Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesi 2019/17 E. 2019/1844 K. 23.09.2019 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
16. HUKUK DAİRESİ
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
DOSYA NO: 2019/17 Esas
KARAR NO : 2019/1844
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 3. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 05/06/2018
NUMARASI : 2017/149E. – 2018/541 K.
DAVANIN KONUSU: Tazminat
KARAR TARİHİ: 23/09/2019
HMK 352.maddesi uyarınca dosya incelendi.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
İstanbul Anadolu (Kapatılan) 15. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 22/04/2014 tarih, 2013/817 Esas, 2014/104 karar sayılı görevsizlik kararı, Yargıtay 4. Hukuk Dairesi’nin 28/01/2016 tarih, 2015/14896 esas, 2016/1211 karar sayılı ilamı ile bozulmuş olup mahkemece bozma kapsamında esası değerlendirerek yeniden hüküm tesis ettiği görülmüştür.
6100 sayılı HMK’nın 373/4 maddesinde; “Yargıtay bozma kararı üzerine ilk derece mahkemesi tarafından bozmaya uygun olarak karar verildiği takdirde, söz konusu karara karşı temyiz yoluna başvurulacağının hüküm altına alındığı, öte yandan HMK’nın geçici 3/2 maddesi de gözetildiğinde, İstanbul Anadolu 3. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 2017/149 esas, 2018/541 karar sayılı ilamının temyiz kanun yoluna tabi olup istinaf kanun yolunun kapalı olduğu anlaşılmıştır.Yargıtay 15.Hukuk Dairesi’nin 2018/3134 esas, 2019/3106 Karar sayılı ilamında; “6100 sayılı HMK geçici 3/2. maddede; bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanun’un 26.09.2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanun’la yapılan değişiklikten önceki 427 ilâ 454’üncü madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunacağı, bu kararlara ilişkin dosyaların bölge adliye mahkemelerine gönderilemeyeceği düzenlenmiştir. Bu düzenleme nedeniyle bir dosyada 20.07.2016 tarihinden önce HUMK hükümlerine göre temyize tabi nihai bir karar verilmiş ise bu karar temyiz edilmeyerek kesinleşmiş olsa bile o dosyada kesinleşinceye kadar verilecek tüm kararlar HMK hükümlerine göre istinafa tabi olmayıp doğrudan HUMK hükümlerine göre temyize tabidir. Bu nedenle daha önce HUMK hükümlerine göre temyize tabi olarak görevsizlik veya yetkisizlik kararı verilmiş ise bu karar temyiz edilmemiş olsa bile sonrasında dosyanın gönderildiği mahkemece verilen karar dahi HUMK hükümlerine göre temyize tabi olacaktır. HMK geçici 3/2. maddedeki ilk düzenlemede “aleyhine temyiz yoluna başvurulmuş olan” ibaresi değiştirilerek “verilen kararlar” ibaresi getirildiğinden bu değişiklik açıkça bu sonucu gerektirmektedir.Somut olayda ise yerel mahkemenin asıl ve birleşen dava yönünden verdiği karar 19.12.2017 tarihli olup kural olarak istinaf kanun yoluna tabi ise de, asıl davanın 09.05.2014 tarihinde asliye ticaret mahkemesine açıldığı, Mersin 3.AsliyeTicaret Mahkemesi’nin 12.05.2014 gün 2014/155 Esas 2014/140 Karar sayılı ilamı ile görevsizlik kararı verilerek dosyanın asliye hukuk mahkemesine gönderilmesine karar verildiği, hükmün temyiz edilmeksizin kesinleştiği ve yargılamaya asliye hukuk mahkemesince devam olunduğu anlaşılmıştır. Bu haliyle Bölge Adliye Mahkemeleri’nin göreve başlama tarihlerinden önce ilk derece mahkemesince niteliği ne olursa olsun nihai karar verilmiş olmakla, dosyada esas hakkında verilecek kararlara karşı kesinleşinceye kadar başvurulacak kanun yolunun istinaf değil temyiz kanun yoludur ve Dairemiz temyiz incelemesi yapmakla görevli ve yetkilidir bu nedenlerle Adana Bölge Adliye Mahkemesi’nin 16.04.2018 tarih 2018/99 Esas 2018/114 Kararı yok hükmünde olup, kararının kaldırılmasıyla işin esasının incelenmesine… “şeklindeki kararında yasa yolunun belirlenmesinde görevsizlik karar tarihinin esas alınması gerektiğini belirtmiştir.
Yargıtay 22.HD’nin 2017/45752 Esas, K. 2017/31318 sayılı ilamında; “İlk derece mahkemesince, 07/05/2014 tarihinde görevsizlik kararı verilerek, dava dosyasının Asliye Hukuk Mahkemesine gönderildiği, Asliye Hukuk Mahkemesince dava dosyasının 2014/1283 esas sırasına kaydı yapılarak yargılama yapıldığı, yargılama sonucunda 04/11/2014 tarihinde mahkemece davanın kabulüne karar verildiği, kararın davalı vekilinin temyizi üzerine Yargıtay 19. Hukuk Dairesi’ne gönderildiği, Yargıtay 19. Hukuk Dairesinin 2015/5163 esas-2015/13949 karar sayılı ilamı ve ” yanlar arasındaki uyuşmazlık işçi-iş veren illişkisinden kaynaklanmakta olup mahkemenin kabulü de bu yönde olduğundan hizmet ilişkisinden kaynaklanan davalarında iş mahkemesinde görülmesi gerektiği” gerekçeleri ile bozularak mahkemesine gelmiş olmakla sonrasında ilk derece mahkemesince verilen yeni karara karşı 6100 Sayılı Kanun’un geçici 3/2. maddesi gereğince temyiz kanun yoluna başvurulması gerekir” şeklindeki kararı da aynı doğrultudadır.
Açıklanan nedenle dosyanın Yargıtay ilgili dairesine gönderilmek üzere İstanbul Anadolu 3. Asliye Ticaret Mahkemesi’ne geri çevrilmesine karar verilerek aşağıdaki hüküm tesis edilmiştir.
HÜKÜM:Yukarıda açıklanan nedenlerle;
Uyuşmazlığın niteliği itibari ile kanun yolu incelemesi Yargıtay nezdinde temyiz incelemesi olduğundan, dosyanın Yargıtay ilgili dairesine gönderilmek üzere GERİ ÇEVRİLMESİNE,
Dair, dosya üzerinden yapılan ön inceleme sonucu oy birliği ile kesin olarak karar verildi.23/09/2019