Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.
T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
16. HUKUK DAİRESİ
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
DOSYA NO: 2018/3074 Esas
KARAR NO: 2021/1236
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 1. FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ: 12/06/2018
NUMARASI: 2016/201 2018/211
DAVANIN KONUSU: Fikir Ve Sanat Eseri (Maddi Tazminat İstemli)
KARAR TARİHİ: 15/06/2021
İstinaf incelemesi için dairemize gönderilen dosyanın ilk incelemesi tamamlanmış olmakla, HMK 353. Maddesi gereğince dosya içeriğine göre duruşma yapılmasına gerek görülmeden dosya üzerinde yapılan inceleme sonucu;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: İLK DERECE MAHKEMESİNE AÇILAN DAVADA A-)Açılan dava ve iddia : Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkili şirketin … isimli bilgisayar yazılımının FSEK mevzuatı uyarınca eser sahibi olduğunu TPEden söz konusu yazılımın NET CAD isim hakkını marka olarak tescil ettirdiğini, yazılımlara ilişkin modülleri gösteren TOBB ve Noterce onaylanan kapasite raporlarını da dilekçeye eklediklerini müvekkilinin sahip olduğu proğramların kullanılması ve sair şekilde çoğaltılması,değiştirilmesi,işlenmesi ,tersine mühendislik işlemine tabitutulması, tamamının veya bir bölümünün başka bir şekilde kullanılmasıvs. Hiç bir konuda, ülkemizde veya dışarıda hiçbir kişi yada kuruluşa izin ve yetki verilmediğini,olay tarihinde gelen ihtar ve şikayetler üzerine İst.Anadolu 1 FSHHMahkemesinin 2016/25 D.iş dosyasında yapılan tespit neticesinde düzenlenen bilirkişi raporunda belirtildiği gibi bilgisayardaki mali hakları müvekkiline ait olduğu bildirilen davalılara ait bilgisayarlarda NETCAD 5.1 yazılım ile CNVAPP,EDİT32,GARESTER, IMPEXP, NCCM, NCMACRO, NCNETLOAD,NETMAP,NETPRO, NETSURF,ÖLÇÜ32, PLANET,POLY32,REFMAN, TOPDUZ, VECTORY modüllerinin bilgisayarda kurulu ve aktif olarak çalışır durumda olduğunun tespit edildiğini, davalı hakkında İstanbul Anadolu Cumhuriyet Başsavcılığına şikayette bulunulduğunu Anadolu F.S.H.C. Mahkemesinin 2016/362 E sayılı dosyası ile kamu davası açıldığını, davalının ,davacı şirketin sahibi olduğu bilgisayar yazılımlarını herhangi bir sözleşme ve izne tabi olmaksızın şifre kırmak suretiyle bilgisayarlarında kullanarak haksız kazan elde ettiğini ve FSEK mevzuatına aykırı hareket ederek müvekkil şirketim mali haklarına tecavüz ettiğini FSEK 68/2 madde uyarınca davaya konu bilgisayar programının satımı konusunda sözleşme olması halinde belirlenecek mutad bedelin 3 katı tutarında tazminat talep ettiklerini, müvekkil şirkete ait bilgisayar programlarının davalılar tarafından izinsiz ve lisansız kullanılması nedeniyle müvekkil şirketin mali haklarının ihlalinden dolayı fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 16.000,00 TL nin haksız eylemin gerçekleştiği tarihten itibaren işleyecek ticari ( reeskont) faizi ile birlikte davalılardan müteselsilen tahsiline, harç masraf ücreti vekaletin karşı tarafa yükletilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir
B-) Cevap ve Karşı Talepler : Davalılar vekili cevap dilekçesinde özetle; Davalı şirketin 2014 yılında kurulduğunu ,henüz 20 aylık şirket olduğunu, bu şirkette bir adet davacıya ait yazılımın lisansız yüklendiğini, İst.Anadolu 1 FSHHMahkemesinin 2016/25 D.iş sayılı dosyası ile tespit edildiğini, ancak bu yazılımın davalı bilgisi dışında staj için şirkete gelen öğrencilerden biri tarafından ödev yapmak için yüklendiğini, şirket için kullanılmadığını ,tespitin şirket yetkilisi şirket dışındayken telefonla haberdar olarak davacı vekili ve bilirkişinin inceleme yapması şeklinde gerçekleştiğini hakim ve polis yok iken yapıldığını, Bilirkişinin 5 adet bilgisayardan yalnızca birinde bu programın yüklenmiş olduğunu tespit etmiş olduğunu, ancak bu programın kullanılıp,kullanılmadığının tespit edilememiş olduğunu ,tespit konusu yazılımın şirketin hiç bir işinde kullanılmadığını, yazılımın yüklendiği tarihin tespit tarihine çok yakın olduğunu bunun dikkate alınması gerektiğini beyanla davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
