Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
15.HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2019/1519
KARAR NO: 2022/703
TÜRK MİLLETİ ADINA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 3. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 08/05/2019
NUMARASI: 2017/1065 Esas, 2019/386 Karar
DAVANIN KONUSU: Alacak
KARAR TARİHİ: 06/04/2022
Taraflar arasında görülen davanın yerel mahkemece yapılan yargılaması sonucunda verilen hükme karşı istinaf yoluna başvurulmuş olup, duruşmasız olarak dosya üzerinde yapılan inceleme ve istinaf talepleriyle sınırlı olarak yapılan değerlendirme sonunda;
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ: Davacı vekili; müvekkili ile davalı firma arasında 17/08/2017 tanzim tarihli Stand Yapım Sözleşmesi imzalandığını, sözleşmeye göre, davalının, müvekkili şirketin katıldığı 03-05 Ekim 2017 tarihleri arasında Hollanda/Amsterdam bölgesinde düzenlenen … 2017 fuarında kullanacağı standı sözleşmede belirtilen tüm teknik özellikleri ile birlikte 02 Ekim 2017 tarihinde tam ve eksiksiz olarak teslim etmeyi taahhüt ettiğini, davalıya işin tam ve zamanında teslim edilmesi kaydıyla toplam 19.500,00 Euro ödenmesi taahhüt edildiğini, bedelin 11.700,00 Euro’luk kısmının 08 Eylül 2017 tarihinde 48.077,80 TL olarak ödendiğini, bakiye 7.800,00 Euro’nun ise standın sözleşmeye uygun olarak tam ve eksiksiz teslim edilmesi durumunda teslim tarihinde ödenmesinin taahhüt edildiğini, davalı tarafından müvekkili şirkete 16/09/2017 tarihli … nolu 19.500,00 Euro bedelli bir adet fatura kesildiğini, sözleşmenin tüm yükümlülüklerinin müvekkili tarafından yerine getirilmiş olmasına rağmen, davalı tarafından 02/10/2017 günü fuar alanındaki standın hiç kurulmadığını, 03/10/2017 günü sabahına kadar sözleşmede istenen ve taahhüt edilen stand ile ilgisi olmayan derme çatma denilen tarzda bir stand yapıldığını, fuar başladığı için müvekkili şirket tarafından bu derme çatma standın kullanılmak zorunda kalındığını, teslim edilen stand ile yapılması taahhüt edilen stand arasında çok büyük farklılıklar olduğunu, davalının sözleşmeye göre 02/10/2017 tarihinde teslim etmesi gereken işi süresinde teslim etmemesi nedeniyle sözleşmenin cezai hükümleri bölümünün 2 paragrafı gereğince müvekkili tarafından ödenen bedelin iadesinin talep edildiğini, davalının, söz konusu standı yetiştirememesi nedeniyle gece boyunca çalışmış olması karşısında fuar organizasyonu tarafından müvekkiline 6.000,00 Euro tutarında ceza kesildiğini, bu faturanın da müvekkiline ödenmesi gerektiğini belirterek 48.077,80 TL’nin temerrüt tarihinden, 27.456,00 TL bedelin bankaya ödeme tarihi olan 20/11/2017 tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davalı vekili; stand yapım sözleşmesinin imzalandığı tarihten sonra müvekkili şirketin sözleşmede teknik detayları belirtilen standın kurulması ve fuar tarihine yetiştirilmesi amacıyla çalışmalara başladığını ve 17/08/2017 tarihinde Hollanda menşeili firma olan … ile standın tedarik edilmesi üzerine anlaşarak … firmasına 10.400,00 Euro ücret ödediğini, bu tarihten itibaren müvekkili şirketin, standın yapım aşamasını sürekli takip ettiğini, … firması tarafından her zaman işlerin yolunda olduğu ve bir problemin olmadığı yönünde cevaplar geldiğini, fuar başlangıç tarihinden 2 gün önce müvekkili şirket yetkilisini, Amerika menşeili bir firma yetkilisi araması üzerine fuar organizatörleri