Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesi 2020/1410 E. 2022/1199 K. 30.06.2022 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
16. HUKUK DAİRESİ
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
DOSYA NO: 2020/1410 Esas
KARAR NO: 2022/1199
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 2.FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ: 31/12/2019
NUMARASI: 2017/546 2019/573
DAVANIN KONUSU: Tecavüzün refi, Tazminat
KARAR TARİHİ: 30/06/2022
İstinaf incelemesi için dairemize gönderilen dosyanın ilk incelemesi tamamlanmış olmakla, HMK 353. Maddesi gereğince dosya içeriğine göre duruşma yapılmasına gerek görülmeden dosya üzerinde yapılan inceleme sonucu;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
DAVA: Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davalı şirketin … TV’de yayınlanan “…” adlı dizi filmin yapımcısı olduğunu, dizinin ikinci yönetmenliğini müvekkilinin üstlendiğini, müvekkilinin bölüm başı ücretinin net 10.000 TL olduğu, 52.bölümden sonraki ücretinin 12.500 TL’ye çıkarıldığını, davalı yapım şirketinin dizinin son 10 bölümü için müvekkiline herhangi bir telif ücreti ödemediğini, bu sebeplerle davalının mali ve manevi haklarına tecavüz devam ettiğinden 5846 sayılı Kanun’un 66. Ve 67. Maddelerine göre Tecavüzün Refine ve tüm yurt içi ve yurt dışı her türlü medya platformlannda yayımlanmasının tedbiren derhal durdurulmasına, şimdilik 122.500 TL olmak üzere 5846 sayılı Kanunun 68 maddesi uyarınca üç katı tutarda hesap edilecek Telif ücreti alacağına, Borçlar Kanunun’un genel hükümleri dairesinde 5.000 TL manevi tazminatın, 5846 sayılı kanunun 70 maddesinin 3. Fırkası uyarınca davalının, müvekkilin telif haklannın ihlalinden temin ettiği kardan müvekkile düşecek payın hesap ettirilerek belirtilmesinin ardından arttırılmak üzere asgari 1.000 TL maddi tazminata hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
CEVAP:Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; taraflar arasında sözleşmesel bir ilişki bulunduğunu davacının son 10. bölüm çekimlerini müvekkiline teslim edip dizinin Tv’de yayınlanmasıyla mali hakların müvekkiline devredildiğini bu nedenle mali hakların ihlaline ilişkin bir durumun söz konusu olmadığını, bu nedenle davacının tecavüz ve buna bağlı taleplerinin yerinde olmadığını, davacıya herhangi bir borcunun bulunmadığını, manevi tazminat talebinin haksız ve dayanaksız olduğunu belirtmiş davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİNİN KARARI: “….Tüm dosya sunulan bilirkişi raporu ve izahı yapılan mevzuat kapsamında değerlendirildiğinde; davaya konu “…” isimli dizi filmin FSEK m.5 anlamında sinema eseri olduğu, davacının bahse konu eserin yardımcı yönetmeni davalının ise yapımcısı olduğu, taraflar arasında dizi filminin eser niteliği ve tarafların eser üzerindeki hak sahipliği noktasında uyuşmazlık bulunmadığı, uyuşmazlığın yönetmenlik ücret alacağından kaynaklandığı, davalının delil vasfına haiz ticari kayıtlara göre davacının bölüm başı ücretinin 12.500,00 TL olduğu ve dava tarihi itibarı ile davacının davalıdan 122.500,00 TL alacaklı olduğu, taraflar arasındaki sözleşme ilişkisinin bulunduğu, dizinin sözleşme gereği çekimi yapılarak teslim edildiği dikkate alındığında uyuşmazlıkta FSEK 68 in uygulanma imkanı bulunmadığı, davacının ref talebinin yerinde olmadığı, davacının FSEK 70 e dayalı talepleri yönünden ispata yarar delilin sunulmadığı gibi TBK haksız fiile ilişkin hükümleri kapsamındaki manevi tazminatın da şartlarının oluşmadığı anlaşılmakla davacının yönetmenlik ücret alacağına ilişkin talebi yönünden davanın kısmen kabulüne karar vermek gerekmiş ref talebi, FSEK 70 e dayalı maddi tazminat ve TBK kapsamındaki manevi tazminat taleplerinin reddine…” dair karar verilmiştir.
İSTİNAF İSTEMİ: Davacı vekili istinaf dilekçesinde özetle; Telif ücret alacağı yönünden avans faizine hükmedilmesi gerekirken yasal faize hükmedilmesinin hatalı olduğunu, uyuşmazlığın ticari iş niteliğinde olduğunu, Fikri mülkiyet hukukuna dair mevzuattan kaynaklanan hukuk davalarının TTK 4/1-d md gereğince ticari dava niteliğinde olduğunu, Yargılama giderlerinin HMK 326 maddesine uygun şekilde paylaştırılması gerekirken %50 oranında paylaştırılmasının yerinde olmadığını, HMK 110 md gereğince tek dilekçe ile talepte bulunulmuş ise de telif ücret alacağının tamamen kabul edildiğini, bilirkişi incelemesinin bu talep için yapıldığını, yargılama giderlerinin büyük kısmının bilirkişi ücretinden oluştuğunu belirterek kararın kaldırılmasını, avans faizi ve yargılama giderleri yönünden talep gibi karar verilmesini talep etmiştir. Davalı vekil istinafa cevabında; taraflar arasında ticari bir ilişki bulunmadığını, davacının ikinci yönetmen olarak mali ve manevi hakalrı kullanma yetkisini müvekkili şirkete devrettiğini, müvekkilinin tüm harçtan sorumlu tutulmuş olması, maddi tazminat, ref ve manevi tazminat talepleri reddedilmiş olmasına rağmen yargılama giderlerinin hukuka aykırı paylaştırıldığından söz edilemeyeceğini, davacının istinaf isteminin reddine karar verilmesini talep etmiştir.
