacı vekili dava dilekçesinde özetle, müvekkilinin davalı müflisten alacaklı olduğuna dair Münih 1. Asliye hukuk mahkemesi tarafından verilen 27O20233-08 Sayılı yabancı mahkeme kararının İst. 37. ATM nin 2012/111 esas sayılı dosyası ile tenfiz edildiğini, söz konusu kararın Yargıtay’dan onanarak kesinleştiğini, ilgili mahkemenin kararı ile de belirlendiği üzere, davalı müflis şirketten iflas tarihi 12/06/2013 tarihi itibariyle asıl alacak ve faizi ile birlikte 5.943.863,85 TL alacağının bulunduğunu, bu miktar alacakları için İst. …. İflas Müdürlüğünün ….esas sayılı dosyasına başvurduklarını, ancak talebin herhangi bir gerekçe belirtilmeden reddedildiğini belirterek alacaklarının masaya kaydına karar verilmesi talep edilmiştir.
SAVUNMA Dosyaya savunma dilekçesi sunulmamıştır.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI: İlk derece mahkemesince, kesinleşmiş ve tenfizi yapılmış yabancı mahkeme kararı ve yapılan hesaplanma gereğince davanın kısmen kabulü ile, 5.520.421,02 TL’nin davalı iflas masasına kayıt ve kabulüne, fazla talebin reddine karar verilmiştir.,
İSTİNAF SEBEPLERİ: Davacı vekili 17.04.2017 tarihli istinafa cevap dilekçesinde; katılma yoluyla yaptığı istinaf başvurusunda özetle, mahkemece faizin kendi aleyhlerine olacak şekilde hesaplandığı, bu nedenle düzeltilmesi gerektiğini belirterek davalı tarafın istinaf başvurusunun reddine karar verilmesini talep etmiştir.Davalı vekilinin yasal süresi içinde sunduğu 23.03.2017 tarihli istinaf dilekçesinde özetle;1-Davacı bankanın, müflis şirketin iflas tarihi olan 12.06.2013 itibarıyla asıl alacak ve faizi ile birlikte toplam 5.943.863,85.TL.lık masaya kaydı gereken alacağı bulunduğunu beyan ettiği yerel mahkeme tarafından davanın kısmen kabulü ile 5.520.421,02 TL.nin iflas masasına kayıt ve kabulüne karar verildiği,2-Esas Mahkemesi tarafından davacı taleplerinin gerçeğe aykırı ve fahiş olduğu belirlenmekle birlikte, davada kısmen kabul edilen miktarın da kabul edilemeyeceği, zira tespit edilen rakamın davalı müflis şirket ticari defter ve kayıtlarında karşılığının olmadığı,3-Mahkeme tarafından hatalı ve hukuka aykırı olarak davalı müflis şirket aleyhine verilen kararın bu şekilde kesinleşmesi halinde, iflas masasına alacak kaydı yaptıran diğer gerçek ve tüzel kişi alacaklıların hak ve menfaatlerinin olumsuz yönde etkileneceği, bu nedenlerle hatalı inceleme sonucu verilen Yerel Mahkeme kararının kaldırılması gerektiği hususları istinaf sebebi olarak ileri sürülmüştür.
