Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesi 2017/6483 E. 2018/361 K. 22.02.2018 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
16. HUKUK DAİRESİ
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
DOSYA NO : 2017/6483 Esas
KARAR NO : 2018/361
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
NUMARASI : 2017/598
DAVANIN KONUSU : Fikir Ve Sanat Sanat Eseri Sahipliğinden Kaynaklanan Haklara Tecavüzün Ref’i, Önlenmesi Ve Tazmini
KARAR TARİHİ : 22/02/2018
İstinaf incelemesi için dairemize gönderilen dosyanın ilk incelemesi tamamlanmış olmakla, HMK 353. Maddesi gereğince dosya içeriğine göre duruşma yapılmasına gerek görülmeden dosya üzerinde yapılan inceleme sonucu;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Davacı vekili, müvekkilinin davalının isteği üzerine ve ihtiyaçları doğrultusunda IVR sistemi geliştirmek üzere çalışmalara başladığını, geliştirilen bu sistemin davalı bilgisayarlarına sorunsuz olarak yüklendiğini, davalının söz konusu sistemi kullanmaya başlamasına rağmen satın alma işlemini bugüne kadar gerçekleştirmediğini belirterek davalıdan 200.000,00 TL tazminatın tahsili ile söz konusu sistemin kullanımının tedbiren durdurulmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, alınan bilirkişi raporu gerekçe yapılarak ihtiyati tedbir talebinin reddine karar verilmiş, kararı davacı vekili istinaf etmiştir.
Davacı vekili istinaf sebebi olarak, davalının müvekkilinin sistemini izinsiz olarak kullandığının sabit olduğunu, davalıya çektikleri ihtarla söz konusu programı satın almak istiyorsa 7 gün içinde almasını, aksi halde tazminat ödemesinin istendiği, ancak davalının programı kullandığını reddettiğini, fakat yapılan bilirkişi incelemesinde davalının bu sistemi kullandığının ortaya çıktığını, mahkemenin gerekçesinin hatalı olduğunu, ortada müvekkiline ait programın gasp edildiğini, bu durumun mülkiyet hakkının ihlali olduğunu bildirmiştir.
Mahkemece, tensip ara kararı doğrultusunda alınan bilgisayar mühendisi tarafından düzenlenen 12/10/2017 tarihli bilirkişi raporunda; davalının, davacı adına tescil edilmiş … sistemi programını kullandığı ve bu program üzerinden müşterilerine hizmet verdiği, programın toplam 6 server üzerinde kurulu olduğu ve 3500 port kapasitesine sahip olduğunun tespit edildiği yolunda görüş bildirildiği görülmüştür.
Dava dilekçesine ekli Kültür Bakanlığı Telif Hakları Genel Müdürlüğü’nce düzenlenen tescil belgesinde; davacıya ait…. sisteminin 01/03/2017 tarihinde üretildiği ve aleniyet kazanıldığının belirtildiği, tescil tarihinin ise 01/08/2017 olduğu görülmüştür.
Davanın 07/08/2017 tarihinde açıldığı görülmüştür.
GEREKÇE:
Dava, FİSEK’ten kaynaklanan tazminat davasıdır. Dairemiz önüne gelen uyuşmazlık ise ihtiyati tedbir talebinin reddi kararına yöneliktir. Davacı, davalının müvekkilinin geliştirdiği sistemi satın aldığı halde bedelini ödemeksizin kullandığını ileri sürmüştür. Davalı ise davacı tarafça programa ait kaynak kodlarının teslim edilmemiş olduğunu, tam ve eksiksiz bir kurulumun yapılmadığını, davacının ticari ilişkiyi reddetmesinin doğru olmadığını, taraflar arasında lisans devri için 30.000 TL üzerinden anlaşma yapıldığını savunmuştur.
Davalı vekilince istinaf dilekçesi ekinde devir belgesi başlıklı bir belge sunulduğu, bu belge içeriğinden dava konusu sistemin davalıya bedel karşılığında sınırsız ve süresiz kullanım hakkı ile devredildiği ve bu bedelin ödendiği, ileride ürün kullanımının kısıtlanması ile ilgili herhangi bir talep ve iddiada bulunulmayacağının beyan edildiği, 11/07/2017 günlü bu beyanın davacı adına genel müdür … isim ve davacı kaşesi üzerine bir imza, davalı adına ise müdür … tarafından imzalandığı görülmüş olup, bahsedilen bu belge karşısında HMK’nun 389 vd.maddelerinde düzenlenen ihtiyati tedbir koşullarının oluşmadığı kanaatine varılmış olup, davacı vekilinin istinaf sebepleri yerinde değildir.
Hal böyle olunca usul ve yasaya uygun olan ilk derece mahkemesi kararına yönelen davacı vekilinin istinaf talebinin reddine karar vermek gerekip aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.
HÜKÜM: Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1-Davacı vekilinin istinaf talebinin HMK’nun 353/1-b-1 maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE,
2-Alınması gereken 35,90 TL harçtan peşin yatırılan 31,40 TL harcın mahsubu ile bakiye 4,50 TL harcın davacıdan alınarak hazineye irad kaydına,
3-Davacı tarafından yapılan istinaf yargılama giderlerinin kendi üzerinde bırakılmasına,
4-İstinaf incelemesi duruşmalı yapılmadığından vekalet ücreti takdirine yer olmadığına,
Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda oy birliği ile HMK’nun 362/1-f maddesi uyarınca kesin olarak karar verildi.22/02/2018