İNCELEME VE GEREKÇE Dava, eser sahipliğine dayalı mali ve manevi haklara tecavüz edildiği iddiası ile tecavüzün refi, telif ücret alacağı, FSEK 70/3.maddesi gereğince tazminat ve genel hükümlere göre manevi tazminat hükmedilmesi istemlerine ilişkindir. İlk derece mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Bu karara karşı davacı vekili, yasal süresi içinde istinaf kanun yoluna başvurmuştur. İstinaf incelemesi, HMK’nın 355. maddesi gereğince, ileri sürülen istinaf başvuru nedenleri ve kamu düzeni yönüyle sınırlı olarak yapılmıştır. Davacı vekilinin istinaf istemi; faiz ve ve yargılama giderlerine ilişkindir. Somut uyuşmazlıkta; davanın TTK m. 4/1-d hükmü uyarınca ticari dava olduğu, davacının dava dilekçesinde avans faiz talebinde bulunduğu gözetilip avans faize hükmedilmesi gerekirken yasal faize hükmedilmiş olması doğru olmamış davacı vekilinin bu yöndeki istinaf isteminin kabulü gerekmiştir. Davacı vekilinin yargılama giderleri yönünden istinaf istemine gelince; harçlandırılan dava değerinin 128.500TL olduğu, mahkemenin 122.500TL’lik kısmı kabul ettiği, kabul oranının; %95,33 olduğu dikkate alınarak yargılama giderlerinin buna göre paylaştırılması gerekirken %50 oranda paylaştırılması yerinde görülmemiş, davacı vekilinin bu yöndeki istinaf isteminin de kabulü gerekmiştir. Açıklanan nedenle davacı vekilinin istinaf isteminin kabulüne, ilk derece mahkemesinin kararının kaldırılmasına, kazanılmış haklar korunarak HMK 353/1-b-2 maddesi gereğince Dairemizce yeniden hüküm kurulmasına karar vermek gerekmiştir.
HÜKÜM: Gerekçesi ayrıntılı kararda açıklandığı üzere; 1-Davacı vekilinin istinaf başvurusunun KABULÜNE, 2- 6100 sayılı HMK.’nın 353/1-b-2 maddesi gereğince İstanbul 2.Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi 30.12.2019 gün ve 2017/546 Esas, 2019/573 Karar sayılı kararının KALDIRILMASINA, Dairemizce yeniden hüküm kurulmasına, 3-Davanın KISMEN KABULÜ ile; 122.500,00 TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, -Ref talebinin ve Fsek 70’e dayalı maddi tazminat talebi ile manevi tazminat taleplerinin REDDİNE, -Karar tarihinde yürürlükte bulunan Harçlar Tarifesi uyarınca hesap olunan 8.367,97 TL karar harcından peşin yatırılan 2.194,46 TL’nin mahsubu ile kalan 6.173,51 TL bakiye karar harcının davalıdan tahsili ile hazineye irat kaydına, -Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca kabul edilen maddi tazminat talebine ilişkin hesap olunan 15.587,50 TL vekalet ücretinin davalıdan alınarak kendisini vekille temsil ettiren davacıya ödenmesine, -Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca reddolunan ref talebine ilişkin hesap olunan 3.931,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak kendisini vekille temsil ettiren davalıya ödenmesine, -Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi 13/2 uyarınca reddolunan maddi tazminat talebine ilişkin hesap olunan 1.000,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak kendisini vekille temsil ettiren davalıya ödenmesine, -Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca reddolunan manevi tazminat talebine ilişkin hesap olunan 3.931,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak kendisini vekille temsil ettiren davalıya ödenmesine, -Davacı tarafından yapılan 2.596,95 TL bilirkişi, posta giderinden kabul oranına göre (%95,33) hesaplanan 2.475,67TL ile 2.230,46 TL harç (peşin+başvuru+vekalet) olmak üzere toplam 4.706,13TL yargılama giderinin davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, fazlaya ilişkin kısmın davacı üzerinde bırakılmasına, -Davalı tarafından yapılan yargılama giderleri bulunmadığından bu hususta karar verilmesine yer olmadığına 5-İstinaf aşamasında yapılan yargılama giderleri ve harca ilişkin;-İstinaf talebi kabul edildiğinden davacı tarafça yatırılan 54,40TListinaf harcının karar kesinleştiğinde ve talep halinde davacıya iadesine,-İstinaf yargılaması için davacı tarafından yapılan 148,60 TL istinaf yoluna başvurma harcı, 11,00 TL tebligat gideri olmak üzere toplam 159,60 TL’nin davalıdan alınıp davacıya verilmesine,-İstinaf incelemesi duruşmasız yapıldığından vekalet ücreti tayinine yer olmadığına, 6-Artan gider avanslarının karar kesinleştiğinde ve talep halinde taraflara iadesine, Dair, dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda iş bu kararın tebliğinden itibaren 2 hafta içinde Yargıtay’da temyiz yolu açık olmak üzere 30/06/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.