Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.
T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
16. HUKUK DAİRESİ
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
DOSYA NO: 2017/2814 Esas
KARAR NO : 2019/2408
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: BURSA 2. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 21/02/2017
NUMARASI : 2015/509 2017/185
DAVANIN KONUSU: İstirdat (Ticari Satımdan Kaynaklanan)
KARAR TARİHİ: 08/11/2019
İstinaf incelemesi için dairemize gönderilen dosyanın ilk incelemesi tamamlanmış olmakla, HMK 353. Maddesi gereğince dosya içeriğine göre duruşma yapılmasına gerek görülmeden dosya üzerinde yapılan inceleme sonucu;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:Davacı vekili, davalının müvekkili aleyhine bonoya dayalı takip başlattığını, bono bedelinin 65.000 USD olarak düzenlenmesine rağmen önüne “1” rakamı getirilerek senedin 165.000 USD’ye dönüştürüldüğünü ve 85.000 USD üzerinden müvekkili aleyhine icra takibi başlatıldığını, davalının müvekkilinden takip öncesinde 80.000 USD aldığını kabul ettiğini, müvekkilince 65.000 USD bedel ile icra masraflarını ödemek zorunda kaldığını belirterek bono nedeniyle müvekkilinin davalıya borçlu olmadığının tespitine, takip baskısı altında ödenen 176.630,00 TL ile icra dosyasına ödenen 5.863,10 TL’nin davalıdan istirdadına karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davalı vekili, müvekkilinin 19/03/2010 tarihli sözleşme nedeniyle 125.000,00 TL USD alacaklı olduğunu, müvekkilinin davacıya elden borç verdiğini, bu nedenle senedin 165.000 USD olarak düzenlendiğini, zaten senedin yazı kısmında bedelin “yüz alt beş bin USD” yazdığını, dolayısıyla yazılı bedele itibar edilmesi gerektiğini bildirerek davanın reddini istemiştir. Mahkemece, toplanan delillere göre; davanın kabulüne, davacının takibe konu bono nedeniyle davalıya borçlu olmadığının tespiti ile ödenen bedelin istirdadına karar verilmiş, kararı davalı vekili istinaf etmiştir.
GEREKÇE:Dava, İİK’nun 72.maddesi uyarınca açılan menfi tespit ve istirdat davasıdır. Yargılama sonunda dava kabul edilmiş ve “davanın kabulü ile davacının Bursa ….Müd. … esas sayılı dosyasında takibe konu bono nedeniyle, davalıya borçlu olmadığının tespiti ile ödenen bedelin istirdadına” şeklinde karar verildiği görülmüştür. HMK’nun 297/2 maddesi uyarınca hükmün sonuç kısmında gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir. Mahkemece istirdada karar verilen miktarın ne olduğu açıkça karar yerinde belirtilmemiştir. Bu durum infazda duraksamaya yol açacak niteliktedir. Açıklanan bu nedenlerle davalı vekilinin istinaf talebinin esasa dair yönler incelenmeksizin kabulü gerekmiş ve aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.
HÜKÜM: Yukarıda açıklanan nedenlerle;1-Davalı vekilinin istinaf talebinin esasa dair yönler incelenmeksizin KABULÜNE,2-Bursa 2.Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 21/02/2017 tarih, 2015/509 esas, 2017/185 karar sayılı kararının KALDIRILMASINA, 3-HMK’nun 297 vd. maddelerine uygun nitelikte bir karar verilmek üzere dosyanın ilk derece mahkemesine İADESİNE, 4-Bu aşamada davalı vekilinin sair istinaf taleplerinin şimdilik incelenmesine yer olmadığına, 5-İstinaf peşin harcının talebi halinde davalıya iadesine, 6-İstinaf aşamasında davalı tarafından yapılan yargılama gideri olan 85,70 TL istinaf yoluna başvurma harcı ile 64,00 TL posta ve tebligat gideri olmak üzere toplam 149,70 TL’nin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, 7-İstinaf incelemesi duruşmalı yapılmadığından vekalet ücreti takdirine yer olmadığına, Dair, dosya üzerinden yapılan inceleme sonunda, oy birliğiyle kesin olarak karar verildi.08/11/2019