Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesi 2020/1125 E. 2020/2012 K. 25.11.2020 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
16. HUKUK DAİRESİ
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
DOSYA NO: 2020/1125 Esas
KARAR NO : 2020/2012 Karar
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL ANADOLU 4. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 28/09/2016
NUMARASI : 2014/1421 E., 2016/729 K.
DAVANIN KONUSU: Alacak (Çatmadan Kaynaklanan)
KARAR TARİHİ: 25/11/2020
İstinaf incelemesi için dairemize gönderilen dosyanın ilk incelemesi tamamlanmış olmakla, HMK 356. Maddesi gereğince dosya içeriğine göre duruşma açılarak yapılan inceleme sonucu;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Davacı vekili, “müvekkilinin Diyarbakır ilinde olan doğal gaz satış dağıtımı için davalıdan 76.050 adet … markalı G4 doğal gaz sayacı aldığını, sayaçların montaj ve kullanım kılavuzunda bu sayaçların TSE 5910 EN 1359 standardına uygun olduğunun yazılı olduğunu, ancak bu sayaçların mıknatıs yardımıyla durdurulabildiği ve kaçak gaz kullanımına yol açtığının anlaşıldığını, TSE standartlarına aykırı olduklarının belirlendiğini, 06.03.2014 tarihinde davalıya noterden ayıp ihbarında bulunulduğunu, Diyarbakır Sulh Hukuk Mahkemesi aracılığıyla yaptırdıkları tespit sonucunda bu cihazların ayıplı olduğunu, manyetik parazitlerden etkilendiği, manyetik parazitlerden etkilenmemenin bir TSE standardı olduğunu, ayıplı ifa nedeniyle ya ayıplı sayaçların değiştirilmesini ya da bedellerinin ödenmesini istediklerini ancak davalının bunlardan hiçbirini kabul etmemesi nedeniyle bu davayı açtıklarını, TBK 229 vd. gereği sözleşmeden döndüklerini ve TBK 227/1 madde gereği ödedikleri satış bedelinin faiziyle birlikte tahsilini istediklerini” iddia ile ayıplı olan 76.050 adet G4 doğal gaz sayacının davalıya iadesini, sayaç bedeli olan 4.164.775,93 TL’nin ödeme tarihinden itibaren ticari avans faiziyle birlikte davalıdan tahsiline, kaçak doğal gaz kullanımına sebebiyet verdiği için 50.000TL’nin zararın meydana gelme tarihinden itibaren ticari avans faiziyle birlikte tahsilini, her sayaç için sökme takma bedeli ve masraflar için de 760.500 TL’nin avans faiziyle birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.Davalı cevabında, “müvekkilinin 64 yıldır sektörde faaliyet gösterdiğini, 2008 yılından beri davacıya TSE belgeli doğal gaz sayacı sattıklarını, ayıp iddiasının abesle iştigal olduğunu, davalıya sattıkları sayaçların TSE standartlarına uygun olduğunu, sayaçlara kötüniyetli müdahalelerin ise davacının sorumluluğunda olduğunu, 2008 yılından 2014 yılına kadar bu sayaçlar için hiç sorun yaşanmamasına rağmen 2014 yılında böyle bir sorun iddia edilmesinin kötüniyetli talep olduğunu, mekanik sayaçların elektromanyetik parazitlerden etkilenmediğini, elektronik göstergeli sayaçların ise bunlardan etkilenebildiğini, ancak bu yöndeki TSE standart açıklamasının bir not olarak eklendiğini, elektromanyetik parazitlerden etkilenmemenin bir TSE standardı olmadığını, davacının bu durumu bir standart gibi gösterip haksız kazanç elde etmeye çalıştığını, yokluklarında alınan tespit