Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
16. HUKUK DAİRESİ
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
DOSYA NO: 2019/2193 Esas
KARAR NO : 2019/2071
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 9. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 20/06/2019
NUMARASI : 2019/9 E. – 2019/930 K.
DAVANIN KONUSU: İstirdat (Ticari Satıma Konu Malın İadesi)
KARAR TARİHİ: 11/10/2019
İstinaf incelemesi için dairemize gönderilen dosyanın ilk incelemesi tamamlanmış olmakla, HMK 353. ve 356. maddeleri gereğince dosya içeriğine göre duruşma yapılmasına gerek görülmeden dosya üzerinde yapılan inceleme sonucu;
G E R E Ğ İ D Ü Ş Ü N Ü L D Ü :Davacı vekili dava dilekçesinde; Müvekkili şirket ile davalı arasında 26/02/2016 tarihli … sözleşme numaralı finansal kiralama sözleşmesi ile, 15/12/2015 tarihli … sözleşme numaralı finansal kiralama sözleşmeleri yapıldığını, … nolu sözleşme ile 150 adet model yılı 2016 Tuteb makine marka kahve üretim makinesinin davalıya teslim edildiğini, … nolu sözleşme ile mülkiyeti müvekkili şirkete ait olan … ili … ilçesinde bulunan dubleks mesken niteliğindeki taşınmazın ve … ili … ilçesinde bulunan dükkan niteliğindeki taşınmazın davalıya kiralandığını, davalının sözleşmelerden kaynaklanan yükümlülüklerini yerine getirmemesi üzerine Beşiktaş … Noterliğinin 01/02/2018 tarih ve … nolu ihtarnamesinin keşide edildiğini, davalının buna rağmen borcu ödememesi nedeniyle finansal kiralama sözleşmelerinin münfesih olduğunu, İstanbul 15. Asliye Ticaret Mahkemesinin 2019/185 D.İş sayılı dosyası ile ihtiyati tedbir kararı alındığını belirterek finansal kiralamaya konu 150 adet kahve üretim makinesinin müvekkili şirkete aynen iadesini, … ili … ilçesi ve … ilçesinde bulunan taşınmazların tapu sicilinde yer alan finansal kiralamaya ilişkin şerhinin terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.Davalı davaya karşı cevap vermemiştir.İlk derece mahkemesinin 20/06/2019 tarihli celsesinde; dava konusu 150 adet 2016 model Tuteb makine marka Angel Island tipli kahve üretim makinelerine ilişkin davanın Antalya ili Konyaaltı ilçesi ve Muratpaşa ilçesinde bulunan taşınmazlara ait finansal kiralamaya ilişkin şerhin terkinine ilişkin bu davadan tefrikine ve mahkemenin ayrı bir esasına kaydına karar verilmiştir.İstanbul 9.Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 20/06/2019 tarihli 2019/9 Esas-2019/930 Karar sayılı kararıyla; HMK 12. Maddesi gereğince, davanın Mahkemenin yetkisizliği nedeniyle HMK.nın 114/1-ç ve 115/2 maddeleri gereğince usulden reddine, karar kesinleştiğinde ve kesinleşme tarihinden itibaren 2 hafta içerisinde talep edilmesi halinde dosyanın yetkili Antalya Asliye Ticaret Mahkemesi’ne gönderilmesine karar verildiği görülmüştür.Davacı vekilinin süresinde ibraz ettiği istinaf dilekçesinde; davanın ayni hakkın kullanılması niteliğinde olmadığını, ayni hakta değişikliğe de neden olacak nitelikte bulunmadığını, finansal kiralama sözleşmesinin kullandırma amacı taşıyan sözleşmelerden sayılması gerektiğini, Finansal kiralama sözleşmesi ile kiralayanın malın maliki olmaya devam ettiğini, davada da taşınmazın malikinin müvekkili şirket olup davalı kiracının sözleşme ile söz konusu taşınmazdan ekonomik fayda sağlama hakkını elde ettiğini, 6331 sayılı kanunun 22/1 maddesi uyarınca sözleşme taşınmaza ilişkin sözleşmenin taşınmazın tapu kütüğündeki şerhler hanesine tescil ve şerh olunduğunu, şerhin sistemin düzenli işleyebilmesi, Türk Medeni Kanunu’ndaki iyiniyetli üçüncü kişilerin mülkiyet ve sınırlı ayni hak kazanmalarının önlenmesi o taşınmazla ilgili mal üzerinde finansal kiralama sözleşmenin bulunduğunun belirtilmesine ilişkin olduğunu, kiracının taşınmazdaki hakkı ayni değil, şahsi bir hak olduğunu ve bu şerhin şahsi hakkı ayni hak haline getirmediğini, müvekkili şirketin ise mülkiyet hakkına ilişkin bir değişiklik olmadığını, şahsi hakka ilişkin terkin davalarının da HMK 12/1 maddesi kapsamına girmeyeceğinden, mahkeme kararının hukuka aykırı olduğunu beyanla mahkeme kararının kaldırılmasını talep etmiştir.
