Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 15. Hukuk Dairesi 2022/1657 E. 2022/1307 K. 28.06.2022 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
15.HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2022/1657
KARAR NO: 2022/1307
TÜRK MİLLETİ ADINA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 19. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 07/03/2022
NUMARASI: 2020/76 Esas, 2022/196 Karar,
DAVANIN KONUSU: Menfi Tespit
KARAR TARİHİ: 28/06/2022
Taraflar arasında görülen davanın yerel mahkemece yapılan yargılaması sonucunda verilen hükme karşı istinaf yoluna başvurulmuş olup, dosya üzerinde yapılan ön inceleme sonucunda;
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ: Davacı vekili, 90.000,00 TL olarak kararlaştırılan iş bedelinden 86.000,00 TL’sinin ödenmesine rağmen 41.912,00 TL için icra takibi başlatıldığını belirterek icra takibi nedeniyle borçlu olunmadığının tespitine karar verilmesini talep etmiş, mahkemece davanın 50.377,48T TL üzerinden kabulüne karar verilmiş, karara karşı, davalı vekilince istinaf talebinde bulunulmuştur. 6100 sayılı HMK’nın 345. Maddesinde ” İstinaf yoluna başvuru süresi iki haftadır. Bu süre, ilamın usulen taraflardan her birine tebliğiyle işlemeye başlar. İstinaf yoluna başvuru süresine ilişkin özel kanun hükümleri saklıdır.” Aynı kanunun 346. maddesinde ise “(1) İstinaf dilekçesi, kanuni süre geçtikten sonra verilir veya kesin olan bir karara ilişkin olursa, kararı veren mahkeme istinaf dilekçesinin reddine karar verir ve 344 üncü maddeye göre yatırılan giderden karşılanmak suretiyle ret kararını kendiliğinden ilgiliye tebliğ eder. (2) Bu ret kararına karşı tebliği tarihinden itibaren bir hafta içinde istinaf yoluna başvurulabilir. İstinaf yoluna başvurulduğu ve gerekli giderler de yatırıldığı takdirde dosya, kararı veren mahkemece yetkili bölge adliye mahkemesine gönderilir. Bölge adliye mahkemesi ilgili dairesi istinaf dilekçesinin reddine ilişkin kararı yerinde görmezse, ilk istinaf dilekçesine göre gerekli incelemeyi yapar.” hükmü düzenlenmiştir. Somut olayda gerekçeli karar davalı vekiline 22/03/2022 tarihinde tebliğ edilmiş, HMK’nın 345. Maddesi uyarınca 2 haftalık istinaf süresi 05/04/2022 tarihinde sona ermesine rağmen, davalı vekilince bu süre geçtikten sonra, 08/04/2022 tarihinde istinaf talebinde bulunulmuştur. Mahkemece 20/04/2022 tarih ve 2020/76 Esas, 2022/196 Karar sayılı ek kararı ile davalının istinaf başvurusunun süre yönünden reddine karar verilmiştir.Mahkemece verilen ek karara karşı davalı vekilince istinaf talebinde bulunulmuştur.Davalı vekili ek karara karşı sunduğu istinaf dilekçesinde, harç ve masrafların yasal sürede yatırıldığını, yerel mahkemenin gerekçesinin çelişkili olduğunu, tanıkların dinlenmemesinin savunma hakkını kısıtladığını, takip dayanağının fatura alacağı olmadığını, iş bedelinin 106.200,00 TL olduğunu, 86.000,00 TL ödendiğini, bakiyesinin ise işin geç teslimi ve dekorasyon işini yaptıkları firmadan alacaklarını alamadıklarından ödenmediğini, 16.200,00 TL kısmının maliyeye ödenecek KDV olduğunu, davanın konusunun KDV ödemesi olmadığını, kararın hatalı olduğunu, faiz hesabının hatalı olduğunu belirterek, yerel mahkeme kararının kaldırılmasına karar verilmesini talep etmiştir. İstinaf süresinin geçmesinden sonra istinaf talebinde bulunulması halinde yerel mahkemece HMK’nın 346. Maddesi gereğince istinaf dilekçesinin reddine karar verilebileceği gibi, yerel mahkemece ret kararı verilmemiş olması halinde ilgili bölge adliye mahkemesi tarafından da istinaf dilekçesinin reddine karar verilebilir. Açıklanan nedenlerle, davalı vekilince yerel mahkeme kararına karşı iki haftalık istinaf süresi geçtikten sonra istinaf talebinde bulunulduğundan, istinaf talebinin süre yönünden reddine dair verilen yerel mahkeme kararı usul ve yasaya uygun bulunmuştur. Açıklanan nedenlerle, 6100 sayılı HMK’nın 355. madde hükmü uyarınca istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak ve kamu düzeni gözetilerek yapılan istinaf incelemesi sonucunda, dosya kapsamına, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenler ve ileri sürülen istinaf sebeplerine göre, mahkemenin ek kararında usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmakla, davalı vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b-1. bendi gereğince esastan reddine karar verilmesi gerekmiştir.
HÜKÜM: Gerekçesi açıklandığı üzere; 1-İstanbul 19. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 20/04/2022 tarih ve 2020/76 Esas, 2022/196 Karar sayılı ek kararında usul ve esas yönünden yasaya aykırı bir durum bulunmamasına göre, davalı vekilinin ek karara karşı yaptığı istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b-1 maddesi gereğince esastan REDDİNE, 2-İstinaf harçları peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, 3-Davalı tarafça yapılan istinaf yargılama giderlerinin üzerinde BIRAKILMASINA, 4-İstinaf incelemesi sırasında duruşma açılmadığından vekâlet ücreti takdirine YER OLMADIĞINA, Dair, dosya üzerinden yapılan inceleme sonucunda HMK’nın 362/1-a maddesi gereğince KESİN olmak üzere oybirliği ile karar verildi. 28/06/2022