Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
16. HUKUK DAİRESİ
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
DOSYA NO: 2019/905 Esas
KARAR NO: 2021/2159 Karar
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: BAKIRKÖY 1. FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ: 07/02/2019
NUMARASI: 2018/326 E., 2019/34 K.
DAVANIN KONUSU: Marka (Manevi Tazminat İstemli)
KARAR TARİHİ: 22/12/2021
İstinaf incelemesi için dairemize gönderilen dosyanın ilk incelemesi tamamlanmış olmakla, HMK 353. ve 356. maddeleri gereğince dosya içeriğine göre duruşma yapılmasına gerek görülmeden dosya üzerinde yapılan inceleme sonucu;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Davacı vekili; müvekkilinin “…” ve “…” markaları bulunduğunu, ancak davalının taklit ürünler satarak müvekkilinin haklarını ihlal ettiğini, konuyla ilgili ceza davası sonunda davalının suçunun sabit görüldüğünü belirterek 4.000 TL manevi ve 1.000 TL itibar tazminatının 13/12/2012 tarihinden itibaren mevduata uygulanan en yüksek faiz oranıyla davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davalı vekili; davacı taleplerinin zaman aşımına uğradığını, davacıya zarar verme kastının olmadığını, manevi ve itibar tazminatının koşullarının gerçekleşmediğini bildirerek davanın reddini istemiştir. Mahkemesince toplanan delillere ve ceza dosyası ile ceza yargılamasında alınan bilirkişi raporuna göre; “davalının davacı adına tescilli markayı taşıyan ürünlerin orijinal olmayanını ticaretinde kullandığı, davacının manevi tazminat talep etme hakkının bulunduğu, dava konusu olayda ele geçen ürün sayısı tarafların sosyal ve ekonomik durumları, eylemin gerçekleştiği tarih gözetildiğinde 500 TL manevi tazminatın uygun olduğu, itibar tazminatının koşullarının ise davalının iş yerinde sadece az sayıda taklit ürün bulunması nedeniyle gerçekleşmediği” gerekçeleriyle davacının davasının kısmen kabulüne, takdiren 500,00 TL manevi tazminatın 13.12.2012 tarihinden itibaren işleyecek mevduata uygulanan en yüksek faiz oranını geçmemek kaydı ile ticari avans faiz ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya dair manevi tazminat ile itibar tazminat taleplerinin reddine karar verilmiş, kararı davacı vekili istinaf etmiştir. Davacı vekili istinafında; mahkemenin esasen haklılıklarını kabul edip tazminat taleplerini kısmen ve tamamen reddettiğini, el konulan ürünlerin üç adet olduğunu ancak el koyma zamanına kadar satılan ürün sayısının bilinmediğini, bu durumun manevi tazminat miktarını etkilememesi gerektiğini, zira ödenecek manevi tazminatın önleyici ve caydırıcı olması gerektiğini, ayrıca hükmedilen tutarlar müvekkilinin uğradığı zararın karşılanmadığını, yine ekonomik ve sosyal durum kriterinin manevi tazminata dikkate alınmasının 6098 Sayılı TBK’ya aykırılık teşkil ettiğini, zira 6098 Sayılı Kanun’un herkesin kanun önünde eşit olduğu ilkesi gereğince 818 Sayılı Kanundaki bu hususu yürürlükten kaldırdığını, SMK’nun 150.maddesi gereğince itibar tazminatına da hükmedilmesi gerektiğini, benzer olarak Aydın 3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nde taleplerinin kabul edildiğini, yine İstanbul 1. FSHHM’nin değişik dosyalarında da taleplerinin kabul edildiğini bildirmiştir. Bakırköy 1. FSHCM’nin 2013/28 E. – 385 K.sayılı dosyasının incelenmesinde; davacının davalı aleyhine marka ihlali nedeniyle suç duyurusunda bulunduğu, dosyanın incelenmesinde; 13/12/2012 tarihli arama ve el koyma tutanağı ile davalının iş yerinde üç adet … marka oyuncak bulunduğu ve bunlara el konulduğu, davalı hakkında marka hakkına tecavüz nedeniyle dava açıldığı, yargılama sonunda davalının marka hakkına tecavüz suçunu işlediği gerekçesiyle cezalandırılmasına, ancak hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararın 03/10/2013 tarihinde kesinleştiği, Adli Emanetteki taklit ürünlerin de müsaderesine karar verildiği görülmüştür. Davacıya ait marka tescil belgelerinin TPMK’dan celp edildiği, markaların halen geçerliliğini koruduğu görülmüştür.
GEREKÇE: Dava, manevi ve itibar tazminatı taleplerine ilişkindir. Davacı taraf, müvekkilinin marka haklarının ihlal edildiği iddiasıyla davalıdan itibar tazminatı ile manevi tazminat talebinde bulunmuştur. Yargılama sonunda itibar tazminatı talebinin reddine, manevi tazminat talebinin ise kısmen kabul kısmen reddine karar verilmiş olup kararı davacı vekili istinaf etmiştir. Davacının itibar tazminatı talebi 1.000 TL olup, reddedilen itibar tazminatı talebi yönünden karar kesin niteliğinde bulunduğundan davacı vekilinin itibar tazminatı talebinin reddine yönelik istinaf talebinin bu nedenle reddi gerekmiştir. Manevi tazminat talebi yönünden yapılan değerlendirmede ise davalının iş yerinde yapılan 13/12/2012 tarihli arama ve el koyma işlemi nedeniyle 3 adet … marka oyuncağa el konulduğu anlaşılmakla olayın meydana geldiği tarih ve taklit ürün sayısı dikkate alındığında yazılı şekilde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından davacı vekilinin reddedilen manevi tazminat miktarına yönelik istinaf talebinin de reddi gerekmiştir. Hal böyle olunca ilk derece mahkemesi kararına yönelen davacı vekilinin istinaf talebinin reddi gerekmiş ve aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.
H Ü K Ü M: Davacı vekilinin itibar tazminatına yönelik istinaf isteminin 6100 sayılı HMK.’nun 341/2 ve 346.maddeleri gereğince REDDİNE, Davacı vekilinin manevi tazminat talebine yönelik istinaf isteminin 6100 sayılı HMK.’nın 353/1-b-1 maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE, Alınması gereken 59,30 TL harçtan peşin alınan 44,40 TL harcın mahsubu ile bakiye 14,90 TL eksik harcın davacıdan alınarak hazineye irat kaydına, İstinaf yargılama giderlerinin istinafa gelen davacı üzerinde bırakılmasına, İstinaf incelemesi duruşmasız yapıldığından istinaf aşaması için ayrıca avukatlık ücreti takdirine yer olmadığına, Taraflarca yatırılan ve kullanılmayan gider avanslarından kullanılmayan kısımların talepleri halinde ilk derece mahkemesince yatıran tarafa iadesine, Dair, dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda oy birliği ile ve kesin olarak karar verildi. 22/12/2021