ile iletişime geçen müvekkilinin standın fuar alanına getirilmediğini öğrendiğini, bu şekilde dolandırılan müvekkilinin davacı ile iletişime geçerek Almanya’da fuar yaptırdığını ve fuar tarihine yetiştireceğini beyan ettiğini; davacının sözleşmede belirlenen bakiye bedeli ödemediği gibi müvekkili tarafından düzenlenen faturayı da iade ettiğini, bunun üzerine müvekkilinin iyi niyetli olarak faturayı kabul ettiğini, davacının ise müvekkili tarafından yapılan bu indirim karşısında kötü niyetli hareket ederek bedeli tahsil edildiği için gönderilen faturayı da iade ettiğini, davacının teslim edilen standın derme çatma olduğunu ve fuar katılım amacını olumsuz etkilediğini ispat etmek zorunda olduğunu, söz konusu standı ihtirazi kayıt koymaksızın kabul ettiğini, davacının gece çalışılmasının bir bedeli olacağını bildiği halde müvekkiline bunun maddi sorumlusunun kendisi olacağını hiçbir şekilde beyan etmediğini belirterek, davanın reddine karar verilmesini istemiştir. Mahkemece; taraflar arasında 17/08/2017 tarihli stand yapım sözleşmesi akdedildiği ve davalının bu sözleşme ile, davacının 03-05 Ekim 2017 tarihleri arasında katılacağı fuar için üstlendiği stant yapma işini 02/10/2017 tarihinde teslim edeceği, cezai hükümler başlıklı maddesinin 2 nolu fıkrasında ise davalının standı belirtilen 02/10/2017 tarihinde mücbir sebepler dışında teslim etmemesi veya projesine uygun olarak yapmaması halinde tahsil ettiği ücreti herhangi bir ihtar veya ihbara gerek kalmaksızın iade edeceğinin kabul edildiği, davalının, standı 03/10/2017 tarihinde teslim ettiği hususunda taraflar arasında ihtilaf olmadığı, davalı ile dava dışı firma arasındaki ihtilafın geç teslim için gerekçe olamayacağı, davalının basiretli tacir olarak taahhüt ettiği tarihte standı teslim ile yükümlü olduğu, alınan bilirkişi raporunda her ne kadar davalı tarafından bir gecede yapıldığı anlaşılan standın fuara katılım için uygun olduğu beyan edilmiş ise de, sözleşmenin eki olan projedekinden farklı olduğunun ve özensiz şekilde yapıldığının da tespit edildiği, dinlenen tanıkların da, standın derme çatma olduğunu ve ürünlerin sergilenmesine uygun olmadığını ifade ettikleri, bu şekilde davalının, akdedilen sözleşmenin açık hükmü gereği gerek geç teslim gerekse de projeye aykırı teslim nedeniyle ödendiği hususunda ihtilaf bulunmayan 48.075,30 TL’yi iade ile yükümlü olduğu, davacı tarafından davalıya gönderilen Bornova … Noterliğinin ihtarnamesi ile davalının verilen bir günlük süre sonu olan 21/10/2017 tarihinde temerrüde düşmüş olduğu; taraflar arasındaki sözleşmenin standın üretimi ve kurulumu başlıklı 1 nolu maddesinin 4. fıkrasında, …fuar idaresinin koyduğu kurallara riayet edilmesinden ve bu şartlar ve kurallar kapsamında yürüttüğü işlerden veya bu şart ve kurallara uymasından kaynaklı hukuki tüm yükümlülüklerin davalıya ait olduğunun kabul edildiği, davacının, dava dışı fuar yönetimine banka havalesi ile ödediği bedelin fuar yönetiminin kuralları gereği davalının gece çalışması nedeniyle ödendiği ve sözleşmenin mezkur maddesi uyarınca davacının bu bedeli davalıdan talep etmekte haklı olduğu, bu talep yönünden davadan önce temerrüt gerçekleşmediği gerekçesi ile, davanın kabulü ile 48.077,80 TL’nin 21/10/2017 tarihinden ve 27.456,00 TL’nin 11/12/2017 tarihinden itibaren işletilecek avans faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiştir. Davalı vekili