Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 15. Hukuk Dairesi 2018/175 E. 2019/1282 K. 15.10.2019 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
15.HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2018/175
KARAR NO : 2019/1282
TÜRK MİLLETİ ADINA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL ANADOLU 4. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 20/09/2017
NUMARASI : 2014/915 Esas, 2017/885 Karar
DAVANIN KONUSU: Alacak
KARAR TARİHİ : 15/10/2019
Taraflar arasında görülen davanın yerel mahkemece yapılan yargılaması sonucunda verilen hükme karşı istinaf yoluna başvurulmuş olup, HMK m. 353 hükmü gereğince duruşmasız olarak dosya üzerinde HMK m. 355 hükmü gereğince istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılan inceleme sonunda, sair taleplerinin reddi ile;
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ : Dava, kamuflajlı eldiven imalatını konu alan yazılı eser sözleşmesi ilişkisine dayalı iş bedeli alacağı ile paraya çevrilen teminat mektubu bedelinin tahsili talebine ilişkin olup; mahkemece davanın kabulüne dair verilen karar davalı idare vekili tarafından usulünce istinaf edilmiştir. Davacı yüklenici şirket, davalı idare ile imzalanan sözleşme gereği imâl edilip davalıya teslim edilen 75.000 çift kamuflajlı eldivenden 35.000 çiftinin teknik özelliklerine göre üretilmediğinden bahisle bedelinin ödenmediğini ve teminat mektubunun da yargılama sırasında paraya çevrildiğini belirterek 415.800,00 TL fatura alacağı ile 49.500,00 TL teminat mektubu bedelinin tahsilin talep etmiş; davalı idare ise, imâl edilen ilk 40.000 çift eldivenin kabul edilerek bedelinin de ödendiğini ve ancak 2.taksit 35.000 çift ürünlerin ise ayıplı imâl edildiğini belirterek davanın reddini talep etmiştir. Mahkemece, yargılama sırasında aldırılan kök ve 2 ek bilirkişi raporu doğrultusunda davalı tarafın ayıp iddiasını isbatlayamadığı belirtilerek davanın kabulüne dair verilen karar davalı idare vekilince istinaf edilmiştir. Davalı iş sahibi idare vekili istinaf talebinde özetle, davaya konu 2. taksit 35.000 çift ürünlerin taahhüt edilen teknik şartname hükümleri ve fiziksel analizler yönünden niteliklerine uygun üretilmediğini, sözleşmenin 2.4.1.13. maddesi gereğince yağ yiticilik değerinin yıkama sonrası en az 3 olması gerekirken yapılan test sonucu yağ yiticilik değerinin 2 olduğunun anlaşıldığını, mahkemece dava konusu eldiven kumaşı incelenmeden davacı yüklenici tarafından sunulan kumaş numuneleri üzerinden inceleme yaptırılarak sonuca ulaşıldığını belirterek eksik incelemeyle verilen kararın hatalı olduğunu belirterek kararın kaldırılarak davanın reddine arar verilmesini talep etmiştir. Taraflar arasında noterden tasdikli 75.000 çift kamuflajlı eldiven imaline ilişkin yazılı eser sözleşmesi ilişkisi bulunduğu, ilk taksit 40.000 çift eldivenin üretilerek teslim edildiği ve bedelinin de ödendiği, sözleşmenin ayıp iddiasına dayalı olarak davalı idare tarafından feshedildiği, sözleşme kapsamında davacı tarafından davalıya verilen 49.500,00 TL teminat mektubunun yargılama sırasında paraya çevrildiği, talep miktarı ve teminat mektubu bedeli konusunda ihtilaf bulunmadığı, taraflar arasındaki uyuşmazlığın davaya konu edilen 35.000 çift eldivenin ayıplı olup olmadığı ve bunun belirlenmesi yöntemine ilişkindir. Davalı tarafça mahkemeye sunulan numune kumaş ve eldivenler Yıldız Teknik Üniversitesi’ne gönderilmiş, anılan üniversite laboratuvarında yapılan inceleme sonucunda ürünlerdeki yağ yiticilik değerinin 6 olduğu belirlenmiş; davalı taraf üniversitenin ilgili laboratuvar yetkilileriyle yapılan sözlü görüşmede sadece kumaş üzerinde inceleme yapıldığını, eldivenler üzerine inceleme yapılmadığını belirterek rapora itirazla eldivenler üzerinde de inceleme yapılmasını talep etmiş ve yeni bir inceleme için numune ürünlerin ilgili üniversiteden getirtilmesini talep etmiştir. Davalı idare, sözleşmeye ve davaya konu ürünlerde yağ yiticilik değerinin (3) olması gerektiği halde (2) değerde olduğunu iddia ederek ifanın ayıplı olduğunu ileri sürmüştür. Yargılama sırasında alınan raporda ise bu değer (6) olarak belirlenmiştir. Davalı idare vekili, üniversite laboratuvarından alınan raporun sadece kumaşlar incelenerek, eldivenler üzerinde inceleme yapılmadan düzenlendiğini iddia etmiştir. Davalı idarenin raporuyla, yargılama sırasında alınan raporlar arasında önemli miktarda oransızlık olduğu anlaşılmakla, bu çelişkinin giderilmesi için davalı tarafça verilen ve Yıldız Teknik Üniversitesi laboratuvarında saklandığı bildirilen numuneler temin edilerek başka bir yerden sözleşme ve ekindeki belgeler ile ilgili mevzuat hükümleri kapsamında belirlenen yol ve yöntemle prosedürüne uygun şekilde inceleme yaptırılarak yeniden bir rapor alınması, bu raporun önceki raporla çelişkili olması halinde bu çelişkiler de giderilmek suretiyle sonucuna göre yeniden esas hakkında hüküm kurulmak üzere kararın kaldırılarak, dosyanın mahal mahkemesine gönderilmesine karar verilmesi gerekmiştir.
HÜKÜM: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere;1-Davalı vekinin istinaf başvurusunun KABULÜNE, 2-İstanbul Anadolu 4. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 20/09/2017 tarih, 2014/915 Esas, 2017/885 Karar sayılı kararının KALDIRILMASINA,3-Dosyanın Dairemiz kararına uygun şekilde yeniden bir karar verilmek üzere mahalli mahkemesine GÖNDERİLMESİNE,4-Davalı tarafça yapılan istinaf yargılama giderinin ilk derece mahkemesince yeniden verilecek kararda dikkate alınmasına,5-İstinaf yargılaması sırasında duruşma açılmadığından davalı yararına vekalet ücreti takdirine yer olmadığına,Dair, dosya üzerinden yapılan inceleme sonucunda, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 353/1-a-6 maddesi gereğince KESİN olmak üzere 15/10/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.