Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
16. HUKUK DAİRESİ
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
DOSYA NO : 2018/525 Esas
KARAR NO : 2018/1836
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : İSTANBUL 2.FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
NUMARASI : 2017/499
DAVANIN KONUSU : Marka (Manevi Tazminat İstemli)|Marka (Maddi Tazminat İstemli)
KARAR TARİHİ : 17/09/2018
İstinaf incelemesi için dairemize gönderilen dosyanın ilk incelemesi tamamlanmış olmakla, HMK 353. Maddesi gereğince dosya içeriğine göre duruşma yapılmasına gerek görülmeden dosya üzerinde yapılan inceleme sonucu;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Davacı vekili, müvekkilinin web tasarımcısı olduğunu, davalının isteği üzerine davalıya web tasarımı hazırlamaya başladığını, ancak daha sonra çalışmanın tamamlanamadığını, müvekkilinin de peşinat olarak aldığı parayı davalıya iade ettiğini, ancak davalının müvekkili tarafından hazırlanan tasarımları rızası olmaksızın kullandığını, durumun İstanbul 15.Sulh Hukuk Mahkemesi’nin 2016/23 D.İş sayılı dosyasında tespit edildiğini, müvekkilinin tasarımının 5846 sayılı yasa kapsamında eser olduğunu, müvekkilinin haklarının ihlal edildiğini belirterek 68.madde uyarınca fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 1000 TL maddi , 10.000 TL manevi tazminata ve tecavüzün men’ine karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davacı vekili ayrıca müvekkiline ait tasarımın kullanıldığı davalıya ait internet sitesine erilişimin durdurulmasına ve sitenin yasaklanmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, alınan bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davacı vekilinin ihtiyati tedbir talebinin reddine karar verilmiş, kararı davacı vekili istinaf etmiştir.
Davacı vekili istinaf sebebi olarak, bilirkişi raporunun eksik olduğunu, esinlenme tanımının hukuki bir tanımlamadan uzak olduğunu, davalının internet sitesinde müvekkili tarafından tasarlanan ve davalı ile paylaşılan tasarımı esas aldığını, müvekkilinin rızasına aykırı kullandığını, bilirkişinin tasarımın güzel sanat eseri olmadığına dair tespitinin neye göre yapıldığının anlaşılamadığını, internet sitesinin bir bütün olarak değerlendirilmesi gerektiğini, görsellerin site yayına girmeden önce müvekkili tarafından satın alındığını, ayrıca bilirkişi raporunun sitelerin tasarımlarının karşılaştırılması başlıklı bölümünde ise internet sitesindeki menü yapısının biçiminin ve renginin aynı olduğu, altındaki kutuların tasarımlarının ve renginin aynı olduğu, çalıştığımız markalar kısmının tasarım ve renginin aynı zamanda fonksiyonel yapının aynı olduğunu ve kullanılan fotoğrafların bazılarının da aynı olduğunun tespit edildiğini, kararın hukuka aykırı olduğunu bildirmiştir.
Yargılama sırasında mahkemece bilgisayar mühendisi marka ve patent vekili bilirkişiden alınan 22/05/2017 tarihli raporda; davalı internet sitesinin davacının hazırladığı tasarımdan esinlenerek yapıldığını, ancak sitenin tüm kaynak kodlarının davacınınkinden farklı bir şekilde sıfırdan yazılmış olduğu, site tasarımları üzerinde sanat eseri vasfına sahip bir elemanın olmadığı, her ne kadar esinlenmenin varlığı tespit edilmiş ise de, davalı internet sitesinin kaynak kodlarının farklı olması tasarım tarafında ise güzel sanat eseri niteliğinde bir unsura rastlanılamamış olmasından dolayı davacının tasarımının FSEK kapsamında korunmadan yararlanamayacağı yolunda görüş bildirildiği görülmüştür.
Dairemiz önüne gelen dava dosyası içerisinde ve UYAP ortamında yapılan incelemede; davacının dava dilekçesinde dayandığı ve İstanbul 15. SHM’nin 2016/23 D.iş sayılı tespit dosyasına rastlanılamadığı, bu nedenle ara karar oluşturularak bahsi geçen dosya celbedilmiş, söz konusu dosyanın incelenmesinde; davacı tarafından davalı aleyhine delil tespiti talebinde bulunulduğu, Bilgisayar Mühendisi bilirkişi tarafından düzenlenen 06/04/2016 tarihli raporda; her iki internet sayfasının da aynı olduğunun tespit edildiği yolunda görüş bildirildiği, davalı vekilince bu rapora şirketlerine ait web sitesi tasarımının bir başka firma tarafından yapıldığı yolunda itiraz edildiği görülmüştür.
GEREKÇE:
Dava, tasarıma tecavüzün men’i ve tazminat talebine ilişkindir. Dairemiz önüne gelen uyuşmazlık ise ihtiyati tedbir isteminin reddi kararına yöneliktir. Her ne kadar mahkemece yargılama sırasında alınan bilirkişi raporunda; esinlenmenin varlığının tespit edildiği, ancak davalıya ait internet sitesinin kaynak kodlarının farklı olması ve tasarımın güzel sanat eseri niteliğinde olmaması nedeniyle FSEK kapsamında korunmadan yararlanamayacağı yolunda görüş bildirildiği görülmüş ise de, tespit dosyasında alınan bilirkişi raporunda her iki internet sitesinin aynı olduğu anlaşılmıştır. Öyle ki internet sayfalarında kullanılan fotoğrafların aynı olduğu, yine “hakkımızda” sayfasındaki resimlerin de benzer olduğu, buna göre yaklaşık ispat koşulunun somut olayda gerçekleştiği anlaşılmış olup, davacı vekilinin istinaf talebinin kısmen kabulü gerekmiş ve aşağıdaki hüküm kurulmuştur.
HÜKÜM: Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1-Davacı vekilinin istinaf talebinin KISMEN KABULÜNE, KISMEN REDDİNE,
2- İstanbul 4. Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesi’nin 2017/86 esas sayılı dosyasında verilen 29.05.2017 tarihli tedbir talebinin reddine dair kararının kaldırılmasına,
3-6769 sayılı SMK’nun 159/2-c maddeleri gereğince davacı vekilinin ihtiyati tedbir isteminin kısmen kabulü ile davalı tarafın takdiren 20.000 TL nakdi ya da banka teminat mektubunun davalı tarafından yatırılmasına,
4-Davacı tarafından yatırılan istinaf peşin harcının isteği halinde kendisine iadesine,
5-Davacı tarafından yapılan 85,70 TL istinaf yoluna başvurma harcının davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
6-İstinaf incelemesi duruşmalı yapılmadığından vekalet ücreti takdirine yer olmadığına
7-Tedbir kararının tebliği ve infaz işlemlerinin ilk derece mahkemesince yerine getirilmesine,
Dosya üzerinden yapılan inceleme sonucu oy birliği ile 6100 sayılı HMK’nın 362/1-f maddesi gereğince kesin olarak karar verildi.17/09/2018