istinaf dilekçesi ile; mahkemenin cezai şarta ilişkin kararının TBK’nun 179/2. maddesine aykırı olduğunu; davacının müvekkilinden cezai şart talep edebilmesi için öncelikle çekince öne sürmüş olması gerektiğini; davacının, dava konusu standı ihtirazi kayıt koymadan veya çekince öne sürmeden teşlim aldığını ve fuar boyunca kullandığını; Yargıtay’ın, TBK’nın cezai şarta ilişkin hükümlerinin uygulanmasındaki içtihatları da cezai şartın istenebilmesi için ifanın çekince konularak kabul edilmesi gerektiği, çekince konulmadan kabul edilen iflarda ise cezai şartın istenemeyeceği yönünde olduğunu; Yargıtay 19.Hukuk Dairesinin 2015/6834 E., 2015/17022 K. ve 16/12/2015 tarihli kararının emsal olduğunu; mahkemece alınan bilirkişi raporunda da davacının standı hiçbir ihtirazi kayıt koymadan veya hiçbir çekince belirtmeden teslim aldığının tespit edildiğini; mahkemece bu hususun dikkate alınmaması, gerekçeli kararda da bu hususa ilişkin bir açıklama getirilmemesinin HMK’nın 297/1-c maddesine aykırı olduğunu; mahkemenin davacının ve davacı tanıklarının çelişkili beyanlarına itibar ettiğini; davacının dava dilekçesindeki kendi beyanları ve dava dosyasındaki fuar fotoğrafları ile müvekkilinin davacıya dava konusu standı teslim ettiği, davacı tarafından kullanıldığının sabit olduğunu; bilirkişi raporunda standın fuara katılmaya elverişli olduğu, fuar süresince kullanılacak nitelikte görsele sahip olduğu davacı tarafça ödenmiş olan 11.700 Euronun stand için serbest piyasa koşullarında uygun olduğunun tespit edildiğini; kabul etmemekle birlikte dava konusu standın ayıplı olması ihtimalinde dahi bu ayıptan müvekkilinin sorumlu tutulmasının mümkün olmadığını; bilirkişi raporunda da tespit edildiği üzere davacı tarafından yasal süresinde yapılmış herhangi bir ayıp ihbarı bulunmadığını, standı çekince koymadan teslim aldığını, süresinde düzenlenen faturaya itiraz etmediğini; müvekkilinin, elinde olmayan sebeplerle de olsa standın tesliminin gecikmesinden dolayı, hak etmiş olduğu 7.800,00-Euro bedeli talep etmediğini; davacının dava dışı … Fuar’a ödediği 6.000,00 Euro’dan müvekkilinin sorumlu tutulamıyacağını; uluslararasi fuarlara katılan basiretli bir tacirin, fuar alanında gece yapılan faaliyetlerin ayrıca ücretlendirileceğini bilmesi gerektiğini; davacının standı çekincesiz ve ihtirazi kayıt koymadan teslim almış olması sebebiylebu paranın müvekkilinden talep edilemiyeceğini; sözleşme ile kararlaştırılan 7.800,00-Euro’yu davacıdan almamış olduğu göz önünde bulundurulduğunda, verilen kararın davacının sebepsiz zenginleşmesine yol açacağını belirterek kararın kaldırılmasını talep etmiştir. Taraflar arasında stand yapımına ilişkin 17/08/2017 tarihli eser sözleşmesi düzenlenmiştir. Davacı iş sahibi, standın sözleşme ile belirlenen sürede teslim edilmediğini belirterek sözleşmenin 3. bölüm 2. paragrafı gereğince ödenen bedelin iadesi ve fuar organizasyon firmasına ödenen cezanın rücuen tahsili isteminde bulunmuş; mahkemece davanın kabulüne karar verilmesi üzerine davalı yüklenici tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur. Taraflar arasında akdedilen 17/08/2017 tarihli stand yapım sözleşmesi ile davacının 03-05 Ekim 2017 tarihleri arasında katılacağı fuar için stant yapma işinin davalı tarafça üstlenildiği, sözleşmenin standın üretimi ve kurulumu başlıklı 1.1.maddesinde, standın, sözleşmenin eki niteliğinde olan proje ve görsellere