DELİLLER VE DEĞERLENDİRME: Dava, İİK 235 maddesi gereğince açılan iflas sıra cetveline kayıt kabul davasıdır.Davacı taraf, davalı müflisten alacaklı olduğuna dair Münih 1. Asliye Hukuk Mahkemesi tarafından verilen 27O20233-08 Sayılı yabancı mahkeme kararının İst. 37. ATM nin 2012/111 esas sayılı dosyası ile tenfiz edildiği, söz konusu kararın Yargıtay’dan onanarak kesinleştiği ve ilgili mahkemenin kararı ile de belirlenen iflas tarihi 12/06/2013 tarihi itibariyle asıl alacak ve faizi ile birlikte 5.943.863,85 TL alacağının sıra cetveline kaydı için iflas masasına başvurduğu anlaşılmıştır. Davacının başvurusu iflas masası tarafından reddedildiğinden davacı tarafından süresinde işbu dava açılşmıştır.İst. 37. ATM nin 12/07/2012 tarihli 2012/111 esas 2012/186 karar sayılı kararı ile, davacının alacağına konu olan Münih 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 10/01/2011 tarih ve 750.000,00 euro alacağının faizi ile ödenmesine dair kesinleşmiş kararı, 18/07/2011 tarihli ve bakiye 750.000 EURO alacağının faizi ile ödenmesine dair gıyabında verilen 08/11/2011 tarihinde kesinleşen kararı, 16/02/2011 tarihli 23.040,92 EURO yargılama masraflarının ödenmesine dair kesinleşmiş kararı, 04/01/2012 tarihli 5.373,09 EURO yargıla- ma masraflarının ödenmesine dair kesinleşmiş karalarının tanınmasına ve tenfizine karar verildiği, söz konusu kararın Yargıtayca onanarak kesinleştiği görülmüştür.Mahkemece ilamlar ve tenfiz çerçevesinde davacının kayıt kabule esas alacağının belirlenmesi için bilirkişi incelemesi yaptırılmış , 24.08.2016 tarihli bilirkişi raporuna göre, iflas tarihi olan 12/06/2013 tarihi itibariyle, davacının 3.817,061,15 TL asıl alacak 1.695,193,24 TL temerrüt faizi olmak üzere 5.512,254,39 TL alacaklı olduğu belirlenmiş, fakat inceleme tarihindeki kur üzerinden hesaplama yapıldığının anlaşılması üzerine, mahkemece resen iflas tarihi olan 12/06/2013 tarihindeki TCMB Euro efektif satış değeri olan 2.5011 TL üzerinden yapılan hesaplama sonucun alacağının toplam 2.207.197,242×2.5011=5.520,421,02 TL olarak belirlenip bu doğrultuda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Her ne kadar davalı vekilince yapılan hesaplamanın fahiş ve gerçeği yansıtmadığı istinaf sebebi olarak ileri sürülmüşse de, yukarıda bahsi geçen yabancı mahkeme kararları, bu kararların tenfizine ilişkin Yargıtay onamasından geçerek kesinleşmiş Türk mahkemesi kararı ve mahkemece yapılan hesaplamanın somut olaya uygun olması karşısında, ilk derece mahkemesi kararının esas ve usul yönünden hukuka uygun olduğu anlaşıldığından, tarafların istinaf başvurularının HMK’nın 353.1.b.1 Maddesi gereğince esastan reddine dair aşağıdaki hüküm kurulmuştur.
H Ü K Ü M: Gerekçesi yukarıda izah edildiği üzere;1-Dosya kapsamı ve delil durumuna göre İlk Derece Mahkemesi kararı usul ve yasaya uygun olduğundan HMK’ nın 353/1.b.1 Maddesi gereğince tarafların istinaf başvurusunun esastan REDDİNE,2-Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 492 sayılı Harçlar Kanununa bağlı tarife gereğince alınması gereken 68,20 TL başvuru harcı + 121,30 TL istinaf kanun yolu başvuru harcı ile toplam 189,50 TL harcın, Davacı tarafından peşin yatırılan 185,70 TL harçtan mahsubu ile bakiye 3,80 TL harcın davalı taraftan tahsili ile HAZİNEYE İRAT KAYDINA,3-Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 492 sayılı Harçlar Kanununa bağlı tarife gereğince alınması gereken 68,20 TL başvuru harcının, peşin olarak yatırılan 31,40 TL harçtan mahsubuna, bakiye 36,80 TL harç ile, yine istinaf kanun yolu başvuru harcı olarak alınması gereken 121,30 TL harçtan peşin olarak yatırılan 85,70 TL harcın mahsubu ile bakiye 35,60 TL olmak üzere toplam 72,40 TL harcın davacıdan tahsili ile HAZİNEYE İRAT KAYDINA,4-Taraflarca yapılan istinaf yargılama giderlerinin kendi üzerlerinde bırakılmasına,5-İstinaf incelemesi sırasında duruşma yapılmadığından istinaf vekalet ücreti taktirine yer olmadığına,Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu 353 / 1-b/1 bendi ile, İİK 164/2 maddeleri gereğince gerekçeli kararın tebliğden itibaren 10 günlük süre içinde temyizi kabil olmak oybirliği ile karar verildi.14/03/2019