Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 15. Hukuk Dairesi 2022/3182 E. 2023/35 K. 17.01.2023 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
15.HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2022/3182
KARAR NO: 2023/35
TÜRK MİLLETİ ADINA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: BAKIRKÖY 1. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 10/08/2022
NUMARASI: 2022/724 Esas, Karar
DAVANIN KONUSU: Alacak
KARAR TARİHİ: 17/01/2023
Taraflar arasında görülen davanın yerel mahkemece yapılan yargılaması sonucunda verilen hükme karşı istinaf yoluna başvurulmuş olup, duruşmasız olarak dosya üzerinde yapılan inceleme ve istinaf talepleriyle sınırlı olarak yapılan değerlendirme sonunda;
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ: Davacı vekili, taraflar arasında 23/03/2021 tarihli toplam 135.000,00 USD bedelli 1 adet 1500*3 mm rulo sac dilme hattı makinesinin teslimi, ödeme koşulları ile diğer hususlar ve teknik şartnameyi içerir sözleşme imzalandığı, davacı iş sahibinin sözleşmede yer alan 1. ödeme 50.000,00 USD 24/03/2021 tarihinde, 2. ödeme 30.000,00 USD’yi 10/06/2021 tarihinde, 3. ödeme 25.000,00 USD’yi 03/08/2021 tarihinde olmak üzere toplam 105.000,00 USD’nin davacı tarafından davalıya ödendiğini, sözleşmeye göre 20.000,00 USD ara ödeme öncesinde 29/12/2021 tarihinde makinenin son durumu, % kaçının tamamlanmış olduğunu görmek ve boya öncesi duruma gelip gelmediğini, davacının kardeşi ve aynı zamanda iş ortağı tarafından davalı şirketin imal etmekte olduğu makinenin bulunduğu yerde gördüğünü, henüz makinenin tamamlanmadığını, boya aşamasına gelmediğinin anlaşılması üzerine 29/12/2021 tarihinde ek bir sözleşme daha yapıldığını, ek sözleşmede davalının teslimattaki gecikmeyi ve o güne kadar 105.000,00 USD aldığını kabul ettiğini, ayrıca makinenin 28/02/2022 tarihinde ilk sözleşmede kararlaştırılan şekilde teslim edileceğinin de taahhüt edildiğini, bu tarihte bitmemesi durumunda ilk sözleşmede yer alan günlük 500,00 USD cezai şart ödeneceğinin de kararlaştırıldığını, 03/01/2022 tarihinde davalıya 25.000,00 USD daha ödendiğini, kalan 5.000,00 USD’nin ise ek sözleşmede kararlaştırıldığı üzere makinenin teslimi ve Irak’ta kurulumu anında ödeneceğinin kararlaştırıldığını, ancak taraflar arasındaki whatsapp görüşmeleri üzerinden anlaşılacağı üzere, zaman kazanmak için oyalamaya gittiğini, Kocaeli 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 2022/112 D.İş sayılı dosyası ile alınan bilirkişi raporunda keşif tarihi olan 20/04/2022 tarihi itibariyle makinenin %100 hazır hale geldiğinin tespit edildiğini, ancak makinenin otomasyon sistemi ve elektrik panosunun başka bir iş yerinde olması sebebiyle bununla ilgili tespit yapılamadığını, otomasyon ve elektrik panosu ve benzeri ekipmanları tamamlanmayan makinenin %30 eksik kabul edileceğini, bu nedenle makinenin bu ekipmanlarla birlikte teslim edilerek kurulmasını, ve cezai şart bedeli olan 80.000,00 USD’nin dava tarihinden itibaren işleyecek faizi ile ayrıca 30.000,00-USD gecikme tazminatının davalıdan alınarak davacıya verilmesine, makinenin 3. kişilere satışının engellenmesi için ihtiyati tedbir kararı verilmesine, ayrıca makinenin yediemine teslimi suretiyle muhafza altına alınmasına, makine teslimi mümkün olmaması halinde; fazlaya ilişkin talep ve dava hakları saklı kalmak kaydı ile şimdilik, ödenen 130.000,00- USD davalıdan alınarak davacıya verilmesine, davacının başka firmalardan fason olarak aldığı sac dilme hizmet bedeli olan 28.000,00-USD maddi zararın davalıdan alınarak davacıya verilmesine, davacının manevi zararının tazmini amacıyla 20.000,00-USD’nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, tüm taleplerle ilgili fazlaya ilişkin dava ve talep hakları saklı kalmak koşuluyla şimdilik toplamda 258.000,00-USD’nin dava tarihinden itibaren işleyecek ticari temerrüt faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, mahkemece gerek görüldüğü takdirde uygun bir teminat karşılığı, davalı şirkete ödenen 130.000,00-USD için davalının, menkul, gayrimenkulleri ile 3. şahıslardaki hak ve alacaklarının haczine, menkullerin muhafazası için ihtiyati haciz kararı verilmesini talep ve dava etmiştir. Mahkemece 10/08/2022 tarihli ara