uygun şekilde yapılacağının, 1.2. maddesinde ise teslimin 02/10/2017 tarihinde olacağının kabul edildiği, sözleşmenin mali hükümler başlıklı maddesinde, davacının, 05/09/2017 tarihinde 11.700,00 Euro ve 02/10/2017 tarihinde 7.800,00 Euro olmak üzere stant bedeli olarak 19.500,00 Euro ödeyeceği; 2 nolu fıkrasında ise davalının standı belirtilen 02/10/2017 tarihinde mücbir sebepler dışında teslim etmemesi veya projesine uygun olarak yapmaması halinde tahsil ettiği ücreti herhangi bir ihtar veya ihbara gerek kalmaksızın iade edeceğinin kabul edildiği; 1.4 maddesinde, fuar idaresinin koyduğu kurallara riayet edilmesinden ve bu şartlar ve kurallar kapsamında yürüttüğü işlerden veya bu şart ve kurallara uymasından kaynaklı hukuki tüm yükümlülüklerin davalıya ait olduğu belirlenmiştir. Mahkemece alınan bilirkişi raporunda fuar alanına kurulan standın ayıplı olduğu, fuara katılmaya elverişli olduğu, ancak yapılacağı taahhüt edilen standdan farklı olduğu, gerek standın bir gece içerişinde bitirilmiş olması gerekse, fuar süresince kullanılacak nitelikte bir görsele sahip olması nedeni ile, davalının bakiye kalan alacağı olan 7,800 Euro bedeli de davacıdan talep etmemesi sebepleri ile davacı yan tarafından ödenmiş olan 11.700 Euro tutarının fuar alanına kurulmuş olan stand için serbest piyasa koşullarında vaka tarihi itibariyle uygun bir meblağ olduğu belirtilerek, davacı tarafından ödenen bedelin fuar alanına kurulan standın değeri ile uyumlu olduğu ifade edilmiştir. Sözleşmenin 3.bölüm 2. Paragrafında 02 Haziran 2017 tarihine kadar stand kurulumunun mücbir sebepler dışında yetiştirilmez ve projeye uygun yapılmazsa tahsil edilen ücretin iş sahibine geri ödeneceği düzenlenmiştir. Bu düzenleme niteliği itibariyle TBK 179/2. maddesinde düzenlenen ifaya ekli cezai şart niteliğindedir. Bu nedenle en geç teslim sırasında cezai şartın talep edileceğine ilişkin ihtirazi kayıt konulmaması halinde cezai şart talep etme hakkı ortadan kalkar. Dosya kapsamına göre davalının standı sözleşmede belirtilen tarihten bir gün sonra 03/10/2017 tarihinde teslim ettiği anlaşılmakta olup, teslim sırasında ihtirazı kayıt konulduğuna dair dosya kapsamında delil yoktur. Bu durumda mahkemece 48.077,80 TL’nin kabulüne karar verilmesi hatalı olmuştur. Öte yandan davacı taraf fuar organizasyonu tarafından fuar kurallarına uyulmaması nedeniyle kendilerine 6.000,00 Euro ceza kesildiğini belirterek davalıdan tahsilini istemektedir. Davalının sözleşmede belirlenen teslim süresine uymadığı ve fuar ertesi gün açılacağından gece vakti çalışma yaparak standı tamamladığı, bu nedenle fuar organizasyon firması tarafından 02/10/2017 tarihli fatura ile davacıdan 6.000,00 Euro gece refakati ve ilave güvenlik hizmet bedeli adı altında talepte bulunduğu ve davacının da 20/11/2017 tarihli … Bankası havale makbuzu ile … A.Ş.’ye ödeme yaptığı anlaşılmaktadır. Bu ödeme davalının edimini süresinde yerine getirmemiş olması nedeniyle yapıldığından rücu talebinin mahkemece kabulüne karar verilmesi yerinde olmuştur. Açıklanan nedenlerle, istinaf sebepleri ile sınırlı yapılan incelemede davalı vekilinin istinaf talebinin kısmen kabulü ile, yerel mahkeme kararının HMK’nın 353/1-b-2. bendi gereğince kaldırılarak davanın kısmen kabulüne, 27.456,00 TL’nin 11/12/2017 dava tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine dair yeniden esas hakkında karar verilmesi gerekmiştir.