raporu ile … yapımı bu sayaçlarda herhangi bir kusur bulunmadığı, bunların standartlara uygun üretildiği görüşünün açıklandığını, kusurlu ölçüm cihazlarının muayene mükellefiyetinin dağıtım şirketine ait olduğunu, ayar, bakım ve periyodik muayenelerin davalı tarafından yaptırılması gerektiğini, TBK 231/1 maddesi gereği ayıp olsa bile ayıba dayalı davanın 2 yıl geçmesiyle zaman aşımına uğradığını, davacının iddialarını doğru olduğu varsayılsa bile TBK 230/1 maddesi gereği tüm malların bedelinin istenemeyeceğini, sayaçların her türlü ayıptan ari olarak satılıp teslim edildiğini, davacının iddia ettiği miktarda mekanik sayaç satılmadığını, 8.750 adet sayacın ciro primi olarak bedelsiz verildiğini, dava dilekçesindeki rakamların afaki ve fahiş olduğunu, Botaş’tan alınan gaz miktarı ile müşteriye verilen gaz miktarının tam olarak aynı olmayabileceğini, EPDK’nın her zaman bir fire payı hesap ettiğini, dolayısıyla davacının aldığı ve sattığı gaz arasındaki fark nedeniyle de tazminat talep edemeyeceğini, davanın haksız ve yersiz olduğunu” savunarak reddini istemiştir.Mahkeme bilirkişi heyetinden rapor ve ek rapor aldıktan sonra 28.09.2016’da kanıtlanamayan davanın reddine karar vermiştir. Bu red kararına karşı davacı vekili 16.11.2016 harç tarihli istinaf dilekçesinde önceki iddialarını tekrarla, “sayaçların montaj ve kullanma kılavuzunda TSE 5910 EN 1359 standardına uygun olduğunun belirtildiğini, TSE’nin 6 Mart 2008 tarihli değişiklikle birlikte bu standart göre mekanik sayaçların, elektromanyetik parazitlerden etkilenmediği ve bu sebeple her türlü elektromanyetik ortam için uygun olduğunun yazılı olduğunun yazılı olduğunu, dava konusu 2014 üretimi sayaçların ise standarda uygun olmayıp ayıplı olduklarını, mahkemenin kararını dayandırdığı bilirkişi raporunun hükme esas alınamayacağını, raporun denetime elverişsiz olduğunu ve bilirkişilerin uzmanlık alanlarının yetersiz olduğunu, delil tespiti raporu ile mahkemece alınan rapor arasında çelişki olduğunu ve bu çelişki giderilmeden karar verildiğini, davalı dışındaki tüm sayaç üreticilerinin 2008 yılından sonra sayaçların mıknatıstan etkilenmediğine dair test sertifikası aldığını ancak davanın bu sertifikayı almadığını, yerel mahkemenin ayıbı görmediğini ve TBK’nın uygulanmadığını, TBK 219. maddeye göre satıcı ayıbı bilmese bile sorumlu olduğunu, mahkeme kararının gerekçesiz olduğunu, bilirkişi raporunun olduğu gibi gerekçe yapıldığın, TBK 227/2 ve TBK 112. maddeye dayalı tazminat talepleri değerlendirilmeden davanın erkenden bitirildiğini” iddia ile kararın kaldırılmasını yeniden bilirkişi incelemesi yaptırılarak davanın kabulünü talep etmiştir.Davalı vekili katılma yoluyla istinaf ve istinafa cevap dilekçesinde, “davacının birden fazla talebi olmasına rağmen mahkemenin tek bir talep varmış gibi vekalet ücreti hesapladığını, oysa 4.164.775 TL’lik talep ve 760.500 TL’lik talep için ayrı ayrı vekalet ücreti hesaplanması gerektiğini, kararın vekalet ücreti yönünden hatalı olduğunu, davacının istinaf başvurusunun yersiz olduğunu, bilirkişi raporunu hazırlayan bilirkişilerin hepsinin akademisyen olduğunu ve heyetin Yüksek Makine Mühendisi, Yüksek