C-)İlk Derece Mahkemesi Kararı :İlk derece mahkemesince; Mahkemece 2016/25 D.iş sayılı dosyasında ,yapılan keşif neticesinde , davalı şirket tarafından kullanılan işyerinde, l adet masa üstü bilgisayarda davacı şirketin dosya kapsamında ibraz edilen Kültür ve Turizm Bakanlığı Telif Hakları Genel Müd. 24/05/2012 tarihli kayıt ve tescil belgeleri ve 175546 sayılı marka tescil belgesine konu yazılımın kullanılır vaziyette bulunduğunun anlaşıldığı, davacı tarafın bilgisayar yazılımı üzerinde eser sahibi olduğu ,FSEK 1/B maddesi g bendi gereğince bilgisayar proğramlarının da eser olarak kabul edildiği , davacı tarafın eser sahibi olduğu yazılım proğramının izinsiz olarak davalı şirketin işyerinde masa üstü bilgisayarda ,kullanılır vaziyette tespit edilmesi neticesinde ,davacının mali haklarından çoğaltma hakkının ihlal edildiğinin tespit edildiği, davalı tarafın FSEK 76/2 maddesi gereğince yazılım üzerinde hak sahibi olduğunu iddia ve ispat etmediğinin anlaşıldığı, Davalı vekilinin; programın kullanılmadığını,stajyer tarafından yüklendiğini savunduğu, duruşmada dinlenen tanığın da benzer yönde ifade verdiği anlaşılmışsa da, tanık …’ın endüstriyel tasarım bölümünde okuduğunu, Lisede de makina Mühendisliği bölümünde okuduğunu, üçüncü bir kişinin ödevinin yapılması için yüklediğini beyan ettiği, tanığın ifadesini desdekleyecek herhangi bir delilin dosyada bulunmadığı, davalı şirketin ticaret sicil kaydından iştigal konusunun ” her türlü mimari plan proje çizimi ve taahhüdünü yapmak, uygulamaya koymak… ” olarak tescil edildiği, programın işyerinde masa üstü bilgisayarda kurulu olduğu , davalı şirketin ve davalı şirket yetkilisinin işyerindeki bilgisayarda yüklü ve çalışır durumdaki lisanssız program nedeniyle sorumlu olduğu kanaatine varıldığı,Bilirkişi heyeti tarafından davalının bilgisayarında yüklü davacıya ait yazılımın 5.1 sürümü olduğu, 2016 yılında ise 7.0 versiyonunun piyasada olduğu ve davacı tarafça sunulan emsal faturaların 7.0 versiyonuna ait olduğu tespit edilmekle, bilirkişi tarafından piyasada uygulanan indirim oranın uygulanması ve eski sürüm nedeniyle tekrar %20 indirim uygulanmasının dosya kapsamına uygun olduğu davacı itirazının yerinde olmadığı kanaatine varıldığı, Anayasa Mahkemesi’nin 28.02.2013 tarihli 2012/133 Esas – 2013/33 Karar sayılı kararı ile 5846 sayılı FSEK 68.md.sinde yazılı “üç kat fazlasını isteyebilir” ibaresinin Anayasaya aykırılığı iddiasıyla yapılan iptal başvurusunda “5846 sayılı FSEK’ in itiraz konusu kuralında yer aldığı 68.maddesinin birinci fıkrasının eser, icrayı, fonogramı veya yapımcıları hak sahiplerinden izin almadan kullanmanın hukuki sonuçlarına ilişkin düzenlemeler içerdiği, maddenin itiraz konusu ibareyi de içeren birinci fıkrasında mali hakları tecavüze uğrayan fikri mülkiyet sahiplerinin ihlal edilen hakları nedeniyle dava edebilecekleri miktara üst sınır getirdiği” gerekçesiyle Anayasaya aykırılık ve iptal davasının reddine karar verildiği, Yargıtay 11.H.D.nin 23.06.2014 tarihli 2014/1671 Esas, 2014/11833 Karar sayılı içtihadında, “arttırım seçeneğinin davacıya ait olduğu, Anayasa Mahkemesi’nin kararındaki gerekçenin bağlayıcı olmadığı, yol gösterici olduğu” beyan edildikten sonra, davacı tarafça 3 kat tazminat istenilmesine rağmen 2 kat tazminata ilişkin Mahkeme kararını bozduğu,Yargıtay 11. Hukuk Dairesinin yerleşik hale gelen içtihatlarına göre, davacının ihlalin meydana gelmesinde müterafık kusurunun bulunmaması durumunda talep gibi üç kat tazminata hükmedilmesi gerektiği , programın lisanssız kullanımında davacının kusurunun bulunmadığı da gözönüne alınarak, FSEK 68 mad. Gereğince 23.097,60 TL nin 3 katı 69.293,00 TL nin davalılardan 17.3.2016 tespit tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile birlikte müteselsilen tahsil edilerek davacıya ödenmesine , fazlaya ilişkin talebin reddine karar verildiği görülmüştür.
İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ:Kararı davacı yan istinaf etmiş ve müvekkili şirketin sadece eski sürüm gerekçesi ile indirim uygulamadığını, müvekkilinin uyguladığı ve ürüne göre değişiklik arz eden indirimlerin asla mahkemenin belirlediği orana ulaşmadığını , sektördeki genel % 20 indirimin üzerine ayrıca sürüm eskiliğinden de kaynaklı % 20 ve toplamda % 40 oranındaki indirimin tamamen hatalı olduğunu, kararın kaldırılarak davanın tümüyle kabulüne karar verilmesini talep ve istinaf etmiştir.
DELİLLERİN TARTIŞILMASI VE GEREKÇE :Dava ;FSEK kapsamında maddi tazminat davasıdır.İnceleme, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun(HMK) 355. maddesi hükmü uyarınca istinaf dilekçelerinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak ve kamu düzenine aykırı hususların olup olmadığı gözetilerek yapılmıştır.İstinaf edilen husus; davacı yanın maddi tazminat talebinin reddedilen kısmı hakkındadır.Somut olay açısından mahkememiz önüne gelen ihtilaf tazminatın hesaplanması noktasında olup, bilirkişi raporlarına ve tüm dosya kapsamına göre ; davalı yanın bir adet bilgisayarında yüklü bulunan ve davacının lisanslı programının satın alma değerinin hesaplanmasında farazi sözleşme yönteminin uygulanması gerektiği, davacının ürününün üst sürümlerinin mevcut oluşu, üst sürüm ile eski sürümün piyasada talep görme derecesinin farkı olması, üst sürümün tercih edilmesi karşısında eski sürümlere daha az talep olmasının hem ticari hayatın hem de teknolojik yaklaşımın doğal sonucu olması nedeni ile bilirkişiler tarafından tespit edilen birim fiyat makul ve hakkaniyete uygun olmakla davacı yanın reddedilen miktara ilişkin istinaf başvurusu yerinde görülmemiştir.HMK 355. Maddeye göre yapılan incelemede, mahkemenin görevli olduğu, kesin yetki kuralına tabi bir dava olmadığı, zorunlu arabuluculuk konusunda dava şartı eksikliğinin bulunmadığı, taraf ehliyetlerinde bir eksiklik bulunmadığı, taraf teşkilinin sağlandığı , tarafların teminat yükümlülüklerinin bulunmadığı, vekaletnamelerin dosyada olduğu, davada hukuki yarar bulunduğu, hak düşürücü süre uygulanmasını gerektirir bir uyuşmazlığın bulunmadığı, derdestlik veya kesin hüküm bulunmadığı ,harcın dava değerine ve niteliğine nazaran doğru hesaplandığı, gerekçeli karar ile hüküm fıkrası arasında çelişki bulunmadığı görülmüştür.Açıklanan tüm bu gerekçe ile davacı yanın istinaf başvurusunun esastan reddine karar vermek gerekmiştir.
H Ü K Ü M :Yukarıda açıklanan gerekçe ile 1 – Davacı yanın istinaf başvurusunun HMK 353/1-b-1 maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE 2- Alınması gereken 59,30 TL karar ve ilam harcından peşin alınan 35,90 TL harcın mahsubu ile bakiye 23,40 TL harcın davacıdan alınıp Hazineye gelir yazılmasına 3- Davacı tarafından yapılan yargılama giderinin kendi üzerinde bırakılmasına 4- İstinaf incelemesi duruşmasız olarak yapılmış olmakla ücreti vekalet tayin ve takdirine yer olmadığına Dair; dosya üzerinde yapılan istinaf incelemesi sonucu HMK’nun 362/1-a maddesi gereğince KESİN olmak üzere 15/06/2021 tarihinde ve oy birliğiyle karar verildi.