HÜKÜM: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere; A)1-Davalı vekilinin istinaf talebinin KISMEN KABULÜNE, 2-İstanbul 3. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 08/05/2019 tarih ve 2017/1065 Esas, 2019/386 Karar sayılı kararının KALDIRILMASINA, 3-Davanın KISMEN KABULÜ ile, 27.456,00 TL’nin 11/12/2017 dava tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya VERİLMESİNE, Fazlaya ilişkin talebin REDDİNE,
B) İLK DERECE MAHKEMESİ YÖNÜNDEN 1-Alınması gereken 1.875,52 TL nispi karar ve ilam harcından davacı tarafça peşin olarak yatırılan 1.289,93 TL harcın mahsubu ile bakiye 585,59 TL harcın davalıdan alınarak HAZİNEYE GELİR KAYDINA, 2-Davacı tarafından yatırılan 1.289,93 TL peşin harcın davalıdan alınarak davacıya VERİLMESİNE,3-Davacı tarafından yapılan 215,20 TL tebligat ve posta gideri, 1.200,00 TL bilirkişi ücreti, 31,40 TL ilk masraf olmak üzere toplam 1.446,60 TL yargılama giderinden davanın kabul/red oranına göre takdiren 525,83 TL’nin davalıdan alınarak davacıya VERİLMESİNE, bakiye miktarın davacı üzerinde BIRAKILMASINA, 4-Davalı tarafından yapılan yargılama gideri bulunmadığından bu konuda karar verilmesine yer OLMADIĞINA, 5-Davacı kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca kabul edilen miktar üzerinden hesaplanan 5.100,00 TL maktu vekâlet ücretinin davalıdan alınarak davacıya VERİLMESİNE, 6-Davalı kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca reddedilen miktar üzerinden hesaplanan 7.050,11 TL nispi vekâlet ücretinin davacıdan alınarak davalıya VERİLMESİNE, 7-Taraflarca yatırılan gider avansından harcanmayan kısmın hüküm kesinleştiğinde yatıran tarafa İADESİNE,
C) İSTİNAF İNCELEMESİ YÖNÜNDEN 1-Davalı tarafından yatırılan istinaf karar harcının hüküm kesinleştiğinde ve istek halinde kendisine İADESİNE, 2-Davalı tarafından yapılan 121,30 TL istinaf kanun yoluna başvurma harcı, 31,50 TL posta gideri, 73,10 TL tehiri icra karar harcı olmak üzere toplam 225,90 TL istinaf yargılama giderinin davacıdan alınarak davalı tarafa VERİLMESİNE, 3-İstinaf incelemesi sırasında duruşma açılmadığından vekâlet ücreti takdirine YER OLMADIĞINA, Dosya üzerinden yapılan inceleme sonucunda, 6100 sayılı HMK’nın 362/1-a bendi gereğince KESİN olmak üzere06/04/2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.