GEREKÇE;Davacı vekili taraflar arasındaki 15/12/2015 tarihli 15011307 sayılı finansal kiralama sözleşmesinin feshedildiğini beyanla, sözleşmeye konu taşınmaz malların iadesini talep etmiştir.15/12/2015 tarihli Finansal kiralama sözleşmesi 9. maddesinde, sözleşme süresi boyunca davalı kiracının, taşınmazdan sözleşme ve zilyetlik hükümlerine göre yararlanması sözleşme süresi sonunda da mülkiyetinin devrini talep etme hakkının bulunduğu düzenlenmiştir.6100 sayılı HMK’nın 12. maddesinde, taşınmaz üzerindeki ayni hakka ilişkin veya ayni hak sahipliğinde değişikliğe yol açabilecek davalar ile taşınmazın zilyetliğine yahut alıkoymaya ilişkin davalarda taşınmazın bulunduğu yer mahkemesinin kesin yetkili olduğunun belirtildiği, davanın , 6361 Sayılı Finansal Kiralama Faktoring ve Finansman Şirketleri Kanunu’nun hükümlerine dayalı olarak açıldığı, finansal kiralama konusu taşınmazların davalı kiracıdan alınarak davacı kiralayana verilmesinin talep edildiği, davanın davacı üzerinde bulunan, mülkiyet hakkının kullanılması niteliğinde olduğu, bununla ilgili taleplerin gayrimenkullerin bulunduğu yer mahkemesinde görülmesi gerektiği ( emsal Yargıtay 19.Hukuk Dairesi’nin 21/03/2017 tarihli 2016/9510 Esas-2017/2268 Karar sayılı kararında da talebin ayni hakkın kullanılması niteliğinde bulunduğu ve HMK 12. Maddesi gereğince taşınmazın bulunduğu yer mahkemesinin kesin yetkili olduğu belirtilmiştir) ilk derece mahkemesinin kararının usule uygun olduğu kanaatiyle, davacı vekilinin istinaf talebinin esastan reddine karar verilmiştir.
HÜKÜM:Yukarıda açıklanan gerekçelerle; 1-6100 sayılı HMK.’nın 353/1-b-1 maddesi gereğince yerinde görülmeyen davacı istinaf isteminin ESASTAN REDDİNE,2-Alınması gereken 44,40 TL harcın, peşin alınan 31,40 TL harçtan mahsubu ile bakiye 13,00 TL eksik harcın davacıdan alınarak hazineye irat kaydına, 3-İstinaf incelemesi duruşmasız yapıldığından avukatlık ücreti takdirine yer olmadığına,4-İstinaf yargılama giderlerinin davacı üzerinde bırakılmasına,5-Artan gider avanslarının karar kesinleştiğinde ve talep halinde taraflara iadesine, Dair, dosya üzerinde yapılan inceleme sonucu 11/10/2019 tarihinde oy birliği ile kesin olarak karar verildi.