Elektronik Mühendisi ve Fizikçiden oluştuğunu, Diyarbakır Sulh Hukuk Mahkemesince alınan raporun bilimsel yeterliliği olmayan bir makine mühendisi tarafından hazırlandığını ve mahkemece alınan rapor ile kıyas dahi kabul etmediği, bilirkişinin standart bilgisi olmadığını, mevzuatı incelemediğini, TSE testleri hakkında araştırma yapma gereği bile duymadığını, uluslararası standartlar konusunda hiç fikri olmadığını, manyetik etki ile elektromanyetik etki arasındaki farkı dahi bilmediğini, dolayısıyla çelişkinin giderilmesi talebinin de yerinde olmadığını” savunarak vekalet ücreti yönünden kararın bozulmasını, diğer yönlerden onanmasını talep ve dava etmiştir.Davacı vekili davalının katılma yoluyla istinaf dilekçesine cevap vermemiş ancak 27.02.2017 tarihli UYAP beyan dilekçesiyle “raporu hazırlayan bilirkişilerden Yrd. Doç. Dr. … 01.09.2016 tarihli KHK ile FETÖ/PDY örgüt ilişkisinden dolayı ihraç edildiğini, bu nedenle raporun yok hükmünde olduğunu, sayaçların ayıplı olduğunu ve kaçak kullanım imkanı verdiğini ve bunun Diyarbakır 2.Sulh Hukuk Mahkemesi tespit raporu ve Diyarbakır Cumhuriyet Başsavcılığına yapılan 450 şikayet ile anlaşıldığını” iddia ile kararın kaldırılmasını ve yeniden inceleme yapılmasını istemiştir. İstinaf incelemesinin duruşmalı yapılmasına karar verilerek, taraf vekilleri duruşmada dinlenmiş Diyarbakır Asliye Hukuk Mahkemesi aracılığıyla bilirkişi incelemesi yapılarak, bilirkişi raporu alınmıştır.Türk Standartları Enstitüsü’nden seçilen bilirkişi tarafından düzenlenen raporda, “dava konusu sayaçların TSE’ye uygun olduğu, ölçme doğruluğu konusunda bir takım deneylerin yapılması gerektiğini, 2008 yılında değiştirilen Türk Standardında mekanik sayaçların, elektronik parazitlerden etkilenmeyeceği ve bu standardın elektronik göstergeli sayaçları kapsamadığının yazılı olduğu, bunun mekanik gaz sayaçlarının her türlü elektromanyetik ortam için uygun olduğu şeklinde yorumlandığı” ifade edilmiş, Dicle Üniversitesi öğretim üyelerince hazırlanan raporda da, G4 tipi gaz ölçüm sayaçlarının, mıknatıs tarafından üretilen manyetik alandan etkilenmediği, ölçüm sayaçları için birtakım laboratuvar testlerinin gerekli olduğu, elektromanyetik ortamlardan etkilenme hususunun ne şekilde yorumlanacağının TSE’den resmi görüş sorularak belirlenebileceği” görüşü açıklanmıştır.
DAİREMİZ KARARI VE YARGITAY BOZMASI Yapılan istinaf incelemesi sonunda dairemizin 26/09/2018 tarihli, 2017/1320 Esas, 2018/1965 Karar sayılı ilamıyla her iki tarafın istinaf istemlerinin esastan reddine karar verilmiş, kararın taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 19.Hukuk Dairesi’nin 10/03/2020 tarih, 2018/4004 Esas, 2020/659 Karar sayılı ilamıyla; bölge adliye mahkemesinin ilk derece mahkemesinin tahkikatında eksiklik bularak duruşma açtığı ve yeni tahkikat işlemleri yaptığı, bu nedenle davanın esası hakkında bir hüküm kurulması gerekirken, tarafların istinaf başvurusunun esastan reddi ile yetinildiği, bu hususun HMK’ya aykırı olduğu gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiş, bozma sonrası yapılan yargılamada usul ve yasaya uygun bulunan Yargıtay bozma ilamına uyulmuştur.
