Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
16. HUKUK DAİRESİ
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
DOSYA NO: 2018/3483 Esas
KARAR NO : 2018/2532 Karar
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 16. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 25/05/2018
NUMARASI : 2018/481 E., 2018/501 K.
DAVANIN KONUSU: Alacak (Ticari Nitelikteki Hizmet Sözleşmesinden Kaynaklanan)
KARAR TARİHİ: 23/11/2018
İstinaf incelemesi için dairemize gönderilen dosyanın ilk incelemesi tamamlanmış olmakla, HMK 353. ve 356. maddeleri gereğince dosya içeriğine göre duruşma yapılmasına gerek görülmeden dosya üzerinde yapılan inceleme sonucu;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Davacı vekili dava dilekçesinde; İstanbul 16. Sulh Hukuk Mahkemesi’nin 2016/382 esas ve 2017/1006 karar sayılı 14.12.2017 tarihli müvekkilinin lehine neticelenen ilamına ilişkin olarak taraflar arasında 02.05.2018 tarihli sulh ve ibra protokolü imzalandığını; bu protokol kapsamında protokolün temdit edilmesi ve ödeme tarihinin değiştirilmesine ilişkin ek protokol, kira sözleşmesinin feshine ilişkin kısa protokol protokol ,kira sözleşmesinin feshine ilişkin olarak tahliye ve ödeme koşullarını içeren uzun sürüm protokol, lisans sözleşmesi, alan adı kullanım sözleşmesi ve logo kullanımına ilişkin taahhütname imzalanacak olmasına; müvekkilinin protokol kapsamında tüm edimlerini yerine getirerek İstanbul 16. Sulh Hukuk Mahkemesi’nin kararından feragat etmesine rağmen davalı tarafın imzalamayı taahhüt ettiği lisans sözleşmesi, alan adı kullanım sözleşmesi ve logo kullanımına ilişkin taahhütnameye yönelik müvekkiline vermesi gereken ıslak imza içeren örneklerini lisans kullanım sözleşmesindeki marka standartlarına dair yapılan düzenlemeyi gerekçe göstererek vermekten imtina etmek suretiyle protokole aykırı davrandığından ve müvekkilini mağdur ettiğinden bahisle fazla ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 90000 Euro’nun TCMB nin dövize uyguladığı en yüksek mevduat faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
İstanbul 16. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 25/05/2018 tarihli 2018/481 Esas 2018/501 Karar sayılı kararı ile; “taraflar arasındaki ihtilafın; marka kullanım hakkının devri ve marka standartlarının belirlenmesi noktasında çıkan anlaşmazlık sonucu, lisans sözleşmesinin imzalı örneğinin verilmemesi suretiyle protokole aykırılık iddiasına dayalı, alacak talebine ilişkin olduğu, görevli mahkemenin ihtisas mahkemesi olan İstanbul Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesi olduğu” gerekçesiyle , mahkemenin görevsizliği nedeniyle dava şartı yokluğundan usulden reddine, kararın kesinleşmesini müteakip, iki haftalık kesin süre içinde talep halinde dosyanın görevli İstanbul Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesi’ne gönderilmesine karar verdiği görülmüştür.
Davalı vekilinin istinaf dilekçesinde; davaya cevap, usul ve esas hakkında beyanda bulunma hakları saklı kalmak kaydı ile; davaya konu Sulh ve ibra protokolüne marka maliki şirketin taraf olmadığını, fakat ilk derece mahkemesi tarafından, davanın marka lisans haklarına ilişkin olduğu bu sebeple Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesinin görev alanına girdiği gerekçesiyle görevsizlik kararı verildiğini, marka davalarının 6769 Sayılı Kanunda sayıldığını,fakat bu davaların marka maliki veya lisans hakkı sahibi tarafından açılabileceğini yada bu kişilere karşı açılabileceğini, huzurdaki davada marka sahibinin üçüncü bir kişi olduğunu, açılan davada iki şirket arasında akdedilen bir sözleşmeye aykırılığın var olup olmadığı, var ise yaptırımların tespiti gibi hukuki sorunlara çözüm aranacağını, Asliye Ticaret Mahkemelerinin görevli olduğunu beyanla ilk derece mahkemesinin kararının kaldırılarak mahkemenin görevli olduğuna karar verilmesini talep etmiştir.
GEREKÇE:
Davacı tarafça taraflar arasında 02.05.2018 tarihli sulh ve ibra protokolü imzalandığı, ancak davalı şirket yetkilisinin protokol kapsamında imzalanması taahhüt edilen ” lisans sözleşmesi”, “alan adı kullanım sözleşmesi” ve “logo kullanımına ilişkin taahhütname” metnini imzalamaktan vazgeçtiğini, protokolün ilgili maddesinde “Taraflar ödeme tarihinde Yeni Otelcilik’in grup şirketi olup alt lisans verme hakkını haiz bulunan ” … A.Ş. Ye ait “… hotel” ve “…” markalarının üç yıllık süre boyunca “…” tarafından en geniş anlamda ve her türlü hakkına sahip vaziyette Otel’de kullanılmasına ve Otel’in bu markalar altında işletilmesine imkan sağlayacak bir alt lisans sözleşmesi imzalayacaktır” düzenlemesi bulunduğunu sözleşme içeriğinden açıkça anlaşıldığı üzere davalı şirketin davacı şirkete yıllık asgari 30.000(otuzbin) EURO Lisans Kullanım Ücreti ödemeyi 3 yıl süre ile garanti ettiğini ancak sözleşmenin imzalanmadığını beyanla yükümlülüklerin yerine getirilmemesi nedeniyle şimdilik 90.000EURO maddi zararın tahsilini talep ettiği anlaşılmıştır.
6100 sayılı HMK’nın 1/1. maddesi gereğince mahkemelerin görevinin, kanunla düzenleneceği ve göreve ilişkin kuralların, kamu düzenine ilişkin olup aynı zamanda HMK’nın 114/1-c maddesi uyarınca dava şartı olduğu düzenlenmiştir.
Dava konusu uyuşmazlığın, davaya konu markaların kullanım hakkının Lisans Sözleşmesi ile davacıya verilmemesinden kaynaklanan tazminat davası olduğu, Marka Lisans Sözleşmelerinin 6769 Sayılı Kanun’un 24. Maddesinde düzenlendiği, 6769 Sayılı Sınai Mülkiyet Kanunu 156/1 maddesi gereğince ” Bu Kanunda öngörülen davalarda görevli mahkemenin,fikri ve sınai haklar hukuk mahkemesi” olduğu düzenlenmekle , ilk derece mahkemesinin görevsizlik kararının yerinde olduğu kanaatiyle davalı vekilinin istinaf talebinin esastan reddine karar verilmiştir.
KARAR:
6100 sayılı HMK.’nın 353/1-b-1 maddesi gereğince yerinde görülmeyen istinaf isteminin ESASTAN REDDİNE,
Harç peşin olarak alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına,
İstinaf yargılama giderlerinin istinafa gelen üzerinde bırakılmasına,
İstinaf incelemesi duruşmasız yapıldığından istinaf aşaması için ayrıca avukatlık ücreti takdirine yer olmadığına,
Dair, dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda oy birliği ile ve kesin olarak karar verildi. 23/11/2018