Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.
T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
15.HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2019/1417
KARAR NO : 2019/1000
TÜRK MİLLETİ ADINA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 16. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 10/05/2019
NUMARASI : 2018/284 Esas (derdest)
DAVANIN KONUSU: İTİRAZIN İPTALİ
KARAR TARİHİ : 10/09/2019
Taraflar arasında görülen davanın yerel mahkemece yapılan yargılaması sırasında verilen ara kararına karşı istinaf yoluna başvurulmuş olup, duruşmasız olarak dosya üzerinde yapılan inceleme ve istinaf talepleriyle sınırlı olarak yapılan değerlendirme sonunda;
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ : Davacı vekili dilekçe ve beyanlarında özetle; Davacı ile davalı şirket arasında peyzaj mimarlığı kapsamında dekorasyon ve canlı bitki ekimi ve bakımını da kapsayan geniş çaplı bir iş yapıldığını ancak davalı tarafından iş bedelinin ödenmediğini, bunun üzerine davalı hakkında İstanbul …. İcra Müdürlüğünün … esas sayılı dosyası ile icra takibi başlatıldığını, davalının itirazı üzerine takibin durduğunu belirterek, haksız itirazın iptali ile, takibin devamına ve alacağın %40’ı oranında icra inkar tazminatına hükmedilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.Dosyanın incelenmesinde; 30/04/2019 tarihli duruşmada; taraf vekillerince tanık dinletme taleplerinde bulunulmuş ayrıca davacı vekilince dosyaya ibraz edilen bilirkişi raporuna itiraz edilerek dosyanın yeni bir bilirkişiye gönderilmesi talep edildiği, 30/04/2019 tarihli duruşmanın 3 nolu ara kararı ile; taraf vekillerinin tanık dinletme taleplerinin HMK 200.maddesi gereğince reddine karar verildiği, 30/04/2019 tarihli duruşmanın 4 nolu ara kararı ile; ek rapor tanzimi için dosyanın aynı bilirkişi heyetine tevdine karar verildiği, 03/05/2019 tarihli dilekçe ile; davacı vekili İstanbul Bam’a gönderilmek üzere mahkemece tanık dinletme ve dosyanın yeni bir bilirkişi gönderilmesi taleplerinin reddi yönündeki 30/04/2019 tarihli ara kararların kaldırılması için dilekçe verildiği, 10/05/2019 tarihli mahkeme ara kararı ile; “mahkeme tarafından verilen ve davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulan ara kararın HMK’nın 341.maddesinde belirtilen İstinaf Yoluna Başvurulabilen Kararlar arasında olmadığı anlaşıldığından davacı vekilinin 07/05/2019 tarihli istinaf başvurusunun reddine” şeklinde karar verildiği, davacı vekilince ibraz edilen 15/05/2019 tarihli dilekçe ile; 10/05/2019 tarihli mahkeme ara kararının kaldırılmasına karar verilmesinin istinaf edildiği görülmüştür.6100 sayılı HMK’nın “İstinaf yoluna başvurulabilen kararlar” başlıklı 341. Maddesinde “(1) İlk derece mahkemelerinden verilen nihai kararlar ile ihtiyati tedbir, ihtiyati haciz taleplerinin reddi ve bu taleplerin kabulü hâlinde, itiraz üzerine verilecek kararlara karşı istinaf yoluna başvurulabilir.” hükmü düzenlenmiştir.İstinaf yoluna başvurulabilen kararlar HMK’nın 341.maddesinde sayılmış olup, “ihtiyati tedbir, ihtiyati haciz taleplerinin reddi ve bu taleplerin kabulü hâlinde, itiraz üzerine verilecek kararlar” dışındaki “ara kararları” hakkında istinaf yoluna başvurulamaz. Bu tür ara kararları ancak esas hüküm ile birlikte istinaf konusu yapılabilir. Mahkemenin istinaf konusu edilen 10/05/2019 tarihli ara kararı da istinaf edilebilen ara kararlarından değildir.Hal böyle olunca, HMK 341. maddesindeki düzenleme gereğince mahkeme ara kararının usul ve yasaya uygun olduğu anlaşıldığından davacı vekilinin istinaf dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
HÜKÜM: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere;1-İstanbul 16. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 10/05/2019 tarih ve 2018/284 Esas sayılı ara kararı istinaf edilebilen ara kararlarından olmadığından davacı vekilinin istinaf dilekçesinin REDDİNE,2- Davacı tarafça peşin olarak yatırılan istinaf karar harcının istek halinde yatıran tarafa İADESİNE,3-Davacı tarafça yapılan istinaf yargılama giderlerinin kendi üzerinde BIRAKILMASINA,4-İstinaf incelemesi sırasında duruşma açılmadığından vekâlet ücreti takdirine YER OLMADIĞINA,Dosya üzerinden yapılan inceleme sonucunda, HMK’nın 341/1 maddesi gereğince KESİN olmak üzere 10/09/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.