GEREKÇE: Dava, ayıplı mal satımı iddiasına dayalı tazminat davasıdır. Dairemizce istinaf incelemesi duruşmalı olarak icra edilmiş ve bilirkişi raporu alınması cihetine gidilmiştir. Dairemizce alınan bilirkişi raporu, ilk derece yargılaması sırasında alınan bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, ilk derece mahkemesinin delilleri takdir ve değerlendirmesinde bir isabetsizlik bulunmadığı, Dicle Üniversitesi öğretim görevlilerince hazırlanan raporda, atıf yapılan TSE uzmanı makine mühendisince hazırlanan raporda belirtildiği üzere, mevcut TSE standartlarında, elektromanyetik testlerin yer almadığını, TSE 5910 EN 1359 : 1999 A1 : 6 Mart 2008 standardında yer alan, “mekanik sayaçlar elektromanyetik parazitlerden etkilenmezler ve bu sebeple her türlü elektromanyetik ortam için uygun” notu ile ” bu standart elektronik göstergeli sayaçları kapsamaz” cümlesinin, bilirkişi raporunda belirtildiği gibi mekanik sayaçların elektromanyetik parazitlerden etkilenmediği ve her türlü elektromanyetik ortama uygun olduğu şeklinde yorumlanacağı ve bu standartta her hangi bir elektromanyetik ve manyetik test metoduna yer verilmediği ve başka bir deney metodu standardına da atıf yapılmadığı, böylece dava konusu sayaçların mıknatıs gibi manyetik müdahalelerle 3.kişilerce manipüle edilmesinden dolayı davalının bir sorumluluğunun bulunmadığı, dava konusu ürünlerin standartlara uygun olduğu gözetilerek, davacının tüm istinaf isteminin reddi gerekmiştir. Davalı vekili, katılma yoluyla istinafında; avukatlık ücreti yönünden talepte bulunmuş ise de, vekalet ücretinin toplam tazminat üzerinden hesaplanmasında bir isabetsizlik görülmediğinden davalı tarafın istinaf istemi de yerinde değildir. Hal böyle olunca taraf vekillerinin istinaf taleplerinin ayrı ayrı reddi gerekmiş, ilk derece mahkemesinin tahkikatında eksiklik bulunması nedeniyle dairemizce duruşma açılarak tahkikat yapılması dolayısıyla HMK’nın 353/1-b-2-3 maddeleri uyarınca ilk derece mahkemesi kararı kaldırılarak dairemizce yeniden esas hakkında karar vermek gerekmiş ve aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.
HÜKÜM: Yukarıda açıklanan nedenlerle;1-Taraf vekillerinin istinaf istemlerinin ayrı ayrı reddine, 2-İstanbul Anadolu 4.Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 2014/1421 Esas – 2016/729 Karar sayılı hükmünün HMK’nın 353/1-b-2-3 maddeleri gereğince KALDIRILMASINA, 3-Davanın reddine, 4-Alınması gereken 54,40 TL harcın, peşin alınan 84.965,30 TL harçtan mahsubu ile artan 84.910,90 TL harcın talebi halinde davacıya iadesine, 5-Davacı tarafından yapılan yargılama giderlerinin davacı üzerinde bırakılmasına, 6-Davalı tarafından yapılan yargılama gideri olan 32,00 TL tebligat giderinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, 7-Davalı lehine Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre belirlenen 138.377,76 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, 8-İstinaf aşaması yönünden davacıdan alınması gereken 54,40 TL harçtan, peşin alınan 29,20 TL harcın mahsubu ile bakiye 25,20 TL harcın davacıdan alınarak hazineye gelir kaydına, 9-İstinaf aşaması yönünden davalıdan alınması gereken 54,40 TL harçtan, peşin alınan 29,20 TL harcın mahsubu ile bakiye 25,20 TL harcın davalıdan alınarak hazineye gelir kaydına, 10-Davacı ve davalı tarafça istinaf aşamasında yapılan yargılama giderlerinin davacı ve davalı üzerinde bırakılmasına, 11-İstinaf incelemesi duruşmalı yapıldığından ve birden fazla duruşma icra edildiğinden davacı yararına Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre belirlenen 4.080,00 TL vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,12-İstinaf incelemesi duruşmalı yapıldığından ve birden fazla duruşma icra edildiğinden davalı yararına Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre belirlenen 4.080,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,13-Gerek ilk derecede gerekse istinaf aşamasında yatırılan gider avanslarından kullanılmayan kısımların karar kesinleştiğinde yatıran tarafa iadesine, Dair, taraf vekillerinin yüzlerine karşı, gerekçeli kararın tebliğinden itibaren 2 haftalık yasal süre içerisinde Temyiz Yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 25/11/2020