karar ile, ihtiyati haciz talep edenin sunduğu belgelerin alacağın varlığını ve muaccel olduğunu yaklaşık ispata yeterli olmadığı, yargılamayı gerektirdiği, henüz vadesi gelmiş bir para alacağı olmadığından, İİK 257. maddede öngörülen ihtiyati haciz şartları oluşmadığından talep eden vekilinin talebinin reddine karar verilmiştir.Davacı vekili istinaf dilekçesiyle, İİK madde 257 ‘deki şartların oluştuğunu, dosyaya sunulan sözleşme fatura ve banka dekontları ile alacağın varlığının ortaya konulduğunu, yaklaşık ispat koşulunun gerçekleştiğini, alacağın yargılamayı gerektirdiğine ilişkin kanunda herhangi bir koşul aranmadığını, mahkemenin verdiği ihtiyati haciz talebinin reddine dair verilen ara kararının usul ve yasaya uygun olmadığını belirterek, yerel mahkeme kararının kaldırılması ve ihtiyati haciz talebinin kabulüne karar verilmesi için istinaf kanun yoluna başvurmuştur. Davalı vekili istinafa cevap dilekçesinde; henüz dava şartı noksanları dahi tamamlanmadan ihtiyati haciz talebinin değerlendirilmesinin mümkün olmadığını, davacı tarafın yabancı ülke vatandaşı olup MÖHUK madde 48 hükmüne göre davacının mahkemenin belirleyeceği teminatı yatırmak zorunda olduğunu, bu nedenle ihtiyati haciz talebinin değerlendirilmesinin hatalı olduğunu, ayrıca davada yaklaşık ispat koşulu da gerçekleşmediğinden ihtiyati haciz talebinin reddine dair verilen kararın usul ve yasaya uygun olup davacının istinaf talebinin reddine karar verilmesini talep etmiştir.Uyuşmazlık, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 470. ve devamı maddelerinde düzenlenen eser sözleşmesinden kaynaklanmaktadır. Davacı iş sahibi, davalı ise yüklenicidir.Taraflar arasında 23/03/2013 ve 29/12/2021 tarihli ek sözleşme yapılmıştır. Sözleşmeye göre davalı yüklenici 135.000,00 USD karşılığı davalıya 1500*3 mm rulo sac dilme hattı makinesi yapım ve kurulum işini gerçekleştirmeyi taahhüt etmiştir. Davacı 130.000,00 USD ödediğini, süresinde teslimin yapılmadığını belirterek makinenin teslim edilmesini, olmadığı taktirde ödenen bedelin ve uğranılan zararın cezai şart ve gecikme bedelinin tahsili için açtığı davada ihtiyati haciz talebinde bulunmuştur. Mahkeme söz konusu taleplerin yargılamayı gerektirdiğini, yaklaşık ispat koşulunun oluşmadığını belirterek ihtiyati tedbir talebinin reddine karar vermiştir. Mahkemece verilen ara kararı gerekçesinde belirtildiği üzere, dosyada mevcut sözleşmelerin, ödeme dekontlarının, bilirkişi raporunun incelenmesi, tarafların iddia ve delillerinin değerlendirilmesi gerekmekte olup, davacı tarafın dava konusu ettiği alacaklara ilişkin taleplerinin maddi ve manevi zararlarının yargılama sırasında açıklığa kavuşacağı, bu aşamada yaklaşık ispatın sağlanamadığı anlaşılmakla, ihtiyati haciz talebinin reddine karar verilmesi yerinde olmuştur. Açıklanan nedenlerle, 6100 sayılı HMK’nın 355. madde hükmü uyarınca istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak ve kamu düzeni gözetilerek yapılan istinaf incelemesi sonucunda, dosya kapsamına, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenler ve ileri sürülen istinaf sebeplerine göre, mahkeme ara kararında usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmakla, davacı vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b-1. bendi gereğince esastan reddine karar verilmesi gerekmiştir.
HÜKÜM: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere; 1-Bakırköy 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin tarih ve 2022/724 Esas, Karar sayılı kararında usul ve esas yönünden yasaya aykırı bir durum bulunmamasına göre, davacı vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b-1 maddesi gereğince esastan REDDİNE, 2-İstinaf harçları peşin alındığından ayrıca harç alınmasına YER OLMADIĞINA, 2-Alınması gereken 179,90 TL istinaf karar harcından peşin alınan 80,70 TL’nin mahsubu ile bakiye 99,20 TL istinaf karar harcının davacıdan alınarak HAZİNEYE GELİR KAYDINA, 3-Davacı tarafça yapılan istinaf yargılama giderlerinin üzerinde BIRAKILMASINA, 4-İstinaf incelemesi sırasında duruşma açılmadığından vekâlet ücreti takdirine YER OLMADIĞINA, Dosya üzerinden yapılan inceleme sonucunda, HMK’nın 362/1-a maddesi gereğince KESİN olmak üzere 17/01/2023 tarihinde oybirliği ile karar verildi.